เห็นคนที่เราเกลียดโดนด่าแล้วเรามีความสุข

สวัสดีคับ ผมจะมาเล่าเรื่องของผมที่โดนป้าข้างบ้านเกลียดโดยไม่มีเหตุผลและโดนด่าว่าโรคจิต   (ผมเป็นLGBTQ)ก่อนอื่นผมขอเล่าเหตุการที่หน้าจะเป็นต้นเรื่องของเรื่องนี้ก่อน(ความคิดส่วนตัว)นะคับ เรื่องมันม

สวัดดีครับผม คือวันนี้ผมมาเล่าและถามทุกๆคนนะครับคือผมมีอาการที่รู้สึกเหมือนโดนทุกคนต่อว่าตลอดเวลาเหมือนโดนจ้อง และผมยังอยู่ม.4นะครับพอย้ายขึ้นชั้นม.4มาแล้วก็ต้องทำความรู้จักกับเพื่อนในห้องเข้าไว้ใช่ไห

เบื่อหน้ามัน ไม่อยากร่วมงานกับมันด้วย วัน ๆ ไม่ทำอะไร จับผิดแต่คนอื่น อย่างกะคนโรคจิต ต่อไปจะเรียกมันว่าไอ้โรจิต ดีหน่อยสิ้นเดือนสิงหาคม มันลาออกแล้ว ทนเหม็นขี้หน้ามันอีกนิด

คือวันนี้ตอนเช้านะครับผมได้ไปรอรถโรงเรียนประมาณ07:40น. คือวันนี้รถมาสายผิดปกติแล้วจนผ่านไปถึง08:00 สักพัก2พี่น้องที่ผมไม่ชอบขี้หน้าก็ไปทำเป็นว่ารถมาแล้ว เพื่อให้ผมลุกขึ้นแล้วก็ไปดูรถ แต่ผมยังไม่ลุกนะค

ดีค่ะทุกคนที่เข้ามาคือเรารู้สึกมีเเต่คนเกลียดค่ะคือเราป1-2มีอยู่ครั้งนึงตอนนั้นเรายังเด็กเรานั้งทำการบ้านเเม่ของเราสอนการบ้านเราเเต่เราทำไม่ถูกเเม่ก็เลยเอาตุ๊กตาที่เป็นพสาดสติกมาตีเราจนพังค่ะเราเจ็บซึ

ทุกคเคยจเจอปัญหาในโรงเรียนกันไมครับ สำหรับผมผมคิดว่าทุกคนเคยเจอมากันหมดนั่นแหละครับผมเชื่อแต่อาจจะแค่เจอคนละปัญหากัน ส่วนตัวผม ผมอยากรู้ว่า ปัญหานึง มันลามไปทั่วได้จริงๆหรอครับ จากคนที่วนเวียนในสายตา

มีคนๆนึงที่ประวัติพบจิตแพทย์และหมอไอแดกว่าเป็นโรคทางจิตเวช โพสต์ข้อความในเฟซตัวเองที่เปิดสาธารณะ แล้วมีคนที่มีปัญหาส่วนตัวทำนองว่าไม่ชอบขี้หน้ากัน ไปพิมพ์คอมเม้นตอบว่า "มองโลกสวยงามราวกับเกิดและเ

คือพ่อแม่ของหนูแยกทางกันแล้วหนูต้องย้ายไปอยู่กับแม่ที่ต่างจังหวัดเเต่หนูได้มาเรียนอยู่ในโรงเรียนชนบทแต่หนูไม่ได้มีปัญหาเรื่องไม่มีเพื่อนนะคะแต่ว่ามีปัญหาทะเลาะกับเพื่อนในห้องเเละก็เรื่องหลักสูตรของโรง

เป็นผู้หญิงคนนึง....รักผู้ชายคนนึงมา5ปี แต่เขาชอบมองผู้หญิงอื่น รักแบบคบกันแล้วมา5ปีนะ พอเขาคุยเขาหยอกกับสาว ก็เคยมีปากเสียงกัน จนเราชอบที่จะจับผิดจนจะติดกล้อง ในที่ทำงานเขา.. แต่ด่าเราว่าโรคจิต ตอนน