ถ้าไม่ชอบใครก็ไม่จำเป็นต้องติดตามเรื่องราวของชีวิตเค้า จะทำอะไร ที่ไหน ก็อยากจะรู้ไปหมด นี่คือคุณไม่ชอบเค้าใช่ไหม?ไม่มีความสุขหรอกเอาจิงๆก็ทำได้แค่นี้ ถ้าเห็นคนอื่นดีกว่าไม่ได้ ก็ทำตัวเองให้ดีขึ้นเผื่อจะมีใครอยากสอดส่องชีวิตบ้างถ้านินทาแล้วฝ่ายตรงข้ามไม่เป็นไร รู้ไหมทำไมถึงไม่เป็นไร? เพราะที่ผ่านมาในชีวิตยังมีเรื่อง กว่านี้อีกไง จะให้มาสะเทือนเรื่องแค่นี้ไม่ได้หรอก ไม่มีประโยชน์ ไม่ได้เป็นคนดีมากมาย แต่ก็ไม่เคยไม่ชอบใครแล้วชีวิตเค้า ไม่ชอบคือไม่สนแค่นั้นมันก็จบ ถ้ามีความสุขกับสิ่งที่คิดเราห้ามคุณไม่ได้ แต่เราจะไม่คิดแบบคุณแน่นอน ถ้าเราคิดเราทำแบบคุณ เราทำได้ กว่านี้เยอะ เพิกเฉยไม่ได้แปลว่าไม่รู้ตัว แต่ก็ไม่รู้จริงๆ what do you mean ?  ประเด็นสำคัญ
เราห้ามความคิดใครไม่ได้หรอกต่อให้เขาบอกคนทั้งโลกว่าเราเป็นยังไง ก็ไม่มีใครทำอะไรเราได้ ในเมื่อเรารู้จักตัวเราเองดีว่า เราเป็นยังไง? เราจำเป็นต้องแคร์คำพูดเขาด้วยหรอ เขาเหมือนคนที่รบอยู่ในสนามแล้วไม่มีอาวุธต่อให้พยายามหาเท่าไหร่ก็ได้แค่ตะโกนบอกใครต่อใครให้มาช่วย แต่ต่างกับเราที่ไม่มีอาวุธเหมือนกันมีแค่ใจที่แกร่งจนไม่มีใครสามารถทำอะไรเราได้ ถ้าเมื่อไหร่เขาตะโกนจนเหนื่อย เขาจะหยุดเอง ไม่ต้องโกรธหรือเกลียดให้ลำบาก มันไม่ได้ทำให้เราดีขึ้น ยืนอยู่ที่เดิม เพิ่มเติมคือต้องแกร่งกว่าเดิม