เรื่องมีอยู่ประมาณว่าผมเคยคบกับผู้หญิงคนนึงผมแบบคงเรียกได้ว่ารักเขามาก
แล้ววันนี้เขาก็ไปมีคนใหม่ผู้เสียใจมากฟูมฟายอยู่นานเป็นเดือน ๆ
พอหลังจากนั้นมาใครเข้ามาในชีวิตผมก็รู้สึกเข็ดขยาดไม่กล้าเปิดใจตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา
แต่ไม่ถึงขั้นว่ารังเกลียดหรืออะไรกะเพศตรงข้ามน่ะครับ
คุยได้ปกติ หยอกล้อ แซว เป็นปกติทุกอย่าง
แต่พอจะให้คุยหรือคบไปแบบจริงจังนี้ผมรู้สึกมันไม่มีหัวจิตหัวใจจะไปรักไปชอบ
เพศตรงข้ามในทางชู้สาวแล้วอ่ะครับ คือ กลัวเป็นเหมือนเดิมจนตอนนี้
เหมือนปิดตัวเอง จนชินกับการอยู่คนเดียวแล้วอ่ะครับ
ใครเข้ามาคุยผมรู้สึกดีด้วยหมดน่ะครับ แต่ไม่ถึงขั้นชอบหรือรัก
แล้วตอนนี้ผมก็ประมาณว่ารู้สึกดี กับทุกคนที่เข้มาคุย
ไม่ว่าจะเพศไหน อ่ะครับ แต่ไม่ถึงขั้นชอบหรือรัก
สิ่งที่ผมเป็นอยู่นี้คืออะไรครับ พอจจะมีทางแก้ไข ในสิ่งที่ผมเป็นไหม ??
ถ้าเราอกหักจากเพศตรงข้ามแบบเข้าขั้นรุนแรงเรามือโอกาสเบี่ยงเบนไหมครับ
แล้ววันนี้เขาก็ไปมีคนใหม่ผู้เสียใจมากฟูมฟายอยู่นานเป็นเดือน ๆ
พอหลังจากนั้นมาใครเข้ามาในชีวิตผมก็รู้สึกเข็ดขยาดไม่กล้าเปิดใจตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา
แต่ไม่ถึงขั้นว่ารังเกลียดหรืออะไรกะเพศตรงข้ามน่ะครับ
คุยได้ปกติ หยอกล้อ แซว เป็นปกติทุกอย่าง
แต่พอจะให้คุยหรือคบไปแบบจริงจังนี้ผมรู้สึกมันไม่มีหัวจิตหัวใจจะไปรักไปชอบ
เพศตรงข้ามในทางชู้สาวแล้วอ่ะครับ คือ กลัวเป็นเหมือนเดิมจนตอนนี้
เหมือนปิดตัวเอง จนชินกับการอยู่คนเดียวแล้วอ่ะครับ
ใครเข้ามาคุยผมรู้สึกดีด้วยหมดน่ะครับ แต่ไม่ถึงขั้นชอบหรือรัก
แล้วตอนนี้ผมก็ประมาณว่ารู้สึกดี กับทุกคนที่เข้มาคุย
ไม่ว่าจะเพศไหน อ่ะครับ แต่ไม่ถึงขั้นชอบหรือรัก
สิ่งที่ผมเป็นอยู่นี้คืออะไรครับ พอจจะมีทางแก้ไข ในสิ่งที่ผมเป็นไหม ??