ตั้งแต่เล็ก ปู่เป็นคนเลี้ยงผม ส่งผมเรียกจนจบ (พ่อแม่หย่าร้าง) แล้วผมก็เรียกปู่ ว่า "พ่อ" มาโดยตลอด ส่วนพ่อแท้ ผมจะเรียกพ่อแล้วตามด้วยชื่อของพ่อ
ถึงตอนนี้ปู่ก็เสียแล้ว ผมได้รู้จักคนคนนึง ซึ่งเขาดีกับผมมาก ผมเลยเรียกเขาว่าพ่อเหมือนกัน ซึ่งผมรักเขาเหมือนพ่อแท้ๆ มันมีความรู้สึกว่าเราเป็นพ่อลูกกันจริงๆ ส่วนพ่อของผม ผมไม่เคยแม้แต่กอด ไม่เคยปรึกษาปัญหา หรือเป็นเพราะเขาทิ้งให้ปู่เลี้ยงเราหรือเปล่า ทำไมเรามีความรู้สึกรักคนคนนี้น้อยมาก
การกระทำแบบนี้ เขาเรียก "อกตัญญู" หรือไม่ แล้วมันเป็นเพราะอะไรกัน ที่ทำให้ผมรู้สึกดีกับคนอื่นเหมือนพ่อ ทั้งๆที่ไม่ได้เป็นอะไรกันเลย
..นี่แหละหนาที่เขาเรียกว่า เด็กมีปัญหา กลุ้มใจ !!
เป็นแบบนี้ เขาเรียกว่า อกตัญญูหรือเปล่า
ถึงตอนนี้ปู่ก็เสียแล้ว ผมได้รู้จักคนคนนึง ซึ่งเขาดีกับผมมาก ผมเลยเรียกเขาว่าพ่อเหมือนกัน ซึ่งผมรักเขาเหมือนพ่อแท้ๆ มันมีความรู้สึกว่าเราเป็นพ่อลูกกันจริงๆ ส่วนพ่อของผม ผมไม่เคยแม้แต่กอด ไม่เคยปรึกษาปัญหา หรือเป็นเพราะเขาทิ้งให้ปู่เลี้ยงเราหรือเปล่า ทำไมเรามีความรู้สึกรักคนคนนี้น้อยมาก
การกระทำแบบนี้ เขาเรียก "อกตัญญู" หรือไม่ แล้วมันเป็นเพราะอะไรกัน ที่ทำให้ผมรู้สึกดีกับคนอื่นเหมือนพ่อ ทั้งๆที่ไม่ได้เป็นอะไรกันเลย
..นี่แหละหนาที่เขาเรียกว่า เด็กมีปัญหา กลุ้มใจ !!