รู้สึกเฉยๆกับแม่แท้ๆ จนตอนนี้เริ่มไม่อยากเจอกันอีกเลย ผิดมั้ย

น้อยคนที่จะมีชีวิตเหมือนเรา

และเราตัดสินใจอยู่นานว่าเรา บาปมากมั้ยที่ไม่เคยรู้สึกรักแม่แท้ๆเลย
แถมตอนนี้เริ่มรู้สึกโกธรด้วยซ้ำ

เราโตมากับครอบครัวอื่นที่ไม่ใช่ญาติ พร้อมพี่สาวต่างบิดาอีกคนที่ครอบครัวนี้เลี้ยงดูไว้
ครอบครัวนี้เค้าไม่ได้อยากมีลูกแล้วไปขอที่สถานเลี้ยงเด็กที่ไหน
เค้าเลี้ยงเรา 2 พี่น้อง เพราะแม่เราต่างหากที่เอาเรามาทิ้งไว้ เพราะแม่บอกว่าฝากเลี้ยงและจะให้ค่าเลี้ยงดู
แต่แล้ว แม่เราก็หายไป ...
ซึ่งตั้งแต่จำความได้เราก็เรียกครอบครัวที่เลี้ยงเรามาตั้งแต่เกิดว่า "พ่อและแม่"
จนเราเข้าเรียน พอเข้า ป.4 อยู่ดีๆ แม่แท้ๆของเราก็มา  เรางงนะ แต่แม่ที่เลี้ยงดูเราอธิบายว่าเนี้ยแหละแม่เราแท้ๆ
แม่มาพร้อมน้องชายที่ไม่สบายอีกคน และเป็นน้องชายต่างบิดาของเราสองพี่น้องที่อยู่กับครอบครัวนี้

แม่มาโดยที่ไม่มีอาชีพอะไร มาขออยู่ด้วยซักพักเพราะกำลังหางานทำ
ทุกเช้าที่เราสองคนพี่น้องจะเดินไปโรงเรียน แม่แท้ๆจะรีบมาดักเรา 2 คน หน้าปากซอย เพื่อขอเงินค่าขนมของเราสองคนไป
แม่แท้ๆเราชอบเล่นการพนัน
ด้วยความเป็นเด็ก ไม่รู้อะไรเป็นอะไร ก็ให้เงินแม่ไป สมัยก่อนได้ไปโรงเรียน
จากพ่อที่เลี้ยงดูเราคนละ 20 บาท แถวบ้านมีหวยปิงปอง จับยี่กี 5 บาท 10 บาทก็เล่นได้แล้ว
แม่มาดักขอแบบนี้ทุกวัน
มีอยู่วันนึง พี่สาวเราอยากได้นาฬิกาใส่ พ่อที่เลี้ยงดูพวกเราท่านซื้อมาให้เรือนละ 500 บาท สมัยนั้น ปี 2531
พอแม่รู้ แม่ดักรอพี่สาวกับเราเหมือนเดิม แต่พูดขอนาฬิกาของพี่สาวไป ซึ่งตอนนั้นพี่สาวเราให้เพราะพี่เราเห็นว่าเป็นแม่
จนวันนึงมีป้าคนนึงตามมาที่บ้านที่เราอยู่พร้อมเด็กผู้ชายคนผู้หญิงอีกคน ป้าคนนี้บอกว่า แม่เราทิ้งลูกสองคนให้เค้าเลี้ยงโดยอ้างว่าจะให้ค่าเลี้ยงดู
เค้าบอกว่าไม่จ่ายเค้าแล้วหายไปเลย จนเค้าสืบได้ว่ามาหลบอยู่นี้เลยเอามาคืน
พ่อที่เลี้ยงดูเรากับพี่สาวเห็นท่าไม่ดีเลยพูดกับแท้ๆของเราตรงๆว่า
ที่นี้ไม่ใช่สถานสงเคราะห์นะ ที่เลี้ยงก็เลี้ยงแค่เรากับพี่สาวอะเลี้ยงให้ได้
อีกสามคนที่เพิ่งมาอะเอาไปเลย อยู่ไม่ได้หรอก คิดจะเอามาทิ้งใช้มั้ย
แม่เราเค้าโกธรและไปเลย ตั้งแต่นั้นมาหายไป

จนกระทั่ง
พ่อที่เลี้ยงดูเรากับพี่สาว ท่านจากไป ตอนนั้นครอบครัวที่เลี้ยงดูพวกเราและเราสองคนพี่น้อง ย้ายบ้านมาที่ใหม่แล้ว
และตอนนั้นเราเรียนอยู่ชั้น ปวช.1 ช่วงที่กำลังเตรียมงานศพพ่อ
แม่แท้ๆของเราตามมาหาที่บ้านได้ มาพร้อมกับพูดกับแม่ที่เลี้ยงดูเรา ต่อหน้าเราและพี่สาวว่า
"พี่...อาเค้าทิ้งอะไรให้เด็กสองคนมันบ้าง"
เราไม่ชอบเลย แม่ที่เลี้ยงดูเราตอบว่า โหยกล้าพูดได้ไง แค่เลี้ยงสองคนนี้เธอไม่เคยให้อะไรยังกล้ามาถามอีก
แล้วแม่เราก็ออกจากบ้านไป โดยที่ไม่ได้แวะไหว้ศพพ่อ ไม่ไปงานศพ

จนเราสองคนพี่น้องเรียนจบ ป.ตรี ทำงานเรียบร้อย วันนึงมีจดหมายมาที่บ้าน
เขียนจ่าหน้าถึงเราและพี่สาว
พอแกะดู เป็นจดหมายขอแม่แท้ๆเขียนถึงพร้อมให้เบอร์โทรฝากไว้
เราสองคนพี่น้องปรึกษากัน แล้วลองโทรหา
แม่บอกลำบากมาก อยากเจอลูกๆ เราเลยไปหาพร้อมพี่สาว
เจอประเดี๋ยวเดียวเรา 2 คนก็ขอตัวกลับ และให้เงินแม่ไว้นิดหน่อย
ณ ตอนนี้ที่พวกเราทำงาน แม่ที่เลี้ยงดูเราสองคนอยู่ต่างจังหวัด เพราะเค้าชอบคิดว่ากลัวว่าเค้าจะเป็นภาระให้
เค้าไปอยู่ต่างจังหวัดเลี้ยงเด็กที่เป็นญาติได้ค่าเลี้ยงดูเก็บเงินส่งมาให้พวกเราใช้ (แก้ไขเพิ่มเติม แม่เก็บไว้ให้พวกเราใช้แต่แม่โอนเงินไม่เป็นหรอกนะอกนะคะ แม่จะเก็บไว้ตอนเราเจอกันแล้วมักแอบใส่กระเป๋าเงินเราซึ่งเราก็แอบใส่คืนแต่เติมให้แม่คะ ส่วนเงินที่ส่งให้แม่โดยฝากญาติแม่ไปแม่เก็บไว้ไม่ใช้เลย ตัวเราทำงานพิเศษตั้งแต่ตอนเรียน ม.ต้นได้เงินมาก็ให้พ่อกับแม่เสมอคะ แม่ชอบคิดว่าหากอยู่กับพวกเราท่านจะไม่มีรายได้เหมือนตอนอยู่ต่างจังหวัดแม่จะเกรงใจคะซึ่งพวกเราพยายามโน้มน้าวให้กลับมาแม่รับปากแล้วคะว่าจะกลับแล้วขอเวลาอีกหน่อย)

พอเราสองคนไปเจอแม่แท้ๆ กลับมาเลยโทรบอกแม่ที่เลี้ยงดูพวกเรา เล่าให้แม่ฟัง แม่ที่เลี้ยงดูพวกเราบอกว่า ดีแล้วยังไงเค้าก็เป็นแม่
แต่มันไม่ใช่แค่นั้น พอเรารู้เรื่องแม่เรา เราสองคนพี่น้องตกใจมากที่แม่มีลูกทั้งหมดเป็นสิบกว่าคน แต่ละคนอยู่คนละทิศละทาง
พี่สาวเรากับเราต่างกันอยู่เรื่องนึงด้วย พี่สาวเราพ่อเค้าเซ็นต์รับรองบุตร
แต่พ่อเรา เค้าเอาชื่อออก พร้อมกัยไม่ให้ใช้นามสกุล
ชีวิตตั้งแต่เกิดจนโต ไม่ได้สบายนะ เพราะครับครัวที่เลี้ยงดูเราสองพี่น้องก็ไม่ได้ร่ำรวย
แต่เค้าอยากให้เราสองคนเรียนสูงๆ มีความรู้ติดตัวไว้ทำมาหากิน
ชีวิตกว่าจะได้เรียนก็ลำบาก เพราะไม่มีแม่แท้ๆมามอบตัว พ่อก็ไม่มี
พอโตมา แม่ก็ติดต่อมา แม่ที่เลี้ยงดูมาท่านบอกกับเราว่า แม่ไม่คิดอะไร แต่แม่แอบร้องไห้

เรารักแม่ที่เลี้ยงเรามามากนะ ผูกพันเพราะนอนด้วยกันตลอดจนโต จนแม่ไปอยู่ต่างจังหวัด

ตอนนี้เรามีแฟนแล้ว แม่แท้ๆของเรายิ่งติดต่อถี่ใหญ่เลย แถมบอกว่า พ่อแท้ๆอยากเจอ แม่อยากหาโอกาสพาเราไปไหว้
ความรู้สึกเราตอนนี้ อย่าเจอกันเลยดีกว่า เราอโหสิกรรมให้ แต่ถ้าเจอกันมันมีคำถามมากมายว่า
หายไปไหนกัน ทำไมเพิ่งมาอยากเจอ ถ้าจะให้เราไปกราบ อยากรู้ว่า เค้าสองคนเคยคิดจะมากราบคนที่เลี้ยงดูเรามาได้ขนาดนี้มีบ้างมั้ย
พ่ออยากเจอจริงหรือ แล้วทำไมไม่เซ็นต์รับเป็นลูก

ช่วงชีวิตที่ลำบากมากๆ ไม่มีเงินกินข้าวเรารับจ้างรีดผ้า รับจ้างขายของ คิดนะว่า ทำไมแม่ไม่ทำแท้งเราไป ปล่อยให้เกิดมาเป็นภาระทำไม

ผิดมั้ยที่คิดแบบนี้ ผิดมั้ยที่รักแม่ที่เลี้ยงดูเรา และไม่ชอบแม่แท้ๆของตัวเอง