ทำไมพ่อแม่ถึงรักลูกไม่เท่ากัน

สวัสดีค่ะ เรื่องที่เราจะเขียนเป็นเรื่องเกี่ยวกับครอบครัวเราค่ะ เราอยากรู้มีครอบครัวไหนเหมือนครอบครัวเราบ้าง พ่อแม่เรามีลูก 2 คนค่ะ เราเป็นลูกสาวคนโต น้องเราเป็นผู้ชายค่ะ อายุห่างกัน 3 ปี เรากับน้องใช้ชีวิตค่อนข้างต่างกันค่ะ เราถูกสอนมาให้ตั้งใจเรียน เรียน เรียน มีแต่เรียนค่ะ เราเป็นคนหัวอ่อนด้วยแหละเราจะเชื่อฟังพ่อแม่ทุกอย่าง ไม่อยากทำให้พ่อแม่ของเราเสียใจหรือผิดหวังในตัวเรา เราจึงค่อนข้างมีผลการเรียนที่ดี เราจะได้รับเกียรติบัตรเรียนดีที่โรงเรียนทุกปีค่ะ และในทุกๆปีแม่ก็จะบอกว่าไม่เห็นอยากได้เลย ขี้เกียจมารับ เราก็น้อยใจนะคะ เราตั้งใจเรียนอย่างมากเพื่อให้ได้มันมาเพื่อให้แม่ภูมิใจ แต่แม่เรากลับไม่เคยชมเราเลยสักครั้ง กลับมีแต่คำพูดที่ติเรา แต่กับน้องเรา แม่เราไม่เคยว่าน้องเลยสักครั้งขนาดน้องเราทำตัวไม่น่ารักแม่ก็ไม่เคยว่า น้องเราจะไม่ค่อยตั้งใจเรียนค่ะ กลับมาจากเรียนก็ไปเที่ยวเล่น ไม่เคยอ่านหนังสือเลย ผลการเรียนก็แย่แต่แม่กลับบอกว่าแค่นี้ก็ดีแล้ว แม่พอใจแล้ว แม่เคยพูดให้เราได้ยินครั้งนึงค่ะว่าแม่อยากไปรับเกียรติบัตรของน้อง ความพอใจของแม่ที่มีต่อเรากับน้องเราทำไมมันช่างต่างกันจังคะ เราต้องตั้งใจเรียนอย่างหนัก อ่านหนังสือตลอดเวลา แค่หยุดพักนอนเล่นดูหนังให้ผ่อนคลายแม่เราก็ว่าเราแล้วว่าเราขี้เกียจ จะประสบความสำเร็จได้ยังไง แต่กับน้องเราเด็กชายที่คอยเอาแต่เล่น ขับรถไปเที่ยวทุกวัน กลับบ้านก็มืดค่ำ กลับไม่เคยได้รับคำดุด่าคำสั่งสอนสักครั้ง เรารู้นะคะว่าพ่อแม่ทุกคนรักลูก เรารู้ว่าแม่ก็รักเรา และเราก็รู้ดีว่าแม่รักเราน้อยกว่าน้อง ทำไมถึงรักให้เท่ากันไม่ได้คะ มันทำให้เด็กรู้สึกแย่มากเลยค่ะ เรารู้สึกแบบนี้มาเป็นสิบปีแล้ว เราอึดอัด เราเลยมาระบายความในใจที่นี่