หลอนวัยเด็ก

สวัสดีคะ นี่เปนกระทู้แรกของเรา เรามีเรื่องหลอน (หลอนสำหรับเราน้ะ) มาเล่าไห้ฟังเรื่องนี้เป็นเรื่องที่เกิดที่บ้านเราจริงๆเชื่อก็ได้ไม่เชื่อก็ได้ไม่ว่ากันค่ะ
เมื่อ10ปีที่แล้ว เราย้ายไปอยุ่ที่ จ.ประจวบคีรีขันธ์ ไปอยู่บ้านยายของเราเองมีบ้าน2หลังเป็นบ้านยายกับบ้านลุง ส่วนมากเราจะไปอยู่บ้านลุงมากกว่าเพราะได้เล่นกับพวกพี่ๆ เรามีพี่ชายคนนึงชื่อพี่นัด พี่เราเปนคนนิสัยเกเรนักเลง แต่รักน้องมาก น่าตาพี่นัดคล้ายๆพี่แบ็งวงแคลชเลยนะเออ!!  หล่อไปอี้กกก ย่าเล่าไห้ฟังว่าตอนเด็กๆพี่นัดเคยเล่นซ่อนแอบตอนกลางคืนแต่เด็กที่เล่นด้วยหาพี่นัดไม่เจอเลยไปบอกย่าบอกลุง(ลุงคือพ่อพี่นัด)เขาก็ช่วยกันหาทั่วบ้านหายังไงก็หาไม่เจอจนเช้าก็หากันอีกรอบก็ยังไม่เจอ พอมาอีกวันนึงก็พยายามหากันอีกหาจนทั่วก็ยังไม่เจอ เข้าวันที่3 ย่าเราก็เลยเอาธูปมาจุดกี่ดอกจำไม่ได้ จุดไหว้ที่หลังบ้าน ย่าก็พูดว่า "ขอไห้สิ่งศักดิ์สิทธิคุณพระคุณเจ้าช่วยดลบรรดาลไห้หาหลานนัดเจอด้วย เจ้าที่เจ้าทางผีบ้านผีเรือนทั้งหลายถ้าหลานลูกทำอะไรผิดพลาดไปลูกขอขมาขอไห้อโหสิกรรมไห้ลูกด้วยเถิด" หลังจากที่ย่าเราไหว้เสร๊จ ก็ออกไปหาอีกรอบ แล้วก็เจอคะ อยู่หลังบ้านตรงพุ่มไม้ ย่าบอกว่าทุกคนหาตรงนั้นหมดแล้วแต่ไม่เจอพอไหว้เส่ดก็เจอเลย ย่าถามพี่นัดว่าหายไปไหนมา พี่นัดบอกว่า มีผู้หญิงสวยชุดสีขาวผมยาวเดินมาจูงมือเขาไปนั่งตรงนั้นเขาเห็นพวกย่าพวกลุงเรียกเขา เขาขานตอบแต่ไม่มีคัยได้ยิน ย่าถามต่อว่าแล้วกินอะไรอยู่ได้ยังไงตั้ง3วัน พี่นัดบอกว่าผู้หญิงคนนั้นเอาน้ำไห้เขากิน พอเขากินไปก็รู้สึกอิ่มไม่หิว ย่าเราบอกว่าพี่นัดกินน้ำทิพย์ไปพี่นัดโชคดีมาก จนพี่นัดโตมาก็เริ่มเกเรมีเรื่องบ่อย ครั้งแรกพี่นัดโดนยิงแต่ไม่เป็นอะไร ผ่านมาอีกครั้งที่สองครั้งนี้หนักอยู่พี่นัดขี่รถมอไซค์หนีอีกพวกนึงรถล้มข้างถนนแต่รถที่ตามมาเบรคไม่ทันเรยขับเหยียบขาพี่นัดไปรู้ไหมคะรถอะไร รถสิบล้อคะ! คืองงมากโดนสิบล้อเหยียบตั้งแต่ขาอ่อนลงไปเลยแต่พี่นัดยังลุกขึ้นเดินได้?  เสร๊จก็ไป รพ. กลับมาเราก้อนั่งทำแผลไห้พี่นัดทุกวันเช้าเย็น จนหาย (ย่าเคยบอกว่าใครที่ได้กินน้ำทิพย์ไปจะรอดชีวิตจากการตายได้3ครั้งไม่รู้จริงไหมโบราณบอกมา) ผ่านมาถึงครั้งที่สาม ช่วงนั้นพี่เราก็มีแฟนแต่อยู่ๆก็เลิกกัน ผ่านไป1อาทิตย์พี่เราก็ไปนั่งกินเหล้าปกติข้างถนนแต่อยู่ๆแฟนเก่าเขาก็เดินมาบอกไห้พี่เราช่วยเขาเแฟนใหม่เขาจะมาตีเขาพี่เราก็เลยบอกไห้ผู้หญิงคนนั้นไปนั่งข้างในร้านแต่ไม่ทันค่ะพวกนั้นมาก่อนขี่มอไซค์มากัน2คนมาถึงมันก็ยิงเข้ามาเลยพี่เราจับขวดแป๊ปซี่ได้ก็ปาใส่พลักผู้หญิงคนนั้นเข้าไปในร้านพวกมันก็ยิงอีกจนไปโดนขาพี่เรา1นัด มันก็ขับหนีพี่เราไม่ยอมถือขวดเหล้าวิ่งตามไป(โดนยิงขาแต่ก็ยังวิ่งตามได้อึดแค่ไหนถามใจเทอดู)พวกมันก็หยุดรถหันมายิงนัดสุดท้ายเข้ากะโหลกเลยแล้วก็ขับหนีไปพวกเพื่อนๆพี่นัดตามมาดูเห็นพี่เรานอนนิ่งไปแล้วแต่ยังหายใจก็เรียกรถพยาบาลมา...  ตัดภาพไปที่ รพ.ค่ะ หมอตรวจเส่ดก็ออกมาบอกลุงว่ากระสุนคาที่กะโหลกผ่าตัดก็ตายไม่ผ่าก็ตาย ตอนนั้นเสียใจมากเป็นพี่ชายที่รักและดูแลปกป้องเรามาตลอดแต่สุดท้ายต้องมาตายเพราะผู้หญิงคนนั้นคนเดียว!! แค้นมากถ้าวันนั้นมันไม่มาหาพี่เราพี่เราก็ไม่ตายโหงแบบนี้!!  พอพี่ตายก็จัดงานศพผ่านมาจนมาถึงคืนที่3 เหนเขาบอกคืนที่คนตายจะมาหา ปกติทุกคืนจะมีวงไพ่วงอะไรอยุ่รอบๆน่าบ้าน พอเข้าคืนที่3 ไม่มีใครตั้งวงน่าบ้านเรย มีวงเดียวตั้งอยู่ในบ้าน อยู่รวมกลุ่มกันมันจะดีกว่าน้ะ พอพระสวดจบคนเริ่มแยกย้ายอยู่ๆไฟก็ดับเราก็คิดว่าดักปกติแต่มองไปข้างบ้านก็เปิดไฟอยุ่นิทำไมบ้านเราดับอยู่บ้านเดียว สักพักไฟก็ติด. ติดเอง สักแปปดับอีกแล้ว. หมาก็หอนตอนนั้นเรายังเด็กก็กลัวคลุมโปงเลยย่าบอกว่าคนตายโหงจะเฮี้ยน คลุมไปเลยค่ะยาวๆ. เช้ามาพ่อเราเล่าไห้ฟังว่าเหนพี่นัดมาเดินๆรอบๆบ้านแต่ไม่เข้าไปในบ้าน(พ่อเราชอบนอนบนรถ) จบงานศพเราก็กลับมาอยู่ล้านเรา ผ่านงานศพไปเกือบเดือนย่าเราพาไปหายายที่ประจวบอีกครั้ง เราก็ไปแต่ไปกันเยอะต้องไปนอนบ้านลุง พอมาถึงบ้านประมาณ6โมงเย็นพอก้าวเข้าบ้านปุ๊ปเปิดไฟทั่วบ้านเสร๊จสับเราก็จะเดินไปหาอะไรกินในครัวเดินยังไม่ถึงอยู่ดีดีไฟดับเรากับพี่กรี๊ดดังลั่นแล้ววิ่งมาหาย่าเลย (ลืมบอกเก็บกระดูกไว้ที่บ้านในห้องของพี่เขานะค่ะ) ตอนไฟดับมันไม่ได้ดับแบบปกติคือมันดับๆติดๆเหมือนไฟเท็คอ่ะคะเป็นอยู่บ้านเดียว ย่าเราก็เข้าไปในห้องจุดธูปบอกพี่นัดขอมานอนที่นี่ลูกหลานมันกลัวอย่าแกล้งกันเลย พูดจบอยู๋ดีดีไฟก็ติดปกติ ติดได้แปปเดียวเอาอีกแล้วดับอีกแล้วเหมือนเดินคะติดๆดับๆ เรานั่งมองรอบๆบ้านสังเกตุเห็นทีวีเปิดอยูและไฟห้องน้ำก็เปิดติดตลอดไม่ติดๆดับเหมือนไฟบ้าน คือถ้าไฟเสียก็ควรเสียหมดแต่นี่มีทีวีกับไฟห้องน้ำเปิดปกติที่เหลือดับหมดเลย ตอนนั้นกลัวมากนั่งกอดย่า. ย่าเราทนไม่ไหวเลยตะโกนบอกไป จะแกล้งอะไรนักหนาน้องมันกลัวกันหมดแล้วไม่อยากไห้นอน ก้ไม่นอนที่นี่ก็ได้ พูดจบคราวนี้ไฟติดเลยคะติดปกติไม่ดับอีก. (ย่สกับพี่นัดจะสนิทกันย่าเลี้ยงพี่นัดมาพี่นัดจะรักย่ามาก) พอทุกอย่างปกติก็หาที่นอนนอนรวมๆกันเรานอนข้างย่าเพราะเรากลัว. ทุกคนหลับหมดแต่เราไม่หลับ?  สักพักเราได้ยินเสียงดังมาก. ดังแปร๊ดดดดด~~!!  พี่เราตด อื้ม. เสียงดีมาก หมดเสียงตดไปเราก้อยังนอนไม่หลับคราวนี้ของจริงมาล่ะ เสียงดังแอ็ดดด (คาราบาวมั้ง? ) เสียงประตูห้องที่เก่บกระดูกเปิดเรารู้และเราโดนแน่ๆเราก็คลุมโปงนอนเงียบๆมันมีความรู้สึกว่ามีลมผ่านขาอ่ะและก็มีลมผ่านอีกเหมือนเดินไปเดินกลับอ่ะ ล่ะก็ได้ยินเสียงดังแอ๊ดดดดด อีกครั้งตอนนั้นนี่สั่นมากสั่นไปหมดกลัวก้อกลัวยิ้มนอนไม่หลับอยุ่คนเดียวอีก ตื่นเช้ามาเล่าไห้ย่าฟังย่าบอกทำไมไม่ปลุก. แมะ สถานการณ์แบบนั้นใครจะมีสติปลุก ไม่ช๊อคตายก็ดีแค่ไหนล่ะ. เห้อ...  แล้วแต่วิจารณายานต์ของแต่ล่ะคนนะค่ะ แต่เหตุการณ์นี้เราจำไม่ลืมจริงๆ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่