วันนี้ได้มีโอกาสไปปั่นงาน Yellow Jersey ที่สวนผึ้ง ผมปั่นจักรยานมาปีกว่า ปกติศรีภรรยาไม่สนับสนุนให้ออกทริป/งานปั่น วัน ๆ ได้แค่ซ้อมทางเรียบ สนามฟ้า ถนนหมู่บ้าน ไปเรื่อยเปื่อย ทำ AV ไปวัน ๆ รอบนี้บังเอิญหลอกล่อเมีย และเพื่อน ๆ ไปเที่ยวสวนผึ้งได้ เลยได้ปั่น

งานนี้เป็นงานแรกที่เอาหมอบไป ผมลงในรุ่นใจเกินร้อย เพราะคิดว่าไม่เก๋าพอจะไปลงรุ่น Open กลัวจะเครียดเปล่า ๆ เส้นทางเป็นเนินขึ้น/ลงค่อนข้างเยอะ เคยสงสัยมานานแล้วว่าทำไมถึงต้องมีประเด็นแต่งรถ/ล้อเพื่อขึ้นเขา เพิ่งรู้เพราะงานนี้ว่าขึ้นเขามันสนุกแบบนี้นี่เอง เปลี่ยนเกียร์กันบันเทิงเริงใจเลย ช่วงลงเนินนี่อัดมันส์มาก ช่วงแรก ๆ รู้สึกว่าปั่นได้ค่อนข้างดี ช่วงท้าย ๆ เนินชัน ๆ เริ่มจะเยอะ ระดับเกียร์ต่ำสุดก็ไต่ไปอย่างลำบากแต่ก็ยังไต่ขึ้นไปได้โดยไม่ต้องลงเข็น จนสุดท้ายไปตายที่เนินไส้แตก คือไม่รู้ว่ามีเนินโหดสลัดแบบนี้ด้วย และก็ไม่เคยปั่นเนินด้วย ไร้เทคนิคใด ๆ ตอนแรกเห็นคนจอดเข็นกันเพียบ เราก็นึกว่าเราเจ๋ง ก็ปั่นขึ้นไป น่าจะได้สักสามสิบเมตร รถก็เริ่มไม่ขยับ ล้อหน้าเหมือนจะยก ๆ ขาก็เริ่มจะหมดแรง ตัดสินใจว่า ถ้าไม่รีบปลดคลีตก่อนรถหมดแรง ขาหมดแรงมีหวังล้มแน่ ก็เลยจำใจลงเข็น แล้วก็ยืนเชียร์เพื่อน ๆ หลาย ๆ คนที่เขาปั่นขึ้นไปได้จนสำเร็จ สุดยอดมากครับ ยินดีด้วย เชื่อว่า หลาย ๆ คนคงตั้งใจมาล้างตาเนินนี้โดยเฉพาะแน่นอน

สรุปก็ทำเวลาไปได้น่าพอใจ เสียเวลาโซ่หลุดทีนึง กับตอนเข็นรถขึ้นเนินไส้แตกไปพอสมควร คราวหน้าจะไปแก้ตัวใหม่