สวัสดีค้ะก่อนที่จะอ่านกันนะคะ อย่าด่านะ อิอิมันเป็นความรักของเด็กๆ ดิฉันขอไม่เอ่ยชื่อตัวเองนะคะ ขอแทนตัวเเองว่าเราล้ะกันค่ะ เราอายุ15ปีค้ะส่วนแฟนเก่าเรา16ปีค้ะห่างกันปีเดียว มีแฟนคนแรกก็เขานี้ล้ะคะ ตอนนั้นที่คบกันอยู่เรียนอยู่โรงเรียนหล่มสักวิทยาคมค้ะ คบกันกะแฟนเก่าได้11เดือนกว่าๆแล้วค้ะ แต่ก็มาเลิกกันก่อน แล้วก็ไม่ได้ยุ่งอะไรกับเขาเลยค้ะ (ลืมบอกคะแฟนเก่าเราเขาเป็นทอม) พอเลิกกันได้สักพักเค้าก็กลับไปคืนดีกะแฟนเก่าเขา แต่ยอมรับนะว่าตัวเราก็ยังไม่มีใครเพราะยังรักเขาอยู่แอบห่วงอยู่ห่างๆ.เพราะอยากให้เขามีความสุขกว่านี้ แล้วอยู่ก็รู้ข่าวว่าเขาเข้ารพ.ป่วยเป็นไข้เลือดออกแต่ไม่กล้าไปเยี่ยมหรอกค้ะกลัวมองน่าไม่ติด แล้วก็ไม่ได้สนใจอะไร ผ่านไปครึ่งเดือนหมอบอกเขาเป็นโรคไต เลยต้องส่งตัวไปที่รพ.ตัวเมือง(ยอมรับคะว่าเขาสูบบุหรี่กินเหล้า) รักษามา2เดือนครึ่งหมอก็บอกว่าเขาเป็นโรคภูมิแพ้ตัวเอง คือโรคพุ่มพวง ปอดเขาติดเชื้อทั้งสองข้างเลยเกรดเลือดต่ำ คนเราจะมีเกรดเลือดประมาน100,000 แต่เขาเหลืออยู่แค่10,000 ถือว่าต่ำสุดๆ. พอเข้าเดือนที่3 วันที่29มิถุนายน 2559 เขาก็ได้จากไปอย่างสงบค้ะ (ถามว่ารู้เรื่องที่เขาป่วยได้ยังไงแม่เขาเล่าให้ฟังตอนไปงานศพค้ะ)วันนั้นเราตื่นมาก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเล่นปกติค้ะ เลื่อนฟิดข่าวไปก็เห็นพี่ชายเขาRIP เขาสะแล้ว พอเราเห็นข่าวเท่านั้นแหละ เอาไงล้ะ น้ำตาไหลลพรากกก !! ขนาดเลิกกันได้2เดือนแล้วยังมีผลต่อความรู้สึกขนาดนี้!! เราเลยไปงานศพเขาวันแรก ได้ไปนั่งพูดคุยกะแม่เขาเรื่องเขา คิดแล้วสงสารมากเป็นหลายโรคเหลือเกิน วันนั้นเขาก็มาเข้าฝันว่า จิตใจทำด้วยอะไรทำไมตอนอยู่รพ.ไม่ไปเยี่ยมเลย เรารู้สึกผิดทำอะไรไม่ได้นอกจากร้องไห้ ศพเขาตั้งอยู่5วันคะ แต่เราไปแค่วันแรกและวันเผาคือวันสุดท้าย พอเผาเสร็จบ่าย3 ประมาน6โมงเราก็ไปถนนคนเดินกะเพื่อน อยู่บ้านแล้วชอบคิดฟรุ้งซ่านเลยอยากไปเดินเล่นให้ไม่คิดมาก เรากำลังจะกลับบ้านตอน2ทุ่ม ว่าจะไปส่งเพื่อนแต่ฝนตก แรงมากเพื่อนเลยได้นอนบ้านเรา พอเช้ามาเราก็ไปส่งเพื่อนที่บ้าน พอตอนกลับบ้าน!! อยู่ๆเราก็คิดถึงเรื่องนี้ขึ้นมา แต่เหมือนว่ามันลืมสนิทไปแล้วอยู่ๆมันก็ขุดคิดขึ้นมา (ก่อนที่จะเล่าเรื่องนี้บอกเลยนะคะว่าเป็นการรู้เท่าไม่ถึงการณ์เขาเป็นคนพูดเอง)คือเรื่องมันมีอยู่ว่าตอนที่คบกันอยู่เขาเคยสาบานกับเราว่าจะรักเราคนเดียวแต่ถ้าเลิกกับเราไปเขาก็จะไม่มีใคร แต่ถ้าเขาผิดคำสาบานขอให้ชีวิตเขามีแต่เจ็บไข้ได้ป่วย จนชีวิตไม่มีความสุขเลย แต่เราก็บอกเขาว่าเราเพิ่งอายุเท่าไรเอง ถ้าอยากถอนคำสาบานก็มาถอน เราไม่ได้ตั้งใจให้เขาสาบานค้ะแต่พูดได้เลยว่าเขาพูดเอง เราเคยคิดไว้ง่าถ้าวันไหนเราเลิกกันเราจะให้เขามาถอนคำสาบาน แต่มันก็คงต่างคนต่างลืม คือเรารู้สึกผิดถึงแม้ว่ามันจะมีผลหรือไม่มีผลกับการป่วยของเขาครั้งนี้ ทุกวันนี้เราโทษตัวเองเสมอ คอยทำบุญให้เขาอยู่เรื่อย จนวันนั้นเราก็ฝันถึงเค้าอีกในความฝันเราถามเขาว่าเขาตายแล้วไม่ใช่หรอเขาก็พูดกับเราว่าใช่ไงตายแล้วแต่กลับมาหาเธอไง จะมาอยู่กับเธอ เรารู้สึกดีใจมาก แล้วเขาก็กอดเรา มันทำให้เรารู้สึกแบบเดิมๆเหมือนว่าเค้ายังอยู่กับเรา เราฝันแบบนี้เป๊ะๆ!!ติดกัน4คืน เราอยากรู้ว่าเราควรทำไงดี แต่เราก็ทำบุญให้เรื่อยนะๆ ถามว่ากลัวไหม ไม่หรอก แต่กลัวเขาไปไม่สบายเท่าน้นเอง...
ฝันถึงแฟนเก่าที่ตายไปแล้ว