สวัสดีค่ะ นี่เป็นเรื่องราวของเพื่อนจขกท.เองค่ะ เพื่อนเป็นคนที่มีนิสัยค่อนข้างย้อนแย้งในตัวเอง เพื่อนจะร่าเริงมากเวลาที่เขาอารมณ์ดี สามารถพูดคุยได้ทั้งวัน แต่บางครั้งถ้าอยู่คนเดียว เพื่อนจะเป็นคนที่มีโลกส่วนตัวสูงมากๆ สามารถอยู่คนเดียวได้โดยที่ไม่มีปฏิสัมพันธ์กับใคร
เพื่อนเล่าว่าเขาเริ่มมีปัญหาเกี่ยวกับอารมณ์ตั้งแต่ช่วงประถมต้น ตอนนั้นเขาย้ายโรงเรียนใหม่ เขาโดนเพื่ิอนกลั่นแกล้งมาเรื่อยๆ จนจบชั้นมัธยมต้น เขามักโดนเพื่อนๆกลั่นแกล้งโดยการว่าว่าตัวเขาเป็นตัวสกปรก น่าขยะแขยง ไม่มีใครอยากพูดหรือคุยกับเขาเลย และบางครั้งก็โดนทำร้ายร่างกายโดยการชกต่อย ทำให้เขามีนิสัยติดตัวอย่างหนึ่งคือ ชอบโทษตัวเอง และเห็นว่าตัวเองไร้ค่า เวลาทำอะไรไม่ประสบความสำเร็จ ส่วนความสัมพันธ์กับเพื่อนก็มีปัญหา เพราะเขามักจะโดนเพื่อนทิ้ง หรือไม่ให้ความสำคัญ ซึ่งไม่รู้เป็นเพราะสาเหตุอะไร เพื่อนเล่าให้ฟังว่าเขาพยายามปรับตัวเขาหาเพื่อนตลอด แต่ไม่ประสบความสำเร็จ ทุกวันนี้เพื่อนจะจบมัธยมปลายแล้วก็ยังมีปัญหาเดิมๆ ทำให้เขาเครียดมาก
ส่วนปัญหาอีกเรื่องที่ติดตัวมาตั้งแต่เด็กคือ ช่วงประถมต้นเป็นช่วงที่เขามีน้องพอดี ทำให้คุณพ่อและคุณแม่สนใจแต่น้องมากกว่า เวลาเขาจะถามการบ้านคุณพ่อ คุณพ่อมักไม่สนใจ ได้แต่นั่งดูทีวีและบอกให้เขาทำการบ้านเอง ทำให้เขามีนิสัยติดตัวคือชอบอยู่คนเดียว และคิดว่าทุกคนมองข้ามเขาเสมอแม้กระทั่งคุณพ่อคุณแม่
ล่าสุดเพื่อนเล่าปัญหากับจขกท.ว่า เปิดเทอมใหม่มานี้ เพื่อนอยู่คนละห้องกับเพื่อนสนิท เลยมีปัญหาใหม่คือไม่มีใครดึงเข้าทำงานกลุ่มเลยแม้แต่คนเดียว และเพื่อนสนิทเริ่มแยกตัว ทำให้เขาต้องอยู่คนเดียว เพื่อนออกความเห็นอะไรก็ไม่มีใครสนใจความคิดของเขา ทำให้เพื่ิอนรู้สึกน้อยใจมาก และมีปัญหาเก่าที่ยังไม่หายคือเพื่อนโดนแบน ซึ่งคนที่แบนเพื่อนก็ไม่สามารถบอกเหตุผลได้ว่าไมต้องแบนเขา
ตั้งแต่เปิดเทอมมานี้ เพื่อนเล่าให้ฟังว่าเพื่อนรู้สึกหดหู่ เหงา เหมือนไม่มีใครเป็นเพื่อนหรือเข้าใจเขาจริงๆ ทั้งๆที่เขามีเพื่อนคุยเรื่อยๆ แม้แต้จขกทก็ไม่เว้น555555+ เขาเริ่มอยากเก็บตัว ไม่อยากไปรร. อยากนอนอยู่บ้าน หลับไปเลย เริ่มเบื่ออาหาร ปวดหัว ไม่ร่าเริง รู้สึกว่าไม่มีที่ไหนเป็นที่สำหรับเขาอยู่ได้ มีใครต้องการเขาจริงๆมั้ย ความรู้สึกจืดจางไร้ตัวตนกับโทษตัวเองตอนนี้เพื่อนเป็นหนักมาก มากจนไม่รู้จะช่วยยังไง ตอนนี้เพื่อนคิดได้อย่างเดียวคืออยากกินเหล้า เพราะกินเหล้ามันทำให้วาร์ปออกจากโลกนี้ได้ เพื่อนบอกว่าเบื่อโลกเหลือเกินนน อยากกลับดาวววววววววววว
ท่านใดพอจะมีประสบการณ์หรือคำแนะนำดีๆให้บ้างคะ
เพื่อนเป็นคนที่มองโลกในแง่ร้ายมากๆๆๆ เพราะเขามีประสบการณ์ที่ไม่ดีจากการมองโลกในแง่ดี เพื่อนบอกว่าถูกทำร้ายความรู้สึกเพราะการมองโลกแบบนี้ ตอนนี้เลยไม่รู้ว่าจะช่วยเพื่อนยังไงดี
ปล.เพื่อนมีคุณแม่มีประวัติรักษาอาการซึมเศร้าค่ะ ไม่ทราบว่าเกี่ยวข้องกันมั้ย
ปล.2 เพื่อนมีประวัติอาการโซเชียลโฟเบีย และมีอาการสมาธิสั้นตอนเด็กค่ะ
ขอปรึกษาปัญหาสุขภาพจิตของเพื่อนหน่อยค่ะ
เพื่อนเล่าว่าเขาเริ่มมีปัญหาเกี่ยวกับอารมณ์ตั้งแต่ช่วงประถมต้น ตอนนั้นเขาย้ายโรงเรียนใหม่ เขาโดนเพื่ิอนกลั่นแกล้งมาเรื่อยๆ จนจบชั้นมัธยมต้น เขามักโดนเพื่อนๆกลั่นแกล้งโดยการว่าว่าตัวเขาเป็นตัวสกปรก น่าขยะแขยง ไม่มีใครอยากพูดหรือคุยกับเขาเลย และบางครั้งก็โดนทำร้ายร่างกายโดยการชกต่อย ทำให้เขามีนิสัยติดตัวอย่างหนึ่งคือ ชอบโทษตัวเอง และเห็นว่าตัวเองไร้ค่า เวลาทำอะไรไม่ประสบความสำเร็จ ส่วนความสัมพันธ์กับเพื่อนก็มีปัญหา เพราะเขามักจะโดนเพื่อนทิ้ง หรือไม่ให้ความสำคัญ ซึ่งไม่รู้เป็นเพราะสาเหตุอะไร เพื่อนเล่าให้ฟังว่าเขาพยายามปรับตัวเขาหาเพื่อนตลอด แต่ไม่ประสบความสำเร็จ ทุกวันนี้เพื่อนจะจบมัธยมปลายแล้วก็ยังมีปัญหาเดิมๆ ทำให้เขาเครียดมาก
ส่วนปัญหาอีกเรื่องที่ติดตัวมาตั้งแต่เด็กคือ ช่วงประถมต้นเป็นช่วงที่เขามีน้องพอดี ทำให้คุณพ่อและคุณแม่สนใจแต่น้องมากกว่า เวลาเขาจะถามการบ้านคุณพ่อ คุณพ่อมักไม่สนใจ ได้แต่นั่งดูทีวีและบอกให้เขาทำการบ้านเอง ทำให้เขามีนิสัยติดตัวคือชอบอยู่คนเดียว และคิดว่าทุกคนมองข้ามเขาเสมอแม้กระทั่งคุณพ่อคุณแม่
ล่าสุดเพื่อนเล่าปัญหากับจขกท.ว่า เปิดเทอมใหม่มานี้ เพื่อนอยู่คนละห้องกับเพื่อนสนิท เลยมีปัญหาใหม่คือไม่มีใครดึงเข้าทำงานกลุ่มเลยแม้แต่คนเดียว และเพื่อนสนิทเริ่มแยกตัว ทำให้เขาต้องอยู่คนเดียว เพื่อนออกความเห็นอะไรก็ไม่มีใครสนใจความคิดของเขา ทำให้เพื่ิอนรู้สึกน้อยใจมาก และมีปัญหาเก่าที่ยังไม่หายคือเพื่อนโดนแบน ซึ่งคนที่แบนเพื่อนก็ไม่สามารถบอกเหตุผลได้ว่าไมต้องแบนเขา
ตั้งแต่เปิดเทอมมานี้ เพื่อนเล่าให้ฟังว่าเพื่อนรู้สึกหดหู่ เหงา เหมือนไม่มีใครเป็นเพื่อนหรือเข้าใจเขาจริงๆ ทั้งๆที่เขามีเพื่อนคุยเรื่อยๆ แม้แต้จขกทก็ไม่เว้น555555+ เขาเริ่มอยากเก็บตัว ไม่อยากไปรร. อยากนอนอยู่บ้าน หลับไปเลย เริ่มเบื่ออาหาร ปวดหัว ไม่ร่าเริง รู้สึกว่าไม่มีที่ไหนเป็นที่สำหรับเขาอยู่ได้ มีใครต้องการเขาจริงๆมั้ย ความรู้สึกจืดจางไร้ตัวตนกับโทษตัวเองตอนนี้เพื่อนเป็นหนักมาก มากจนไม่รู้จะช่วยยังไง ตอนนี้เพื่อนคิดได้อย่างเดียวคืออยากกินเหล้า เพราะกินเหล้ามันทำให้วาร์ปออกจากโลกนี้ได้ เพื่อนบอกว่าเบื่อโลกเหลือเกินนน อยากกลับดาวววววววววววว
ท่านใดพอจะมีประสบการณ์หรือคำแนะนำดีๆให้บ้างคะ
เพื่อนเป็นคนที่มองโลกในแง่ร้ายมากๆๆๆ เพราะเขามีประสบการณ์ที่ไม่ดีจากการมองโลกในแง่ดี เพื่อนบอกว่าถูกทำร้ายความรู้สึกเพราะการมองโลกแบบนี้ ตอนนี้เลยไม่รู้ว่าจะช่วยเพื่อนยังไงดี
ปล.เพื่อนมีคุณแม่มีประวัติรักษาอาการซึมเศร้าค่ะ ไม่ทราบว่าเกี่ยวข้องกันมั้ย
ปล.2 เพื่อนมีประวัติอาการโซเชียลโฟเบีย และมีอาการสมาธิสั้นตอนเด็กค่ะ