มีเรื่องอึดอัด สับสน เครียด คิดมาก อยากระบาย
ระบายให้คนรู้จักฟังมากก็ไม่ดี ไม่อยากให้ใครมองเค้า เป็นคนไม่ดี ทั้งที่ก็เป็นแบบนั้นจริงๆ
อยากรู้ว่าถ้าเป็นคนอื่น เค้าจะทำยังไง กับเรื่องนี้
เรื่องมีอยู่ว่า
เรากับแฟน คบกันมาได้ปีกว่า พี่เค้าอายุมากกว่าเรา 4 ปี
แฟนไม่เคยเหลวไหล ไม่เคยนอกลู่นอกทาง วีดีโอคอลคุยกันทุกคืน
เราอยู่กันคนละจังหวัด ได้เจอกันอาทิตย์ละวันสองวัน โดยประมาณ แต่ก็ไม่คิดว่ามันเป็นอุปสรรค อาจเพราะ ไม่ได้ไกลกันมาก
เดินทางชั่วโมงเดียวก็ถึงกันแล้ว ถ้ารถไม่ติด
ช่วงสิงหาปีที่แล้ว (58) เราต้องเข้ามาเรียนต่อ ป.โท ใน กทม
เรียนภาคพิเศษ เสาร์อาทิตย์ เราจึงได้เจอกันบ่อยขึ้น มีกิจกรรมร่วมกันมากขึ้น
แฟนชวนเราให้ไปพักที่บ้านเค้า จะได้ไม่ต้องเดินทางไปกลับให้เหนื่อย โดยทางบ้านของแฟนก็สนับสนุน เราจึงไปค้างบ้านเค้าได้อย่างสบายใจ
ทุกอย่างมันดีหมด ทางบ้านเค้าและบ้านเรารับรู้ ญาติเค้าและญาติเราก็รับรู้
เราค่อนข้างคาดหวังกับคนๆนี้มาก อายุเราทั้งคู่ก็ไม่ใช่น้อย พร้อมสำหรับการสร้างครอบครัว
แต่เราก็ไม่เคยคุยกันเรื่องนี้
เราไปเที่ยวต่างจังหวัดด้วยกันบ่อยมาก มีความสุขมาก
ล่าสุดที่ไปคือ ต้นพฤษภาคม
แต่แล้ววันนึง
หลังจากที่เค้ามีการโยกย้ายที่ทำงานและเลื่อนตำแหน่งช่วงต้นมิถุนายน ที่ผ่านมา งานเค้าก็มากขึ้น
เราคุยกันน้อยลง น้อยลงเรื่อยๆ จนเราเริ่มรู้สึกว่า มีบางอย่างเปลี่ยนไป
ตอนแรกก็พยายามเข้าใจ ว่า คงงานเยอะ งานเค้ามันยุ่งตำแหน่งก็สูงขึ้น
ปรึกษาเพื่อน เพื่อนก็ให้มองบวก ว่า เค้าคงเหนื่อย
แต่เราก็ทนกับความอึดอัดไม่ไหว เลยต้องเปิดใจคุยกับเค้า ช่วงต้นเดือนกรกฎาคม
เค้ายอมรับว่า เค้ามีเรื่องเครียด มีเรื่องสับสน ว้าวุ่นใจ เค้าอ้างว่า เป็นเรื่องงาน
แต่เราเชื่อสัญชาตญาณตัวเอง ว่ามันไม่ใช่เรื่องงาน แต่ก็เก็บเอาไว้
และพยายามไม่คิดอะไร บอกเค้าว่า ไม่ว่าเค้าจะมีเรื่องสับสนใจ กังวล หรือเครียดอะไร
เราก็จะอยู่เคียงข้างเค้าเสมอ เราจะทำให้แฟนคนเดิมของเรากลับมา
จนวันที่ 9 กรกฎาคม เค้าพาเราไปกินข้าวบ้านเพื่อนสนิทเค้า กินจนเมาเละเทะ และเค้าก็สารภาพมาว่า
เค้าเผลอใจไปคุยกับน้องนักศึกษาคนหนึ่ง ตอนนั้นเค้าเหนื่อย เค้าเหงา แล้วก็ได้เจอน้องพอดี
เค้าเจอกันวันที่ 21 มิย และ มี sex กัน ครั้งแรกวันที่ 26 มิย แต่ไม่ได้ป้องกัน เค้ากลัวว่าน้องจะท้องเค้าเลยเครียด
ตอนแรก หลังจากที่เราคุยเปิดใจกับเค้าวันนั้น เค้าอยากจะยุติความสัมพันธ์กับน้องนักศึกษา แต่พอคิดเรื่องท้อง เค้าจึงสับสน
เค้าเสียใจ เค้ากลัวว่าถ้าน้องจะท้อง เค้าจะต้องเสียเราไป
เค้าบอกว่าถ้าน้องไม่ท้อง เค้าจะเลิกขาดจากน้องและเลือกเรา เพราะเค้ารู้แล้วว่า ใครสำคัญที่สุดในชีวิตเค้า รู้ เมื่อทำผิดและอาจจะต้องเสียเราไปตลอดชีวิต
เราสัมผัสได้ถึงความเสียใจ ความรู้สึกผิด ความเครียด ความกังวลของเค้า จนเราโกรธเค้าไม่ลง เราได้แต่ปลอบใจเค้าทั้งน้ำตา
และแนะนำว่า ให้รีบบอกให้น้องไปตรวจ หรือซื้อชุดตรวจมาตรวจ ถ้าปล่อยไว้นาน มันจะไม่ดีต่อเราทุกๆคน
เค้าทำตาม แต่ น้องคนนั้น ไม่ยอมตรวจ บอกว่าขอให้พ้นช่วงสอบไปก่อน คือวันที่ 25 กรกฎาคม
แต่ในระหว่างนั้น เค้าจำเป็นต้อง รักษาสถานะกับน้องไปก่อน เพราะถ้าบอกความจริงไป แล้วน้องท้อง มันอาจจะแย่
เราเข้าใจเค้าค่ะ เราคอยปลอบใจ คอยให้กำลังใจเค้า บอกกับเค้าว่า เราเชื่อว่า เราจะผ่านเรื่องนี้ไปด้วยดี เราเชื่อว่าน้องเค้าไม่ท้อง จากการคำนวนวันตกไข่
แต่ความจริงในใจเรามันเจ็บปวดมากค่ะ
รับรู้ว่าแฟนนอกใจ แล้วต้องรับรู้ว่าแฟนยังต้องคุยกับคนอื่นเพื่อรักษาความสัมพันธ์ รับรู้ว่าเราอาจต้องเลิกกับเค้าทั้งที่เรายังรักกัน
หลังจากที่เรารู้ความจริง เค้ายืนยันหนักแน่นว่า รักเรามากที่สุดและถ้าผ่านมันไปได้เค้าจะเลือกเรา เรารักเค้าค่ะรักมาก เราให้อภัยเค้า
แต่ก็บอกเค้าด้วยว่า ถ้ามีครั้งต่อไป เค้าจะต้องเสียผู้หญิงคนนี้ไปตลอดชีวิตแน่
เรารักเค้าเหมือนเดิมก็จริง แต่ความเชื่อใจที่มีให้เค้า มันแทบไม่เหลือ
แรกๆที่รู้สึกว่าเค้าเปลี่ยนไป เราคิดว่าเราจะเสียเค้าไปไม่ได้ เราจึงฮึดสู้ เอาเค้าคนเดิมกลับมา และเราจะกลับมารักกันเหมือนเดิม
แต่พอมารู้ความจริงเรื่องนี้ เราทำใจเผื่อไวเลย มันเหมือนเจ็บจนชินชา ถ้าเราต้องเสียเค้าไปจริงๆ เราก็ยินดี ยินดีกับทางที่เค้าเลือกเอง
ตอนนี้เรากับเค้าก็ยังคบกันเหมือนเดิม พยายามทำทุกอย่างให้เหมือนเดิม เรายังคงไปนอนบ้านเค้า เจอพ่อแม่เค้า พ่อแม่เค้ายังน่ารักกับเราเหมือนเดิม
แต่ความรู้สึก มัน มันไม่เหมือนเดิม เราเองก็สับสน กลัวว่า ถ้าสุดท้ายน้องไม่ได้ท้อง เค้าเลือกเรา เราจะเจอกับเรื่องแบบนี้อีกมั้ย
ความรักที่เรามีให้เค้าในตอนนี้ มันเปลี่ยนไปหรือเปล่า เราจะกลับมาเป็นเหมือนเดิม มั้ย
............................................................
26 สิงหาคม 60
เลิกกับเค้าเรียบร้อยแล้ว ตั้งแต่เมื่อ ปลายพฤศจิกายน 59
เราเลือกที่จะเดินออกมาเอง เพราะไม่อยากอยู่เป็นของตายที่ดูไร้ค่า
เราคิดว่าตัวเอง มีค่ากว่านั้นเยอะ
เราทนคบกับเค้าจนถึงปลายเดือนพฤศจิกายน
ด้วยคำพูดยื้อยุดของเค้าว่า พยายามเลิกกับน้องคนนั้นอยู่นะ
เค้ายังรักเรา และไม่รู้ว่าจะอยู่ยังไงถ้าไม่มีเรา เราดูแลเค้าดีมาก เค้าไม่เคยเจอคนที่ดีเท่าเรามาก่อน
ค่ะ ....
แต่การกระทำช่างสวนทาง
ด้วยเค้าสองคนอยู่ใกล้กันมากกว่าเรา เจอกันมากกว่า
เหมือนเราเป็นแฟนแค่เสาร์อาทิตย์ ส่วนน้องคนนั้นเป็นแฟนจันทร์ถึงศุกร์
คบสองคนไง พาไปเที่ยวทั้ง 2 คน
ไปกับอีกคนก็โกหกอีกคน
อยู่กับอีกคนก็ไม่รับโทรศัพท์อีกคน
แต่ปากก็ยังบอกว่า พยายามเลิกกับน้องเค้าอยู่นะ
จนเราขอเลิกหลายรอบ ก็มีคำพูดมาให้เราใจอ่อนหลายครั้ง จนสุดท้ายก็ไปไหนไม่ได้
จนวันนึงเราก็ทำได้ หายไปจากเค้าเฉยๆเลย เพื่อไม่ต้องฟังคำยื้อของเค้า
ยังมีหน้ามาบอกอีกนะ ว่า
ถ้าเลิกกับน้องคนนั้นได้ เรากลับมาคบกันใหม่ได้มั้ย
เลยบอกว่า ถ้าตอนนั้นมีแฟนแล้วก็คงไม่ได้อะค่ะ
แต่พอเราออกมา ก็เห็นมีความสุขดี ไม่เห็นจะเสียใจอะไรเลย
ที่จริงคงรอให้เราออกมาเองตั้งนานแล้ว
เพื่อตัวเองจะได้ไม่รู้สึกผิดละมั้ง
แต่ก็แอบสะใจเล็กๆ ทุกวันนี้เรายังติดต่อกับแม่เค้า
แม่เค้ารักและเอ็นดูเรามาก รวมถึงญาติๆเค้าด้วย
ทุกคนรับรู้เรื่องนี้เหมือนๆกับเรา
แม่ไม่ค่อยชอบเด็กคนนั้น เพราะ รู้ว่าแย่งแฟนเราไป และ กิริยาการแต่งตัว ผู้ใหญ่อาจไม่ค่อยชอบ และแม่เห็นตอนที่เราร้องไห้เสียใจ แม่เองเป็นคนเข้ามาปลอบ เพราะแม่เห็นเราเป็นลูกสาวคนนึง
ส่วนป้านี่ ชัดเจนมาก ป้าบอกเลยว่า ไม่รับไหว้ใดๆทั้งสิ้น
แต่ก็นะ ด้วยความที่ เราคิดและปลงได้แล้ว
ได้แต่บอกแม่ว่า
เค้าเลือกแล้ว เค้าคงคิดแล้วว่าคนนี้เหมาะสมกับเค้า
แล้ว น้องคนนั้นก็ไม่ได้เลวร้าย (แค่ ใจง่าย ยอมมีอะไรกับผู้ชายทั้งที่เจอไม่กี่วัน ที่สำคัญไม่ได้เป็นไรกัน แล้วก็ยังเรียนไม่จบ แถมรู้ว่าผู้ชายมีแฟนแล้วก็ยังไม่ยอมถอย ยังดื้อดึงจะแย่ง .. ส่วนนี้ไม่ได้พูดไปหรอก) ออกจะน่าตาน่ารัก ( ศัลยกรรมมาแค่ครั้งเดียว )
สุดท้ายแล้วก็ต้อง ยอมรับให้ได้กับคนที่ลูกชายแม่เลือกนะคะ เค้าอาจจะเป็นลูกสะใภ้ที่ดีก็ได้ แต่งเมื่อไหร่บอกงานหนูด้วยนะ
นางเอกไปอีก ....
แต่ 4 เดือนแรกนี่ เราเจ็บปวดมาก แทบขาดใจจริงๆ
แต่เวลาผ่านไป ก็ค่อยๆลดลง
ณ ตอนนี้ ก็มีคิดถึงบ้าง คิดถึงเค้าคนเดิม คนก่อนที่จะนอกใจเรา ตอนนั้นมีแต่ความทรงจำดีๆ
ไม่รู้เหมือนกันว่า จะได้เจอคนที่ มี life style เหมือนกันแบบนี้อีกมั้ย และที่สำคัญ รักเราแค่คนเดียว
มีพี่คนนึงบอกเราว่า ทำตัวให้ดีๆ ไว้นั่นแหละ เพราะผู้ชายดีๆเค้าก็ต้องมองหาผู้หญิงดีๆเหมือนกัน....
เผลอใจครั้งเดียว ทำร้ายคนถึงสามคน
ระบายให้คนรู้จักฟังมากก็ไม่ดี ไม่อยากให้ใครมองเค้า เป็นคนไม่ดี ทั้งที่ก็เป็นแบบนั้นจริงๆ
อยากรู้ว่าถ้าเป็นคนอื่น เค้าจะทำยังไง กับเรื่องนี้
เรื่องมีอยู่ว่า
เรากับแฟน คบกันมาได้ปีกว่า พี่เค้าอายุมากกว่าเรา 4 ปี
แฟนไม่เคยเหลวไหล ไม่เคยนอกลู่นอกทาง วีดีโอคอลคุยกันทุกคืน
เราอยู่กันคนละจังหวัด ได้เจอกันอาทิตย์ละวันสองวัน โดยประมาณ แต่ก็ไม่คิดว่ามันเป็นอุปสรรค อาจเพราะ ไม่ได้ไกลกันมาก
เดินทางชั่วโมงเดียวก็ถึงกันแล้ว ถ้ารถไม่ติด
ช่วงสิงหาปีที่แล้ว (58) เราต้องเข้ามาเรียนต่อ ป.โท ใน กทม
เรียนภาคพิเศษ เสาร์อาทิตย์ เราจึงได้เจอกันบ่อยขึ้น มีกิจกรรมร่วมกันมากขึ้น
แฟนชวนเราให้ไปพักที่บ้านเค้า จะได้ไม่ต้องเดินทางไปกลับให้เหนื่อย โดยทางบ้านของแฟนก็สนับสนุน เราจึงไปค้างบ้านเค้าได้อย่างสบายใจ
ทุกอย่างมันดีหมด ทางบ้านเค้าและบ้านเรารับรู้ ญาติเค้าและญาติเราก็รับรู้
เราค่อนข้างคาดหวังกับคนๆนี้มาก อายุเราทั้งคู่ก็ไม่ใช่น้อย พร้อมสำหรับการสร้างครอบครัว
แต่เราก็ไม่เคยคุยกันเรื่องนี้
เราไปเที่ยวต่างจังหวัดด้วยกันบ่อยมาก มีความสุขมาก
ล่าสุดที่ไปคือ ต้นพฤษภาคม
แต่แล้ววันนึง
หลังจากที่เค้ามีการโยกย้ายที่ทำงานและเลื่อนตำแหน่งช่วงต้นมิถุนายน ที่ผ่านมา งานเค้าก็มากขึ้น
เราคุยกันน้อยลง น้อยลงเรื่อยๆ จนเราเริ่มรู้สึกว่า มีบางอย่างเปลี่ยนไป
ตอนแรกก็พยายามเข้าใจ ว่า คงงานเยอะ งานเค้ามันยุ่งตำแหน่งก็สูงขึ้น
ปรึกษาเพื่อน เพื่อนก็ให้มองบวก ว่า เค้าคงเหนื่อย
แต่เราก็ทนกับความอึดอัดไม่ไหว เลยต้องเปิดใจคุยกับเค้า ช่วงต้นเดือนกรกฎาคม
เค้ายอมรับว่า เค้ามีเรื่องเครียด มีเรื่องสับสน ว้าวุ่นใจ เค้าอ้างว่า เป็นเรื่องงาน
แต่เราเชื่อสัญชาตญาณตัวเอง ว่ามันไม่ใช่เรื่องงาน แต่ก็เก็บเอาไว้
และพยายามไม่คิดอะไร บอกเค้าว่า ไม่ว่าเค้าจะมีเรื่องสับสนใจ กังวล หรือเครียดอะไร
เราก็จะอยู่เคียงข้างเค้าเสมอ เราจะทำให้แฟนคนเดิมของเรากลับมา
จนวันที่ 9 กรกฎาคม เค้าพาเราไปกินข้าวบ้านเพื่อนสนิทเค้า กินจนเมาเละเทะ และเค้าก็สารภาพมาว่า
เค้าเผลอใจไปคุยกับน้องนักศึกษาคนหนึ่ง ตอนนั้นเค้าเหนื่อย เค้าเหงา แล้วก็ได้เจอน้องพอดี
เค้าเจอกันวันที่ 21 มิย และ มี sex กัน ครั้งแรกวันที่ 26 มิย แต่ไม่ได้ป้องกัน เค้ากลัวว่าน้องจะท้องเค้าเลยเครียด
ตอนแรก หลังจากที่เราคุยเปิดใจกับเค้าวันนั้น เค้าอยากจะยุติความสัมพันธ์กับน้องนักศึกษา แต่พอคิดเรื่องท้อง เค้าจึงสับสน
เค้าเสียใจ เค้ากลัวว่าถ้าน้องจะท้อง เค้าจะต้องเสียเราไป
เค้าบอกว่าถ้าน้องไม่ท้อง เค้าจะเลิกขาดจากน้องและเลือกเรา เพราะเค้ารู้แล้วว่า ใครสำคัญที่สุดในชีวิตเค้า รู้ เมื่อทำผิดและอาจจะต้องเสียเราไปตลอดชีวิต
เราสัมผัสได้ถึงความเสียใจ ความรู้สึกผิด ความเครียด ความกังวลของเค้า จนเราโกรธเค้าไม่ลง เราได้แต่ปลอบใจเค้าทั้งน้ำตา
และแนะนำว่า ให้รีบบอกให้น้องไปตรวจ หรือซื้อชุดตรวจมาตรวจ ถ้าปล่อยไว้นาน มันจะไม่ดีต่อเราทุกๆคน
เค้าทำตาม แต่ น้องคนนั้น ไม่ยอมตรวจ บอกว่าขอให้พ้นช่วงสอบไปก่อน คือวันที่ 25 กรกฎาคม
แต่ในระหว่างนั้น เค้าจำเป็นต้อง รักษาสถานะกับน้องไปก่อน เพราะถ้าบอกความจริงไป แล้วน้องท้อง มันอาจจะแย่
เราเข้าใจเค้าค่ะ เราคอยปลอบใจ คอยให้กำลังใจเค้า บอกกับเค้าว่า เราเชื่อว่า เราจะผ่านเรื่องนี้ไปด้วยดี เราเชื่อว่าน้องเค้าไม่ท้อง จากการคำนวนวันตกไข่
แต่ความจริงในใจเรามันเจ็บปวดมากค่ะ
รับรู้ว่าแฟนนอกใจ แล้วต้องรับรู้ว่าแฟนยังต้องคุยกับคนอื่นเพื่อรักษาความสัมพันธ์ รับรู้ว่าเราอาจต้องเลิกกับเค้าทั้งที่เรายังรักกัน
หลังจากที่เรารู้ความจริง เค้ายืนยันหนักแน่นว่า รักเรามากที่สุดและถ้าผ่านมันไปได้เค้าจะเลือกเรา เรารักเค้าค่ะรักมาก เราให้อภัยเค้า
แต่ก็บอกเค้าด้วยว่า ถ้ามีครั้งต่อไป เค้าจะต้องเสียผู้หญิงคนนี้ไปตลอดชีวิตแน่
เรารักเค้าเหมือนเดิมก็จริง แต่ความเชื่อใจที่มีให้เค้า มันแทบไม่เหลือ
แรกๆที่รู้สึกว่าเค้าเปลี่ยนไป เราคิดว่าเราจะเสียเค้าไปไม่ได้ เราจึงฮึดสู้ เอาเค้าคนเดิมกลับมา และเราจะกลับมารักกันเหมือนเดิม
แต่พอมารู้ความจริงเรื่องนี้ เราทำใจเผื่อไวเลย มันเหมือนเจ็บจนชินชา ถ้าเราต้องเสียเค้าไปจริงๆ เราก็ยินดี ยินดีกับทางที่เค้าเลือกเอง
ตอนนี้เรากับเค้าก็ยังคบกันเหมือนเดิม พยายามทำทุกอย่างให้เหมือนเดิม เรายังคงไปนอนบ้านเค้า เจอพ่อแม่เค้า พ่อแม่เค้ายังน่ารักกับเราเหมือนเดิม
แต่ความรู้สึก มัน มันไม่เหมือนเดิม เราเองก็สับสน กลัวว่า ถ้าสุดท้ายน้องไม่ได้ท้อง เค้าเลือกเรา เราจะเจอกับเรื่องแบบนี้อีกมั้ย
ความรักที่เรามีให้เค้าในตอนนี้ มันเปลี่ยนไปหรือเปล่า เราจะกลับมาเป็นเหมือนเดิม มั้ย
............................................................
26 สิงหาคม 60
เลิกกับเค้าเรียบร้อยแล้ว ตั้งแต่เมื่อ ปลายพฤศจิกายน 59
เราเลือกที่จะเดินออกมาเอง เพราะไม่อยากอยู่เป็นของตายที่ดูไร้ค่า
เราคิดว่าตัวเอง มีค่ากว่านั้นเยอะ
เราทนคบกับเค้าจนถึงปลายเดือนพฤศจิกายน
ด้วยคำพูดยื้อยุดของเค้าว่า พยายามเลิกกับน้องคนนั้นอยู่นะ
เค้ายังรักเรา และไม่รู้ว่าจะอยู่ยังไงถ้าไม่มีเรา เราดูแลเค้าดีมาก เค้าไม่เคยเจอคนที่ดีเท่าเรามาก่อน
ค่ะ ....
แต่การกระทำช่างสวนทาง
ด้วยเค้าสองคนอยู่ใกล้กันมากกว่าเรา เจอกันมากกว่า
เหมือนเราเป็นแฟนแค่เสาร์อาทิตย์ ส่วนน้องคนนั้นเป็นแฟนจันทร์ถึงศุกร์
คบสองคนไง พาไปเที่ยวทั้ง 2 คน
ไปกับอีกคนก็โกหกอีกคน
อยู่กับอีกคนก็ไม่รับโทรศัพท์อีกคน
แต่ปากก็ยังบอกว่า พยายามเลิกกับน้องเค้าอยู่นะ
จนเราขอเลิกหลายรอบ ก็มีคำพูดมาให้เราใจอ่อนหลายครั้ง จนสุดท้ายก็ไปไหนไม่ได้
จนวันนึงเราก็ทำได้ หายไปจากเค้าเฉยๆเลย เพื่อไม่ต้องฟังคำยื้อของเค้า
ยังมีหน้ามาบอกอีกนะ ว่า
ถ้าเลิกกับน้องคนนั้นได้ เรากลับมาคบกันใหม่ได้มั้ย
เลยบอกว่า ถ้าตอนนั้นมีแฟนแล้วก็คงไม่ได้อะค่ะ
แต่พอเราออกมา ก็เห็นมีความสุขดี ไม่เห็นจะเสียใจอะไรเลย
ที่จริงคงรอให้เราออกมาเองตั้งนานแล้ว
เพื่อตัวเองจะได้ไม่รู้สึกผิดละมั้ง
แต่ก็แอบสะใจเล็กๆ ทุกวันนี้เรายังติดต่อกับแม่เค้า
แม่เค้ารักและเอ็นดูเรามาก รวมถึงญาติๆเค้าด้วย
ทุกคนรับรู้เรื่องนี้เหมือนๆกับเรา
แม่ไม่ค่อยชอบเด็กคนนั้น เพราะ รู้ว่าแย่งแฟนเราไป และ กิริยาการแต่งตัว ผู้ใหญ่อาจไม่ค่อยชอบ และแม่เห็นตอนที่เราร้องไห้เสียใจ แม่เองเป็นคนเข้ามาปลอบ เพราะแม่เห็นเราเป็นลูกสาวคนนึง
ส่วนป้านี่ ชัดเจนมาก ป้าบอกเลยว่า ไม่รับไหว้ใดๆทั้งสิ้น
แต่ก็นะ ด้วยความที่ เราคิดและปลงได้แล้ว
ได้แต่บอกแม่ว่า
เค้าเลือกแล้ว เค้าคงคิดแล้วว่าคนนี้เหมาะสมกับเค้า
แล้ว น้องคนนั้นก็ไม่ได้เลวร้าย (แค่ ใจง่าย ยอมมีอะไรกับผู้ชายทั้งที่เจอไม่กี่วัน ที่สำคัญไม่ได้เป็นไรกัน แล้วก็ยังเรียนไม่จบ แถมรู้ว่าผู้ชายมีแฟนแล้วก็ยังไม่ยอมถอย ยังดื้อดึงจะแย่ง .. ส่วนนี้ไม่ได้พูดไปหรอก) ออกจะน่าตาน่ารัก ( ศัลยกรรมมาแค่ครั้งเดียว )
สุดท้ายแล้วก็ต้อง ยอมรับให้ได้กับคนที่ลูกชายแม่เลือกนะคะ เค้าอาจจะเป็นลูกสะใภ้ที่ดีก็ได้ แต่งเมื่อไหร่บอกงานหนูด้วยนะ
นางเอกไปอีก ....
แต่ 4 เดือนแรกนี่ เราเจ็บปวดมาก แทบขาดใจจริงๆ
แต่เวลาผ่านไป ก็ค่อยๆลดลง
ณ ตอนนี้ ก็มีคิดถึงบ้าง คิดถึงเค้าคนเดิม คนก่อนที่จะนอกใจเรา ตอนนั้นมีแต่ความทรงจำดีๆ
ไม่รู้เหมือนกันว่า จะได้เจอคนที่ มี life style เหมือนกันแบบนี้อีกมั้ย และที่สำคัญ รักเราแค่คนเดียว
มีพี่คนนึงบอกเราว่า ทำตัวให้ดีๆ ไว้นั่นแหละ เพราะผู้ชายดีๆเค้าก็ต้องมองหาผู้หญิงดีๆเหมือนกัน....