เอาไงดีกับปัญหาความรักในชีวิต ม.6 ???

คือเราอยู่ ม.6 เราก็รู้ว่าเป็นอะไรที่หนักพอสมควรต้องอ่านหนังสือต้องหาที่เรียน แต่เราก็มีแฟน (ลืมบอกเราเป็นนักกีฬาด้วย แล้วเราก็อยู่ห้อง1สายวิทย์-คณิต) ซึ่งเราคิดว่าเราแบ่งเวลาถูก คือ ตอนเช้าเราจะไปรับแฟนไปโรงเรียนพร้อมกัน ตอนเที่ยงก็ไปหาเขา ตอนเย็นเราก็ไปซ้อม หลังจากซ้อมเสร็จกลับมาเราก็อยากคุยกับเขานะ แต่ทุกครั้งเวลาที่เราออนเฟสคุยกับเขา ถ้าคุยแปปเดียวเขาก็จะงอนเรา ประมาณว่ามาแค่นี้มาทำไม เราก็ไม่รู้จะทำไงเราอยากให้เขาเข้าใจเรานะ พอเราบอกไปเขาก็ชอบประชดเขาชอบคิดว่าเขาเป็นตัวถ่วงเรา ซึ่งทั้งๆที่เราไม่เคยคิดแบบนั้นเลยเรามีความสุขมากกว่าที่อยู่กับเขา ทุกครั้งที่เราทะเลาะกันเราชอบหนีไป ปิดเครื่องโทรศัพท์ เพราะเราคิดว่าถ้าต่างคนต่างใช้อารมณ์คุยกันมันก็มีแต่เสียกับเสีย คือเราเป็นคนอารมณ์ร้อน แต่เย็นเร็ว ทุกครั้งที่อารมณ์ร้อนเราชอบพูดแบบไม่คิด เราเลยออกห่างดีกว่าเพราะไม่อยากพูดอะไรที่ทำให้เขาเสียความรู้สึก เราคิดว่ารอให้อีกฝ่ายใจเย็นแล้วค่อยเข้าหา แต่มันกลับกัน คือเขาคิดว่าเราไม่สนใจเขา คือเราก็รักเขาคนเดียวไม่ได้นอกใจหรือไปคุยอะไรกับใคร บางทีเราก็น้อยใจเขาบางเรื่องแต่เราก็เก็บความรู้สึกนั้นไว้ดีกว่าเอาออกมาก็ทะเลาะกันเปล่าๆ(อย่าว่าเราโลกสวยเลยนะ ฮ่าๆ) ที่เป็นนี้ก็เพราะเราคิดว่า เกิดมาทั้งทีมีความสุขดีกว่า จะตายวันไหนก็ไม่รู้ ฮ่าๆ แค่เราเห็นเขายิ้มเราก้หายแล้ว แต่คิดๆดูเราก็สังเกตุได้นะทุกครั้งที่เราทะเลาะกันมันจะเป็นวันหยุด วันที่เราไม่ได้เจอกัน ส่วนวันที่เจอกันปกติก็ไม่ถึงขั้นรุนแรงขนาดนี้ คือสงสัยว่าความเหงามันทำให้คนเป็นยังงี้เลยหรอ บางทีก็อิจฉาคู่รักที่อยู่ไกลกันไม่ได้เจอกันแต่ยังเข้าใจกัน
ปล. จขกท เป็นผู้ชายนะครับแฟนเป็นผู้หญิงรุ่นน้อง1ปี