เรายังรักเค้าอยู่ครับ แต่ทำไมความรู้สึกเราไม่เหมือนเดิม

อยากจะรบกวน เพื่อนๆ ขอคำแนะนำหน่อยครับ

ผมคบกันแฟนมา4 ปี ตลอดระยะเวลาที่เรารักกันใช้ชีวิตด้วยกัน มีความสุขมากๆเลยครับ

ผ่านเรื่องดีแล้วร้ายมาด้วยกัน แต่คือที่พูดไว้ตามหัวข้อว่า ความรู้สึกผมเปลี่ยนไป ผมรู้สึกเหนื่อย ณ ตอนนี้

ปัญหาของผมตอนนี้คือ ผมยังรักเค้า แต่ทุกครั้งที่คุยกัน ความรู้สึกผมมันไม่เหมือนเดิม เค้าคาดหวังในตัวผม ว่า เค้าอยากให้ผมเป็นอย่างนั้น แต่ก็เข้าใจนะครับว่าหวังดี แต่ก็มีปัญหาหลายๆเรื่องที่ ทำให้ผมเคลียดและท้อกับมัน

อีกปัญหาหนึ่งของผมก็คือ ทางที่บ้านเค้า พ่อแม่เค้าไม่ยอมให้เราพาลูกสาวเค้าไปไหนมาไหนๆ ทั้งที่ผมคบกันมานาน เข้าตามตรอกออกตามประตูมาโดยตลอด เคารพและรักความครัวเค้า และแล้ว ความรู้สึกผมก็เริ่มเหนื่อยเริ่มท้อ กับครอบครัวของเค้า ผมไปไหนมาไหนกับแฟนไม่ได้ ทั้งๆที่ห่างกันไม่ถึง
5กม. มันทำให้ผมเคลียดและถามตัวเองตลอดว่า ผมดีไม่พอที่จะให้ครอบครัวเค้าไว้ใจเราหรอ มันทั้งเคลียดและกดดัน
ผมเคยพูดกับแฟนแล้วว่าจะไปไหนมาไหนด้วยกันได้เมื่อไร แฟนผมถามครอบครัวเค้า ที่บ้านเค้าบอกเมื่อตอนแต่งงาน ซึ่งผมกลับคิดว่าจะไม่ให้ลองดูใจ ให้ลองใช้ชีวิตร่วมกันหน่อยเลยหรอมันเลยทำให้ผมรู้สึก ทำไมผมมีแฟนแต่รู้สึกเหงา มีแฟนเหมือนไม่มี ตลอดระยะเวลาที่เราเดินต่อสู้ด้วยกันมามันมีความสุขมากๆๆเลยครับ ต่อพอมาถึงวันนี้ ผมสู้ต่อไปไม่ไหวแล้ว และความรู้สึกของผมไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไร ทุกครั้งที่คุยกันแล้วมันรู้สึกอึดอัด
*** ผมยังรักเค้าอยู่ แต่ตอนนี้ ผมสู้ต่อไปไม่ไหวแล้วครับ ผมไม่อยากเลิกกับเค้า แต่ก็เพราะคำว่ารักคำเดียว ผมเลยอยู่อย่างนี้ ถ้าผมตัดสินใจ ที่จะบอกเค้าว่า ผมสู้ไม่ไหวแล้ว อยากหยุดความสัมพันธ์ไว้ตรงนี้ ผมทำแบบนี้ผมจะผิดมั้ยครับ
ขอความเห็นของ เพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ หน่อยครับ ผมคิดมาสักพักแล้วครับ แต่ไม่รู้จะไปพึ่งใครดี รบกวนหน่อยครับ