ขอยืมรหัสเพื่อนมาระบายนะคะ
สวัสดีค่ะ เราอายุ 26 แฟนเราอายุ 30 แล้วค่ะ เราคบกันมาจะสิบปีแล้ว ตลอดเวลาที่คบกัน เขาไม่มีงานทำเป็นหลักเป็นแหล่งเลยค่ะ ทำๆหยุดๆ บางครั้งเหมือนจะตั้งใจทำงานดี แต่สุดท้ายก็ขาดงานจนโดนไล่ออก บางครั้งก็มีปัญหากับเพื่อนร่วมงานก็ออกจากงาน ช่วงที่แฟนตกงานเราก็คอยช่วยเหลือตลอด ก็คนรักกัน ไม่ช่วยกันคงไม่ได้ ช่วงนั้นเราตัดสินใจทำบัตรกดเงินสด บัตรเครดิต เอาเงินมาใช้ในช่วงที่แฟนตกงาน เพราะเราก็ต้องผ่อนรถยนต์ด้วย ลำพังเงินเดือนเราคนเดียวคงไม่พอกิน เป็นอย่างนี้มาตลอดค่ะ ตลอดเกือบสิบปี จนตอนนี้เราเป็นหนี้บัตรหลายหมื่นแร้ว ทำงานได้เงินเดือนประมาณ 17,000 บาท เราต้องผ่อนรถเดือนละประมาณหกพัน แล้วก็ใช้หนี้บัตรและหนี้อื่นๆอีกประมาณห้าพันต่อเดือน เหลือกินไม่กี่บาทค่ะ เราเคยพูดกับแฟนหลายครั้งเรื่องงาน อยากให้เขาหางานทำเป็นหลักเป็นแหล่ง ถ้าเขามีงานทำ เราก็คงไม่ต้องลำบากขนาดนี้ เหนื่อยค่ะ เงินเดือนออกมาก็ต้องใช้หนี้ แทบไม่เหลือกิน หลายครั้งที่เราขู่ว่าจะเลิกถ้าเขายังทำตัวแบบนี้อยู่ แต่สุดท้ายเราก็ไปไม่รอด ก็ต้องอยู่กับเขาอยู่ดี เพราะเขาดีกับเรามาก เขาไม่กินเหล้า ไม่ติดเพื่อน ไม่เล่นการพนัน เขาจะดูแลเทคแคร์เราดีมากๆ จนเพื่อนๆเราอิจฉา แต่น้อยคนค่ะที่จะรู้ว่าเขาไม่ทำงาน เพราะเราอยู่คนละจังหวัด แต่ไม่ไกลมาก เขาจะมาหาเราช่วงวันหยุด เสาร์อาทิตย์ เรายอมรับค่ะว่ารักแฟนมาก เราพร้อมที่จะกัดก้อนเกลือกินไปกับเขา แต่ก็ไม่ใช่แบบนี้อ่ะคะ ไม่ใช่ว่าจะต้องเป็นเราคนเดียวที่ต้องทำงาน ในขณะที่เขาไม่ทำอะไรเลย พอสิ้นเดือนมาเราก็ถามเขาว่าจะเอาเงินที่ไหนใช้หนี้ เขาก็บอกว่าไม่มี เดี๋ยวจะหามาให้ แต่สุดท้ายก็ไม่ให้ค่ะ เราไม่รู้ว่าเขายังรักเราจริงหรือเปล่า ตอนเขาลำบากเราไม่เคยพูดเลยนะคะว่าไม่มี แต่พอเราลำบาก เขาพูดมาง่ายๆว่าไม่มี ตอนนี้เราเครียดมากๆ ไม่รู้จะทำยังไงดี หนี้สินทั้งหมด ภาระทั้งหมดตกอยู่ที่เราคนเดียว เพื่อนๆก็บอกให้เราเลิก หน้าตาดีๆอย่างเรา หาได้ดีกว่านี้อีก เราก็อยากจะเลิกอยู่หรอกค่ะ แต่ผู้ชายที่ไหนจะมาเอาค่ะ ผู้หญิงที่มีแต่หนี้อย่างเรา แถมเงินเดือนก็น้อย ในขณะที่เพื่อนๆแต่งงานกันหมดแล้ว ชีวิตเรายังอยู่กับที่ยังไม่มีอะไรดีขึ้นมาสักนิดเลยค่ะ มีแต่แย่ลง ใครๆก็บอกว่าเราสวย เรียนเก่ง ทำงานเก่ง แล้วไงละค่ะ มันไม่ได้ทำให้เรามีชีวิตที่ดีขึ้นมาเลย เรียนจบมาได้เกรดสูงๆก็ได้เงินเดือนน้อยอยู่ดี ทำงานเก่งแค่ไหนเงินเดือนก็เท่าเดิม เราอยากจะหลุดพ้นไปจากชีวิตตรงนี้มากเลยค่ะ เหนื่อยมาก ท้อมาก ทุกวันนี้ไม่กล้าบอกพ่อแม่เรื่องนี้เลยค่ะ กลัวเขาจะเป็นห่วง อยากเลิกกับแฟนก็เลิกไม่ได้ เพราะหนี้สินที่ยังติดพันกันอยู่ เราเครียดมาหลายเดือนแล้ว บางครั้งก็เหนื่อยจนไม่อยากจะตื่นขึ้นมาเลย เราคงโง่มากใช่ไหมค่ะ ที่ยอมทนกัดก้อนเกลือกินเพราะคำว่ารัก
เคยเหนื่อยและท้อจนไม่อยากตื่นขึ้นมาไหมค่ะT^T
สวัสดีค่ะ เราอายุ 26 แฟนเราอายุ 30 แล้วค่ะ เราคบกันมาจะสิบปีแล้ว ตลอดเวลาที่คบกัน เขาไม่มีงานทำเป็นหลักเป็นแหล่งเลยค่ะ ทำๆหยุดๆ บางครั้งเหมือนจะตั้งใจทำงานดี แต่สุดท้ายก็ขาดงานจนโดนไล่ออก บางครั้งก็มีปัญหากับเพื่อนร่วมงานก็ออกจากงาน ช่วงที่แฟนตกงานเราก็คอยช่วยเหลือตลอด ก็คนรักกัน ไม่ช่วยกันคงไม่ได้ ช่วงนั้นเราตัดสินใจทำบัตรกดเงินสด บัตรเครดิต เอาเงินมาใช้ในช่วงที่แฟนตกงาน เพราะเราก็ต้องผ่อนรถยนต์ด้วย ลำพังเงินเดือนเราคนเดียวคงไม่พอกิน เป็นอย่างนี้มาตลอดค่ะ ตลอดเกือบสิบปี จนตอนนี้เราเป็นหนี้บัตรหลายหมื่นแร้ว ทำงานได้เงินเดือนประมาณ 17,000 บาท เราต้องผ่อนรถเดือนละประมาณหกพัน แล้วก็ใช้หนี้บัตรและหนี้อื่นๆอีกประมาณห้าพันต่อเดือน เหลือกินไม่กี่บาทค่ะ เราเคยพูดกับแฟนหลายครั้งเรื่องงาน อยากให้เขาหางานทำเป็นหลักเป็นแหล่ง ถ้าเขามีงานทำ เราก็คงไม่ต้องลำบากขนาดนี้ เหนื่อยค่ะ เงินเดือนออกมาก็ต้องใช้หนี้ แทบไม่เหลือกิน หลายครั้งที่เราขู่ว่าจะเลิกถ้าเขายังทำตัวแบบนี้อยู่ แต่สุดท้ายเราก็ไปไม่รอด ก็ต้องอยู่กับเขาอยู่ดี เพราะเขาดีกับเรามาก เขาไม่กินเหล้า ไม่ติดเพื่อน ไม่เล่นการพนัน เขาจะดูแลเทคแคร์เราดีมากๆ จนเพื่อนๆเราอิจฉา แต่น้อยคนค่ะที่จะรู้ว่าเขาไม่ทำงาน เพราะเราอยู่คนละจังหวัด แต่ไม่ไกลมาก เขาจะมาหาเราช่วงวันหยุด เสาร์อาทิตย์ เรายอมรับค่ะว่ารักแฟนมาก เราพร้อมที่จะกัดก้อนเกลือกินไปกับเขา แต่ก็ไม่ใช่แบบนี้อ่ะคะ ไม่ใช่ว่าจะต้องเป็นเราคนเดียวที่ต้องทำงาน ในขณะที่เขาไม่ทำอะไรเลย พอสิ้นเดือนมาเราก็ถามเขาว่าจะเอาเงินที่ไหนใช้หนี้ เขาก็บอกว่าไม่มี เดี๋ยวจะหามาให้ แต่สุดท้ายก็ไม่ให้ค่ะ เราไม่รู้ว่าเขายังรักเราจริงหรือเปล่า ตอนเขาลำบากเราไม่เคยพูดเลยนะคะว่าไม่มี แต่พอเราลำบาก เขาพูดมาง่ายๆว่าไม่มี ตอนนี้เราเครียดมากๆ ไม่รู้จะทำยังไงดี หนี้สินทั้งหมด ภาระทั้งหมดตกอยู่ที่เราคนเดียว เพื่อนๆก็บอกให้เราเลิก หน้าตาดีๆอย่างเรา หาได้ดีกว่านี้อีก เราก็อยากจะเลิกอยู่หรอกค่ะ แต่ผู้ชายที่ไหนจะมาเอาค่ะ ผู้หญิงที่มีแต่หนี้อย่างเรา แถมเงินเดือนก็น้อย ในขณะที่เพื่อนๆแต่งงานกันหมดแล้ว ชีวิตเรายังอยู่กับที่ยังไม่มีอะไรดีขึ้นมาสักนิดเลยค่ะ มีแต่แย่ลง ใครๆก็บอกว่าเราสวย เรียนเก่ง ทำงานเก่ง แล้วไงละค่ะ มันไม่ได้ทำให้เรามีชีวิตที่ดีขึ้นมาเลย เรียนจบมาได้เกรดสูงๆก็ได้เงินเดือนน้อยอยู่ดี ทำงานเก่งแค่ไหนเงินเดือนก็เท่าเดิม เราอยากจะหลุดพ้นไปจากชีวิตตรงนี้มากเลยค่ะ เหนื่อยมาก ท้อมาก ทุกวันนี้ไม่กล้าบอกพ่อแม่เรื่องนี้เลยค่ะ กลัวเขาจะเป็นห่วง อยากเลิกกับแฟนก็เลิกไม่ได้ เพราะหนี้สินที่ยังติดพันกันอยู่ เราเครียดมาหลายเดือนแล้ว บางครั้งก็เหนื่อยจนไม่อยากจะตื่นขึ้นมาเลย เราคงโง่มากใช่ไหมค่ะ ที่ยอมทนกัดก้อนเกลือกินเพราะคำว่ารัก