พ่อแม่รักลูกไม่เท่ากันมันจิงนะ

ใครเปนบ้างคะ เกิดมาอายุก็ใกล้เลข3 เต็มทีแล้ว พ่อแม่ไม่เคยเข้าใจอะไรเราเลย เราอยากจะทำอะไรก็ขัดตลอด อยากเปลี่ยนงานจากที่ทำได้แค่ขั้นต่ำวันละ300 วันหยุดเงินก็ไม่ได้ แล้วไปทำงานที่มันเปนรายเดือนยังถูกบ่นเลย จะเปลี่ยนงานไปทำไมทำที่นี่อะดีแล้ว ถ้าคิดจะเปลี่ยนไปที่อื่นบ้านนี้ก็ไม่ต้องมาอยู่ แต่พวกท่านไม่เคยคิดเลยนะว่าภาระเรา หนี้สินเรา เงินที่ได้มามันพอจ่ายมั๊ย ขนาดของอะไรที่อยากได้ ก็หามาเองทั้งนั้น ซึ่งมันต่างจากน้อง ขอโทรศัพท์ ขอมอเตอร์ไซค์ กลับได้หมด พอน้องทำงานก็ออกรถยนต์ให้ เงินผ่อนรถไม่พอถ้าไม่ขอเงินพ่อแม่ เค้ายังมีสวนปาล์ม หาเงินได้อีกทาง แต่เราสิรายได้ทางเดียว อยากได้อะไรก็ต้องพึ่งตนเอง บางทีเวลาคุยกันกับเราขึ้นเสียง ด่าว่า แต่กับน้องขนาดพ่อแม่โมโห น้ำเสียงยังไม่เหมือนกันที่พูดกับเราเลย บางทีเราก็น้อยใจนะ ตั้งแต่เด็กยันโตจนมีครอบครัวแล้ว ทำไมน้องได้ตลอด รึตอนเราเกิดเค้าไม่อยากให้เราเกิดมา เค้าถึงไม่รักเรา บางครั้งอยากจะออกจากบ้านไปอยู่ที่อื่นนะ แต่พอมาคิดๆดูทีไร ถ้าท่านไม่สบายใครจะดูแล