ผมมีลูกพี่ลูกน้อง 2 คน ที่กำลังเรียนอยู่ ม.เอกชน คนนึงเรียนนิติศาสตร์ คนนึงเรียนนิเทศศาสตร์ ทั้งคู่บ่นเหมือนกันคือเรื่องอาจารย์พิเศษ
เราต้องยอมรับว่าม.เอกชนนี่ไม่ใช่ถูกๆเลย แต่ในเมื่อเขาใคร่เรียนก็ไม่มีใครขัด แต่ปัญหาของน้องทั้งสอง คือ อาจารย์พิเศษ ซึ่งเข้าสอนบ้าง ไม่เข้าสอนบ้าง น้องผมคนที่เรียนนิเทศ บอกว่าม.เขาเอาดาราหลายคนมาเป็นอาจารย์พิเศษ ผลปรากฎ คือ โดยมากสอนไม่รู้เรื่อง เน้นเอาฮาเพื่อเอาใจเด็ก แผนการสอนก็ไม่มี หนังสือ/ตำรา/เอกสารการสอนก็ไม่มี บางวันก็ล้มคลาสไปดื้อๆ อีกคนที่เรียนนิติฯ ก็บอกว่า อย่างทอมนึงลง 6 ตัว จะเรียนกับอาจารย์พิเศษ 3-4 ตัว แล้วอาจารย์พิเศษเหล่านี้ เป็นผู้พิพากษา อัยการ อาจารย์ในมหาลัยอื่นๆ ซึ่งน้องผมบอกว่าดูเหมือนจะดี แต่ความจริงแล้ว อาจารย์พิเศษนี่ต้องเอาใจเขามาก กว่าจะขอให้มาสอนได้ ลำบากยากเย็น บางครั้งจะเปลี่ยนห้องก็เปลี่ยน บางทีก็ไม่มาสอนติดกันหลายครั้งอ้างว่ามีธุระ หรือบางคนพูดเชิงบังคับให้ซื้อหนังสือที่ตัวเองเขียน แลกกับการที่คณะจะเอาชื่อของท่านเหล่านั้นมาโปรโมทว่าเขาสอนอยู่
ที่มาตั้งกระทู้นี่เกิดจากความสงสัยของผมล้วนๆครับ ไม่ได้มาจากน้อง เพราะน้องแค่เล่าให้ฟัง ผมสงสัยว่าทำไมม.เอกชน ไม่คิดที่จะสร้างรากฐานของตนเอง อย่างคณะนิติที่น้องผมเรียนนั้น ตั้งมานานแล้วนะครับ ตั้ง 30 กว่าปี แต่ยังต้องพึ่งอาจารย์พิเศษเป็นหลัก และถ้าไปดูจะพบว่า รศ. หรือ ศ. ที่มีอยู่ในแต่ละคณะนั้น ล้วนแล้วแต่เป็นอาจารย์ที่เกษียณมาจากมหาลัยรัฐ แล้วก็มาให้ตำแหน่งบริหาร หรือให้ตำแหน่งเป็นที่ปรึกษาคณะ ที่ปรึกษาคณบดี ที่ปรึกษาภาควิชา ฯลฯ ไม่รู้จะปรึกษาอะไรกันมากมาย และอาจารย์เหล่านี้มักจะไม่มาสอนป.ตรีครับ น้องผมบอกเอง เพราะเขาจะสอนแต่ป.โท ส่วนป.ตรีก็เอาอาจารย์พิเศาอื่นๆบวกกับอาจารย์ประจำบ้าง
ผมก็เลยเกิดความสงสัยครับว่า การที่มาพึ่งพิงคนที่เกษียณ อายุเกือบ70กันทั้งนั้น (เพราะเท่าที่ดูหลายท่านจะมีตำแหน่ง รศ. ขึ้นไป ซึ่งจะขอต่ออายุราชการได้) หรือาจารย์พิเศษซึ่งบางคนก็ไม่ค่อยเต็มใจสอน บางคนก็มากเรื่อง แล้วอย่างนี้ที่จ่ายไปแพงๆนี่ จะคุ้มหรอครับ
ผมขอยืนยันว่าไม่คิดจะดูถูกม.เอกชนเลย ไม่งั้นจะยอมให้น้องที่สนิทสนมกันไปเรียนโดยไม่คัดค้านเลยทำไม แต่พอให้ไปเรียนแล้วผลออกมาอย่างนี้ จ่ายเต็มเม็ดเต็มหน่วย แต่ได้เรียนไม่เต็มเม็ดเต็มหน่วย นี่มันใช่หรอครับ ขอบคุณครับ
เมื่อไหร่ ม.เอกชน จะเลิกพึ่งพิง "อาจารย์พิเศษ" สักทีครับ
เราต้องยอมรับว่าม.เอกชนนี่ไม่ใช่ถูกๆเลย แต่ในเมื่อเขาใคร่เรียนก็ไม่มีใครขัด แต่ปัญหาของน้องทั้งสอง คือ อาจารย์พิเศษ ซึ่งเข้าสอนบ้าง ไม่เข้าสอนบ้าง น้องผมคนที่เรียนนิเทศ บอกว่าม.เขาเอาดาราหลายคนมาเป็นอาจารย์พิเศษ ผลปรากฎ คือ โดยมากสอนไม่รู้เรื่อง เน้นเอาฮาเพื่อเอาใจเด็ก แผนการสอนก็ไม่มี หนังสือ/ตำรา/เอกสารการสอนก็ไม่มี บางวันก็ล้มคลาสไปดื้อๆ อีกคนที่เรียนนิติฯ ก็บอกว่า อย่างทอมนึงลง 6 ตัว จะเรียนกับอาจารย์พิเศษ 3-4 ตัว แล้วอาจารย์พิเศษเหล่านี้ เป็นผู้พิพากษา อัยการ อาจารย์ในมหาลัยอื่นๆ ซึ่งน้องผมบอกว่าดูเหมือนจะดี แต่ความจริงแล้ว อาจารย์พิเศษนี่ต้องเอาใจเขามาก กว่าจะขอให้มาสอนได้ ลำบากยากเย็น บางครั้งจะเปลี่ยนห้องก็เปลี่ยน บางทีก็ไม่มาสอนติดกันหลายครั้งอ้างว่ามีธุระ หรือบางคนพูดเชิงบังคับให้ซื้อหนังสือที่ตัวเองเขียน แลกกับการที่คณะจะเอาชื่อของท่านเหล่านั้นมาโปรโมทว่าเขาสอนอยู่
ที่มาตั้งกระทู้นี่เกิดจากความสงสัยของผมล้วนๆครับ ไม่ได้มาจากน้อง เพราะน้องแค่เล่าให้ฟัง ผมสงสัยว่าทำไมม.เอกชน ไม่คิดที่จะสร้างรากฐานของตนเอง อย่างคณะนิติที่น้องผมเรียนนั้น ตั้งมานานแล้วนะครับ ตั้ง 30 กว่าปี แต่ยังต้องพึ่งอาจารย์พิเศษเป็นหลัก และถ้าไปดูจะพบว่า รศ. หรือ ศ. ที่มีอยู่ในแต่ละคณะนั้น ล้วนแล้วแต่เป็นอาจารย์ที่เกษียณมาจากมหาลัยรัฐ แล้วก็มาให้ตำแหน่งบริหาร หรือให้ตำแหน่งเป็นที่ปรึกษาคณะ ที่ปรึกษาคณบดี ที่ปรึกษาภาควิชา ฯลฯ ไม่รู้จะปรึกษาอะไรกันมากมาย และอาจารย์เหล่านี้มักจะไม่มาสอนป.ตรีครับ น้องผมบอกเอง เพราะเขาจะสอนแต่ป.โท ส่วนป.ตรีก็เอาอาจารย์พิเศาอื่นๆบวกกับอาจารย์ประจำบ้าง
ผมก็เลยเกิดความสงสัยครับว่า การที่มาพึ่งพิงคนที่เกษียณ อายุเกือบ70กันทั้งนั้น (เพราะเท่าที่ดูหลายท่านจะมีตำแหน่ง รศ. ขึ้นไป ซึ่งจะขอต่ออายุราชการได้) หรือาจารย์พิเศษซึ่งบางคนก็ไม่ค่อยเต็มใจสอน บางคนก็มากเรื่อง แล้วอย่างนี้ที่จ่ายไปแพงๆนี่ จะคุ้มหรอครับ
ผมขอยืนยันว่าไม่คิดจะดูถูกม.เอกชนเลย ไม่งั้นจะยอมให้น้องที่สนิทสนมกันไปเรียนโดยไม่คัดค้านเลยทำไม แต่พอให้ไปเรียนแล้วผลออกมาอย่างนี้ จ่ายเต็มเม็ดเต็มหน่วย แต่ได้เรียนไม่เต็มเม็ดเต็มหน่วย นี่มันใช่หรอครับ ขอบคุณครับ