อย่างแรก ถ้าพูดถึงบทละคร ลองเทียบละครสมัยนี้แล้วย้อนไปซัก 10 ปีที่แล้วดู จะเห็นว่ามีการพัฒนาที่น้อยมาก 10 ปีที่แล้วเป็นยังไง ก็ยังเป็นอย่างนั้น เราจะเห็นว่ามีละครมากมายที่สร้างบทมาแบบฉาบฉวย ไม่ลึกซึ้ง
แม้อาจจะมีละครน้ำดีที่เล่าเรื่องอย่างเป็นธรรมชาติ ทั้งภาษาพูดที่ใช้ในบทที่ดีขึ้น เป็นธรรมชาติมากขึ้น เหมือนเป็นเรื่องจริงในชีวิตประจำวันมากขึ้น แต่ถ้าเทียบกับตลาดละครบ้านเรา ยังถือว่าน้อยและหาดูยากเหมือนกัน นานๆทีจะโผล่มาให้เห็นบ้าง อยากจะเห็นละครไทยที่พัฒนาบทพูดให้ลึกซึ้ง พระเอกนางเอกพูดกันแล้วคนดูอินมากกว่านี้ ถ้าจะให้ดีเอาบทสนทนาแบบที่ใช้กันในภาพยนตร์มาพัฒนาใส่ในละครบ้างก็น่าจะดีนะครับ ส่วนความแรง อยากให้คนทำละครเน้นความแรงไปที่ความขัดแย้งในตัวบทจะดีกว่าไหม เช่น นางเอกโดนตัวร้ายร่วมมือกันหลอกเพื่อโกงทรัพย์สินจนถึงขั้นล้มละลาย นางเอกจะทำยังไงต่อไป ต้องใช้มันสมองเพื่อคิดแก้ปัญหาที่สร้างสรรค์และคนดูเดาไม่ออก อะไรแบบนี้ ไม่ใช่ไปใส่ความรุนแรงในการกระทำที่ผิดศีลธรรม แต่ก็นะทุกวันนี้ยังเห็นฉากข่มขืนอยู่เลย
อย่างที่ 2 พล็อตเรื่องที่น่าสนใจ ไม่ใช่แค่เรื่องรักๆใคร่ๆ ไฟรัก พยาบาท เกมรัก ฯลฯ มันก็วนอยู่แต่เรื่องแบบนี้ อยากให้ช่องหลักลองทำละครแบบที่ช่องเกิดใหม่หลายๆช่องดูครับ คือ ใส่บทอาชีพ ไม่ใช่แค่ว่าพระเอกเป็นนักธุกิจ แต่ไม่เคยมีบทที่พระเอกได้ต่อสู้กับงานที่เข้ามาเลย นางเอกเป็นหมอ แต่ไม่เห็นฉากผ่าตัดหรือฉากช่วยชีวิตคนไข้ที่ลุ้นว่าเขาจะรอดไหม อยากให้ผู้เขียนบทใส่พล็อตเรื่องที่ลึกลับซับซ้อนมากกว่านี้ มีปมขัดแย้งของตัวละครที่น่าค้นหา การทิ้งปริศนาของบทไว้ แล้วค่อยๆเฉลยออกมาให้คนดูอยากติดตาม ทุกวันนี้เปิดดูตามช่องหลักมีแต่ละครพล็อตง่ายๆ ดู EP1 แล้วข้ามไป EP 4 ยังดูรู้เรื่องอยู่เลย บางทีพวกนวนิยายเก่าๆ ถ้าจะหยิบมาทำ ก็อยากให้เลือกเรื่องที่น่าสนใจจริงๆ หรือไม่ก็ลองหานวนิยายใหม่ๆ คนแต่งที่เป็นคนรุ่นใหม่คิดอะไรที่แปลกๆมาทำละครบ้างก็คงน่าสนใจมากขึ้น
อย่างที่ 3 ความสมจริงของตัวละคร อันนี้ไม่ต้องอธิบายไรเยอะเลย แค่ฉากตื่นนอนของนางเอกยังทำให้สมจริงก็ไม่ได้ ฉากแต่งตัวอยู่บ้านของตัวนางก็ไม่ผ่านแล้ว เมื่อไหร่จะถึงยุคที่นักแสดงไทยแต่งหน้าอ่อนๆ แบบไม่ให้รู้ว่าแต่ง คอสตูมที่ไม่ต้องสวย แต่ต้องสมจริง บางเรื่องนางเอกเป็นคนจน แต่การแต่งหน้าแต่งตัวมันไม่ใช่เลย ดูแล้วไม่อินเท่าไหร่เลยครับ ทุกวันนี้ยังไม่เห็นละครไทยนำเสนอสิ่ง"จริง" ในชีวิตของคนเราเลยครับ อย่างฉาก นั่งรถไฟฟ้า นั่งรถเมล์ ฉากเดินข้างถนนไปคุยไป ทุกๆการเดินทางมันมีเรื่องราวเกิดขึ้นเสมอ แม้กระทั่งฉากเข้าห้องน้ำในบ้านยังไม่ค่อยมี
อย่างที่ 4 คือการแอคติ้งของนักแสดง การที่จะเลือกนักแสดงน่าจะแคสนักแสดงที่เหมาะสมกับบทจริงๆ ไม่จำเป็นต้องเป็นดาราดาวรุ่งโด่งดังขายได้ที่ใครๆก็ต้องติดตาม พระเอกนางเอกไม่จำเป็นต้องหล่อสวย แต่ควรจะเป็นตัวเอกที่เหมาะกับบท พอเล่นแล้วมีสเน่ห์ในบทที่ได้รับ ดูแล้วไม่ขัดแย้ง ไม่หล่อไม่สวยแต่แสดงดีก็มีมากมาย ละครบางเรื่องพระเอกหล่อสวยมาก แต่แสดงแล้วคนดูไม่อินก็เยอะแยะ คนหล่อสวยแต่ไม่มีเสน่ห์กับบทที่ได้รับก็ไม่ได้ช่วยให้ละครน่าดูเลย
อย่างที่ 5 โปรดักชั่น อันนี้อยากให้ช่องหลักดูตัวอย่างช่องเกิดใหม่หลายๆช่องดูเลย การจัดแสง การแสดงออกถึงศิลปะในการเล่าด้วยภาพและเสียงประกอบเขาไปไกลแล้ว ดูๆไปนึกว่าดูงานภาพยนตร์อยู่ อยากให้ช่องหลักปรับปรุงโปรดักชั่นไม่ให้น้อยหน้าช่องน้องๆบ้าง
การทำละครแบบเก่าๆที่ผมพูดถึงคนทำละครอาจจะมองว่าทำมาเถอะ มันมีคนดูอยู่แล้ว มีคนGenเก่าๆรอดูอยู่แล้ว เลยทำละครแบบนี้ออกมาเรื่อยๆ ผมกลับเห็นต่างนะครับ ทำไมผู้จัดถึงไม่คิดจะเป็นคนทำละครที่เป็นแบบผู้นำ ไม่ใช่ผู้ตาม ขายของที่คิดว่าเมื่อผู้บริโภคได้ลองรับชมแล้วจะดี ไม่ใช่ขายในสิ่งเก่าๆที่คนรับชมชอบดูมานาน ถ้าหากผู้จัดคิดแบบนี้ ละครมันก็จะไม่พัฒนาไปไหนเลย แต่ถ้าผู้จัดมีความเป็นผู้นำในตลาดละคร อีกไม่นานจะมีละครดีๆเต็มไปหมด และมาตรฐานคำว่าดีของคนดูมันจะสูงขึ้นเองครับ ดูอย่างซีรีย์เกาหลีก็ได้ ไม่ต้องไปดูที่ไหนไกล เมื่อก่อนบทซีรีย์เกาหลีก็ค่อนข้างอ่อนเหมือนกันนะครับ แต่ลองดูปัจจุบันสิ มีซีรีย์ดีๆ คุณภาพๆ เต็มไปหมด อยากให้ไทยหันมาทำสิ่งที่ดีกว่าเดิมพร้อมเสริฟให้คนดูได้ลองรสชาติดูครับ แล้วคนดูจะเลือกได้เองว่าอย่างไหนอร่อยกว่ากัน
ทั้งหมดนี้ก็เป็นแค่ความเห็นของคนที่ดูละครมาตั้งแต่เด็ก ดูทั้งละครไทยและซีรีย์ของต่างประเทศแล้วย้อนกลับมาดูละครไทยก็อยากให้พัฒนาแบบเขาบ้างเหมือนกัน ไม่ได้มีเจตนาจะว่าละครไทยไม่สร้างสรรค์นะครับ แต่แค่อยากให้พัฒนาในจุดเล็กน้อยๆ ไม่อยากให้คนดูและคนทำละครยึดติดกับละครรูปแบบเดิมๆ ใครมีไอเดียดีๆ แชร์กันได้นะครับ
แก้ไข> น่าสนใจมากครับกับประเด็นที่ว่า "ทำจริงๆไม่ได้เพราะคนไทยไม่ดู" น่าสงสัยมากว่าสิ่งใดทำให้รสนิยมคนไทยเต็มไปด้วยเรื่องริษยา แย่งสามี ตบตี แบบนี้? สื่อมีหน้าที่จรรโลงยกระดับคนดูไม่ใช่เหรอครับ แต่ทำไมสื่อละครไทยถึงได้ตอกย้ำให้คนไทยอินแต่เรื่องแบบนี้ด้วยครับ หรือประเทศเราคนทำละครจะไม่ช่วยยกระดับคนไทยด้วยดันเองเลยเหรอ? ละครคุณภาพแบบต่างประเทศจะได้ขายได้ในเมืองไทยซักที
มีใครคิดเหมือนผมมั้ย ถึงเวลาที่ละครไทยช่องเก่าแก่ควรก้าวออกจากกรอบเดิมๆ สร้างสรรค์สิ่งใหม่ๆแก่คนดูให้มากกว่านี้
แม้อาจจะมีละครน้ำดีที่เล่าเรื่องอย่างเป็นธรรมชาติ ทั้งภาษาพูดที่ใช้ในบทที่ดีขึ้น เป็นธรรมชาติมากขึ้น เหมือนเป็นเรื่องจริงในชีวิตประจำวันมากขึ้น แต่ถ้าเทียบกับตลาดละครบ้านเรา ยังถือว่าน้อยและหาดูยากเหมือนกัน นานๆทีจะโผล่มาให้เห็นบ้าง อยากจะเห็นละครไทยที่พัฒนาบทพูดให้ลึกซึ้ง พระเอกนางเอกพูดกันแล้วคนดูอินมากกว่านี้ ถ้าจะให้ดีเอาบทสนทนาแบบที่ใช้กันในภาพยนตร์มาพัฒนาใส่ในละครบ้างก็น่าจะดีนะครับ ส่วนความแรง อยากให้คนทำละครเน้นความแรงไปที่ความขัดแย้งในตัวบทจะดีกว่าไหม เช่น นางเอกโดนตัวร้ายร่วมมือกันหลอกเพื่อโกงทรัพย์สินจนถึงขั้นล้มละลาย นางเอกจะทำยังไงต่อไป ต้องใช้มันสมองเพื่อคิดแก้ปัญหาที่สร้างสรรค์และคนดูเดาไม่ออก อะไรแบบนี้ ไม่ใช่ไปใส่ความรุนแรงในการกระทำที่ผิดศีลธรรม แต่ก็นะทุกวันนี้ยังเห็นฉากข่มขืนอยู่เลย
อย่างที่ 2 พล็อตเรื่องที่น่าสนใจ ไม่ใช่แค่เรื่องรักๆใคร่ๆ ไฟรัก พยาบาท เกมรัก ฯลฯ มันก็วนอยู่แต่เรื่องแบบนี้ อยากให้ช่องหลักลองทำละครแบบที่ช่องเกิดใหม่หลายๆช่องดูครับ คือ ใส่บทอาชีพ ไม่ใช่แค่ว่าพระเอกเป็นนักธุกิจ แต่ไม่เคยมีบทที่พระเอกได้ต่อสู้กับงานที่เข้ามาเลย นางเอกเป็นหมอ แต่ไม่เห็นฉากผ่าตัดหรือฉากช่วยชีวิตคนไข้ที่ลุ้นว่าเขาจะรอดไหม อยากให้ผู้เขียนบทใส่พล็อตเรื่องที่ลึกลับซับซ้อนมากกว่านี้ มีปมขัดแย้งของตัวละครที่น่าค้นหา การทิ้งปริศนาของบทไว้ แล้วค่อยๆเฉลยออกมาให้คนดูอยากติดตาม ทุกวันนี้เปิดดูตามช่องหลักมีแต่ละครพล็อตง่ายๆ ดู EP1 แล้วข้ามไป EP 4 ยังดูรู้เรื่องอยู่เลย บางทีพวกนวนิยายเก่าๆ ถ้าจะหยิบมาทำ ก็อยากให้เลือกเรื่องที่น่าสนใจจริงๆ หรือไม่ก็ลองหานวนิยายใหม่ๆ คนแต่งที่เป็นคนรุ่นใหม่คิดอะไรที่แปลกๆมาทำละครบ้างก็คงน่าสนใจมากขึ้น
อย่างที่ 3 ความสมจริงของตัวละคร อันนี้ไม่ต้องอธิบายไรเยอะเลย แค่ฉากตื่นนอนของนางเอกยังทำให้สมจริงก็ไม่ได้ ฉากแต่งตัวอยู่บ้านของตัวนางก็ไม่ผ่านแล้ว เมื่อไหร่จะถึงยุคที่นักแสดงไทยแต่งหน้าอ่อนๆ แบบไม่ให้รู้ว่าแต่ง คอสตูมที่ไม่ต้องสวย แต่ต้องสมจริง บางเรื่องนางเอกเป็นคนจน แต่การแต่งหน้าแต่งตัวมันไม่ใช่เลย ดูแล้วไม่อินเท่าไหร่เลยครับ ทุกวันนี้ยังไม่เห็นละครไทยนำเสนอสิ่ง"จริง" ในชีวิตของคนเราเลยครับ อย่างฉาก นั่งรถไฟฟ้า นั่งรถเมล์ ฉากเดินข้างถนนไปคุยไป ทุกๆการเดินทางมันมีเรื่องราวเกิดขึ้นเสมอ แม้กระทั่งฉากเข้าห้องน้ำในบ้านยังไม่ค่อยมี
อย่างที่ 4 คือการแอคติ้งของนักแสดง การที่จะเลือกนักแสดงน่าจะแคสนักแสดงที่เหมาะสมกับบทจริงๆ ไม่จำเป็นต้องเป็นดาราดาวรุ่งโด่งดังขายได้ที่ใครๆก็ต้องติดตาม พระเอกนางเอกไม่จำเป็นต้องหล่อสวย แต่ควรจะเป็นตัวเอกที่เหมาะกับบท พอเล่นแล้วมีสเน่ห์ในบทที่ได้รับ ดูแล้วไม่ขัดแย้ง ไม่หล่อไม่สวยแต่แสดงดีก็มีมากมาย ละครบางเรื่องพระเอกหล่อสวยมาก แต่แสดงแล้วคนดูไม่อินก็เยอะแยะ คนหล่อสวยแต่ไม่มีเสน่ห์กับบทที่ได้รับก็ไม่ได้ช่วยให้ละครน่าดูเลย
อย่างที่ 5 โปรดักชั่น อันนี้อยากให้ช่องหลักดูตัวอย่างช่องเกิดใหม่หลายๆช่องดูเลย การจัดแสง การแสดงออกถึงศิลปะในการเล่าด้วยภาพและเสียงประกอบเขาไปไกลแล้ว ดูๆไปนึกว่าดูงานภาพยนตร์อยู่ อยากให้ช่องหลักปรับปรุงโปรดักชั่นไม่ให้น้อยหน้าช่องน้องๆบ้าง
การทำละครแบบเก่าๆที่ผมพูดถึงคนทำละครอาจจะมองว่าทำมาเถอะ มันมีคนดูอยู่แล้ว มีคนGenเก่าๆรอดูอยู่แล้ว เลยทำละครแบบนี้ออกมาเรื่อยๆ ผมกลับเห็นต่างนะครับ ทำไมผู้จัดถึงไม่คิดจะเป็นคนทำละครที่เป็นแบบผู้นำ ไม่ใช่ผู้ตาม ขายของที่คิดว่าเมื่อผู้บริโภคได้ลองรับชมแล้วจะดี ไม่ใช่ขายในสิ่งเก่าๆที่คนรับชมชอบดูมานาน ถ้าหากผู้จัดคิดแบบนี้ ละครมันก็จะไม่พัฒนาไปไหนเลย แต่ถ้าผู้จัดมีความเป็นผู้นำในตลาดละคร อีกไม่นานจะมีละครดีๆเต็มไปหมด และมาตรฐานคำว่าดีของคนดูมันจะสูงขึ้นเองครับ ดูอย่างซีรีย์เกาหลีก็ได้ ไม่ต้องไปดูที่ไหนไกล เมื่อก่อนบทซีรีย์เกาหลีก็ค่อนข้างอ่อนเหมือนกันนะครับ แต่ลองดูปัจจุบันสิ มีซีรีย์ดีๆ คุณภาพๆ เต็มไปหมด อยากให้ไทยหันมาทำสิ่งที่ดีกว่าเดิมพร้อมเสริฟให้คนดูได้ลองรสชาติดูครับ แล้วคนดูจะเลือกได้เองว่าอย่างไหนอร่อยกว่ากัน
ทั้งหมดนี้ก็เป็นแค่ความเห็นของคนที่ดูละครมาตั้งแต่เด็ก ดูทั้งละครไทยและซีรีย์ของต่างประเทศแล้วย้อนกลับมาดูละครไทยก็อยากให้พัฒนาแบบเขาบ้างเหมือนกัน ไม่ได้มีเจตนาจะว่าละครไทยไม่สร้างสรรค์นะครับ แต่แค่อยากให้พัฒนาในจุดเล็กน้อยๆ ไม่อยากให้คนดูและคนทำละครยึดติดกับละครรูปแบบเดิมๆ ใครมีไอเดียดีๆ แชร์กันได้นะครับ
แก้ไข> น่าสนใจมากครับกับประเด็นที่ว่า "ทำจริงๆไม่ได้เพราะคนไทยไม่ดู" น่าสงสัยมากว่าสิ่งใดทำให้รสนิยมคนไทยเต็มไปด้วยเรื่องริษยา แย่งสามี ตบตี แบบนี้? สื่อมีหน้าที่จรรโลงยกระดับคนดูไม่ใช่เหรอครับ แต่ทำไมสื่อละครไทยถึงได้ตอกย้ำให้คนไทยอินแต่เรื่องแบบนี้ด้วยครับ หรือประเทศเราคนทำละครจะไม่ช่วยยกระดับคนไทยด้วยดันเองเลยเหรอ? ละครคุณภาพแบบต่างประเทศจะได้ขายได้ในเมืองไทยซักที