สวัสดีค่ะ ช่วงนี้เรากำลังติดเรื่องราวความรักในพันทิป เลยอยากจะลองเล่าเรื่องของตัวเองบ้าง
ชีวิตเราอาจจะไม่น่าสนุกหรือมีสีสันเท่าไหร่ (อันนี้ไม่รู้อ่ะ ลองอ่านเอา555) แต่ก็อยากจะลองเล่าประสบการณ์ของตัวเองบ้าง
ไม่พูดมากละ เข้าเรื่องเลยดีกว่า สมมติว่าเราชื่อ "ข้าวหอม" เรามีผิวไม่ขาวมาก แต่ก็ไม่คล้ำ (เอ๊ะยังไง555) เรานิสัยห้าวๆหน่อย คล้ายๆผู้ชาย ชอบเตะบอล ชอบต่อยหมวย เวลาว่างคือนั่งดูบอล (นี่ผญ.??) เรามีเพื่อนสนิทคนนึงชื่อ นัมซู แต่อยู่ประเทศไทยชื่อแม็ค หล่อมาก มันพูดไทยชัดมาก!!แม็คมีพี่ชายหนึ่งคนชื่อนัมจุนหรือมาร์ค หล่อโฮกๆและพูดไทยชัดเช่นเดียวกัน เราสนิทกับสองคนนี้มาก เพราะแม่เราสองคนเป็นเพื่อนกัน แถมบ้านอยู่ติดกัน แต่เราจะสนิทกับแม็คมากกว่าเพราะอายุเท่ากัน เรากับพี่มาร์คห่างกัน 1 ปี แต่พี่มาร์คไปเรียนม.ปลายที่เกาหลี 3 ปี ไปอยู่กับพ่อ (พ่อเป็นคนเกาหลี) ตอนนั้นเรากำลังจะขึ้นม.6 พี่มาร์คจบเกรด12(ม.6)กลับมาพอดี เช้าวันนึง...
แม็ค : ตื่นๆๆๆ ลุกๆๆ
เรา : อะไรวะ ปลุกทำไมแต่เช้า...
เรางัวเงียตอบแม็คเพราะรำคาญที่มีคนมาปลุกเพราะนี้เป็นช่วงปิดเทอม
แม็ค : ไอ้มาร์คมันกลับมาแล้วนะ (ปกติพี่มาร์คกับแม็คก็เรียก กู- กันเพราะห่างกันแค่ปีเดียว)
เรา : ใครนะ... (อยู่ในโหมดงัวเงีย)
แม็ค : ไอ้มาร์ค
เรา : ห้ะ!! พี่มาร์ค *O*
แม็ค : เออ! ไปแต่งตัวไป ชั่วโมงนึงมันน่าจะมาถึง
เรา : เย้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
เราวิ่งไปกอดแม็คแล้วกระโดดไปมาด้วยความดีใจ ก่อนจะผละออก
แม็ค : ดีใจมากเลยหรือไง
เรา : มาก *O*
แม็ค : ไปอาบน้ำไป ปากเหม็น
เรา : ฮ้าาาาาาาาา!!
เราพ่นลมใส่หน้ามันแล้ววิ่งหนีเข้าห้องน้ำ เราใช้เวลาไม่นานในการอาบ ก่อนจะออกมาด้วยการพันผ้าขนหนูผืนเดียว เราไม่ได้คิดอะไรเพราะความที่สนิทกัน
แม็ค : เฮ้ย! ทำไมออกมาสภาพนี้ล่ะ อยู่ในห้องกับผู้ชายสองต่อสองซะด้วย
เรา : แล้วแกเคยคิดว่าฉันเป็นผู้หญิงป่ะ??
แม็ค : ก็ไม่เคยนะ ก็แกมันไม่ใช่ผู้หญิง 555
เรา : งั้นก็ถือว่าปลอดภัย
แม็ค : บ้าป่ะวะ
เรา : บ้ารักนะ กิ้กกิ้ววว
แม็ค : ไปดีกว่า ไปรอที่บ้านนะ
เราแต่งตัวเสร็จภายในเวลาไม่นาน และลงมาข้างล่างก็เห็นแม่ยืนจัดจานผลไม้อยู่
แม่ : พอรู้ว่ามาร์คมา แต่งตัวซะสวยเชียวนะ
เรา : แม่อ่ะ อย่าแซวดิ เขิน -////-
แม่ : เมื่อไหร่แกจะสารภาพรักเขาล่ะ แม่อยากได้มาร์คเป็นลูกเขยนะ
เรา : แม่!! หนูไม่ได้ชอบพี่มาร์คสักหน่อย
แม่ : สาบาน ?
เรา : ไม่พูดกับแม่แล้วไปดีกว่า -//////-
เราวิ่งไปบ้านแม็คซึ่งอยู่ติดกันก่อนจะตะโกนเรียกมันสุดเสียง
เรา : แม็คคคคคคคคคคคคคคคคคค!
แม็ค : ได้ยินแล้ว จะตะโกนทำไมวะ!
เรา : ก็กลัวแกหูหนวกไม่ได้ยิน
แม็ค : ปัญญาอ่อน
เรา : แม่ แม็คมันด่าหนู T^T (เราเรียกแม่ของแม็คว่าแม่ ส่วนพี่มาร์คกับแม็คก็เรียกแม่เราว่าแม่เหมือนกัน)
แม่ : นิสัยเสียใหญ่แล้วแม็ค ไปด่าข้าวหอมทำไม
แม็ค : เข้ากันเข้าไป เอาเป็นลูกเลยสิ ผมมันไม่สำคัญ
แม่ : อีกหน่อยก็ได้เป็นลูกแล้ว
แม็ค/เรา : หมายความว่าไงแม่?
แม่ : ก็ลูกสะใภ้ไง 555
พี่มาร์ค : ได้ยินอะไรๆ ลูกสะใภ้นะแม่?
เรา : พี่มาร์คคคคค *O*
เราวิ่งไปกระโดดกอดพี่มาร์คและหมุนรอบๆก่อนจะกระโดดขึ้นขี่หลังเหมือนตอนเด็กๆ จนแม็คมันตีก้นเรา
แม็ค : นี่แหน่ะ! ตัวยังกะควายยังไปขี่หลังคนอื่นอีก
เรา : ปากเสีย T^T
พี่มาร์ค : ไม่เห็นหนักสักหน่อย เบาจะตาย เนอะ
เรา : ใช่แล้ววว
แม็ค : เหอะ!
จากนั้นแม็กเดินจากไป พี่มาร์คกับแม็คจะต่างกันคนละขั้ว พี่มาร์คจะออกแนวอบอุ่น แต่ก็กวนๆขี้แกล้ง ส่วนแม็คมันทั้งปากร้ายใจร้อนเอาแต่ใจ เหมือนน้ำกับไฟเลยทีเดียว เราเห็นแม็คเดินออกไปก็รู้แล้วว่างอนแน่นอน มันจะเป็นแบบนี้เสมอเมื่อเราให้ความสำคัญกับพี่มาร์คมากกว่า
เรา : เฮ้อ..
เราถอนหายใจเบาๆและกระโดดลงจากหลังพี่มาร์ค
พี่มาร์ค : ไม่เจอกัน 3 ปี โตขึ้นเยอะเลยนะเรา แถมสวยอีก หนุ่มๆจีบเยอะเลยดิ
เรา : ไม่ขนาดนั้นหรอก -////////-
แม่ : ช่วงนี้มีคนขายขนมจีบเยอะมาก ระวังไว้เหอะเราอ่ะ จะพลาดนะมาร์ค 555
เรา : แม่พูดไรเนี่ย -0-
แม่ : เปล๊า
เรา : ไปดีกว่า ><
เราเดินออกมาด้วยความเขิน ไม่รู้ว่าแม่เรามาเล่าอะไรแปลกให้แม่แม็คฟังหรือเปล่า แม่ชอบคิดว่าเราชอบพี่มาร์ค แต่เอาจริงๆเราก็ชอแหละ 555 ก็หล่อแถมน่ารักนิสัยดีขนาดนั้น เอาใจเรามาแต่เด็กแล้วอ่ะ ไม่รักไม่ชอบได้ไง แต่อย่าบอกใครนะ จุ๊ๆๆ เราเดินมาจนถึงหลังบ้านแต่ก็ไม่มีใครอยู่ เราเลยเดินขึ้นไปบนห้องของแม็คซึ่งอยู่ตรงข้ามกับห้องของแม่แม็ค ส่วนห้องพี่มาร์คอยู่ริมสุด
เรา : แม็ค
เราเรียกและเคาะประตูห้อง แต่ก็ไร้เสียงตอบรับจากข้างใน เราเลยเปิดประตูเข้าไปก็เห็นแม็คนอนกดโทรศัพท์อยู่บนเตียง
เรา : เป็นไรวะ?
แม็ค : ไม่ไปหาไอ้มาร์คมันอ่ะ อยากเจอไม่ใช่หรอ
เรา : งอนอีกแล้วนะ โตได้แล้วเว้ย
แม็ค : เปล่างอน
เรา : โอ๋ๆๆ ขอโทษนะที่รักกกก วันหลังเค้าจะไม่ทำแบบนี้อีกแล้ว (เวลาเราสองคนจะอ้อนหรือจะง้อกันจะแทนตัวเองว่าเค้า เรียกอีกคนว่าที่รัก)
แม็ค : ไม่ต้องโอ๋เลย
เรา : ไม่เอาไม่งอนน้าาา
เรากระโดดไปนอนทับแม็คจนโทรศัพท์มันกลิ้งร่วงเตียง แต่เราก็ล็อกมันไว้โดยการนอนกอดมันแน่นๆก่อนจะเอาหน้าซุกที่อกมัน มันเงียบไม่ยอมพูดอะไร เราก็เงียบ เพราะเรารู้ว่าอีกไม่นานมันจะหายโกรธ วิธีนี้มันใช้ได้ผลทุกครั้ง (แลดูเปลืองตัว 555)
แม็ค : ปล่อยได้แล้ว
เรา : ไม่เอา ไม่ปล่อย อยู่แบบนี้แหละถ้าไม่หายโกรธ
แม็ค : เออๆ หายแล้ว
เรา : แน่ะๆ แล้วไหนบอกไม่งอน
แม็ค : ตัวแสบบบบ
เรา : หึหึหึหึ
แม็ค : คืนนี้มีบอล มาดูป่าว
เรา : เฮ้ย! ดูดิ พลาดได้ไง ฤดูกาลนี้ไม่พลาดเหมือนครั้งที่แล้วนะ
แม็ค : เออๆ ตี 1 กว่าๆน่าจะมา
เรา : โอเคๆ
หลังจากมื้อเช้าผ่านไปเราก็ช่วยแม่เก็บจานแล้วมาล้างจานในครัว ส่วนแม่คอยยืนส่งจานที่กินแล้วมาให้ ส่วนเราก็ตั้งหน้าตั้งตาล้างอย่างเดียว
เรา : แม่คะ จานล่ะคะ?
เราถามแม่เพราะเรายื่นมือไปข้างหลังแต่ไม่มีจานส่งมาสักที จนเราต้องหันไปมอง
พี่มาร์ค : ขยันจริงๆ
เรา : เอ้าพี่มาร์ค แม่ล่ะ
พี่มาร์ค : แม่เราชวนไปข้างนอก กลับเย็นๆ
เรา : อ่อๆ งั้นก็ส่งจานมา
พี่มาร์ค : ไม่เอาพี่ช่วยล้างดีกว่า
เรา : มาดิๆๆ
เราล้างน้ำยาล้างจานและส่งให้พี่มาร์คล้างน้ำเปล่า แต่พอเราส่งไปพี่มาร์คก็จับมือเราทุกที และไม่ยอมปล่อย อย่าทำแบบนี้ได้มั้ย มันไม่ดีต่อใจเลย หวั่นไหวเว้ยยย!!!
เรา : พี่มาร์คปล่อย จะล้างจานเสร็จมั้ยวันนี้
พี่มาร์ค : ไม่ใช่จานหรอ พี่ถึงว่าทำไมมันนุ่มแปลกๆ
เรา : โอ้ย เลี่ยน -0-
พี่มาร์ค : ล้อเล่นน่า ล้างต่อดิๆ
หลังจากเราเล่นกันกับสองพี่น้องนั้นจนค่ำ เราเลยโทรบอกแม่ว่าจะอยู่ดูบอลที่นี่ แม่นอกจากจะไม่ว่าแล้วแถมยังขับไล่ไสส่งอีก แม่คะ หนูมานอนบ้านผู้ชายนะ หวงหนูหน่อยก็ยังดี TOT
แม็ค : จะมาแล้วๆๆ
เรา : อ่ะๆ พอหอมปากหอมคอ
เรายกขวดเหล้ามาวางพร้อมโซดาและน้ำแข็ง ปกติเราก็กินเหล้านะ หัดกินตั้งแต่ม.ต้น พ่อหัดให้กินเพราะกลัวเราไปถูกมอมเหล้า เรากินบ่อยเหมือนกัน เกือบทุกอาทิตย์ โดยเฉพาะเวลามีบอล เราก็มากินกับแม็คนี่แหละ กินไปดูไป ฟินดี
เรา : เฮ้ยๆๆ จะรีบเมาไปไหน บอลเพิ่งเริ่ม
เราว่าขึ้นหลังจากที่หันไปเห็นแม็คซัดไป 3 แก้วเพรียวๆ
แม็ค : ไม่ได้กินหลายอาทิตย์ มันจะลงแดง 555
เรา : ตลกละ -_-
พี่มาร์ค : ทำไรกันอยู่?
อยู่ดีดีพี่มาร์คก็เปิดประตูพรวกพราดเข้ามา
แม็ค : จะเข้าก็เคาะประตูหน่อยสิวะ ถ้ากูกำลังจึ้กกะดึ๋ยกับไอ้ข้าวอยู่ทำไง
เรา : พูดดีดีระวังปากแตก -_-
แม็ค : หมายถึงนั่งดูบอล
เรา : สาบาน?
แม็ค : NO!!
พี่มาร์ค : พี่ดูด้วยคนดิข้าว
เรา : เต็มใจมากค่ะ (ข้าวอยากให้พี่อยู่กับข้าวตลอดเลย ชอบ *O*)
พี่มาร์ค : ชงเหล้าให้พี่มั่งดิ
เรา : จัดไป
เราชงให้พี่มาร์คแล้วยื่นให้ พี่มาร์คจับมือเราแทนแแก้วและมองหน้าเราจนเขินจนต้องดึงมือออกมาแล้วหันมาดูบอลแทน
เรา : เฮ้ย! แม็คจะรีบกินไปไหนวะ
หันมาอีกทีเหล้าหายไปครึ่งขวด
แม็ค : จารีบ...กีนนนน (เสียงคนเมาพูด)
เรา : ทำยังกะคนอกหัก เมาก็นอนไป
เราลากแม็คขึ้นไปนอนตรงหมอนหัวเตียง แล้วก็กลับมานั่งที่ปลายเตียงข้างๆพี่มาร์คเพื่อดูบอลต่อ แต่อยู่ดีๆก็ไม่มีกะจิตกะใจจะดูบอลซะงั้น ใจเต้นตุบๆอย่างแรงเหมือนกับจะหลุดออก เผลอกลั้นหายใจอยู่นาน จนเหมือนจะขาดใจ สุดท้ายก็ต้องอ้าปากหอบโกยเอาอากาศเข้าปอด
พี่มาร์ค : เป็นไร หอบเหมือนไปวิ่งรอบสนามมา
เรา : แฮกๆๆ เมื่อกี้เผลอกลั้นหายใจ แฮ่กๆ เกือบตาย
พี่มาร์ค : เรานี่ยังโก๊ะเหมือนเดิมเลยนะ
เรา : แหะๆ ^_^
พี่มาร์ค : แต่ก็ยังน่ารักเหมือนเดิม ไม่สิ น่ารักมากขึ้นกว่าเดิมอีก แค่นี้พี่ก็หลงรักจะแย่
เรา : ห..หื้ม?? O.O
พี่มาร์ค : พี่อยากจะบอกข้าวตั้งนานแล้วล่ะ ตั้งแต่ก่อนจะไปเกาหลี แต่พี่ตัดสินใจว่ากลับมาค่อยบอก ตอนนี้ก็ถึงเวลาแล้วล่ะ
เรานั่งกำมือแน่นใจเต้นตุบๆรัวเหมือนใครตีกลอง ตาของเราเบิกกว้างขึ้นเหมือนรอประโยคต่อไปไม่ไหว
พี่มาร์ค : คือพี่....ชอบข้าว รักเลยแหละ รักมาตั้งแต่ตอนไหนไม่รู้ รู้อีกทีก็รักไปแล้ว
เรา : พ...พี่มาร์ค
ปากเราสั่นระริก มือที่กำอยู่ก็กำแน่นขึ้นไปอีก ราวกับว่าไม่เชื่อในสิ่งที่ตัวเองได้ยิน เหมือนฝันไป
พี่มาร์ค : คบกับพี่ ได้มั้ย?
เรานั่งมองพี่มาร์คนิ่ง สมองไม่สั่งอะไร แต่ใจกลับเต้นเร็วมากจนบังคับไม่ได้ จนพี่มาร์คค่อยๆเคลื่อนหน้าเข้ามาใกล้ๆ ไม่รู้ว่าเคลื่อนมาเร็วมั้ย แต่รู้อีกทีตอนที่ปากนุ่มๆของพี่มาร์คแตะอยู่บนริมฝีปากเรา ก่อนที่จะแนบชิดขึ้น และเปลี่ยนเป็นขยับช้าๆ ไม่รู้ว่าจูบกันนานแค่ไหน ไม่รู้ว่าพี่มาร์คผละออกไปเมื่อไหร่ จนได้ยินประโยคนึงที่พี่มาร์คพูดข้างหู
พี่มาร์ค : คบกับพี่นะ
เรา : ค..ค่ะ เพราะ...ข้าวก็ชอบพี่มาร์คเหมือนกัน -//////-
พี่มาร์ค : จริงหรอ ?
เรา : ค่ะ ><
พี่มาร์ค : แสดงว่าแม่พูดจริงนะเนี่ย
เรา : หมายความว่าไงอ่ะ ? O.O
พี่มาร์ค : แม่พี่บอกว่าเราชอบพี่ ถ้าแม่ไม่บอกพี่ก็ไม่มีความกล้ามาบอกรักเราหรอก กลัวเราปฏิเสธ
เรา : แม่นะแม่ ><
พี่มาร์ค : ต้องขอบคุณแม่นะ ที่ทำให้เราเป็นแฟนกัน
เรา : ไม่ต้องย้ำ เขินจะแย่แล้ว
พี่มาร์ค : เป็นแฟนกันแล้ว งั้นขอจูบอีกที
เรา : อื้อออ OxO
ยังไม่ทันที่จะได้พูดอะไร พี่มาร์คก็จูบเราอีกครั้งแบบไม่ได้ตั้งตัว ไม่นานก็ผละออก
พี่มาร์ค : อยากทำแบบนี้ตั้งนานแล้ว
เรา : พี่มาร์คทะลึ่ง ><
พี่มาร์ค : แค่จูบเอง คิดไปไหน เราทะลึ่งกว่าพี่อีก
เรา : เปล่าสักหน่อย ...
หลังจากนั้นก็ไม่มีกะจิตกะใจดูบอลกันเลย มัวแต่มานั่งเขินกันทั้งคืนจนบอลจบอ่ะ (เราว่าจะนอนกับแม็ค พี่มาร์คกลับห้อง)
แม็ค : สมใจแล้วดิ
เรา : เฮ้ย! ตื่นตอนไหนอ่ะ O.O
เรามองแม็คที่นอนมองอยู่
แม็ค : ตั้งแต่จูบครั้งแรกละ
เรา : เฮ้ย! อย่าพูดนะ
เราพุ่งไปเอามือปิดปากแม็ค กลายเป็นเรานอนทับแม็ค หน้าห่างกันนิดเดียว แค่มีมือกั้นอยู่ที่ปาก
แม็ค : ชอบมันมากเลยหรอ แค่มันจูบก็ตกลงแล้วหรอ?
เรา : ก..ก็คงงั้น (จะกล้าบอกได้ไงว่าชอบมานานแล้ว อาย -///-)
แม็ค : ถ้าเราจูบมั่งอ่ะ จะคบกับเราป่ะ?
เรา : พูดบ้าอะ...อื้ออ..
แม็คดึงมือเราที่ปิดปากมันออกและดึงเราลงไปจูบโดยที่เราไม่ได้ตั้งตัว สิ่งที่ทำได้คือ นิ่งและนิ่ง ไม่รู้จะทำอะไร มันเกิดโดยที่เราไม่ตั้งตัวเลย พอรู้สึกตัวเราก็ดันตัวออกและลุกหนีไปยืนข้างเตียง
แม็ค : ร..เราขอโทษ
เรา : แกเมาแล้วล่ะ นอนเหอะ วันนี้เราไปนอนบ้านนะ ไปล่ะ
แม็ค : อื้ม
ไว้มาต่อนะถ้ามีคนสนใจ ^^
รักครั้งแรกกับหนุ่มลูกครึ่งเกาหลีสุดหล่อ 18++
ชีวิตเราอาจจะไม่น่าสนุกหรือมีสีสันเท่าไหร่ (อันนี้ไม่รู้อ่ะ ลองอ่านเอา555) แต่ก็อยากจะลองเล่าประสบการณ์ของตัวเองบ้าง
ไม่พูดมากละ เข้าเรื่องเลยดีกว่า สมมติว่าเราชื่อ "ข้าวหอม" เรามีผิวไม่ขาวมาก แต่ก็ไม่คล้ำ (เอ๊ะยังไง555) เรานิสัยห้าวๆหน่อย คล้ายๆผู้ชาย ชอบเตะบอล ชอบต่อยหมวย เวลาว่างคือนั่งดูบอล (นี่ผญ.??) เรามีเพื่อนสนิทคนนึงชื่อ นัมซู แต่อยู่ประเทศไทยชื่อแม็ค หล่อมาก มันพูดไทยชัดมาก!!แม็คมีพี่ชายหนึ่งคนชื่อนัมจุนหรือมาร์ค หล่อโฮกๆและพูดไทยชัดเช่นเดียวกัน เราสนิทกับสองคนนี้มาก เพราะแม่เราสองคนเป็นเพื่อนกัน แถมบ้านอยู่ติดกัน แต่เราจะสนิทกับแม็คมากกว่าเพราะอายุเท่ากัน เรากับพี่มาร์คห่างกัน 1 ปี แต่พี่มาร์คไปเรียนม.ปลายที่เกาหลี 3 ปี ไปอยู่กับพ่อ (พ่อเป็นคนเกาหลี) ตอนนั้นเรากำลังจะขึ้นม.6 พี่มาร์คจบเกรด12(ม.6)กลับมาพอดี เช้าวันนึง...
แม็ค : ตื่นๆๆๆ ลุกๆๆ
เรา : อะไรวะ ปลุกทำไมแต่เช้า...
เรางัวเงียตอบแม็คเพราะรำคาญที่มีคนมาปลุกเพราะนี้เป็นช่วงปิดเทอม
แม็ค : ไอ้มาร์คมันกลับมาแล้วนะ (ปกติพี่มาร์คกับแม็คก็เรียก กู- กันเพราะห่างกันแค่ปีเดียว)
เรา : ใครนะ... (อยู่ในโหมดงัวเงีย)
แม็ค : ไอ้มาร์ค
เรา : ห้ะ!! พี่มาร์ค *O*
แม็ค : เออ! ไปแต่งตัวไป ชั่วโมงนึงมันน่าจะมาถึง
เรา : เย้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
เราวิ่งไปกอดแม็คแล้วกระโดดไปมาด้วยความดีใจ ก่อนจะผละออก
แม็ค : ดีใจมากเลยหรือไง
เรา : มาก *O*
แม็ค : ไปอาบน้ำไป ปากเหม็น
เรา : ฮ้าาาาาาาาา!!
เราพ่นลมใส่หน้ามันแล้ววิ่งหนีเข้าห้องน้ำ เราใช้เวลาไม่นานในการอาบ ก่อนจะออกมาด้วยการพันผ้าขนหนูผืนเดียว เราไม่ได้คิดอะไรเพราะความที่สนิทกัน
แม็ค : เฮ้ย! ทำไมออกมาสภาพนี้ล่ะ อยู่ในห้องกับผู้ชายสองต่อสองซะด้วย
เรา : แล้วแกเคยคิดว่าฉันเป็นผู้หญิงป่ะ??
แม็ค : ก็ไม่เคยนะ ก็แกมันไม่ใช่ผู้หญิง 555
เรา : งั้นก็ถือว่าปลอดภัย
แม็ค : บ้าป่ะวะ
เรา : บ้ารักนะ กิ้กกิ้ววว
แม็ค : ไปดีกว่า ไปรอที่บ้านนะ
เราแต่งตัวเสร็จภายในเวลาไม่นาน และลงมาข้างล่างก็เห็นแม่ยืนจัดจานผลไม้อยู่
แม่ : พอรู้ว่ามาร์คมา แต่งตัวซะสวยเชียวนะ
เรา : แม่อ่ะ อย่าแซวดิ เขิน -////-
แม่ : เมื่อไหร่แกจะสารภาพรักเขาล่ะ แม่อยากได้มาร์คเป็นลูกเขยนะ
เรา : แม่!! หนูไม่ได้ชอบพี่มาร์คสักหน่อย
แม่ : สาบาน ?
เรา : ไม่พูดกับแม่แล้วไปดีกว่า -//////-
เราวิ่งไปบ้านแม็คซึ่งอยู่ติดกันก่อนจะตะโกนเรียกมันสุดเสียง
เรา : แม็คคคคคคคคคคคคคคคคคค!
แม็ค : ได้ยินแล้ว จะตะโกนทำไมวะ!
เรา : ก็กลัวแกหูหนวกไม่ได้ยิน
แม็ค : ปัญญาอ่อน
เรา : แม่ แม็คมันด่าหนู T^T (เราเรียกแม่ของแม็คว่าแม่ ส่วนพี่มาร์คกับแม็คก็เรียกแม่เราว่าแม่เหมือนกัน)
แม่ : นิสัยเสียใหญ่แล้วแม็ค ไปด่าข้าวหอมทำไม
แม็ค : เข้ากันเข้าไป เอาเป็นลูกเลยสิ ผมมันไม่สำคัญ
แม่ : อีกหน่อยก็ได้เป็นลูกแล้ว
แม็ค/เรา : หมายความว่าไงแม่?
แม่ : ก็ลูกสะใภ้ไง 555
พี่มาร์ค : ได้ยินอะไรๆ ลูกสะใภ้นะแม่?
เรา : พี่มาร์คคคคค *O*
เราวิ่งไปกระโดดกอดพี่มาร์คและหมุนรอบๆก่อนจะกระโดดขึ้นขี่หลังเหมือนตอนเด็กๆ จนแม็คมันตีก้นเรา
แม็ค : นี่แหน่ะ! ตัวยังกะควายยังไปขี่หลังคนอื่นอีก
เรา : ปากเสีย T^T
พี่มาร์ค : ไม่เห็นหนักสักหน่อย เบาจะตาย เนอะ
เรา : ใช่แล้ววว
แม็ค : เหอะ!
จากนั้นแม็กเดินจากไป พี่มาร์คกับแม็คจะต่างกันคนละขั้ว พี่มาร์คจะออกแนวอบอุ่น แต่ก็กวนๆขี้แกล้ง ส่วนแม็คมันทั้งปากร้ายใจร้อนเอาแต่ใจ เหมือนน้ำกับไฟเลยทีเดียว เราเห็นแม็คเดินออกไปก็รู้แล้วว่างอนแน่นอน มันจะเป็นแบบนี้เสมอเมื่อเราให้ความสำคัญกับพี่มาร์คมากกว่า
เรา : เฮ้อ..
เราถอนหายใจเบาๆและกระโดดลงจากหลังพี่มาร์ค
พี่มาร์ค : ไม่เจอกัน 3 ปี โตขึ้นเยอะเลยนะเรา แถมสวยอีก หนุ่มๆจีบเยอะเลยดิ
เรา : ไม่ขนาดนั้นหรอก -////////-
แม่ : ช่วงนี้มีคนขายขนมจีบเยอะมาก ระวังไว้เหอะเราอ่ะ จะพลาดนะมาร์ค 555
เรา : แม่พูดไรเนี่ย -0-
แม่ : เปล๊า
เรา : ไปดีกว่า ><
เราเดินออกมาด้วยความเขิน ไม่รู้ว่าแม่เรามาเล่าอะไรแปลกให้แม่แม็คฟังหรือเปล่า แม่ชอบคิดว่าเราชอบพี่มาร์ค แต่เอาจริงๆเราก็ชอแหละ 555 ก็หล่อแถมน่ารักนิสัยดีขนาดนั้น เอาใจเรามาแต่เด็กแล้วอ่ะ ไม่รักไม่ชอบได้ไง แต่อย่าบอกใครนะ จุ๊ๆๆ เราเดินมาจนถึงหลังบ้านแต่ก็ไม่มีใครอยู่ เราเลยเดินขึ้นไปบนห้องของแม็คซึ่งอยู่ตรงข้ามกับห้องของแม่แม็ค ส่วนห้องพี่มาร์คอยู่ริมสุด
เรา : แม็ค
เราเรียกและเคาะประตูห้อง แต่ก็ไร้เสียงตอบรับจากข้างใน เราเลยเปิดประตูเข้าไปก็เห็นแม็คนอนกดโทรศัพท์อยู่บนเตียง
เรา : เป็นไรวะ?
แม็ค : ไม่ไปหาไอ้มาร์คมันอ่ะ อยากเจอไม่ใช่หรอ
เรา : งอนอีกแล้วนะ โตได้แล้วเว้ย
แม็ค : เปล่างอน
เรา : โอ๋ๆๆ ขอโทษนะที่รักกกก วันหลังเค้าจะไม่ทำแบบนี้อีกแล้ว (เวลาเราสองคนจะอ้อนหรือจะง้อกันจะแทนตัวเองว่าเค้า เรียกอีกคนว่าที่รัก)
แม็ค : ไม่ต้องโอ๋เลย
เรา : ไม่เอาไม่งอนน้าาา
เรากระโดดไปนอนทับแม็คจนโทรศัพท์มันกลิ้งร่วงเตียง แต่เราก็ล็อกมันไว้โดยการนอนกอดมันแน่นๆก่อนจะเอาหน้าซุกที่อกมัน มันเงียบไม่ยอมพูดอะไร เราก็เงียบ เพราะเรารู้ว่าอีกไม่นานมันจะหายโกรธ วิธีนี้มันใช้ได้ผลทุกครั้ง (แลดูเปลืองตัว 555)
แม็ค : ปล่อยได้แล้ว
เรา : ไม่เอา ไม่ปล่อย อยู่แบบนี้แหละถ้าไม่หายโกรธ
แม็ค : เออๆ หายแล้ว
เรา : แน่ะๆ แล้วไหนบอกไม่งอน
แม็ค : ตัวแสบบบบ
เรา : หึหึหึหึ
แม็ค : คืนนี้มีบอล มาดูป่าว
เรา : เฮ้ย! ดูดิ พลาดได้ไง ฤดูกาลนี้ไม่พลาดเหมือนครั้งที่แล้วนะ
แม็ค : เออๆ ตี 1 กว่าๆน่าจะมา
เรา : โอเคๆ
หลังจากมื้อเช้าผ่านไปเราก็ช่วยแม่เก็บจานแล้วมาล้างจานในครัว ส่วนแม่คอยยืนส่งจานที่กินแล้วมาให้ ส่วนเราก็ตั้งหน้าตั้งตาล้างอย่างเดียว
เรา : แม่คะ จานล่ะคะ?
เราถามแม่เพราะเรายื่นมือไปข้างหลังแต่ไม่มีจานส่งมาสักที จนเราต้องหันไปมอง
พี่มาร์ค : ขยันจริงๆ
เรา : เอ้าพี่มาร์ค แม่ล่ะ
พี่มาร์ค : แม่เราชวนไปข้างนอก กลับเย็นๆ
เรา : อ่อๆ งั้นก็ส่งจานมา
พี่มาร์ค : ไม่เอาพี่ช่วยล้างดีกว่า
เรา : มาดิๆๆ
เราล้างน้ำยาล้างจานและส่งให้พี่มาร์คล้างน้ำเปล่า แต่พอเราส่งไปพี่มาร์คก็จับมือเราทุกที และไม่ยอมปล่อย อย่าทำแบบนี้ได้มั้ย มันไม่ดีต่อใจเลย หวั่นไหวเว้ยยย!!!
เรา : พี่มาร์คปล่อย จะล้างจานเสร็จมั้ยวันนี้
พี่มาร์ค : ไม่ใช่จานหรอ พี่ถึงว่าทำไมมันนุ่มแปลกๆ
เรา : โอ้ย เลี่ยน -0-
พี่มาร์ค : ล้อเล่นน่า ล้างต่อดิๆ
หลังจากเราเล่นกันกับสองพี่น้องนั้นจนค่ำ เราเลยโทรบอกแม่ว่าจะอยู่ดูบอลที่นี่ แม่นอกจากจะไม่ว่าแล้วแถมยังขับไล่ไสส่งอีก แม่คะ หนูมานอนบ้านผู้ชายนะ หวงหนูหน่อยก็ยังดี TOT
แม็ค : จะมาแล้วๆๆ
เรา : อ่ะๆ พอหอมปากหอมคอ
เรายกขวดเหล้ามาวางพร้อมโซดาและน้ำแข็ง ปกติเราก็กินเหล้านะ หัดกินตั้งแต่ม.ต้น พ่อหัดให้กินเพราะกลัวเราไปถูกมอมเหล้า เรากินบ่อยเหมือนกัน เกือบทุกอาทิตย์ โดยเฉพาะเวลามีบอล เราก็มากินกับแม็คนี่แหละ กินไปดูไป ฟินดี
เรา : เฮ้ยๆๆ จะรีบเมาไปไหน บอลเพิ่งเริ่ม
เราว่าขึ้นหลังจากที่หันไปเห็นแม็คซัดไป 3 แก้วเพรียวๆ
แม็ค : ไม่ได้กินหลายอาทิตย์ มันจะลงแดง 555
เรา : ตลกละ -_-
พี่มาร์ค : ทำไรกันอยู่?
อยู่ดีดีพี่มาร์คก็เปิดประตูพรวกพราดเข้ามา
แม็ค : จะเข้าก็เคาะประตูหน่อยสิวะ ถ้ากูกำลังจึ้กกะดึ๋ยกับไอ้ข้าวอยู่ทำไง
เรา : พูดดีดีระวังปากแตก -_-
แม็ค : หมายถึงนั่งดูบอล
เรา : สาบาน?
แม็ค : NO!!
พี่มาร์ค : พี่ดูด้วยคนดิข้าว
เรา : เต็มใจมากค่ะ (ข้าวอยากให้พี่อยู่กับข้าวตลอดเลย ชอบ *O*)
พี่มาร์ค : ชงเหล้าให้พี่มั่งดิ
เรา : จัดไป
เราชงให้พี่มาร์คแล้วยื่นให้ พี่มาร์คจับมือเราแทนแแก้วและมองหน้าเราจนเขินจนต้องดึงมือออกมาแล้วหันมาดูบอลแทน
เรา : เฮ้ย! แม็คจะรีบกินไปไหนวะ
หันมาอีกทีเหล้าหายไปครึ่งขวด
แม็ค : จารีบ...กีนนนน (เสียงคนเมาพูด)
เรา : ทำยังกะคนอกหัก เมาก็นอนไป
เราลากแม็คขึ้นไปนอนตรงหมอนหัวเตียง แล้วก็กลับมานั่งที่ปลายเตียงข้างๆพี่มาร์คเพื่อดูบอลต่อ แต่อยู่ดีๆก็ไม่มีกะจิตกะใจจะดูบอลซะงั้น ใจเต้นตุบๆอย่างแรงเหมือนกับจะหลุดออก เผลอกลั้นหายใจอยู่นาน จนเหมือนจะขาดใจ สุดท้ายก็ต้องอ้าปากหอบโกยเอาอากาศเข้าปอด
พี่มาร์ค : เป็นไร หอบเหมือนไปวิ่งรอบสนามมา
เรา : แฮกๆๆ เมื่อกี้เผลอกลั้นหายใจ แฮ่กๆ เกือบตาย
พี่มาร์ค : เรานี่ยังโก๊ะเหมือนเดิมเลยนะ
เรา : แหะๆ ^_^
พี่มาร์ค : แต่ก็ยังน่ารักเหมือนเดิม ไม่สิ น่ารักมากขึ้นกว่าเดิมอีก แค่นี้พี่ก็หลงรักจะแย่
เรา : ห..หื้ม?? O.O
พี่มาร์ค : พี่อยากจะบอกข้าวตั้งนานแล้วล่ะ ตั้งแต่ก่อนจะไปเกาหลี แต่พี่ตัดสินใจว่ากลับมาค่อยบอก ตอนนี้ก็ถึงเวลาแล้วล่ะ
เรานั่งกำมือแน่นใจเต้นตุบๆรัวเหมือนใครตีกลอง ตาของเราเบิกกว้างขึ้นเหมือนรอประโยคต่อไปไม่ไหว
พี่มาร์ค : คือพี่....ชอบข้าว รักเลยแหละ รักมาตั้งแต่ตอนไหนไม่รู้ รู้อีกทีก็รักไปแล้ว
เรา : พ...พี่มาร์ค
ปากเราสั่นระริก มือที่กำอยู่ก็กำแน่นขึ้นไปอีก ราวกับว่าไม่เชื่อในสิ่งที่ตัวเองได้ยิน เหมือนฝันไป
พี่มาร์ค : คบกับพี่ ได้มั้ย?
เรานั่งมองพี่มาร์คนิ่ง สมองไม่สั่งอะไร แต่ใจกลับเต้นเร็วมากจนบังคับไม่ได้ จนพี่มาร์คค่อยๆเคลื่อนหน้าเข้ามาใกล้ๆ ไม่รู้ว่าเคลื่อนมาเร็วมั้ย แต่รู้อีกทีตอนที่ปากนุ่มๆของพี่มาร์คแตะอยู่บนริมฝีปากเรา ก่อนที่จะแนบชิดขึ้น และเปลี่ยนเป็นขยับช้าๆ ไม่รู้ว่าจูบกันนานแค่ไหน ไม่รู้ว่าพี่มาร์คผละออกไปเมื่อไหร่ จนได้ยินประโยคนึงที่พี่มาร์คพูดข้างหู
พี่มาร์ค : คบกับพี่นะ
เรา : ค..ค่ะ เพราะ...ข้าวก็ชอบพี่มาร์คเหมือนกัน -//////-
พี่มาร์ค : จริงหรอ ?
เรา : ค่ะ ><
พี่มาร์ค : แสดงว่าแม่พูดจริงนะเนี่ย
เรา : หมายความว่าไงอ่ะ ? O.O
พี่มาร์ค : แม่พี่บอกว่าเราชอบพี่ ถ้าแม่ไม่บอกพี่ก็ไม่มีความกล้ามาบอกรักเราหรอก กลัวเราปฏิเสธ
เรา : แม่นะแม่ ><
พี่มาร์ค : ต้องขอบคุณแม่นะ ที่ทำให้เราเป็นแฟนกัน
เรา : ไม่ต้องย้ำ เขินจะแย่แล้ว
พี่มาร์ค : เป็นแฟนกันแล้ว งั้นขอจูบอีกที
เรา : อื้อออ OxO
ยังไม่ทันที่จะได้พูดอะไร พี่มาร์คก็จูบเราอีกครั้งแบบไม่ได้ตั้งตัว ไม่นานก็ผละออก
พี่มาร์ค : อยากทำแบบนี้ตั้งนานแล้ว
เรา : พี่มาร์คทะลึ่ง ><
พี่มาร์ค : แค่จูบเอง คิดไปไหน เราทะลึ่งกว่าพี่อีก
เรา : เปล่าสักหน่อย ...
หลังจากนั้นก็ไม่มีกะจิตกะใจดูบอลกันเลย มัวแต่มานั่งเขินกันทั้งคืนจนบอลจบอ่ะ (เราว่าจะนอนกับแม็ค พี่มาร์คกลับห้อง)
แม็ค : สมใจแล้วดิ
เรา : เฮ้ย! ตื่นตอนไหนอ่ะ O.O
เรามองแม็คที่นอนมองอยู่
แม็ค : ตั้งแต่จูบครั้งแรกละ
เรา : เฮ้ย! อย่าพูดนะ
เราพุ่งไปเอามือปิดปากแม็ค กลายเป็นเรานอนทับแม็ค หน้าห่างกันนิดเดียว แค่มีมือกั้นอยู่ที่ปาก
แม็ค : ชอบมันมากเลยหรอ แค่มันจูบก็ตกลงแล้วหรอ?
เรา : ก..ก็คงงั้น (จะกล้าบอกได้ไงว่าชอบมานานแล้ว อาย -///-)
แม็ค : ถ้าเราจูบมั่งอ่ะ จะคบกับเราป่ะ?
เรา : พูดบ้าอะ...อื้ออ..
แม็คดึงมือเราที่ปิดปากมันออกและดึงเราลงไปจูบโดยที่เราไม่ได้ตั้งตัว สิ่งที่ทำได้คือ นิ่งและนิ่ง ไม่รู้จะทำอะไร มันเกิดโดยที่เราไม่ตั้งตัวเลย พอรู้สึกตัวเราก็ดันตัวออกและลุกหนีไปยืนข้างเตียง
แม็ค : ร..เราขอโทษ
เรา : แกเมาแล้วล่ะ นอนเหอะ วันนี้เราไปนอนบ้านนะ ไปล่ะ
แม็ค : อื้ม
ไว้มาต่อนะถ้ามีคนสนใจ ^^