อึดอัดกันไหม เวลาต้องไกลกับแฟน ?

ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยมีแฟนอยู่ไกลกันขนาดนี้
นี่เป็นแฟนคนแรกที่เราคบแบบไกลๆ ตอนแรกเราอยู่จังหวัดใกล้เคียงกันเลยไปไหนมาไหนหากันง่าย
ถึงไม่บ่อยแต่ก็ยังได้เจอกันบ้างเราก็ยังไม่อึดอัดมากเพราะยังได้เจอกันบ้างอาทิตย์ละครั้งสองอาทิตย์ครั้ง เดือนละครั้งบ้าง
แต่แล้วเค้าก็ต้องไปเรียนที่ต่างจังหวัด ทำให้เราห่าง และ ไกล กันมากกว่าเดิม จนทำให้ไม่ได้เจอกันบ่อยเหมือนเก่าแล้ว
อีกอย่างเฟรชชี่เป็นปีแห่งกิจกรรม เวลาคงไม่ตรงกัน และเวลาที่ให้กัน คงไม่เหมือนเก่า เรากลัวเราและเค้าจะไม่เข้าใจกันและทะเลาะกันบ่อย
พอใกล้จะถึงวันที่เขาต้องไกลเรามันทำให้เรานึกเรื่องนั้นเรื่องนี้ในหัวเต็มไปหมด และเค้าเรียนในคณะที่เรียกได้ว่าเรียนหนัก
เราอึดอัดกับเรื่องนี้ เราไม่อยากเลิกกับเค้า แต่เราก็ไม่อยากจะห่างกัน  เราควรทำอย่างไงให้เรายอมรับและไม่อึดอัดใจแบบนี้ได้สักที ?
บางเวลาที่เราคิดเรื่องเค้าในหัวมันก็ทำให้เราหงุดหงิด เบื่อ แต่เราเป็นคนไม่พูดเวลาคิดอะไร เราชอบเก็บไว้เงียบๆคนเดียวมากกว่า
เค้าคงไม่รู้หรอกว่าเราคิดเรื่องนี้ในหัว เพราะเราทำตัวปกติทุกอย่าง แต่เราเก็บไว้คนเดียว เราก็เก็บกด และอึดอัดมากขึ้นเรื่อยๆ
อยากจะลองพูดกับเค้าดูแต่ก็คงเปลี่ยนอะไรไม่ได้อยู่ดี ยังไงเค้าก็ต้องไปเรียนที่นั่นเหมือนเดิมอยู่ดี
เรารู้ว่าทุกอย่างมันเกิดจากความคิดของเราแต่เราก็ยังอึดอัด เราหาทางออกให้ตัวเองไม่ได้เลย 555
ใครมีประสบการณ์แบบเราหรือมีความสัมพันธ์แบบ LDR บ้าง พวกคุณจัดการกับสถานการณ์แบบนี้กันอย่างไร ?