เราเป็นอีกหนึ่งคนที่กลัวผีมากๆ แต่ก็ชอบดูหนังผีชอบดูรายการที่เกี่ยวกับวิญญาณ แต่ตอนที่ดูต้องไม่ดูคนเดียวนะ ต้องหาเพื่อนดูด้วย
แล้วพอถึงเวลาต้องอยู่คนเดียว มันเป็นอะไรที่ทำใหลำบากใจมากๆ ถึงตอนนอน ถ้าจะนอนหงายก็กลัวเพดาน จะนอนตะแคงก็เสียวหลัง เวลาที่กลัวมากๆ หนังผีทุกเรื่อง เข้ามาอยู่ในหัวหมดเลย ระแวงไปหมด
ถ้าว่าผีไม่มีอยู่จริง แต่เราก็เคยเจอกับตัวเลยนะ เป็นเหมือนฝันแต่ก็ไม่เชิงฝัน ว่าแล้วจะเล่าให้ฟัง
วันนั้นเป็นวันแรกที่เราย้ายมาอยู่บ้านกับเพื่อน อยู่กันสองคน เรามาถึงมันก็ดึกมากแล้วเลยเข้านอนเลย ไม่ได้ไหว้ไม่ได้ขอเจ้าที่
พอตื่นเช้ามาประมาณ 6 โมงกว่าๆ เพื่อนเราก็ออกไปทำงาน เราก็ลุกมาส่งเพื่อนเพื่อนที่จะปิดบ้าน พอปิดบ้านเราก็เลยมานอนต่อที่โซฟาหน้าทีวี
เผลอหลับไปได้สัก 5 นาที ก็ได้ยินเสียงประตูเปิด ซึ่งเป็นประตูบานเลื่อนเวลาเปิดมันก็จะมีเสียง เราก็เหมือนกึ่งหลับกึ่งตื่นก็คิดว่าเพื่อนลืมของรึป่าว
แต่เขาเดินมานั่งที่โซฟา ข้างๆที่เรานอน เรามองดูเป็นมัวๆ เป็นผู้ชายใส่ชุดสีดำเหมือนชุดบอล โค้งตัวเอาหน้าก้มมาหาหน้าเรา เราก็คิดว่าโจรรึใคร เราก็คิดไปต่างๆนาๆ คิดว่าจะถีบรึจะทำยังไง เขาจะทำไรเรา แต่ตอนที่คิดว่าจะถีบ เรากลับขยับตัวไม่ได้ ตาก็มองไม่ค่อยชัด เราก็พยายามสุดแรง ฝืนอยู่ประมาณ 2 นาที เราก็สดุ้ง ปรากฎว่าเรานอนคุมโปง มือก่ายบนหัวทั้งสองข้าง เราสดุ้งลุกขึ้น โทรไปเล่าให้แม่ฟัง แม่ก็บอกว่าให้ไปไหว้เจ้าที่เจ้าทาง แล้วเวลานอนก็ห้ามเอามือวางแนบอก หรือ วางก่ายเหนือหัว เราก็ไม่ได้ถามหรอกว่าทำไม แต่เราก็เชื่อแม่
ทุกวันนี้ก็ยังกลัว กลัวโซฟา เวลาอยู่คนเดียวก็ไม่กล้าไปนั่งเลย...
เป็นคนกลัวผี แต่ชอบดูหนังผี
แล้วพอถึงเวลาต้องอยู่คนเดียว มันเป็นอะไรที่ทำใหลำบากใจมากๆ ถึงตอนนอน ถ้าจะนอนหงายก็กลัวเพดาน จะนอนตะแคงก็เสียวหลัง เวลาที่กลัวมากๆ หนังผีทุกเรื่อง เข้ามาอยู่ในหัวหมดเลย ระแวงไปหมด
ถ้าว่าผีไม่มีอยู่จริง แต่เราก็เคยเจอกับตัวเลยนะ เป็นเหมือนฝันแต่ก็ไม่เชิงฝัน ว่าแล้วจะเล่าให้ฟัง
วันนั้นเป็นวันแรกที่เราย้ายมาอยู่บ้านกับเพื่อน อยู่กันสองคน เรามาถึงมันก็ดึกมากแล้วเลยเข้านอนเลย ไม่ได้ไหว้ไม่ได้ขอเจ้าที่
พอตื่นเช้ามาประมาณ 6 โมงกว่าๆ เพื่อนเราก็ออกไปทำงาน เราก็ลุกมาส่งเพื่อนเพื่อนที่จะปิดบ้าน พอปิดบ้านเราก็เลยมานอนต่อที่โซฟาหน้าทีวี
เผลอหลับไปได้สัก 5 นาที ก็ได้ยินเสียงประตูเปิด ซึ่งเป็นประตูบานเลื่อนเวลาเปิดมันก็จะมีเสียง เราก็เหมือนกึ่งหลับกึ่งตื่นก็คิดว่าเพื่อนลืมของรึป่าว
แต่เขาเดินมานั่งที่โซฟา ข้างๆที่เรานอน เรามองดูเป็นมัวๆ เป็นผู้ชายใส่ชุดสีดำเหมือนชุดบอล โค้งตัวเอาหน้าก้มมาหาหน้าเรา เราก็คิดว่าโจรรึใคร เราก็คิดไปต่างๆนาๆ คิดว่าจะถีบรึจะทำยังไง เขาจะทำไรเรา แต่ตอนที่คิดว่าจะถีบ เรากลับขยับตัวไม่ได้ ตาก็มองไม่ค่อยชัด เราก็พยายามสุดแรง ฝืนอยู่ประมาณ 2 นาที เราก็สดุ้ง ปรากฎว่าเรานอนคุมโปง มือก่ายบนหัวทั้งสองข้าง เราสดุ้งลุกขึ้น โทรไปเล่าให้แม่ฟัง แม่ก็บอกว่าให้ไปไหว้เจ้าที่เจ้าทาง แล้วเวลานอนก็ห้ามเอามือวางแนบอก หรือ วางก่ายเหนือหัว เราก็ไม่ได้ถามหรอกว่าทำไม แต่เราก็เชื่อแม่
ทุกวันนี้ก็ยังกลัว กลัวโซฟา เวลาอยู่คนเดียวก็ไม่กล้าไปนั่งเลย...