"จิตป่วยเพราะรัก"จริงหรือ???

กระทู้สนทนา
ก่อนอื่นต้องบอกก่อนว่าเรื่องที่จะเล่าต่อไปนี้คือเรื่องของน้องชายกับแฟน ขอเรียกชื่อน้องชายว่าที แฟนน้องว่าพีละกันนะคะ
ทีกับพีเริ่มรู้จักกันประมาณ5 ปีที่แล้ว มีลูกด้วยกัน1คน ตอนนี้ทีอายุ 21ปี พีอายุ22ปี ทีชอบเล่นเกมส์กินเหล้าบ้างบางครั้ง พีนิสัยอ่อนน้อม พูดจาดี มีสัมมาคารวะ ซึ่งดูเผินๆแล้วพีเป็นคนดีเลยทีเดียว พีออกจากโรงเรียนเพราะท้อง ส่วนทีก็ยังเรียนอยู่ พีทำงานได้เงินมาก็ไปซื้อของ ดูหนังกับทีตามประสาแฟน ซึ่งงานที่พีทำทุกครั้งจะป็นงานที่ดี เงินดี ไปสมัครปุ๊บก็ได้ปั๊บ เราก็แปลกใจทำไมได้งานเร็วขนาดนั้น บางวันก็เข้าสาย บางวันก็เลิกเร็ว เริ่มเกิดความสงสัย ตามหาบริษัทที่พีทำงาน ถามหาพี ไม่มีใครรู้จัก แล้วพีไปอยู่ไหน(คิดในใจ) ทุกครั้งที่ถึงวันเงินเดือนออกหรือครั้งที่ต้องใช้เงินเช่นจ่ายค่าเทอมให้ลูกไรประมาณนี้ จะมีเหตุการณ์ต่างๆนาๆเกิดขึ้นกับพี ขี่มอไซด์ออกไปข้างนอกแล้วโดนแทงบ้างล่ะ โดนทำร้ายบ้างล่ะ เหตการณ์ที่เกิดขึ้นพีจะโดนอยู่คนเดียว ไม่มีใครเห็น บอกเราว่าอยู่โรงบาล พอเราจะไปหาก็บอกไม่ต้องมา หมอให้นอนพัก ห้ามใครรบกวน พีว่างั้น อีกเหตการณ์พีบอกเงินเดือนออก ชวนทีไปซื้อของที่ห้าง เก็บของใส่เต็มรถเลย พอต่อแถวคิดเงินพีบอกทีให้รอแป้บ ไปกดเงินก่อน แล้วก็มีโทรศัพท์เข้ามาเบอร์ของที ทีรับสายก็มีเสียงพีพูดขึ้นมาว่า "ทีช่วยด้วย" ทีก็งงเลย ของที่รอคิดเงินก็ทิ้งไว้ตรงนั้น ละก็ขับรถกลับบ้านคนเดียวโดยที่ไม่รู้ชะตากรรมของพีว่าเป็นยังไง กลับมาบ้านเล่าเรื่องนี้ให้เรา พ่อแม่ฟัง ก็พากันออกตามหา ทั้งโทรหาพ่อแม่ของพี เล่าให้พ่อแม่พีฟังว่าพีถูกลักพาตัว ตอนนั้นเริ่มเอะใจแล้วว่า ทุกเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น พีสร้างมันขึ้นมาเองรึเปล่า พีจะบอกแม่ว่ามีโรคประจำตัวถ้าเครียดจะปวดท้องมาก เพราะเคยผ่าตัดลำไส้ ไส้เน่า แม่เลยสงสารพีเป็นพิเศษ เรียกว่ารักกว่าลูกแท้ๆเลยก็ว่าได้ ตั้งแต่พีเข้ามาอยู่ที่บ้านจะมีเหตุการณ์ไม่คาดคิดเกิดขึ้น พอเราเริ่มเค้นถามความจริง ก็ขับรถออกไปนอกบ้าน ละมีคนมาบอกที่บ้านว่าพีขับรถตกคลอง รถกู้ภัยมารับตัวไปแล้ว พอเรา พ่อแม่และที ไปหาที่โรงบาลคือทำแผลไรเสร็จหมดแล้ว พีบอกว่ากระดูกร้าว เราก็สงสัยว่ากระดูกร้าวทำไมหมอไม่ทำอะไรให้เลย แม้แต่ผ้าก็อตยังไม่มี พอเราจะเข้าไปถามอาการ พีก็บอกว่าไม่ต้องหรอก พีเปลี่ยนงานมาหลายที่มาก ล่าสุดทำงานโรงงานเซรามิค พีบอกเป็นฝ่ายรับออเดอร์จากลูกค้าและก็ส่งออเดอร์ให้ฝ่ายผลิต ได้รายเดือน 15,000-20,000 และหารายได้พิเศษโดยการไปรับเสื้อผ้ามาขายให้กับคนที่โรงงาน พีบอกเดือนนึงได้เป็นแสนๆ มีเอาตัวเลขในสมุดบัญชีมาให้ดูด้วยว่ามีเงินแสนจริงๆ เวลาผ่านไปเริ่มมีคนมาหาที่บ้าน หรือโทรมาบ้าง พีบอกว่ามีปัญหา เสื้อผ้าที่รับไปขายโดนโกง คนที่โรงงานไม่จ่ายเงินกัน เลยต้องหาเงินมาจ่ายค่าเสื้อก่อน แล้วเงินแสนไปไหน พีบอกเอาไปช่วยพ่อ พ่อติดพนัน ครั้งล่าสุดพีขับมอไซด์ออกไปข้างนอกคนเดียวไม่ให้ทีไปด้วยแล้วก็หายไปนานมาก ราวๆ 8 ชั่วโมง ที่บ้านเป็นห่วงมาก โทรหาก็ไม่รับสาย พีกลับบ้านอีกทีตอนตี 2 รถกู้ภัยมาส่ง บอกโดนกระชากกระเป๋า แผลฉีกเลยต้องเย็บแผลใหม่(พีผ่าตัดไส้ติ่งมาพอดี) พอฟื้นก็ให้กู้ภัยมาส่งบ้าน เช้ามาทีน้องชายบอกเลิกพี เพราะไม่เชื่อว่าพีจะโดนกระชากกระเป๋าจริงๆ(โดนกระชากกระเป๋า ทำให้ของทุกอย่าง เงิน มือถือ เอกสารทุกอย่างหายหมด)คิดว่าพีมีชู้ เลยเรียกพ่อแม่ทั้ง2ฝ่ายมาคุย ว่าทีกับพีจะเลิกกันแล้วนะ แล้วพีก็กลับบ้านกับพ่อแม่ พอเช้าอีกวัน แม่พีโทรมาหาบอกพีหนีออกจากบ้านพร้อมกับทิ้งจดหมายลาตาย ว่าถ้าเกิดไรขึ้น ทุกคนเป็นห่วงกันมาก ออกตามหากันทั่ว แล้วความจริงที่พีปิดมานาน ทุกคนก็ได้รู้ เพราะเจ้าหนี้ไปหาพ่อกับแม่พี พีเป็นหนี้ 3 แสนบาท (เด็กอายุ 22 เป็นหนี้หลักแสน)ซึ่งไม่มีใครรู้เลยว่าพีเอาเงินส่วนนี้ไปใช้อะไร แต่บอกเจ้าหนี้ว่า เอาไปช่วยพ่อ พ่อเสียพนัน แต่พ่อพีก็ไม่รู้เรื่อง เรื่องทุกอย่างที่เกิดขึ้น ไม่ว่าจะเป็นโดนแทง โดนลักพาตัว อุบัติเหตุต่างๆ ล้วนแต่ไม่เป็นความจริง พีแต่งเรื่องขึ้นเองหมด อันนี้เรา พ่อแม่และทีน้องชาย คิดว่าพีคงจิตไม่ปกติแล้ว จิตนาการอะไรไม่รู้ไปต่างๆนาๆ ตอนนี้พีก็ยังไม่กลับบ้าน แต่จะมีโทรศัพท์มาเบอร์แม่เราทุกวันตอนกลางคืนซึ่งเป็นตู้สาธารณะ โทรมาฟังเสียง ไม่พูดอะไร เมื่อคืนพีโทรมาอีก เราก็รับและพูดว่าพี่รู้นะว่าเป็นพี หยุดสร้างความเดือดร้อนให้พ่อกับแม่ซะที แล้วพีก็วางสายไป ผ่านไปสิบนาที เฟสน้องชายมีคนแอดมา บอกว่าเป็นเพื่อนพี เมื่อกี้โทรไปหา แต่ไม่ได้ยินเสียงอะไร(ทำทีเหมือนว่าเพื่อนโทรนะ ไม่ใช่พี) ตอนนี้พ่อแม่พีก็ปล่อยแล้ว ไม่ตามหา พอไม่มีใครสนใจ ไม่มีใครตามหา พีก็จะโทรมา หรือแกล้งให้เพื่อนทักมาถามทีว่าเห็นพีบ้างมั้ย ไรประมาณนี้ ที่จริงเหตุการณ์ต่างๆที่พีแต่งขึ้นเองมีเยอะมาก เล่าได้ไม่หมด คุยโทรศัพท์คนเดียวประจำ ทำไมถึงรู้น่ะเหรอ เพราะเคยยืมมือถือเราไปคุย หลายครั้ง แต่ละครั้งเวลาในการสนทนาคือ 0.00 นาที เงินเราหายครั้งละสี่ห้าพัน แต่ละครั้งพูดให้แม่ฟัง แม่ไม่เชื่อเข้าข้างพีมากถึงมากที่สุด พีจะมีวิธีการหลอกล่อให้คนที่คุยด้วยเชื่อ เรายังเคยเชื่อเลย หลอกเราให้โทรไปยืมเงินพ่อพี ทั้งๆที่ยืมมาให้พีนั่นแหละ มาคิดตอนนี้ ไม่รู้เชื่อพีได้ยังไง ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน
ขอโทษที่พร่ำซะยาวเหยียด มันอัดอั้นมากจริงๆ แม่ซึ่งเชื่อเหลือเกินว่าพีเป็นคนดี และก็ยังอยากให้พีคบกับทีต่อไป เราก็บอกแม่ว่าที่พีหนีออกจากบ้านน่ะ ไม่ใช่เพราะเสียใจที่เลิกกับทีหรอก แต่เป็นเพราะพีหนีเงินสามแสนต่างหาก แล้วก็แกล้งทำเป็นเสียใจที่เลิกกับที
เพิ่อนที่อ่านเรื่องราวนี้คิดว่าไงบ้าง คิดเหมือนเรามั้ยหรือว่าเราคิดไปเอง ว่าพีควรไปหาหมอเฉพาะทางนั่นก็คือหมอประสาท
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่