เราเป็นคนที่หลับง่ายค่ะเหนื่อยง่ายด้วย  พอได้หลับก็หลับลึกเลยถึงขนาดพกที่ปิดปากไว้เลยค่ะ เพราะเวลาง่วงจะหยิบมาใช้กลัวหลับแล้วอ้าปาก แล้วคือเราไป-กลับ มหาวิทยาลัยเราต้องนั่งรถเมค่ะ ซึ่งมีแค่รถเม ปอ แล้วมันมีแอร์ เรานี่ก็ไม่ได้หลับตลอดที่นั่งนะ แต่ก็มีหลับบ้างและค่อนข้างบ่อย 5555 กว่าจะถึงบ้านเราก็ 1 ชมครึ่ง-2 ชม ค่ะ ปกติจะเจอที่นั่งคนเดียวเวลาหลับก็พิงด้านกระจกค่ะ แต่เรื่องมีอยู่ว่าเราขึ้นรถแล้วขึ้นคนท้ายๆค่ะปรากฎว่าเหลือแค่ 1 ที่นั่งเป็นที่นั่งคู่ซึ่งเรานั่งริมนอกค่ะ แน่นอนค่ะว่าง่วงเราก็เอาผ้ามาปิดปากแล้วหลับ พอหลับได้ซักพักก็ตื่นค่ะ แล้วเราเนี่ยไปพิงพี่ที่นั่งข้างๆซึ่งตั้งแต่ตอนไหนไม่รู้ค่ะ รู้แค่ตื่นมาอีกทีเกือบถึงบ้านเราตกใจเลยบอกว่า
เรา : ขอโทษนะคะ ๆๆๆๆ
พี่ข้างๆ : ไม่เป็นไรครับ
เราขอโทษไปเยอะมาก นึกในใจว่าแบบ ทำไมไม่ปลุกแล้วบอกเลยว่า " น้องครับล้ำเส้นไรงี้ 555 " พอถึงป้ายบ้านเราพี่เขาก็ลงป้ายเดียวกับเราอีก  
คือเราสงสัยใครเจอใครหลับข้างๆแล้วมาซบไหมคะ
มันดูเสียมารยาทมากไหม
แล้วมีวิธียังไงให้หลับหัวไม่ตกคะ ? หรือวิธีหลับยากก็ได้ 5555 ตอนนี้รู้สึกไม่กล้านั่งใกล้ใครเลย
ปล. ถ้าแท็กผิดขออภัย