เธอมีฉัน ฉันมีใคร

สวัสดีคะ เรามีเรื่องที่ไม่สบายใจมาระบาย หลังจากเราเลิกรากับแฟนที่คบกันมา7ปี เราก็ทิ้งช่วงไม่มีใครมานานเกือบปี จนมาเจอผู้ชายคนนึงที่คอนโด เค้าอายุ 42 ส่วนเรา32คะ เราอาศัยอยู่คอนโดแถวพระราม3 เรากับเค้าอยู่คอนโดเดียวกันแต่คนละตึก เราก็เริ่มคบเค้ามาได้เกือบปี เค้าทำงานเกี่ยวกับดูแลคนแก่ที่มีเงิน แต่เราก็ไม่ได้สนใจอะไรกับงานเค้ามาก เพราะเราต่างก็ต้องทำงานกันไปคนละด้าน จนมาวันนึง เรากับเค้าทะเลาะกันด้วยเรื่องไม่เป็นเรื่อง คือเค้าใช้เราซื้อของกินมาเพื่อทำกับข้าว แต่วันนั้นเกิดเถียงกันจนเค้าไม่ได้กินข้าว ด้วยความที่เราโมโหเราอัดอั้นมานาน เราจึงพูดคำหยาบกับเค้าไป เนื่องจากเค้าพูดทีเล่นทีจริงว่าเราเป็นผู้หญิงสตอเบอรี่ เราคิดว่าเราก็หาของมาให้เค้ากินแล้ว ทำไมต้องมากระแนะกระแหนเราด้วย เราจึงอารมณ์ปรี๊ดแตกขึ้นมา สรุปวันนั้นจนถึงวันนี้ เค้าก็บล็อคทุกอย่างกับเรา จนติดต่อกันไม่ได้

เราไม่เข้าใจว่าตลอดเวลาที่คบกัน เราต้องคอยหลบๆซ่อนๆ รอให้เค้ามาหา ใครรู้ก็ไม่ได้ จะเจอกันทีไปไหนกันที ก็ต้องแอบ เราเปลี่ยนแปลงตัวเองเพื่อเค้าทุกอย่าง หิวข้าวก็พาไปกิน ขับรถไปรับ อยากกินไรก็หามาให้ โทรศัพทฺของเค้าเราก็ไม่เคยไปยุ่งตามที่เค้าขอ พอเราขับรถพาเค้าไปไหน พอขับไม่ได้ดังใจเค้าก็โวยวายจนเราตกใจ ทะเลาะกันหลายครั้ง พอเราเถียงสรุปคือขับกลับบ้านแทนที่จะได้กินข้าวดีๆ คือหลังๆเราไม่อยากมีปัญหาเราจึงพยายามข่มอารมณ์ไม่พูดไม่เถียง ไม่อยากเอาชนะ จนเหตุการณ์ล่าสุดที่เราหลุดอารมณ์คำหยาบนั้นไป เพราะเค้าพูดไม่หยุดว่าเราโกหก เราคบเค้าเราทำอะไรให้เค้าได้ เค้าจะใช้อะไรเราก็ทำให้หมด กลับบ้านเค้าต่างจังหวัดด้วยกันทุกอย่างก็เหมือนจะดี แต่กลับมาแค่เรื่องเถียง เค้าก็บอกเลิกเราแล้วบล็อคไลนฺ บล็อคเบอร์โทร บล็อคเฟสบุค ทำแบบนี้มาหลายครั้ง แต่ครั้งนี้คงจะเลิกกับเราจริง บางครั้งเราพูดจาไม่เข้าหูเค้าหรือความเห็นไม่ตรงกัน เค้าก็จะตวาดจนเราร้องไห้ มันก็น่าแปลกที่เค้าไม่เคยทำอะไรให้เราเลย แต่เราก็ยังจะทน ยังจะง้อ จนหมดหนทาง. เค้าไม่เคยคิดถึงความดีๆที่เคยมีกันมาเลยหรอ เราก็มีข้อเสีย เราก็มองตัวเราออก แต่เค้าไม่เคยที่จะมองว่าตัวเองผิดบ้างเลย เราก็แค่ท้อใจว่าทำไม ถึงไม่โชคดีเรื่องความรักกับเค้าบ้างเลย  แฟนคนแรกก็เจ้าชู้เอาของๆเราไปให้ผู้ญ อื่น จนวันนึงเราไม่ไหว จึงเลิก  พอมาคบคนใหม่ก็มาเกิดเหตุการณ์แบบนี้อีก ตอนนี้เราแย่มากๆ สถานการณ์กลับมาแย่เหมือนตอนแฟนคนแรก ที่กว่าจะผ่านมาได้ ต้องใช้เวลานานมาก แต่นี่เหตุการณ์พึ่งเกิด เราก็ทำใจไม่ได้อยู่ดี แล้วบ้านดันอยู่ใกล้กันอีก เราหมด หมด กับศรัทธาเราเข็ดกับความรัก ความเหงาที่เอาใครเข้ามาในชีวิตแบบไม่ดูให้ดี เราถึงมานั่งเจ็บเองแบบทุกวันนี้ เคยเป็นมั้ยเวลาเค้าต้องการเราเรามีเวลาให้เค้าได้เสมอ แต่พอเวลาเราต้องการเค้า เค้าไม่สามารถมานั่งช่วยมานั่งให้เราพึ่งพาเค้าได้สักเรื่องเหมือนเราเข้าไปในเส้นที่เค้าขีดกั้นไว้ไม่ได้ เราคบเค้าก็เหมือนเราอยู่ตัวคนเดียวเหมือนเดิม
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่