ตอนนี้ดูแลแม่อยู่ แม่จะชอบคิดแต่เรื่องเศร้าๆ คล้ายๆมีความคิดแต่ด้านลบ เลือกมองแต่เรื่องร้ายๆ เรื่องดีๆแม่กลับมองว่ามันไม่ยั่งยืน(- -")
แม่อายุย่างเข้า60ปีนี้ ชอบร้องไห้ ชอบคิดว่าตัวเองไม่มีค่า พ่อไม่รักแล้วอะไรแบบนี้ 555 เราก็กลัวว่าแม่จะเป็นโรคซึมเศร้าหรือเปล่า อาการวัยทองร้อนวูบวาบแม่ก็ยังเป็นอยู่ด้วยค่ะ จะว่าอาการคล้ายโรคซึมเศร้าไม๊ก็ไม่แน่ใจเพราะนอกจากคิดว่าตัวเองไม่มีคุณค่า เราว่าแม่ไม่ได้รู้สึกอยากอยู่คนเดียวตลอดเวลาหรือมีบางช่วงที่ไม่คิดอยากจะอยู่บนโลกนี้อีกแล้วนะคะ แม่ไม่ชอบอยู่คนเดียว กลัวอายุไม่ยืนด้วย จะหมกตัวอยู่ในห้องจริงๆก็ตอนถูกพ่อขัดใจแค่นั้นค่ะ
ทีนี้พอหาข้อมูลโรคซึมเศร้าดูเห็นเดี๋ยวนี้มีโรคเสพติดความเศร้าด้วย อันนี้ตรงกับแม่เรามากกว่าค่ะ อยากเศร้าตลอดดด อะไรที่ทำแล้วตัวเองจะเจ็บจะปวดก็ชอบทำค่ะ ปลูกต้นไม้กลางแดด ก้มๆเงยๆทั้งๆที่รู้ตัวเองชอบหน้ามืด เป็นหวัดง่ายก็ชอบเดินตามฝน บอกว่าเมื่อก่อน(50ปีก่อนได้ 55+) ลำบากกว่านี้ ยากจนไม่มีกินยังทนได้ แหม่ ไม่ได้ดูอายุเล๊ย ชอบออกกำลังกายแบบลองผิดลองถูกแล้วก็แข้งขาบวมตอนนี้กล้ามเนื้อหลังอักเสบแบบเรื้อรังแล้วค่ะ ที่สำคัญที่สุดคือไม่ชอบกินยา ไม่ชอบไปหาหมอ ยาเม็ดนึงนี่กินแล้วเป็นเรื่องเลยค่ะ บอกว่ากินแล้วปวดท้อง นอนไม่หลับ จุก เสียด กินแล้วแขนขาบวมเหมือนไตทำงานมากไป ชอบอ่านหนังสือสุขภาพยิ่งทำให้วิตกจริต โรคโน้นก็ตรง โรคนี้ก็ตรง สารพัดโรคแกเป็นหมดเลยยิ่งไม่ไปหาหมอกลัวตรงจแล้วเจอ
เราก็ยกตัวอย่างคร่าวๆนะคะ ยังมีเรื่องเล็กๆน้อยๆในชีวิตประจำวันที่แม่จะสรรหามาเศร้า อ่อ แกชอบท้องผูกก็บ่นทุกวันไม่เข้าห้องน้ำๆๆๆ พอวันนี้เข้าห้องน้ำ เราบอกเข้าห้องน้ำก็ดีนะแม่ แกบอกเคยเข้ามากกว่านี้ เมื่อก่อนวันละเข้า3ครั้ง555(ตอนนั้นแกท้องเสีย)
เค้าว่าดุแลคนสูงอายุให้ดูแลลไกล้ชิด ต้องใจเย็นๆ เราสงสัยว่าไกล้แม่มากไปหรือเปล่า จะยิ่งทำให้แม่เพิ่มเลเวลความเศร้ามากเกินไปไม๊
การแก้ปัญหาของเราตอนนี้คือตอนแม่พีคมากๆ สั่งห้ามเราเข้าไปหา ห้ามตักข้าวมาให้กิน ห้ามทำโน่นทำนี่ให้ เราจะนิ่งๆหาอะไรทำซักครึ่งชั่วโมงแล้วค่อยตักข้าวไปให้กิน เอาขนมโน่นนี่ไปวางไว้ให้เกือบทุกครั้งแม่จะอารมณ์เย็นลง แบบนี้มันแก้ปัญหาได้แค่ระยะสั้นไม๊คะ เราก็ไม่ใช่อะไรค่ะอยู่กับแม่ได้ทั้งวันอยู่แล้ว แค่กลัวแม่เป็นโรคซึมเศร้า กลัวลึกๆเค้าอยากทำร้ายตัวเองแต่สงสารเราอะไรแบบนั้นอ่ะค่ะ บอกตรงๆคนดูแลเครียดมาก
ใครมีวิธีอื่นแนะนำจะขอบคุณมากเลยค่ะ
เดี๋ยวนี้มีโรคเสพติดความเศร้าด้วยเหรอคะ?แล้วเป็นโรคเดียวกับโรคซึมเศร้าหรือเปล่า?
แม่อายุย่างเข้า60ปีนี้ ชอบร้องไห้ ชอบคิดว่าตัวเองไม่มีค่า พ่อไม่รักแล้วอะไรแบบนี้ 555 เราก็กลัวว่าแม่จะเป็นโรคซึมเศร้าหรือเปล่า อาการวัยทองร้อนวูบวาบแม่ก็ยังเป็นอยู่ด้วยค่ะ จะว่าอาการคล้ายโรคซึมเศร้าไม๊ก็ไม่แน่ใจเพราะนอกจากคิดว่าตัวเองไม่มีคุณค่า เราว่าแม่ไม่ได้รู้สึกอยากอยู่คนเดียวตลอดเวลาหรือมีบางช่วงที่ไม่คิดอยากจะอยู่บนโลกนี้อีกแล้วนะคะ แม่ไม่ชอบอยู่คนเดียว กลัวอายุไม่ยืนด้วย จะหมกตัวอยู่ในห้องจริงๆก็ตอนถูกพ่อขัดใจแค่นั้นค่ะ
ทีนี้พอหาข้อมูลโรคซึมเศร้าดูเห็นเดี๋ยวนี้มีโรคเสพติดความเศร้าด้วย อันนี้ตรงกับแม่เรามากกว่าค่ะ อยากเศร้าตลอดดด อะไรที่ทำแล้วตัวเองจะเจ็บจะปวดก็ชอบทำค่ะ ปลูกต้นไม้กลางแดด ก้มๆเงยๆทั้งๆที่รู้ตัวเองชอบหน้ามืด เป็นหวัดง่ายก็ชอบเดินตามฝน บอกว่าเมื่อก่อน(50ปีก่อนได้ 55+) ลำบากกว่านี้ ยากจนไม่มีกินยังทนได้ แหม่ ไม่ได้ดูอายุเล๊ย ชอบออกกำลังกายแบบลองผิดลองถูกแล้วก็แข้งขาบวมตอนนี้กล้ามเนื้อหลังอักเสบแบบเรื้อรังแล้วค่ะ ที่สำคัญที่สุดคือไม่ชอบกินยา ไม่ชอบไปหาหมอ ยาเม็ดนึงนี่กินแล้วเป็นเรื่องเลยค่ะ บอกว่ากินแล้วปวดท้อง นอนไม่หลับ จุก เสียด กินแล้วแขนขาบวมเหมือนไตทำงานมากไป ชอบอ่านหนังสือสุขภาพยิ่งทำให้วิตกจริต โรคโน้นก็ตรง โรคนี้ก็ตรง สารพัดโรคแกเป็นหมดเลยยิ่งไม่ไปหาหมอกลัวตรงจแล้วเจอ
เราก็ยกตัวอย่างคร่าวๆนะคะ ยังมีเรื่องเล็กๆน้อยๆในชีวิตประจำวันที่แม่จะสรรหามาเศร้า อ่อ แกชอบท้องผูกก็บ่นทุกวันไม่เข้าห้องน้ำๆๆๆ พอวันนี้เข้าห้องน้ำ เราบอกเข้าห้องน้ำก็ดีนะแม่ แกบอกเคยเข้ามากกว่านี้ เมื่อก่อนวันละเข้า3ครั้ง555(ตอนนั้นแกท้องเสีย)
เค้าว่าดุแลคนสูงอายุให้ดูแลลไกล้ชิด ต้องใจเย็นๆ เราสงสัยว่าไกล้แม่มากไปหรือเปล่า จะยิ่งทำให้แม่เพิ่มเลเวลความเศร้ามากเกินไปไม๊
การแก้ปัญหาของเราตอนนี้คือตอนแม่พีคมากๆ สั่งห้ามเราเข้าไปหา ห้ามตักข้าวมาให้กิน ห้ามทำโน่นทำนี่ให้ เราจะนิ่งๆหาอะไรทำซักครึ่งชั่วโมงแล้วค่อยตักข้าวไปให้กิน เอาขนมโน่นนี่ไปวางไว้ให้เกือบทุกครั้งแม่จะอารมณ์เย็นลง แบบนี้มันแก้ปัญหาได้แค่ระยะสั้นไม๊คะ เราก็ไม่ใช่อะไรค่ะอยู่กับแม่ได้ทั้งวันอยู่แล้ว แค่กลัวแม่เป็นโรคซึมเศร้า กลัวลึกๆเค้าอยากทำร้ายตัวเองแต่สงสารเราอะไรแบบนั้นอ่ะค่ะ บอกตรงๆคนดูแลเครียดมาก
ใครมีวิธีอื่นแนะนำจะขอบคุณมากเลยค่ะ