ความรู้สึกแบบนี้เรามันจะเรียกว่าอย่างไรดี ?

นี่เป็นกระทู้แรกน้าาา ขอคำปรึกษาหน่อยนะคะ
  คือเคยเป็นไหมคะ ทุกคนก็ต้องมีคนที่ไม่ชอบจริงไหมคะ เราก็มีคะ คือ เราไม่ชอบรุ่นพี่คนหนึ่งมาก ไม่เคยรู้จักกันนะคะ ไม่เคยคุยคะ พึ่งเคยเจอเป็นนครั้งแรกที่โรงเรียน พอดีเรานั่งทำงานกะเพื่อนเรา แล้วไม่ทันสังเกตว่ามีคนมายืนอยุ่คะ จนได้ยินรุ่นพี่พูดขึ้นมาว่า "มานั่งโง่ทำไมตรงนี้ ที่อื่นมีให้นั่งทำไมไม่ไปนั่ง" เราก็ขึ้นสิ!!! แบบเห้ยอยู่ดีๆมาด่าทำไม เลยหันไปมอง แล้วรุ่นพี่คนนั้นก็มองเรากลับนะคะ เราก็เลยหันกลับมา พี่เขาก็เดินไป ตั้งแต่วันนั้น เราไม่รู้หรอกว่าเขาด่าใครแต่รู้สึกเหมือนเขาด่ากุนี่แหละ555 เลยไม่ชอบขี้หน้าเขามากๆ แบบเกลียดเลยก็ว่าได้ ไม่อยากเจอหน้าเลยคะ! แต่พอยิ่งเกลียดมันก็ยิ่งเจอสิคะ อย่างว่าอยู่โรงเรียนเดียวกันก็ต้องเจอกันธรรมดา แต่มันไม่น่าจะต้องเจอบ่อยขนาดนั้นนน พอเจอเราก้มองพี่เขานะคะมองแล้วก็ทำหน้าเฉยให้รู้ว่า "กุจำได้ที่ด่ากุวันนั้น" แล้วพี่เขาก็มองคะมองกลับ เบื่อขี้หน้ามากๆ ยิ่งเกลียดยิ่งเจอ บางทีพีคมากคะ! เรียนข้างๆห้องกันคะ โคตะระเบื่อเลยไม่อยากเจอเจอทีไรนึกถึงวันนั้นทุกที แต่หลายๆวันผ่านไปเริ่มไม่ค่อยเจอก็รู้สึกแปลกๆอยู่นะ แบบ "เห้ยย ทำไมวันนี้ไม่เจอว่ะ" ก้ยังแปลกใจตัวเองอยุ่ว่าเกลียดขี้หน้าแล้วทำไมจะต้องอยากเจอ หลายๆวันเข้าเริ่มรู้สึกแปลกๆเวลาที่เจอ มีเขินๆไม่ค่อยกล้ามองเท่าไหร่ ก้ไม่รู้ว่าตัวเองเป็นอะไร เป็นแบบนั้นอยู่นานน มีวันนึงไปเจอเฟสพี่เขา เราก้ส่องคะ ส่อง!! 555 เห็นพี่เขาเพ้อเยอะมากคงไม่มีแฟนหรอก สักพัก...พี่เขาตั้งสถานะจ้าาา ก็รู้สึกแปลกๆเหมือนกันว่าจะต้องไปแคร์อะไร ไหนเมื่อไม่รู้จักกันซะหน่อย.. อีกอย่างง..เราก็เกลียดพี่เขามากกกก แต่เราเกลียดพี่เขาจริงๆหรอว่ะ บางทีก็คิดนะ.. บางทีก็คิดว่า.."นี่หรือว่าเราเผลอไปชอบเขาว่ะ" แต่ไม่เคยคุยกันจะชอบได้ไง งงกะความรู้สึกนี้มากคะ ใครเคยเจอแบบนี้ช่วยบอกทีค้าาา..ว่ามันคืออะไร