คนที่เป็นโรคพุ่มพวง (SLE) แล้วอยากเป็นหมอ จะเป็นได้มั้ยคะ?

คือ เพิ่งมารู้ว่าตัวเองเป็นโรคพุ่มพวงเมื่อช่วงปีใหม่ที่ผ่านมานี้เองอ่ะคะ ตอนแระไปเข้าค่ายกะเพื่อนๆ เป็นไข้อยู่สองคืนแต่ก็ไม่ได้บอกใครเลย ขอแค่ยาพาราฯ ไปก่อน แล้วพอกลับจากการเข้าค่าย ก็ไข้ขึ้นสูงจนแม่ต้องพาไปหาหมอที่ ร.พ แล้วก็ไปอยู่ที่ ร.พ ได้สักอาทิตย์หนึ่ง ก็ไม่มีอะไรคืบหน้าเลย หมอก็ให้แค่ยาฆ่าเชื้อมา แต่ก็ไม่รู้ว่าฆ่าเชื้ออะไร - -; ก็เลยขอกลับมาบ้าน ตอนนั้นก็ยังไม่ค่อยหายดีเท่าไหร่เลย เพราะยังร็สึกเพลียๆ เหนื่อยอ่อน ไม่มีเรี่ยว ไม่มีแรงแยู่เลย พอกลับมาบ้านได้ักพัก ไข้ก็ขึ้นสูงอีก แม่ก็เลยตัดสินใจพาไปอีกร.พนึง ที่อยู่ในเมือง ก็ไปนั่งรอ นอนรอผลตรวจเลือด เพราะคุณหมอก็ดันหยุดวันปีใหม่กันหมด อาการก็ไม่ดีขึ้นเลย หมอที่ดูแลอยู่ ก็เลยบอกว่า "ย้ายไปมหาราชมั้ย..?" คือตอนแรกกลัวมาก เพราะไรไม่รู้เหมือนกัน คงเพราะที่มหาราชเขาไม่ให้ญาติคนไข้เฝ้ามั้ง สุดท้ายก็ยอมไป พอไปอยู่ คืนแรกก็ไม่แย่สักเท่าไหร่ มีพี่สาวคนนึง กะยายคนนึงอยู่เตียงข้างๆ ก็เลยไม่เหงาเท่าไหร่ อยู่ได้หลายวัน ก็มีหมอมาบ้างเอย นศพ. เอ่ย มาช่วยกันตรวจดูก็ไม่มีใครรู้อะไรเลย มีแค่บอกอาการ อาการคือ มีผมร่วง(ร่วงแบบโหดร้ายมาก) ปวดข้อ ปวดกระดูกไปหมด มีผื่นแดงขึ้นตามตัว ผลเลือดก็ออก หมอบอกว่า เม็ดเลือดแดงแตก อารมณ์นี้แบบ.. เฮ้ย! =[]= แต่ก็...ช่างมันเถอะ พอห้องพิเศษว่าง แม่ก็เลยพาไปอยู่ห้องพิเศษ แล้ววันนึงตอนที่อยู่ห้องพิเศษ ก็มีอาจารย์หมอมาตรวจร่างกายประมาณสามคน (ดูเก่งมากอ่ะ) มีหมอผญ.คนนึง น่าจะประมาณ 40-50 ปี (อาจาร์ยหมอนี่เนาะ) มาตรวจเรา มาจับๆ บีบๆ ถามมอาการ แป๊ปเดียว เท่านั้นแหละ!! ตึงโป๊ะเลยคะ.. "หนูเป็นโรคพุ่มพวงนะลูก.." อารมณ์แบบ...เฮ้ย คือตอนเด็กๆ เหมือนมีลางสังหรณ์กะตัวเองว่า จะมีอะไรเกี่ยวกับโรคนี้แหละ แต่ก็ไม่ได้คิดอะไร ก็คิดแค่ว่า คงจะรู้สึกบ้าบอไปเอง แต่ก็ไม่คิดว่าจะจริง หมอบอกว่า "หมอจะให้ยานี้หนูกินนะ แต่มันจะทำให้หน้าบวมสักหน่อย หนูจะว่าไรมั้ยละ" คือตอนนนั้นไม่คิดไร ขอแค่ให้หาย หน้าบวมก็ยอม ดีนะที่เป็นคนออกกำลังกายอยู่แล้ว ก็เลยไม่มีอาการแทรกซ้อน รึอะไรมากกว่านั้น แล้วก็ตัดมาช่วงตอนออกโรงบาลมา เดี๋ยวนี้อะไรก็ทำไม่ได้ คือ จขกท.เป็นคนที่ดื้อมาก ลุยสุดๆ ไปไหนไปกันแผลเป็นเต็มตัว 55555 แต่เดี๋ยวนี้ทำอะไรก็ไม่ได้ T____T ปีนต้นไม้ บุกน้ำลุยไฟ หาปลา จับปลา(จขกท.เป็นเด็กบ้านนานะคะ >3<) ตากแดด ก็ไม่ได้ โอ้ยชีวิต หน้าก็บวมเพราะยาที่หมอให้อีก โอ้ย ชีวิตตต แต่ก็ชมถ. ต้องดูแลตัวเองหน่องเดี๋ยวนี้ เข้าเรื่อง... -*- ตามหัวข้อกระท็เลยคะ พอดีว่าอยากเป็นหมอ แต่ก็ได้ยินเขาพูดกันว่า เรียนหมอเรียนหนักมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก ไม่ได้หลับ ไม่ได้นอน นี้ละคะที่สำคัญ เพราะโรคนี้เขาต้องพักผ่อนให้เพียงพอ ถ้าพักผ่อนไม่เพียงพอ อาการมันจะกำเริบ ก็เลยอยากร็อ่ะคะ ว่า คนที่เป็นโรคพุ่มพวงเนี่ย มันเป็นหมอได้มั้ยคะ?