เห็นคนที่เราเกลียดโดนด่าแล้วเรามีความสุข

สวัสดีคับ ผมจะมาเล่าเรื่องของผมที่โดนป้าข้างบ้านเกลียดโดยไม่มีเหตุผลและโดนด่าว่าโรคจิต   (ผมเป็นLGBTQ)ก่อนอื่นผมขอเล่าเหตุการที่หน้าจะเป็นต้นเรื่องของเรื่องนี้ก่อน(ความคิดส่วนตัว)นะคับ เรื่องมันม

โรคที่ว่าคือโรคมโน ผมไม่รู้ว่ามันเรียกโรคได้มั้ย ผมเป็นทุกวันเลยครับ ไม่มีวันไหนที่ไม่มโน พยายามที่จะไม่มโนแล้วมันก็ทำไม่ได้ -สิ่งที่กระตุ้นคือเสียงเพลงคับ คือมันก็มโนเองอะ คล้ายๆกับดูซีรีย์แล้วมโนไป

คือว่าเราสงสัยอ่ะค่ะว่าเราเป็นโรคจิตหรือเปล่าเดี๋ยวเราเล่าให้ฟังว่าไปทำอะไรมาแล้วเราถึงรู้สึก คืองี้ค่ะมีวันหนึ่งเราไปกินบุฟเฟย์แห่งหนึ่งแล้วทีนี้กุ้งมันยังไม่ตายเราเลยเอามันไปเผาพอมันตายเราก็กินมันอ

สวัดดีครับผม คือวันนี้ผมมาเล่าและถามทุกๆคนนะครับคือผมมีอาการที่รู้สึกเหมือนโดนทุกคนต่อว่าตลอดเวลาเหมือนโดนจ้อง และผมยังอยู่ม.4นะครับพอย้ายขึ้นชั้นม.4มาแล้วก็ต้องทำความรู้จักกับเพื่อนในห้องเข้าไว้ใช่ไห

เบื่อหน้ามัน ไม่อยากร่วมงานกับมันด้วย วัน ๆ ไม่ทำอะไร จับผิดแต่คนอื่น อย่างกะคนโรคจิต ต่อไปจะเรียกมันว่าไอ้โรจิต ดีหน่อยสิ้นเดือนสิงหาคม มันลาออกแล้ว ทนเหม็นขี้หน้ามันอีกนิด

สายตาพ้อต่อว่าสารพัดชายอึดอัดรู้ไหม ? เจียนใจฝ่อสบตาสาวใจเราใคร่เคล้าคลอแต่ต้องหงอเขินอายสายตาเธอ"ฝังใจรักนฤมลสาวคนนี้เท่ากับที่จิตภักดิ์รักเสมอเก็บอารมณ์ข่มทิฐิมิเพ้อหัวใจว่า " ไอ้เซ่อ &quo

คือวันนี้ตอนเช้านะครับผมได้ไปรอรถโรงเรียนประมาณ07:40น. คือวันนี้รถมาสายผิดปกติแล้วจนผ่านไปถึง08:00 สักพัก2พี่น้องที่ผมไม่ชอบขี้หน้าก็ไปทำเป็นว่ารถมาแล้ว เพื่อให้ผมลุกขึ้นแล้วก็ไปดูรถ แต่ผมยังไม่ลุกนะค

:)พ่อก็ทิ้งหนูตั้งแต่เด็ก ตอนนั้นหนูเรียนอยู่ที่นครราชสีมา อยู่กับพ่อแม่ในห้องพักเล็กๆ หนูเป็นคนต่างจังหวัด :)ก็ยังโดนหลอกให้กลับต่างจังหวัดบอกมาเที่ยวหาตายายบ้างแต่สรุปคือหย่ากัน ระหว่างที่กลับมาพ่อไ

เคยเกลียดเพื่อนคนนึงแล้วอยากให้มันหายๆไปจากโลกไหม? ไม่อยากจะเห็นขี้หน้า ไม่อยากรู้จักเลย แม้แต่ชื่อได้ยินยังหงุดหงิดเลย เวลาพูดชื่อมันที นี่กระดากปากมากพูดเลย!!! อยากจะลบล้างเมมโมรี่ในหัวเลยว่าเคยรู

นี่เป็นกระทู้แรกน้าาา ขอคำปรึกษาหน่อยนะคะ คือเคยเป็นไหมคะ ทุกคนก็ต้องมีคนที่ไม่ชอบจริงไหมคะ เราก็มีคะ คือ เราไม่ชอบรุ่นพี่คนหนึ่งมาก ไม่เคยรู้จักกันนะคะ ไม่เคยคุยคะ พึ่งเคยเจอเป็นนครั้งแรกที่โรงเรีย