สวัสดีค่ะ
ตามหัวข้อเลยน่ะ จขกท. อยากขอคำแนะนำค่ะว่าจะทำอย่างไรไม่ให้เสียทั้ง 2 คน
แทนนามสมมติ เพื่อนสนิทเป็น A
คนสนิทของจขกท. เป็น B ค่ะ
เรื่องมีอยู่ว่า
เรา รู้จัก B ค่ะ Bเป็นรุ่นน้อง เราเคยเห็น B นานแล้วค่ะแต่ก็ไม่เคยพูดไม่เคยคุย เพราะเราคิดว่าB หยิ่ง
B เป็นคนหน้าตาดีค่ะ หล่อ รวย เพอร์เฟค แต่ว่าเป็นคนที่ร้ายเงียบร้ายมากค่ะ
พอเปิดเทอมเราเลยตัดสินใจเริ่มคุยกับ B ค่ะ
B เป็นคนไม่หยิ่งถ้าสนิทด้วยค่ะ
นานเข้าเราเริ่มสนิทกันมากขึ้นเราเริ่มจับมือกันอยู่ด้วยกันบ่อยคุยกันมากหยอกล้อกันค่ะ เหมือนแฟนแต่ไม่ใช่แฟน เพราะ B มีแฟนอยู่แล้วค่ะ
เรานับถือกับ B เป็นแค่พี่น้องกันค่ะ
แต่ทุกครั้งที่เห็น B อยู่กับแฟนเราไม่ชอบเลยค่ะ
วันนั้นก็มาถึงค่ะ
เราแนะนำ B กับเพื่อนค่ะตามประสาคนรู้จัก
A บอกว่า A ชอบ B ตอนแรกเราไม่คิดว่า A จะจริงจังหรอกค่ะเพราะเห็นว่าคนก่อนๆก็พูดแบบนี้
แต่ A ก็เททุกคน A เป็นเพื่อนสนิทเราค่ะเราไว้ใจมาก Aรู้ทุกอย่างของเราค่ะ ถือว่าเรากับ A นี่คือเพื่อนรักกันเลยค่ะ
พอเรารู้ว่า A ชอบ B ตอนเเรกก็เชียร์นะค่ะ
แต่ A ไม่เคยไปคุยกับ B เลยมีเราเป็นแม่สื่อค่ะ
เราก็ไปถามๆคุยๆ อยากรู้อะไรก็ถาม B ตรงๆเลย
จนเรากับ B กลายเป็นที่แชร์ความรู้สึกกันค่ะเป็นไรก็มาเล่าให้กันฟังแล้วก็ช่วยพูดปลอบใจกัน
จนมีแต่คนบอกว่าเราสนิทกันเกินไป
เราก็บอก: B มีแต่คนบอกว่าเราสนิทกันเกินไปแล้วน่ะ ลองห่างกันดูไหม?
B: ไม่เห็นจะเกินเลย ใครจะมองยังไงก็ชั่งเถอะ
อย่าไปแคร์คำพูดของคนที่ไม่รู้จักเราดีพอ
เราก็เลยคิดว่าก็จริงน่ะที่ Bพูดอ่ะ
จนวันนึง
เรากับBกลับพร้อมกัน 2 คนค่ะ
วันนั้นBอารมณ์ไม่ค่อยดีเราเลยไปหาที่เงียบๆนั่งคุยกันยังไม่กลับบ้าน
เรา: B น้องเป็นอะไรบอกพี่ได้ไหม ใครทำอะไรน้อง
B : น้องเครียดเรื่องแฟน (ตาแดงเหมือนคนจะร้องไห้) น้องพยายามทำทุกอย่างบอกทุกอย่างให้มันเข้าใจน้องบ้างแต่มันไม่เคยจะเข้าใจเลย
เหมือนน้องทนอยู่กับมัน
เรา: ถ้าน้องคิดว่าตอนนี้น้องทนอยู่น้องก็ไม่ต้องทนสิ อะไรถ้ามันเหนื่อยน้องก็ลองปล่อยๆวางๆ บ้างอย่าเก็บมาเครียดเลย
B: ก็จริงนะน้องอาจจะเครียดไปหน่อย
เราคุยกันอยู่สักพัก B หันมามองหน้าเรา เราเลยมองกลับ
B: พี่ตาน้องหายแดงรึยัง
เหมือนเป็นความบังเอิญเราหันไปสบตากับ B นานมาก เราเลยคิดถึงเรื่องที่เพื่อนบอกว่า"ถ้าหากสบตาใครนานกว่า 4 วินาที เราจะตกหลุมรักทันที" ใช่ค่ะ ....
เราตกหลุมรัก B คนที่เราคิดแค่น้อง
เรา: (รู้สึกตัวหันกลับมาหลบสายตา) หายแล้ว
B: ครับๆน้องขอบคุณพี่ อยู่เคียงข้างน้องมาตลอดนะ
เรา:
อื้อไม่เป็นไร
อย่าคิดมากละกันน่ะ กลับกันเถอะ
ตลอดระยะทางเรามีความคิดอะไรวนไปวนมามากมาย เราคิดว่า
1) เราจะทำยังไงในเมื่อรู้สึกไปแล้ว
2)เราจะทำยังไงเราไม่อยากเสียเพื่อน
3)น้องจะรู้สึกเหมือนเราไหม
4)หรือมันแค่ความใกล้ชิดทำให้เราชอบ B
อยู่ๆ B พูดขึ้นมาว่า
B: น้องรู้สึกดีน่ะเวลาน้องอยู่กับพี่
เรา: (ยิ้มแบบฝืนๆ) ถึงบ้านแล้วไปก่อนนะ
เราคิดตลอดว่า A จะรู้สึกยังไง
วันต่อมา.
เราเห็น A คุยกับเพื่อนว่าเราหักหลัง
หาว่าเรากินเอง
ทุกคนมองว่าเราเป็นคนที่แย่มากๆค่ะ
อารมณ์ตอนนั้นไม่คิดมากค่ะ แต่ตลกไม่รู้ทำไม
เราเลยไปคุยกับ A อธิบายให้ A เข้าใจว่าเราไม่ได้มีอะไรเกินเลยพี่น้องกันเลย
แต่ความรู้สึกเราเกินไปแล้ว
เราก็ไม่รู้ว่าทำไมเราถึงไม่บอก A ว่าเราก็ชอบ B
เหมือนกัน
อาจจจะเป็นเพราะเรารัก A มากยอม A ได้ทุกอย่างเพราะ A คือคนที่เรารักคนนึงเลยก็ว่าได้
A : แกเค้าไม่เคยคิดจะจริงจังกับใครเลยจนมาเจอ B เค้าคิดจริง ชอบมาก ไม่เล่นๆ
เรา : ถ้า แก คิดจะจริงจังกับ B เราพร้อมหยุดความรู้สึกเรากับ B เราจะตีตัวออกห่าง
A: หรอแต่ B มีแฟนอยู่แล้วจะคุยกับเค้าหรอ
เรา: ยังไงก็ขอให้ไปคุยนะ
A: เค้าจะไปคุยกับ A เค้า จะลองถึงจะไปแล้วเจอทางตันก็ชั่ง ดีกว่าไม่ได้ไป
เรา : ดีมากที่คิดแบบนี้สู้สิ
เราบอกให้คนอื่นสู้ทั้งๆที่ตัวเองกำลังถูกทำร้ายจิตใจทำร้ายความรู้สึก
เรามาคิดดูว่าทำ A ต้องว่าเราทั้งๆที่ยังไม่ได้ถามเราก็เจ็บนิดๆ
แค่คนๆเดียวหรอจะทำให้เราเลิกเป็นเพื่อนกันไม่มีทาง เรายอมทุกอย่างเพราะ คำว่า "เพื่อน"
แต่เอาจิงๆถ้าเกิดว่า A กับ B คบกันเราจะทนไหวไหม?? ก็ไม่รู้เหมือนกันแต่ยังไงก็คงต้องทน
แต่ถ้าหากจะให้เราเสียใครคนนึงไปเราคงจะทำไม่ได้ จะให้เสียทั้งสองคนก็ทำไม่ได้
เราเลยมาแชร์ มาขอคำแนะนำ มาข้อ คห. ค่ะ
อยากรู้ว่าคนอื่นจะคิดแบบไหน??
ปล 1. ตอนนี้ A กับ B ยังไม่ได้คุยกันค่ะ
เนื่องจาก B นั้นยังไม่เลิกกับแฟน
แต่เรากับ B ยังคุยกันอยู่ค่ะเหมือนเดิม(มั้ง)
ปล 2. เราไม่มีใครรับฟังไม่มีใครช่วยแก้ปัญหาเเล้วจริงๆค่ะเลยต้องพึ่งพันทิพค่ะ
ปล 3. เพื่อนทุกคนเชื่อ A แต่ไม่เคยฟังเราเราเลยไม่กล้าบอกเรื่องนี้กับใครค่ะ
ปล. สุดท้าย ขอบคุณคนที่อ่านและแสดงความคิดเห็น แชร์คำแนะนำนะค่ะ
ทำยังไงดี ?? เมื่อเพื่อนสนิทชอบคนสนิทของเรา(คนสนิทที่เราก็ชอบเค้าแต่ไม่กล้าบอก)
ตามหัวข้อเลยน่ะ จขกท. อยากขอคำแนะนำค่ะว่าจะทำอย่างไรไม่ให้เสียทั้ง 2 คน
แทนนามสมมติ เพื่อนสนิทเป็น A
คนสนิทของจขกท. เป็น B ค่ะ
เรื่องมีอยู่ว่า
เรา รู้จัก B ค่ะ Bเป็นรุ่นน้อง เราเคยเห็น B นานแล้วค่ะแต่ก็ไม่เคยพูดไม่เคยคุย เพราะเราคิดว่าB หยิ่ง
B เป็นคนหน้าตาดีค่ะ หล่อ รวย เพอร์เฟค แต่ว่าเป็นคนที่ร้ายเงียบร้ายมากค่ะ
พอเปิดเทอมเราเลยตัดสินใจเริ่มคุยกับ B ค่ะ
B เป็นคนไม่หยิ่งถ้าสนิทด้วยค่ะ
นานเข้าเราเริ่มสนิทกันมากขึ้นเราเริ่มจับมือกันอยู่ด้วยกันบ่อยคุยกันมากหยอกล้อกันค่ะ เหมือนแฟนแต่ไม่ใช่แฟน เพราะ B มีแฟนอยู่แล้วค่ะ
เรานับถือกับ B เป็นแค่พี่น้องกันค่ะ
แต่ทุกครั้งที่เห็น B อยู่กับแฟนเราไม่ชอบเลยค่ะ
วันนั้นก็มาถึงค่ะ
เราแนะนำ B กับเพื่อนค่ะตามประสาคนรู้จัก
A บอกว่า A ชอบ B ตอนแรกเราไม่คิดว่า A จะจริงจังหรอกค่ะเพราะเห็นว่าคนก่อนๆก็พูดแบบนี้
แต่ A ก็เททุกคน A เป็นเพื่อนสนิทเราค่ะเราไว้ใจมาก Aรู้ทุกอย่างของเราค่ะ ถือว่าเรากับ A นี่คือเพื่อนรักกันเลยค่ะ
พอเรารู้ว่า A ชอบ B ตอนเเรกก็เชียร์นะค่ะ
แต่ A ไม่เคยไปคุยกับ B เลยมีเราเป็นแม่สื่อค่ะ
เราก็ไปถามๆคุยๆ อยากรู้อะไรก็ถาม B ตรงๆเลย
จนเรากับ B กลายเป็นที่แชร์ความรู้สึกกันค่ะเป็นไรก็มาเล่าให้กันฟังแล้วก็ช่วยพูดปลอบใจกัน
จนมีแต่คนบอกว่าเราสนิทกันเกินไป
เราก็บอก: B มีแต่คนบอกว่าเราสนิทกันเกินไปแล้วน่ะ ลองห่างกันดูไหม?
B: ไม่เห็นจะเกินเลย ใครจะมองยังไงก็ชั่งเถอะ
อย่าไปแคร์คำพูดของคนที่ไม่รู้จักเราดีพอ
เราก็เลยคิดว่าก็จริงน่ะที่ Bพูดอ่ะ
จนวันนึง
เรากับBกลับพร้อมกัน 2 คนค่ะ
วันนั้นBอารมณ์ไม่ค่อยดีเราเลยไปหาที่เงียบๆนั่งคุยกันยังไม่กลับบ้าน
เรา: B น้องเป็นอะไรบอกพี่ได้ไหม ใครทำอะไรน้อง
B : น้องเครียดเรื่องแฟน (ตาแดงเหมือนคนจะร้องไห้) น้องพยายามทำทุกอย่างบอกทุกอย่างให้มันเข้าใจน้องบ้างแต่มันไม่เคยจะเข้าใจเลย
เหมือนน้องทนอยู่กับมัน
เรา: ถ้าน้องคิดว่าตอนนี้น้องทนอยู่น้องก็ไม่ต้องทนสิ อะไรถ้ามันเหนื่อยน้องก็ลองปล่อยๆวางๆ บ้างอย่าเก็บมาเครียดเลย
B: ก็จริงนะน้องอาจจะเครียดไปหน่อย
เราคุยกันอยู่สักพัก B หันมามองหน้าเรา เราเลยมองกลับ
B: พี่ตาน้องหายแดงรึยัง
เหมือนเป็นความบังเอิญเราหันไปสบตากับ B นานมาก เราเลยคิดถึงเรื่องที่เพื่อนบอกว่า"ถ้าหากสบตาใครนานกว่า 4 วินาที เราจะตกหลุมรักทันที" ใช่ค่ะ ....
เรา: (รู้สึกตัวหันกลับมาหลบสายตา) หายแล้ว
B: ครับๆน้องขอบคุณพี่ อยู่เคียงข้างน้องมาตลอดนะ
เรา:
อย่าคิดมากละกันน่ะ กลับกันเถอะ
ตลอดระยะทางเรามีความคิดอะไรวนไปวนมามากมาย เราคิดว่า
1) เราจะทำยังไงในเมื่อรู้สึกไปแล้ว
2)เราจะทำยังไงเราไม่อยากเสียเพื่อน
3)น้องจะรู้สึกเหมือนเราไหม
4)หรือมันแค่ความใกล้ชิดทำให้เราชอบ B
อยู่ๆ B พูดขึ้นมาว่า
B: น้องรู้สึกดีน่ะเวลาน้องอยู่กับพี่
เรา: (ยิ้มแบบฝืนๆ) ถึงบ้านแล้วไปก่อนนะ
เราคิดตลอดว่า A จะรู้สึกยังไง
วันต่อมา.
เราเห็น A คุยกับเพื่อนว่าเราหักหลัง
หาว่าเรากินเอง
ทุกคนมองว่าเราเป็นคนที่แย่มากๆค่ะ
อารมณ์ตอนนั้นไม่คิดมากค่ะ แต่ตลกไม่รู้ทำไม
เราเลยไปคุยกับ A อธิบายให้ A เข้าใจว่าเราไม่ได้มีอะไรเกินเลยพี่น้องกันเลย
แต่ความรู้สึกเราเกินไปแล้ว
เราก็ไม่รู้ว่าทำไมเราถึงไม่บอก A ว่าเราก็ชอบ B
เหมือนกัน
อาจจจะเป็นเพราะเรารัก A มากยอม A ได้ทุกอย่างเพราะ A คือคนที่เรารักคนนึงเลยก็ว่าได้
A : แกเค้าไม่เคยคิดจะจริงจังกับใครเลยจนมาเจอ B เค้าคิดจริง ชอบมาก ไม่เล่นๆ
เรา : ถ้า แก คิดจะจริงจังกับ B เราพร้อมหยุดความรู้สึกเรากับ B เราจะตีตัวออกห่าง
A: หรอแต่ B มีแฟนอยู่แล้วจะคุยกับเค้าหรอ
เรา: ยังไงก็ขอให้ไปคุยนะ
A: เค้าจะไปคุยกับ A เค้า จะลองถึงจะไปแล้วเจอทางตันก็ชั่ง ดีกว่าไม่ได้ไป
เรา : ดีมากที่คิดแบบนี้สู้สิ
เราบอกให้คนอื่นสู้ทั้งๆที่ตัวเองกำลังถูกทำร้ายจิตใจทำร้ายความรู้สึก
เรามาคิดดูว่าทำ A ต้องว่าเราทั้งๆที่ยังไม่ได้ถามเราก็เจ็บนิดๆ
แค่คนๆเดียวหรอจะทำให้เราเลิกเป็นเพื่อนกันไม่มีทาง เรายอมทุกอย่างเพราะ คำว่า "เพื่อน"
แต่เอาจิงๆถ้าเกิดว่า A กับ B คบกันเราจะทนไหวไหม?? ก็ไม่รู้เหมือนกันแต่ยังไงก็คงต้องทน
แต่ถ้าหากจะให้เราเสียใครคนนึงไปเราคงจะทำไม่ได้ จะให้เสียทั้งสองคนก็ทำไม่ได้
เราเลยมาแชร์ มาขอคำแนะนำ มาข้อ คห. ค่ะ
อยากรู้ว่าคนอื่นจะคิดแบบไหน??
ปล 1. ตอนนี้ A กับ B ยังไม่ได้คุยกันค่ะ
เนื่องจาก B นั้นยังไม่เลิกกับแฟน
แต่เรากับ B ยังคุยกันอยู่ค่ะเหมือนเดิม(มั้ง)
ปล 2. เราไม่มีใครรับฟังไม่มีใครช่วยแก้ปัญหาเเล้วจริงๆค่ะเลยต้องพึ่งพันทิพค่ะ
ปล 3. เพื่อนทุกคนเชื่อ A แต่ไม่เคยฟังเราเราเลยไม่กล้าบอกเรื่องนี้กับใครค่ะ
ปล. สุดท้าย ขอบคุณคนที่อ่านและแสดงความคิดเห็น แชร์คำแนะนำนะค่ะ