เรียนสายวิทย์แล้วย้ายมาสายศิลป์ แต่ไม่โอเคค่ะ อยากย้ายกลับ
สวัสดีค่ะ ตอนนี้อายุ15ค่ะ ขึ้นม.ปลายมาได้เดือนกว่าๆแล้ว ตอนแรกแม่ก็อยากให้เรียนวิทย์คณิตค่ะ เลยเลือกเรียนสายนี้ไว้ แต่ไปๆมาๆท่านก็กลัวเกรดเราตกเลยให้เราไปทำเรื่องย้ายสาย ในใจตัวเองก็ไม่อยากเรียนสายวิทย์นะคะเพราะตัวเองก็ไม่ได้อยากเป็นหมออยู่แล้ว คนรอบข้างก็บอกว่าดีแล้วจะได้ไม่ต้องเรียนหนักโดยไม่จำเป็น เราเลยทำเรื่องย้ายสายไป แต่เปิดเทอมมาเกือบสามอาทิตย์ก็ยังไม่มีอะรเกิดขึ้น เราเองก็เข้ากับเพื่อนได้แล้ว อยู่กับวิทย์หลักสามตัวได้ พอเรียนได้ จู่ๆวันพุธของอาทิตย์ที่สามเขาก็ประกาศเรียกชื่อเรา ให้เราไปพบตอนเลิกแถว เราก็ไป ปรากฎว่าเค้ายื่นใบส่งตัว ตารางสอน แล้วก็บอกให้เราขึ้นไปเรียนกับอีกห้องตอนนั้นเลย ความรู้สึกตอนนั้นคือเหมือนโดนฟ้าผ่าเลยค่ะ เรากลัว กลัวไปหมดทุกอย่าง ยืนนิ่งอยู่แบบนั้น แล้วน้ำตาเราก็ไหลเลยค่ะ ตอนนั้นร้องไห้หนักมาก ไม่อยากไปเลย แต่ ณ ตอนนั้นเราทำอะไรไม่ได้แล้ว เลยยอมไป
เรียนจนหมดอาทิตย์นั้นเราก็ไปคุยกับอาจารย์ที่รับผิดชอบเรื่องนี้กับเพื่อนที่โดนย้ายอีกคนนึงค่ะ อาจารย์อยากให้เราลองเรียนไปก่อนอาทิตย์นึง เราอาจจะปรับตัวได้ เราเลยลองเรียนดู แต่เพื่อนอีกคนเหมือนจะไม่ไหวจริงๆเลยไปหาอาจารย์วันจันทร์ แต่ปารกฎว่ามีเด็กคนนึงไปร้องไห้กับอาจารย์ขอกลับห้องเหมือนเรา อาจารย์เลยบอกว่าถ้าจะเป็นแบบนี้ฉันจะไม่ให้ย้ายซักคนเลย พอได้ฟังแบบนั้นเราเลยไม่กล้าเข้าไปคุยกับครูอีกเพราะกลัวว่าท่านจะโกรธแล้วก็รำคาญ
จนตอนนี้เกือบเดือนแล้วค่ะ(ประมาณสามอาทิตย์)ที่เรามาอยู่ที่ห้องนี้ แต่ตอนนี้เรากลับรู้สึกอึดอัดแล้วก็อยากกลับห้องมากกว่าเดิมเสียอีก ตอนเช้าที่เข้าแถวเราก็ไปเข้ากับห้องเก่าเรา มีบ้างที่จำเป็นต้องเข้าแถวกับห้องใหม่ แต่มันรู้สึกอึดอัดมาก เหมือนอยู่ตัวคนเดียว กลุ่มเพื่อนก็ไม่มี เพื่อนทุกคนในห้องดีกับเรานะคะ แต่มันไม่ได้หมายความว่าเขาอยากเป็นเพื่อนกับเรา เวลาเปลี่ยนคาบเราก็เดินคนเดียว แต่ตอนเที่ยงเราก็จะอยู่กับกลุ่มเพื่อนเรา ความรู้สึกเข้าใจยากอะค่ะ แบบเราไม่อยากสนิทกับคนในห้องนี้เลย พยายามไม่ไปไหนมาไหนด้วย เวลามีงานกลุ่มเราจะเลี่ยงโดยบางทีก็ทำคนเดียว บางทีก็แบ่งงานมาทำ ตอนนี้รู้สึกแย่มากเลยค่ะ คิดถึงเพื่อนห้องวิทย์คิดถึงตารางเรียนแน่นๆ คิดถึงไปทุกอย่างเลย เห็นเพื่อนห้องวิทย์ทำงาน ทำระบบนิเวศจำลอง ส่องกล้องจุลทรรศน์เราก็อยากทำบ้าง
เพื่อนที่ย้ายมาจากห้องเดียวกันไปสายศิลป์คำนวนอีกคนนึงอะค่ะ เขาชิลมาก แล้วก็อยู่ได้ เราก็เลยรู้สึกว่าทำไมเราต้องทำตัววุ่นวาย เรารู้อยู่แล้วว่าเราเป็นคนผิด เพราะเราเลือกเองที่จะย้าย เราเป็นคนที่ตัดสินใจไม่หนักแน่น ลังเล แต่เราก็รู้สึกเสียใจนะคะ เวลาอยู่ในห้องจะไม่แสดงอาการอะไรมากนอกจากเงียบ แต่เวลาอยู่คนเดียวจะคิดเรื่องนี้ซ้ำไปซ้ำมา จนเก็บไปฝันเลยค่ะ
วันที่ต้องไปเรียนก็ไม่อยากไปค่ะ เวลาเรียนก็ไม่ตั้งใจเหมือนอยู่ห้องเก่า ซึมจนเพื่อนที่นั่งข้างๆหันมาถามบ่อยมากว่าเป็นอะไร
แต่เราก็ไม่กล้าไปรบกวนครู เลยอยากขอคำปรึกษาจากทุกท่านค่ะ ตอนนี้สับสนมาก ไม่รู้ว่าจะทนเรียนต่อไปอีกสามปีดี หรือจะกลับไปสายวิทย์ที่โอกาสได้มีน้อยดี รบกวนด้วยนะคะ.
ย้ายจาดสายวิทย์ไปสายศิลป์ แต่รู้สึกไม่โอเค อยากย้านกลับ ทำยังไงดีคะ
สวัสดีค่ะ ตอนนี้อายุ15ค่ะ ขึ้นม.ปลายมาได้เดือนกว่าๆแล้ว ตอนแรกแม่ก็อยากให้เรียนวิทย์คณิตค่ะ เลยเลือกเรียนสายนี้ไว้ แต่ไปๆมาๆท่านก็กลัวเกรดเราตกเลยให้เราไปทำเรื่องย้ายสาย ในใจตัวเองก็ไม่อยากเรียนสายวิทย์นะคะเพราะตัวเองก็ไม่ได้อยากเป็นหมออยู่แล้ว คนรอบข้างก็บอกว่าดีแล้วจะได้ไม่ต้องเรียนหนักโดยไม่จำเป็น เราเลยทำเรื่องย้ายสายไป แต่เปิดเทอมมาเกือบสามอาทิตย์ก็ยังไม่มีอะรเกิดขึ้น เราเองก็เข้ากับเพื่อนได้แล้ว อยู่กับวิทย์หลักสามตัวได้ พอเรียนได้ จู่ๆวันพุธของอาทิตย์ที่สามเขาก็ประกาศเรียกชื่อเรา ให้เราไปพบตอนเลิกแถว เราก็ไป ปรากฎว่าเค้ายื่นใบส่งตัว ตารางสอน แล้วก็บอกให้เราขึ้นไปเรียนกับอีกห้องตอนนั้นเลย ความรู้สึกตอนนั้นคือเหมือนโดนฟ้าผ่าเลยค่ะ เรากลัว กลัวไปหมดทุกอย่าง ยืนนิ่งอยู่แบบนั้น แล้วน้ำตาเราก็ไหลเลยค่ะ ตอนนั้นร้องไห้หนักมาก ไม่อยากไปเลย แต่ ณ ตอนนั้นเราทำอะไรไม่ได้แล้ว เลยยอมไป
เรียนจนหมดอาทิตย์นั้นเราก็ไปคุยกับอาจารย์ที่รับผิดชอบเรื่องนี้กับเพื่อนที่โดนย้ายอีกคนนึงค่ะ อาจารย์อยากให้เราลองเรียนไปก่อนอาทิตย์นึง เราอาจจะปรับตัวได้ เราเลยลองเรียนดู แต่เพื่อนอีกคนเหมือนจะไม่ไหวจริงๆเลยไปหาอาจารย์วันจันทร์ แต่ปารกฎว่ามีเด็กคนนึงไปร้องไห้กับอาจารย์ขอกลับห้องเหมือนเรา อาจารย์เลยบอกว่าถ้าจะเป็นแบบนี้ฉันจะไม่ให้ย้ายซักคนเลย พอได้ฟังแบบนั้นเราเลยไม่กล้าเข้าไปคุยกับครูอีกเพราะกลัวว่าท่านจะโกรธแล้วก็รำคาญ
จนตอนนี้เกือบเดือนแล้วค่ะ(ประมาณสามอาทิตย์)ที่เรามาอยู่ที่ห้องนี้ แต่ตอนนี้เรากลับรู้สึกอึดอัดแล้วก็อยากกลับห้องมากกว่าเดิมเสียอีก ตอนเช้าที่เข้าแถวเราก็ไปเข้ากับห้องเก่าเรา มีบ้างที่จำเป็นต้องเข้าแถวกับห้องใหม่ แต่มันรู้สึกอึดอัดมาก เหมือนอยู่ตัวคนเดียว กลุ่มเพื่อนก็ไม่มี เพื่อนทุกคนในห้องดีกับเรานะคะ แต่มันไม่ได้หมายความว่าเขาอยากเป็นเพื่อนกับเรา เวลาเปลี่ยนคาบเราก็เดินคนเดียว แต่ตอนเที่ยงเราก็จะอยู่กับกลุ่มเพื่อนเรา ความรู้สึกเข้าใจยากอะค่ะ แบบเราไม่อยากสนิทกับคนในห้องนี้เลย พยายามไม่ไปไหนมาไหนด้วย เวลามีงานกลุ่มเราจะเลี่ยงโดยบางทีก็ทำคนเดียว บางทีก็แบ่งงานมาทำ ตอนนี้รู้สึกแย่มากเลยค่ะ คิดถึงเพื่อนห้องวิทย์คิดถึงตารางเรียนแน่นๆ คิดถึงไปทุกอย่างเลย เห็นเพื่อนห้องวิทย์ทำงาน ทำระบบนิเวศจำลอง ส่องกล้องจุลทรรศน์เราก็อยากทำบ้าง
เพื่อนที่ย้ายมาจากห้องเดียวกันไปสายศิลป์คำนวนอีกคนนึงอะค่ะ เขาชิลมาก แล้วก็อยู่ได้ เราก็เลยรู้สึกว่าทำไมเราต้องทำตัววุ่นวาย เรารู้อยู่แล้วว่าเราเป็นคนผิด เพราะเราเลือกเองที่จะย้าย เราเป็นคนที่ตัดสินใจไม่หนักแน่น ลังเล แต่เราก็รู้สึกเสียใจนะคะ เวลาอยู่ในห้องจะไม่แสดงอาการอะไรมากนอกจากเงียบ แต่เวลาอยู่คนเดียวจะคิดเรื่องนี้ซ้ำไปซ้ำมา จนเก็บไปฝันเลยค่ะ
วันที่ต้องไปเรียนก็ไม่อยากไปค่ะ เวลาเรียนก็ไม่ตั้งใจเหมือนอยู่ห้องเก่า ซึมจนเพื่อนที่นั่งข้างๆหันมาถามบ่อยมากว่าเป็นอะไร
แต่เราก็ไม่กล้าไปรบกวนครู เลยอยากขอคำปรึกษาจากทุกท่านค่ะ ตอนนี้สับสนมาก ไม่รู้ว่าจะทนเรียนต่อไปอีกสามปีดี หรือจะกลับไปสายวิทย์ที่โอกาสได้มีน้อยดี รบกวนด้วยนะคะ.