ขอออกตัวว่าผมยืมเอาID เพื่อนที่เค้าบอกว่าไม่ใช้งานมานานแล้วมาตั้งกระทู้
ดังนั้น คำถามต่างๆคงไม่สะดวกตอบมากนัก เพราะกะว่าจะเข้าระบบมาไม่กี่ครั้งตามมารยาทที่ยืมของคนอื่นมา


แนะนำตัวก่อน
ผมเป็นพนักงานใหม่ในบริษัทค้าปลีกแห่งหนึ่งดูแลด้าน Inventory
ซึ่งหน้าที่งานครอบคลุมด้านจำนวนสินค้า คุณภาพ และการบริหารจัดการอายุสินค้า
ก่อนหน้านี้ผมทำงานในบริษัทใหญ่แห่งหนึ่งซึ่งใส่ใจเรื่องคุณภาพมากและเป็นระบบ
เพียงแต่ทำงานวันละ 15-16 ชม 6 วันต่อสัปดาห์ ไม่มีวันหยุดเทศกาลตามกฎหมาย
และกำหนดวันหยุดประจำอาทิตย์เองไม่ได้เปลี่ยนไปเรื่อยตามแต่หัวหน้างานกำหนด
ทำให้วางแผนชีวิตไม่ได้เลย ทนหลายปีก็เลยลาออกมา

เรื่องของเรื่องคือ
การเข้ามาทำงานในตำแหน่งนี้ทำให้ผมต้องเข้ามารับรู้และจัดการสินค้าหมดอายุของร้านทั้งหมด

ปัญหาอยู่ที่....
ในการจัดการสินค้า "ที่จะหมดอายุ" และสินค้าที่ได้ "หมดอายุไปแล้ว"

อาการคือ
ตายสนิทกลิ่นหืน ราก่อตัวในบางถุง บางมุมของบรรจุภัณฑ์ ทั้งของแห้ง ของสด ขนม เครื่องดื่มและสินค้าเครื่องสำอาง

เจ้านายและเพื่อนร่วมงานเลือกที่จะ "บิดเบือนอายุสินค้า" แล้วนำออกมาขายแบบ "ลดราคา"

ตัวผมถึงจะเป็นพนักงานใหม่แต่ก็ได้เตือนเจ้านายและเพื่อนร่วมงานไปแล้วว่าไม่ควรทำ พร้อมเหตุผล
(พูดหลายรอบในทุกคร้ังที่มีโอกาสและหลายวิธีทั้งทางตรงทางอ้อม ทั้งเปรยลอยๆก็ทำแล้ว จนถอดใจว่าเกินเยียวยา)

และก็ได้คำตอบมาเป็น
"มันยังทานได้ หรือ มันยังขายได้ หรือ ดูแล้วไม่รู้หรอก" จากเพื่อนร่วมงาน...ซึ่งผมอยากสวนกลับไปว่า...แล้วทำไม คุณ ไม่ลองทานเองล่ะ
และ
"นี้เป็นค่าใช้จ่ายของบริษัท" จากเจ้านาย...ซึ่งก็อยากสวนกลับไปว่า...บริษัทเราจะค้าขายวันสองวันหรอไง คิดอะไรสั้นปานนี้

แต่ผมก็ได้แต่เงียบไม่เถียงอย่างที่ใจคิด เพราะไม่อยากทุบหม้อข้าวตัวเอง
ดังนั้น ผมจะไม่บอกว่าเป็นร้านค้าปลีกอะไรและที่ไหนเด็ดขาด
เพราะนั้นก็เป็นจรรยาบรรณของลูกน้องอย่างหนึ่ง


ผมมาพิจารณาดูประวัติของคนที่คิดเรื่องแบบนี้
ทั้งเจ้านายและเพื่อนร่วมงานล้วนเป็นคนเก่งและฉลาด
ผมคิดว่าอย่างนั้น เพราะพวกเค้า
จบการศึกษามาจากโรงเรียนมัธยมรัฐที่เด็กแย่งกันเข้ามากที่สุด 1 ใน 3 ของกรุงเทพ
และต่อมาก็ศึกษาจบจากมหาวิทยาลัยรัฐบาลชั้นนำ ติด 1 ใน 3 ของประเทศไทยเราอีกด้วย
ครอบครัวก็ดี พ่อแม่มีหน้าที่การงานดี มีชื่อเสียงการเมือง



นี่ยังไม่รวมวิธีการทำงานที่เห็นแก่ตัวอื่นๆซึ่งไม่เกี่ยวกับคนภายนอก ดังนั้นผมจะไม่พูดถึงเหล่านั้น
ผมไม่ได้คิดว่าตัวเองเป็นคนดีอะไร แต่ต่อให้จบการศึกษาไม่สูงนัก ผมยังรับไม่ได้กับความคิดแบบนี้
ผมจึงมาเขียนเพื่อเตือนคนที่ชอบซื้อของที่ติดป้ายลดราคา

ถ้าเลือกได้ อย่าซื้อ

และผมกำลังเตรียมหางานใหม่เร็วๆนี้ ถึงแม้เงินเดือนจะดี เวลางานก็ดี มีวันหยุดเต็มที่ตามราชการกำหนด
แม้สวัดิการจะไม่มีเลยก็ตาม แต่ก็นะมันก็ตามแบบเห็นแก่ตัวของเค้าซึ่งผมไม่คิดว่าเป็นปัญหาอะไรมาก
ทั้งหมดผมจึงพอใจในระดับหนึ่ง

ติดอย่างเดียวคือ ผมอยากทำงานในที่ที่ไม่ต้องทำบาปกับคนอื่น หรือทำไปก็ทุกข์ใจไป ว่าบริษัทจะโดนฟ้องเมื่อไหร่
แล้วคนที่รับผิดชอบหน้านี้นี้โดยตรงก็คือผมอีก และด้วยความเห็นแก่ตัวของพวกเค้าก็อาจจะหาว่าผมเป็นคนทำก็ได้


ขอบคุณที่รับฟังครับ