สามสี่ข้อที่โบราณท่านไม่นิยมให้ทำในการเขียนร้อยกรอง แต่มักพบเห็นทำกันอยู่บ่อย ๆ ขอนำมาบอกเล่าไว้เป็นความรู้นะครับ
๑. ท่านไม่นิยมให้ใช้ไม้ยมก คำซ้ำต้องเขียนสองครั้งครับ เช่น ต่างต่าง นานา ไกลไกล ใกล้ใกล้ เป็นต้น ไม่ใช่เขียนว่า ต่าง ๆ นา ๆ ไกล ๆ ใกล้ ๆ
๒. ท่านไม่นิยมให้เขียนตัวเลขลงในร้อยกรอง ชอบที่จะให้เขียนว่า หนึ่ง สอง สาม สี่ ห้า แทนการเขียนว่า ๑ ๒ ๓ ๔ ๕
๓. ตัวย่อ ท่านให้เขียนคำอ่านแทน เช่น พ.ศ. ก็เขียนว่า พอศอ รมต. ก็เขียนว่า รอมอตอ เป็นต้น
๔. ท่านห้ามเขียนตัวอักษรภาษาอื่นลงในร้อยกรอง (ข้อนี้ใช้คำว่า ห้าม กันเลยนะครับ) เพราะฉะนั้นคำที่ใช้ทับศัพท์ภาษาอื่นทั้งหลาย ต้องเขียนเป็นภาษาไทย เช่น คำว่า Like ต้องเขียนว่า ไลค์ คำว่า Love ต้องเขียนว่า เลิฟ คำว่า 爱 ต้องเขียนว่า ไอ้ เป็นต้น
หวังว่าจะเป็นประโยชน์นะครับ และใคร่ขอฝากอีกกระทู้ไว้ให้อ่านด้วย เป็นกระทู้ว่าด้วย "เครื่องหมายในกลอนและการขึ้นย่อหน้า" ตามลิงค์ข้างล่างนี้นะครับ
http://pantip.com/topic/35217057
สิ่งที่นักกลอนมักผิดพลาด
๑. ท่านไม่นิยมให้ใช้ไม้ยมก คำซ้ำต้องเขียนสองครั้งครับ เช่น ต่างต่าง นานา ไกลไกล ใกล้ใกล้ เป็นต้น ไม่ใช่เขียนว่า ต่าง ๆ นา ๆ ไกล ๆ ใกล้ ๆ
๒. ท่านไม่นิยมให้เขียนตัวเลขลงในร้อยกรอง ชอบที่จะให้เขียนว่า หนึ่ง สอง สาม สี่ ห้า แทนการเขียนว่า ๑ ๒ ๓ ๔ ๕
๓. ตัวย่อ ท่านให้เขียนคำอ่านแทน เช่น พ.ศ. ก็เขียนว่า พอศอ รมต. ก็เขียนว่า รอมอตอ เป็นต้น
๔. ท่านห้ามเขียนตัวอักษรภาษาอื่นลงในร้อยกรอง (ข้อนี้ใช้คำว่า ห้าม กันเลยนะครับ) เพราะฉะนั้นคำที่ใช้ทับศัพท์ภาษาอื่นทั้งหลาย ต้องเขียนเป็นภาษาไทย เช่น คำว่า Like ต้องเขียนว่า ไลค์ คำว่า Love ต้องเขียนว่า เลิฟ คำว่า 爱 ต้องเขียนว่า ไอ้ เป็นต้น
หวังว่าจะเป็นประโยชน์นะครับ และใคร่ขอฝากอีกกระทู้ไว้ให้อ่านด้วย เป็นกระทู้ว่าด้วย "เครื่องหมายในกลอนและการขึ้นย่อหน้า" ตามลิงค์ข้างล่างนี้นะครับ
http://pantip.com/topic/35217057