สวัสดีครับเพื่อนๆชาว pantip ทุกท่าน นี่เป็นกระทู้แรกครับ หากผิดพลาดประการใดหรือใช้คำไม่สุภาพต้องขออภัยด้วยนะครับ
ป่วยครั้งแรก
เข้าเรื่องเลยแล้วกันครับ เมื่อประมาณ 10 ปีที่แล้วผมเคยมีอาการปวดที่สะโพกแบบไม่รู้สาเหตุ ไม่รู้ว่าเกิดจากอะไร นั่งทำงานแล้วรู้สึกปวดหน่วงๆที่จะโพก ตอนเเรกๆก็ทนปวดคิดว่าไม่นานน่าจะหายเอง ทนไปเรื่อยๆๆ… อ้าวมันไม่หายนี่หว่า!! ไปๆมาๆหนักกว่าเดิมอีก เริ่มมีปัญหาในการยืน พอยืนนานๆมันจะปวดมาถึงต้นขาทำให้ยืนนานๆไม่ได้ เริ่มเป็นปัญหาชีวิตแระ ไปร้านขายยา ซื้อยาแก้ปวดกับยาแก้อักเสบมากิน อาการก็ดีขึ้นมาหน่อย แต่พอยาหมดก็ยังปวดเหมือนเดิม เรียกว่าทรมานสุดๆระหว่างกำลังตัดสินใจจะไปหาหมอก็มาสักเกตุว่าที่นอน ที่เรานอนอยู่ทุกวันมันเป็นหลุมนี่หว่า มันต้องเป็นเพราะไอ้ที่นอน นี่แน่เลยที่ทำให้ปวดแบบนี้ ต้องบอกตรงๆครับว่าไม่อยากจะเชื่อ ว่าไอ้เเค่ที่นอนเป็นหลุมมันจะทำให้เราปวดสะโพกได้ขนาดนี้เลยเหรอ!! ต้องลองพิสูจน์ดู ผมทำอย่างนี้ครับ ผมลองนอนกับพื้นแข็งๆดู ปรากฎว่าจริงอย่างที่คิดไว้ รู้สึกได้เลยว่าสะโพกสองข้างสัมผัสพื้นไม่เท่ากัน จากนั้น ผมลองเปลี่ยนมานอนที่พื้นดูโดยปูแค่ผ้าบางๆนอน ผมนอนแบบนั้นอยู่เดือนนึงอาการเริ่มดีขึ้นเรื่อยๆ พอครบสองเดือนหายขาดเลยครับ จากนั้นโยนที่นอนทิ้งแบบไม่เสียดาย ซื้อใหม่เลย ผมเชื่อว่าหลายท่านเป็นเหมือนผมคือที่นอนเป็นหลุมคิดว่ายังใช้ได้ ไม่ได้ขาดไม่ได้เสียตรงไหนเสียดาย ไม่ยอมเปลี่ยนใหม่ นอนไปทุกวันโดยไม่สนใจ อยู่กับความเคยชิน แต่ใครจะรู้ว่ามันเป็นสาเหตุของโรคละจริงไหม!!
ป่วยครั้งที่สอง
ครั้งนี้เกิดขึ้นเมื่อประมาณ 4 ปีที่แล้วตอนนั้นย้ายไปทำงานอยู่ประเทศจีน ป่วยเป็นขัดเบาครับ แต่ยังไม่ไปหาหมอเพราะอยากกลับไปหาที่ไทย เพราะเชื่อว่าหมอไทยเก่งกว่า จนอาการเริ่มหนักขึ้นมีอาการปวดที่ลูก
่วมด้วย ไอ้ขัดเบาผมไม่ค่อยกลัวเท่าไร เพราะเคยเป็นมาแล้ว แต่ปวดที่ลูกอัณฑะอันนี้กลัวมาก เพราะสำคัญกับอนาคต..5555 พอได้กลับไทยรีบไปหาหมอเป็นอย่างแรกเลย สรุปหมอวินิฉัยว่าอั้นปัสาวะบ่อย ที่ลูกอัณฑะมีอาการอักเสบ ก็เลยให้ยาแก้ขัดเบา ,ยาลดความดันมากิน,ยาแก้อักเสบ, กลับไปทำงานต่อกินยาตามหมอสั่งอย่างเคร่งครัด ยาขัดเบาหมด อาการดีขึ้นแต่ไม่หายขาด แต่ยาลดความดันยังไม่หมด ก็ทานอย่างต่อเนื่อง แล้วก็เกือบตายเพระไอ้ยาลดความดันนี้แหละ!! เพราะมีอยู่วันนึงผม รู้สึกหน้ามืด เวียนหัวขั้นรุนแรง ความรู้สึกเหมือนจะตายน่ากลัวมากกก เพื่อนผมตัดสินใจพาไปหาหมอที่มาจากฮ่องกง อันนี้ดูน่าเชื่อถือหน่อย พอเจอหมอก็เล่าอาการให้หมอฟัง เอายาที่ทานอยู่ให้หมอดู สรุปว่าความดันตกเพราะยาที่ทานอยู่ หมอบอกให้เลิกทาน เพราะยาแรงมาก ที่ฮ่องกงเขาไม่ใช้กันแล้ว ในใจคิดอ้าว
!! หมอไทยให้ยาอะไรมากินเนี่ยเกือบตายแล้วเรา>_<! หมอบอกกลับไปพักผ่อนเดี๋ยวก็หาย แล้วจะทำยังไงดีละยาก็ใช้ไม่ได้ แต่อาการปวดมันยังอยู่ ตนเป็นที่พึ่งแห่งตนครับ หาข้อมูลทางเน็ตดูก็ไปเจอว่า ลูกอัณฑะผู้ชาย สองข้างมันจะมีขนาดไม่เท่ากัน ไม่เคยรู้มาก่อนเลยนะเนี่ยอยู่ติดตัวมาตั้งนาน ผมวินิฉัยเองเลยว่า ที่มีอาการปวดทุกวันนี้เป็นเพราะผมไม่ชอบใส่กางเกงใน…5555 มันทำให้ข้างที่มีขนาดใหญ่กว่ามันถ่วงอยู่ ทำให้ปวด ผมทดลองด้วยการกลับมาใส่กางเกงใน เชื่อไหมครับทานยาตั้งนานไม่หาย แต่พอกลับมาใส่กางเกงในกลับหาย ความเคยชินแท้ๆ ส่วนอาการขัดเบาผมก็รักษาตัวเองด้วยการทานน้ำมากๆ แล้วไม่อั้นปัสาวะ อาการก็ดีขึ้นอย่างไม่น่าเชื่อ ปัจจุบันหายดีแล้วครับ
ปัจจุบันนี้ผมเชื่อเลยว่า การไปหาหมอเอายามาทาน ช่วยรักษาให้ทุเลาได้แต่อาจไม่หายขาด เพราะบางครั้งการป่วยมันเกิดจากพฤติกรรมของเราเอง เพื่อนๆท่านไหนที่มีอาการเจ็บป่วยเล็กๆน้อยที่รักษาไม่หายหรือหาสาเหตุไม่เจอ ลองดูครับ สังเกตุพฤติกรรมตัวเองดูเพราะบางครั้งความเคยชินของเราก็ทำให้เราป่วยโดยที่ไม่รู้ตัวได้เหมือนกัน บางครั้งหมอที่ดีที่สุดก็คือตัวเราเองครับ
"ป่วยเพราะความเคยชิน"
ป่วยครั้งแรก
เข้าเรื่องเลยแล้วกันครับ เมื่อประมาณ 10 ปีที่แล้วผมเคยมีอาการปวดที่สะโพกแบบไม่รู้สาเหตุ ไม่รู้ว่าเกิดจากอะไร นั่งทำงานแล้วรู้สึกปวดหน่วงๆที่จะโพก ตอนเเรกๆก็ทนปวดคิดว่าไม่นานน่าจะหายเอง ทนไปเรื่อยๆๆ… อ้าวมันไม่หายนี่หว่า!! ไปๆมาๆหนักกว่าเดิมอีก เริ่มมีปัญหาในการยืน พอยืนนานๆมันจะปวดมาถึงต้นขาทำให้ยืนนานๆไม่ได้ เริ่มเป็นปัญหาชีวิตแระ ไปร้านขายยา ซื้อยาแก้ปวดกับยาแก้อักเสบมากิน อาการก็ดีขึ้นมาหน่อย แต่พอยาหมดก็ยังปวดเหมือนเดิม เรียกว่าทรมานสุดๆระหว่างกำลังตัดสินใจจะไปหาหมอก็มาสักเกตุว่าที่นอน ที่เรานอนอยู่ทุกวันมันเป็นหลุมนี่หว่า มันต้องเป็นเพราะไอ้ที่นอน นี่แน่เลยที่ทำให้ปวดแบบนี้ ต้องบอกตรงๆครับว่าไม่อยากจะเชื่อ ว่าไอ้เเค่ที่นอนเป็นหลุมมันจะทำให้เราปวดสะโพกได้ขนาดนี้เลยเหรอ!! ต้องลองพิสูจน์ดู ผมทำอย่างนี้ครับ ผมลองนอนกับพื้นแข็งๆดู ปรากฎว่าจริงอย่างที่คิดไว้ รู้สึกได้เลยว่าสะโพกสองข้างสัมผัสพื้นไม่เท่ากัน จากนั้น ผมลองเปลี่ยนมานอนที่พื้นดูโดยปูแค่ผ้าบางๆนอน ผมนอนแบบนั้นอยู่เดือนนึงอาการเริ่มดีขึ้นเรื่อยๆ พอครบสองเดือนหายขาดเลยครับ จากนั้นโยนที่นอนทิ้งแบบไม่เสียดาย ซื้อใหม่เลย ผมเชื่อว่าหลายท่านเป็นเหมือนผมคือที่นอนเป็นหลุมคิดว่ายังใช้ได้ ไม่ได้ขาดไม่ได้เสียตรงไหนเสียดาย ไม่ยอมเปลี่ยนใหม่ นอนไปทุกวันโดยไม่สนใจ อยู่กับความเคยชิน แต่ใครจะรู้ว่ามันเป็นสาเหตุของโรคละจริงไหม!!
ป่วยครั้งที่สอง
ครั้งนี้เกิดขึ้นเมื่อประมาณ 4 ปีที่แล้วตอนนั้นย้ายไปทำงานอยู่ประเทศจีน ป่วยเป็นขัดเบาครับ แต่ยังไม่ไปหาหมอเพราะอยากกลับไปหาที่ไทย เพราะเชื่อว่าหมอไทยเก่งกว่า จนอาการเริ่มหนักขึ้นมีอาการปวดที่ลูก
ปัจจุบันนี้ผมเชื่อเลยว่า การไปหาหมอเอายามาทาน ช่วยรักษาให้ทุเลาได้แต่อาจไม่หายขาด เพราะบางครั้งการป่วยมันเกิดจากพฤติกรรมของเราเอง เพื่อนๆท่านไหนที่มีอาการเจ็บป่วยเล็กๆน้อยที่รักษาไม่หายหรือหาสาเหตุไม่เจอ ลองดูครับ สังเกตุพฤติกรรมตัวเองดูเพราะบางครั้งความเคยชินของเราก็ทำให้เราป่วยโดยที่ไม่รู้ตัวได้เหมือนกัน บางครั้งหมอที่ดีที่สุดก็คือตัวเราเองครับ