Part1
สวัสดีค่ะ เพื่อนๆชาวพันธุ์ทิพย์ ทุกคน
นานทีปีหน เราจะเข้ามาอ่านกระทู้รักฟรุ้งฟริ้งบ้างยามว่าง...ฟินดีกับคู่รักแสนหวาน ทำให้เราอยากรำนึกถึงความหวานชื่นของแฟนเราบ้าง555
วันนี้เลยจะลองเขียนกระทู้เรื่องราวความรักของเรามาแชร์กันบ้าง... ถ้าผิดพลาดหรือไม่เหมาะสมประการใดขออภัยด้วยนะคะ
เราขอแทนตัวเอง ว่า Y และ แทนแฟนเราว่า X นะคะ ^^
ก่อนอื่นเราเล่าลักษณะนิสัยและประวัติของตัวละครก่อนว่า Y เป็นคนตัวเล็ก ผิวขาว มีหน้าอกแต่ซ่อนรูป กินจุ ขี้งอล ขี้น้อยใจสุดๆ ไม่ชอบสุงสิงกับใคร เงียบๆ เก็บตัว รักสงบ ถ้ามีเพื่อนจะทุ่มให้เพื่อนสุดตัวและหัวใจแฟนก็เช่นกัน ดังนั้Yจึงเป็นคนที่ไม่ค่อยไปเที่ยวไหน มักจะซื้อของในเน็ต ถ้าของที่แพงหน่อยก็อาจจะนัดเจอบ้าง
ส่วน X เป็นสูงโปร่ง ผิวขาวอมน้ำผึ้ง คิ้วดก ตาหวาน ปากกระจับอมชมพู เนี้ยบ ปากจัด พูดตรง ในทางกลับกันก็ปากหวานมากจนสาวที่อยู่โดนหยอดมุกต้องหลงคารมไปตามๆกัน ส่วนใหญ่เดินไปไหนก็มักจะมีสาวๆมอง ไม่ว่าพริตตี้ mc รวมทั้งเก้งกวางกระเทยเกย์ทั้งหลาย
กาลครั้งหนึ่งไม่นาน เมื่อสิงหาคม58 ปีที่แล้วเราจะเล่าเหตุการณ์คร่าวๆให้ฟังละกัน เรื่องมีอยู่ว่า Y กำลังหาซื้อเคสแมคบุค ซึ่งเปิดดูในkaidee เจออยู่ร้านนึงมีหลากสีสันมาก Y เลือกที่จะแอดไลน์ เพราะเป็นคนไม่ชอบคุยโทรศัพท์(ตื่นเต้น) ก็ทักไป
Y: สวัสดีค่ะ มีรุ่นแมคโปร ธรรมดาไหมคะ?
X: ครับ เคสแมคโปรครับ (ซึ่งชีแกก็ไม่รู้สรรพคุdetailอะไรเลยจ้า บอกแต่ว่าเป็นรุ่นเดียวกัน)
Y: อยากเห็นของก่อนค่ะ นัดรับของเองได้ย่านไหนหรอคะ?
X: ผมอยู่แถวดอนเมืองครับ
Y: งั้นพรุ่งนี้เลิกงานแล้ว ขอนัดดูของที่แยกสวนสมเด็จแล้วกันค่ะ
X: OK ครับ
พอถึงช่วงเวลาที่จะนัดดูของ ชีแกบอกว่าพ่อป่วยเข้าโรงบาล รถติดอาจจะถึงเลทหน่อย ไอเราก็นั่งรถไปถึงแล้วต้องนั่งรถกลับมาอีก
Y: งั้นเปลี่ยนเป็นที่เมเจอร์แล้วกันนะคะ(สี่แยกศรีสมานเปลี่ยวมาก เราเลยเปลี่ยนเป็นแหล่งชุมชน เผื่อเดินเล่นฆ่าเวลา)
X: OK ครับ ขอโทษด้วยนะครับ รถติดจิงๆ เดี๋ยวจะรีบไปครับ
คือแบบนัดตั้งแต่6โมงจน2ทุ่มครึ่งอ่ะ เล่นดูหนังรอได้เลยนะเนี่ย(ประชด) แล้วเราก็ไปกินก๋วยเตี๋ยวรอ แล้วก็เดินตลาดไปกลับ10รอบจนน่องโปร่ง ไม่นานพี่แกก็กริ๊งกร๊ากมาบอกว่าถึงแล้วอยู่ลานจอดรถ ดูเหมือนชีแกไม่ค่อยคุ้นเคยกับที่นี่เรานี่งงเลย เราบอกงั้นรออยู่หน้าวัตสันแล้วกัน ชีแกหาไม่เจอค่ะ เราก็เลยบอกว่าบันไดเลื่อนค่ะ เราขอบอกว่าไม่มีใครอยู่ในสายตาเรานอกจากคุณแฟนค่ะ เราก็แต่งลุคลุยๆ เสื้อโปโล เกงยีนส์ ผ้าใบแค่นั้น ในความคิดเราตอนคุยในไลน์เราเดาว่าชีแกเป็นพ่อลูกอ่อน ขายของเด็กเล็กไรงี้ หาเงินเลี้ยงครอบครัว ชีแกก็แต่งตัวมาในแนวๆคนขายประกันเคยเห็นไหมคะ ใส่ถุงเท้ากับรองเท้าแตะเดินมาหา ชีถือเคสมาแค่สีเดียวซึ่งเราไม่ชอบเท่าไหร่ อยากเห็นหลายๆ อยากเลือกว่าอันไหนสวยกว่า แล้วเค้าก็พาเราไปที่ลานจอดรถ เปิดกระโปรงท้ายรถมีให้เลือกทุกสีเลยค่ะ เราก็เลยถามชีว่า
Y: นี่มันของแมคโปรธรรมดาจริงๆหรอคะ ทำไมมันบางจัง (เราตะหงิดๆใจกลัวซื้อผิดรุ่น)
X: ใช่ครับ เพื่อนผมก็ใส่ได้นะครับ ถ้าใส่ไม่ได้ยังไงเอามาคืนได้เลยครับ
เลือกอยู่นานแสนนาน เอาวะลองดู เค้ารับประกันขนาดนี้คงใส่ได้แหละ ตัดสินใจ หยิบสีม่วงมา
Y: ลดให้อีกหน่อยได้ไหมคะ
X: ราคานี้ลดสุดๆแล้วครับ ลดไม่ได้แล้วจริงๆ
Y: น้า....(อ้อนสุดฤทธิ์ค่ะ ให้รอก็นานยังใจดำอีก ผู้ชายบ้าไร ใจแข็งชะมัด หรือเราไม่สวยพอวะ)
และก็จ่ายเงินไปในที่สุด แยกย้ายกันกลับบ้าน ไปถึงบ้านไม่รอช้า แกะอย่างระมัดระวังเผื่อมันใช้ไม่ได้จะได้เอาไปคืน เราก็ครึบๆ เห้ย...ทำไมมันเล็กกว่า ไหนว่ารุ่นนี้ไง เราเลยไลน์ไปบอกเค้าว่า พี่คะมันใส่ไม่ได้ คนละรุ่นกัน ของพี่น่าจะเป็นรุ่นเรติน่านะคะ พี่ลองถามเพื่อนดูให้หน่อยว่าคอมเพื่อนพี่เป็นของเรติน่ารึป่าว สงสัยคงต้องคืนแล้วละค่ะ แล้ววันต่อมาก็นัดคืนของ ซึ่งวันนั้นเราต้องไปทำธุระแถวในเมืองทองพอดี เลยนัดในแถวนั้นไป ชีแกก็หลงค่ะ กว่าจะหากันเจอ
แล้วเมืองทองก็รถติดหนักมาก และแล้วเราก็เจอกัน
Y: รบกวนเวลาด้วยนะคะ คือมันใส่ไม่ได้จริงๆ ขอโทษด้วยที่แกะพลาสติกออกแล้วเสียราคาเลย
X: ไม่เป็นไรครับ ขายของต้องรับประกันสินค้า จะได้สบายใจทั้งคนซื้อและคนขาย
Y: ขอบคุณมากค่ะ(แลกหมูแลกหมากัน)
ผ่านไปสักพักชีแกโทรมาค่ะ เราก็ตกลงไม่รู้ว่าโทรมาเรื่องอะไร เราทำของเขาเสียหายอะไรรึเปล่า ชีแกโทรมาคุยด้วย พอดีเห็นเราเรียนภาษาจีนเลยอยากจะให้เราช่วยเค้าสมัครเว็บซื้อของออนไลน์ในจีนให้หน่อย ชีแกถามชื่อเรา เราบอกว่าชื่อY เค้าบอกเราว่าชื่อ X ซึ่งเราเดาอายุเราก็ว่าน่าจะประมาณ30+ ดูจากภูมิฐานและความนึกคิด ถ้าอายุน้อยกว่านั้นคงไม่รู้จักทำมาหากินดิ้นรนแบบนี้หรอก แล้วเราก็เรียกเค้าว่าพี่X ตลอดมา แต่แรกๆเค้าก็ยังคงเรียกเราว่าคุณYอยู่
X: ขอโทษนะครับ พอดีเห็นโปรไฟล์คิดว่าคุณ Y ต้องพูดภาษาจีนได้แน่ๆ มีเรื่องอยากจะรบกวนหน่อยครับ
Y: ค่ะ ได้ค่ะ เรื่องอะไรหรอคะ
X: รบกวนช่วยผมสมัครถาวเป่าให้หน่อยได้ไหมครับ จะสะดวกไหมเอ่ย?
Y: ถ้าตอนนี้คงไม่สะดวกค่ะ ต้องรอให้กลับถึงบ้านก่อน เดี๋ยวกลับไปจะไลน์หาอีกทีนะคะ
X: โอเคครับ
และนี่ก็เป็นจุดเริ่มต้นของการพูดคุย และรู้จักกันมากขึ้น พอถึงบ้านปุ๊บเราเปิดคอมดูถาวเป่าให้พี่X แล้วก็ลองสมัครให้ สมัครยากมากกว่าจะได้ พีXโทรมาหาเราพร้อมตอนที่เราทำไปด้วยเพราะต้องกรอกข้อมูลของพี่เค้า แต่มันก็มีอะไรติดขัดอยู่ที่ทำให้เรายังสมัครให้พีเค้าไม่ได้สักที เราก็เลยขอพักก่อนเดี๋ยวค่อยมาต่อพรุ่งนี้แล้วกัน แต่ก็ยังไม่วางสายคุยสัพเพเหระกับพี่แกได้เป็นชั่วโมง คือพี่เค้าเป็นคนจริงใจ ปากหมา ปากจัด และพูดตรงตั้งแต่ยังไม่สนิทกันดี เค้าว่าเราเตี้ย ต้องทำอย่างนู้นนี้นั้น มาแนวๆแบบว่า ยังไม่มีใครเอา อายุก็ปูนนี้แล้ว พี่เเกก็ไม่บอกอายุหรอกว่าเท่าไหร่ แต่เราก็พอเดาๆได้ ว่าน่าจะมากกว่าเรา10ปี แต่พี่แกดูหน้าไม่แก่เหมือนรุ่นเพื่อนรุ่นเดียวกันกับพี่แก คุยกันเรื่องที่ว่ามีใครแนะนำให้รู้จักไหม(เราละไม่ชอบเลยแนวๆแนะนำคนให้ใคร เราก็พูดส่งๆไปคนโน้นคนนี้ไรเงี้ย) แล้วพูดถึงเรื่องมีแต่สาวมาระบายทุกข์แฟนทิ้ง แฟนไม่รัก แฟนทำร้าย แต่สุดท้ายก็ยังกลับไปหาเขาอยู่ จนเรามีเรื่องที่อยากปลดปล่อยเลยปรึกษาผู้เชี่ยวชาญทางด้านความเห้ของผช
Y: เนี่ยพี่ Yก็คบคนๆนึงอยู่แต่ไม่ใช่แฟนนะคะ คือเหมือนเค้ามีแฟนอยู่เเล้ว บอกว่าเลิกกันไปแล้ว Yรู้จักเค้ามาจะปีแล้ว เค้าเจ้าชู้มาก ไม่พร้อมที่จะเป็นแฟน ไม่พร้อมที่จะมาเจอหน้าครอบครัวเรา ไม่พร้อมไปสะทุกอย่าง โกหกเรามาตลอดเรื่องผู้ญ แฟนเก่า พูดไรทำไม่เคยได้ ผิดคำสัญญา นัดไม่เป็นนัด มักจะมีข้ออ้างเสมอ Yไม่รู้ว่าคำพูดที่ออกมาจากปากเค้าเรื่องไหนคือจริงเท็จกันแน่ ซึ่งแฟนเค้าคงยังคบกันอยู่มั้ง โทรมาหา ใช้ไลน์เค้าคุยกับเรา ส่งรูปบรรดา ผญ ที่เค้าอยู่ด้วย แบบว่ารู้สึกเหมือนว่าโดน ผช คนนี้หลอกซ้ำแล้วซ้ำเล่าทนไม่ไหวแล้ว Y อยากจะออกจากบ่วงกรรมนี้ แต่ออกมากี่ครั้งก็แพ้ใจตัวเองทุกที
X: ฟังนะ ผช คนนี้มีข้ออ้างเสมอ เค้าไม่มีวันบอกว่าเค้าทำเห้ไรมาหรอก ถึงเค้าทำไรไม่ดีมา เค้าก็แต่งเรื่องขึ้นมาไ้ด้ คนพวกนี้มันโหยหาไม่มีที่สิ้นสุด แล้วมันต้องเอาชนะใจเราเพื่อที่จะเป็นเหยื่อมันในที่สุด คิดเอาเองนะครับว่าอยากทนอยู่ในสบายแบบนี้ต่อไปก็เชิญ ผช เห้ๆคนนั้นมันก็แค่เห็นแก่ตัว รู้ว่าทุกข์แล้วทำไมยังทนอยู่ คนเรานี่ก็แปลกเนอะ หลักฐานทนโท่อย่างนั้นก็ยังหลอกตัวเองว่าเค้าดีอย่างโน้นดีอย่างนี้อยู่ ถามใจตัวเองเถอะว่าอยู่กับเค้าแล้วมีความสุขหรือมีความทุกข์มากกว่ากัน เรื่องนี้ต้องตัดสินใจเอาเองนะครับ
เราคิดว่ามันก็จริงเนอะ ความรักทำให้คนตาบอก คนเรามักจะหาคำแก้ตัวมาให้คนรัก โง่ว่ะ...จากนั้นเราตัดขาดจากผช เฮงซวย เเทนว่า อีจอ ละกัน มาได้ รู้สึกดีอ่ะเหมือนหลุดจากขุมนรกขึ้นสวรรค์ เราบอกมันว่าเราทนมามากพอละกับการกระทำของเทอ เราพอกันแค่นี้เถอะ เราให้โอกาสเทอเปลี่ยนแปลงตัวเอง แสดงความบริสุทธิ์ใจมานานละ แต่เทอทำไม่ได้ เราก็เลยทำการบลอค
ทุกอย่างไม่ติดต่อ ทั้งไลน์ เฟส(ทีแรกไม่อยากรับแอดกูเอง)ความลับเยอะสัส แล้วก็เบอร์มือถือ แต่มันบอกว่าเป็นไรคุยกันดีๆก่อน เลิกไม่มีเหตุผลว่ะ คือเรามีหลายๆอย่างที่เราทนมามากแล้วอ่ะ มันเคยโกหกเราไปเที่ยวกับเพื่อน บอกว่ามีแต่เพื่อนผช กลับมาได้เมียมาคนนึง หลักฐานเมียหลวงมันส่งมาให้เราดู นี่คืออดีตค่ะ เจ็บแล้วจำ อย่าได้เอามันมาทำพันธุ์
จากนั้นมีเราก็ติดต่อพี่X เกือบจะ24ชม. ถ้าไม่กลัวโดนผจก.เพ่งก็คงคุยกันทั้งวันอ่าค่ะ เราคุยกับพี่X ว่าเราอยากไปเสือป่า ยังไม่เคยไปเลย พี่X ก็เลยอาสาพาไป แต่เราขอเป็นวันที่27สิงหา ซึ่งเป็นวันที่เราลาออกจากงานพอดี เพราะจะไปเรียนต่อ แต่ก็เป็นเพราะความทะเยอทะยาน จะมาเจอเราให้ได้ วันหลังจากที่ได้คุยกัน นางก็กริ๊งกร๊างมาตลอดทั้งวันที่นางว่าง(นางโทรฟรี)
X: เย็นนี้ไปหาไรกินกันไหม เลิกงานเดี๋ยวพี่ไปรับ
Y: ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวไปทีเดียววันที่ไปเสือป่าเลย ไปได้ทั้งวัน แหๆ(เราเป็นคนที่ไม่ชอบเข้าใกล้เพศตรงข้ามถ้าไม่สนิทกัน พยายามบ่ายเบี่ยง)
X: ที่ทำงานมีเพื่อนน่ารักๆแนะนำบ้างไหมอ่า แนะนำพี่หน่อยสิ ชวนเพื่อนมาด้วยสิ กล้าพามาไหมละ ถ้าเพื่อนน่ารักจิงเดี่ยวมื้อนี้พี่เลี้ยงเอง
เลยหันไปถามพี่ที่ทำงานที่สนิทด้วย พี่P มีคนอยากรู้จัก พี่เค้ามาคุยกับY แล้วให้Yพาเพื่อนน่ารักไปด้วย เดี๋ยวพี่เค้าเลี้ยง เราก็ไม่ได้บอกพี่Pว่าเราพนันกัน
ตกเย็นหน้าบริษัทก็มีรถดำเงาคันยาวใหญ่คล้ายรีมูซีนจอดรออยู่ ซึ่งยามไม่กล้าไล่เลยค่ะ เพราะมีตราครุฑอยู่หน้ารถ ขึ้นไปบนรถพี่X ข้าวของเต็มตัวพี่ X เลยค่ะหมอนอิง2ใบ กระเป๋าทำงาน บลาๆๆ เราขอหมอนจากพี่เค้าใบนึงกลัวพี่เค้าขับรถไม่ถนัดค่ะ แนะนำพี่P ให้รู้จัก แล้วก็คุยกันหาร้านสเต็กกิน เราจะบอกว่า จขกท.กินเจนะคะ ซึ่งไปร้านกินได้แต่ผัก เฟรนชฟรายด์ ซุปเห็ด แค่นี้ พี่เค้าก็กินสเต็กกัน พี่X คุยแต่กับเราแล้วก็มองหน้าเรา พี่Pก็เหมือนรู้ว่าพี่X คิดยังไง พอกินกันเสร็จเราก็พากันกลับบ้าน พี่Xไปส่งพี่Pก่อน แต่กลับเป็นเรายังไม่อยากกลับอารมณ์ประมาณว่านานๆออกมาที ไม่อยากเข้าบ้านเลยไปดูหนังกันต่อ เราชอบดูหนังผีค่ะ แต่ที่ดูเป็นหนังผี ที่ไม่สนุกที่สุดเท่าที่เคยดูมา เสียดายตัง(พี่X)ฮ่าๆ แล้วพี่Xก็ขับรถพาไปส่งที่บ้าน รุ่งเช้ามาทำงานก็เม้าท์กับพี่ P พี่เค้าว่าพี่X น่าจะจีบเราอยู่อ่า ดูเค้าสนใจแต่เรา แต่ที่ให้พาเพื่อนไปด้วยเพื่อที่เรากล้าไปกับเค้า แล้วจะได้ไม่เกร็งไม่เขิลมาก(อ่อ นี่คือกลยุทธ์พี่แกสินะ) พอตกเย็นพ่อนักจอมวางแผนกริ๊งกร๊างมาค่ะ
X: ตอนนี้ฝนตกหนักมาก เดี๋ยวพี่ไปรับ
Y: ห๊าาา...พี่Xอย่ามาอำ ฝนตกจริงหรอ ไหน(เราไปยืนดูส่องตรงหน้าต่างออฟฟิศ) จริงด้วยอ่ะ พี่ไม่ต้องมารับก็ได้ค่ะ เดี๋ยวY กลับเองเกรงใจอ่า
X: เดี๋ยวพี่ไปรับ รออยู่นั่นแหละ ตอนนี้พี่ใกล้แถวบริษัท Y แล้วนะ เลิกงานกี่โมง?
Y: เลิกงาน6โมงค่ะ งั้นพี่ไปเดินหาไรทานก่อนก็ได้นะคะ ยังไม่ถึงเวลาเลย อีกตั้ง2ชั่วโมงแหน่ะ ว่าแต่วันนี้พี่P ไม่ได้เอารถมารบกวนพี่X ขับรถไปส่งพี่Pหน่อยได้ไหมคะ คือสงสารพี่เค้า มันอันตราย
X: ไม่มีปัญหาเลยครับ
พอหกโมงลงมาก็เห็นรถดำหรูจอดเทียบท่าอยู่ เราก็รีบวิ่งกันไปขึ้นรถแบบกลัวหมดสวย พอพี่X ขับรถไปถึงบ้านพี่P แต่พี่เค้าไม่ได้เอาร่มมา ให้ร่มก็ไม่เอาไป ทั้งYและพี่X แย่งกันให้ แต่พี่P ก็ตากฝนวิ่งไปด้วยความเกรงใจ พอส่งพี่P เสร็จก็ไปหาไรกินกันต่อ หลบฝนด้วย ตั้งแต่พาไปทานข้าวพี่X มักจะรับกลับบ้าน รับไปกินข้าวไม่ขาดสายโดยการอ้างโน่นอ้างนี่ อ้างดินฟ้าอากาศ อ้างทางงผ่านบ้าง เพื่อที่จะได้มาเจอเราทุกวัน
พอก่อนเนอะ เดี๋ยวว่างๆมาเขียนต่อนะคะ
ลิขิตรักShopping online >3< (18+)
สวัสดีค่ะ เพื่อนๆชาวพันธุ์ทิพย์ ทุกคน
นานทีปีหน เราจะเข้ามาอ่านกระทู้รักฟรุ้งฟริ้งบ้างยามว่าง...ฟินดีกับคู่รักแสนหวาน ทำให้เราอยากรำนึกถึงความหวานชื่นของแฟนเราบ้าง555
วันนี้เลยจะลองเขียนกระทู้เรื่องราวความรักของเรามาแชร์กันบ้าง... ถ้าผิดพลาดหรือไม่เหมาะสมประการใดขออภัยด้วยนะคะ
เราขอแทนตัวเอง ว่า Y และ แทนแฟนเราว่า X นะคะ ^^
ก่อนอื่นเราเล่าลักษณะนิสัยและประวัติของตัวละครก่อนว่า Y เป็นคนตัวเล็ก ผิวขาว มีหน้าอกแต่ซ่อนรูป กินจุ ขี้งอล ขี้น้อยใจสุดๆ ไม่ชอบสุงสิงกับใคร เงียบๆ เก็บตัว รักสงบ ถ้ามีเพื่อนจะทุ่มให้เพื่อนสุดตัวและหัวใจแฟนก็เช่นกัน ดังนั้Yจึงเป็นคนที่ไม่ค่อยไปเที่ยวไหน มักจะซื้อของในเน็ต ถ้าของที่แพงหน่อยก็อาจจะนัดเจอบ้าง
ส่วน X เป็นสูงโปร่ง ผิวขาวอมน้ำผึ้ง คิ้วดก ตาหวาน ปากกระจับอมชมพู เนี้ยบ ปากจัด พูดตรง ในทางกลับกันก็ปากหวานมากจนสาวที่อยู่โดนหยอดมุกต้องหลงคารมไปตามๆกัน ส่วนใหญ่เดินไปไหนก็มักจะมีสาวๆมอง ไม่ว่าพริตตี้ mc รวมทั้งเก้งกวางกระเทยเกย์ทั้งหลาย
กาลครั้งหนึ่งไม่นาน เมื่อสิงหาคม58 ปีที่แล้วเราจะเล่าเหตุการณ์คร่าวๆให้ฟังละกัน เรื่องมีอยู่ว่า Y กำลังหาซื้อเคสแมคบุค ซึ่งเปิดดูในkaidee เจออยู่ร้านนึงมีหลากสีสันมาก Y เลือกที่จะแอดไลน์ เพราะเป็นคนไม่ชอบคุยโทรศัพท์(ตื่นเต้น) ก็ทักไป
Y: สวัสดีค่ะ มีรุ่นแมคโปร ธรรมดาไหมคะ?
X: ครับ เคสแมคโปรครับ (ซึ่งชีแกก็ไม่รู้สรรพคุdetailอะไรเลยจ้า บอกแต่ว่าเป็นรุ่นเดียวกัน)
Y: อยากเห็นของก่อนค่ะ นัดรับของเองได้ย่านไหนหรอคะ?
X: ผมอยู่แถวดอนเมืองครับ
Y: งั้นพรุ่งนี้เลิกงานแล้ว ขอนัดดูของที่แยกสวนสมเด็จแล้วกันค่ะ
X: OK ครับ
พอถึงช่วงเวลาที่จะนัดดูของ ชีแกบอกว่าพ่อป่วยเข้าโรงบาล รถติดอาจจะถึงเลทหน่อย ไอเราก็นั่งรถไปถึงแล้วต้องนั่งรถกลับมาอีก
Y: งั้นเปลี่ยนเป็นที่เมเจอร์แล้วกันนะคะ(สี่แยกศรีสมานเปลี่ยวมาก เราเลยเปลี่ยนเป็นแหล่งชุมชน เผื่อเดินเล่นฆ่าเวลา)
X: OK ครับ ขอโทษด้วยนะครับ รถติดจิงๆ เดี๋ยวจะรีบไปครับ
คือแบบนัดตั้งแต่6โมงจน2ทุ่มครึ่งอ่ะ เล่นดูหนังรอได้เลยนะเนี่ย(ประชด) แล้วเราก็ไปกินก๋วยเตี๋ยวรอ แล้วก็เดินตลาดไปกลับ10รอบจนน่องโปร่ง ไม่นานพี่แกก็กริ๊งกร๊ากมาบอกว่าถึงแล้วอยู่ลานจอดรถ ดูเหมือนชีแกไม่ค่อยคุ้นเคยกับที่นี่เรานี่งงเลย เราบอกงั้นรออยู่หน้าวัตสันแล้วกัน ชีแกหาไม่เจอค่ะ เราก็เลยบอกว่าบันไดเลื่อนค่ะ เราขอบอกว่าไม่มีใครอยู่ในสายตาเรานอกจากคุณแฟนค่ะ เราก็แต่งลุคลุยๆ เสื้อโปโล เกงยีนส์ ผ้าใบแค่นั้น ในความคิดเราตอนคุยในไลน์เราเดาว่าชีแกเป็นพ่อลูกอ่อน ขายของเด็กเล็กไรงี้ หาเงินเลี้ยงครอบครัว ชีแกก็แต่งตัวมาในแนวๆคนขายประกันเคยเห็นไหมคะ ใส่ถุงเท้ากับรองเท้าแตะเดินมาหา ชีถือเคสมาแค่สีเดียวซึ่งเราไม่ชอบเท่าไหร่ อยากเห็นหลายๆ อยากเลือกว่าอันไหนสวยกว่า แล้วเค้าก็พาเราไปที่ลานจอดรถ เปิดกระโปรงท้ายรถมีให้เลือกทุกสีเลยค่ะ เราก็เลยถามชีว่า
Y: นี่มันของแมคโปรธรรมดาจริงๆหรอคะ ทำไมมันบางจัง (เราตะหงิดๆใจกลัวซื้อผิดรุ่น)
X: ใช่ครับ เพื่อนผมก็ใส่ได้นะครับ ถ้าใส่ไม่ได้ยังไงเอามาคืนได้เลยครับ
เลือกอยู่นานแสนนาน เอาวะลองดู เค้ารับประกันขนาดนี้คงใส่ได้แหละ ตัดสินใจ หยิบสีม่วงมา
Y: ลดให้อีกหน่อยได้ไหมคะ
X: ราคานี้ลดสุดๆแล้วครับ ลดไม่ได้แล้วจริงๆ
Y: น้า....(อ้อนสุดฤทธิ์ค่ะ ให้รอก็นานยังใจดำอีก ผู้ชายบ้าไร ใจแข็งชะมัด หรือเราไม่สวยพอวะ)
และก็จ่ายเงินไปในที่สุด แยกย้ายกันกลับบ้าน ไปถึงบ้านไม่รอช้า แกะอย่างระมัดระวังเผื่อมันใช้ไม่ได้จะได้เอาไปคืน เราก็ครึบๆ เห้ย...ทำไมมันเล็กกว่า ไหนว่ารุ่นนี้ไง เราเลยไลน์ไปบอกเค้าว่า พี่คะมันใส่ไม่ได้ คนละรุ่นกัน ของพี่น่าจะเป็นรุ่นเรติน่านะคะ พี่ลองถามเพื่อนดูให้หน่อยว่าคอมเพื่อนพี่เป็นของเรติน่ารึป่าว สงสัยคงต้องคืนแล้วละค่ะ แล้ววันต่อมาก็นัดคืนของ ซึ่งวันนั้นเราต้องไปทำธุระแถวในเมืองทองพอดี เลยนัดในแถวนั้นไป ชีแกก็หลงค่ะ กว่าจะหากันเจอ
แล้วเมืองทองก็รถติดหนักมาก และแล้วเราก็เจอกัน
Y: รบกวนเวลาด้วยนะคะ คือมันใส่ไม่ได้จริงๆ ขอโทษด้วยที่แกะพลาสติกออกแล้วเสียราคาเลย
X: ไม่เป็นไรครับ ขายของต้องรับประกันสินค้า จะได้สบายใจทั้งคนซื้อและคนขาย
Y: ขอบคุณมากค่ะ(แลกหมูแลกหมากัน)
ผ่านไปสักพักชีแกโทรมาค่ะ เราก็ตกลงไม่รู้ว่าโทรมาเรื่องอะไร เราทำของเขาเสียหายอะไรรึเปล่า ชีแกโทรมาคุยด้วย พอดีเห็นเราเรียนภาษาจีนเลยอยากจะให้เราช่วยเค้าสมัครเว็บซื้อของออนไลน์ในจีนให้หน่อย ชีแกถามชื่อเรา เราบอกว่าชื่อY เค้าบอกเราว่าชื่อ X ซึ่งเราเดาอายุเราก็ว่าน่าจะประมาณ30+ ดูจากภูมิฐานและความนึกคิด ถ้าอายุน้อยกว่านั้นคงไม่รู้จักทำมาหากินดิ้นรนแบบนี้หรอก แล้วเราก็เรียกเค้าว่าพี่X ตลอดมา แต่แรกๆเค้าก็ยังคงเรียกเราว่าคุณYอยู่
X: ขอโทษนะครับ พอดีเห็นโปรไฟล์คิดว่าคุณ Y ต้องพูดภาษาจีนได้แน่ๆ มีเรื่องอยากจะรบกวนหน่อยครับ
Y: ค่ะ ได้ค่ะ เรื่องอะไรหรอคะ
X: รบกวนช่วยผมสมัครถาวเป่าให้หน่อยได้ไหมครับ จะสะดวกไหมเอ่ย?
Y: ถ้าตอนนี้คงไม่สะดวกค่ะ ต้องรอให้กลับถึงบ้านก่อน เดี๋ยวกลับไปจะไลน์หาอีกทีนะคะ
X: โอเคครับ
และนี่ก็เป็นจุดเริ่มต้นของการพูดคุย และรู้จักกันมากขึ้น พอถึงบ้านปุ๊บเราเปิดคอมดูถาวเป่าให้พี่X แล้วก็ลองสมัครให้ สมัครยากมากกว่าจะได้ พีXโทรมาหาเราพร้อมตอนที่เราทำไปด้วยเพราะต้องกรอกข้อมูลของพี่เค้า แต่มันก็มีอะไรติดขัดอยู่ที่ทำให้เรายังสมัครให้พีเค้าไม่ได้สักที เราก็เลยขอพักก่อนเดี๋ยวค่อยมาต่อพรุ่งนี้แล้วกัน แต่ก็ยังไม่วางสายคุยสัพเพเหระกับพี่แกได้เป็นชั่วโมง คือพี่เค้าเป็นคนจริงใจ ปากหมา ปากจัด และพูดตรงตั้งแต่ยังไม่สนิทกันดี เค้าว่าเราเตี้ย ต้องทำอย่างนู้นนี้นั้น มาแนวๆแบบว่า ยังไม่มีใครเอา อายุก็ปูนนี้แล้ว พี่เเกก็ไม่บอกอายุหรอกว่าเท่าไหร่ แต่เราก็พอเดาๆได้ ว่าน่าจะมากกว่าเรา10ปี แต่พี่แกดูหน้าไม่แก่เหมือนรุ่นเพื่อนรุ่นเดียวกันกับพี่แก คุยกันเรื่องที่ว่ามีใครแนะนำให้รู้จักไหม(เราละไม่ชอบเลยแนวๆแนะนำคนให้ใคร เราก็พูดส่งๆไปคนโน้นคนนี้ไรเงี้ย) แล้วพูดถึงเรื่องมีแต่สาวมาระบายทุกข์แฟนทิ้ง แฟนไม่รัก แฟนทำร้าย แต่สุดท้ายก็ยังกลับไปหาเขาอยู่ จนเรามีเรื่องที่อยากปลดปล่อยเลยปรึกษาผู้เชี่ยวชาญทางด้านความเห้ของผช
Y: เนี่ยพี่ Yก็คบคนๆนึงอยู่แต่ไม่ใช่แฟนนะคะ คือเหมือนเค้ามีแฟนอยู่เเล้ว บอกว่าเลิกกันไปแล้ว Yรู้จักเค้ามาจะปีแล้ว เค้าเจ้าชู้มาก ไม่พร้อมที่จะเป็นแฟน ไม่พร้อมที่จะมาเจอหน้าครอบครัวเรา ไม่พร้อมไปสะทุกอย่าง โกหกเรามาตลอดเรื่องผู้ญ แฟนเก่า พูดไรทำไม่เคยได้ ผิดคำสัญญา นัดไม่เป็นนัด มักจะมีข้ออ้างเสมอ Yไม่รู้ว่าคำพูดที่ออกมาจากปากเค้าเรื่องไหนคือจริงเท็จกันแน่ ซึ่งแฟนเค้าคงยังคบกันอยู่มั้ง โทรมาหา ใช้ไลน์เค้าคุยกับเรา ส่งรูปบรรดา ผญ ที่เค้าอยู่ด้วย แบบว่ารู้สึกเหมือนว่าโดน ผช คนนี้หลอกซ้ำแล้วซ้ำเล่าทนไม่ไหวแล้ว Y อยากจะออกจากบ่วงกรรมนี้ แต่ออกมากี่ครั้งก็แพ้ใจตัวเองทุกที
X: ฟังนะ ผช คนนี้มีข้ออ้างเสมอ เค้าไม่มีวันบอกว่าเค้าทำเห้ไรมาหรอก ถึงเค้าทำไรไม่ดีมา เค้าก็แต่งเรื่องขึ้นมาไ้ด้ คนพวกนี้มันโหยหาไม่มีที่สิ้นสุด แล้วมันต้องเอาชนะใจเราเพื่อที่จะเป็นเหยื่อมันในที่สุด คิดเอาเองนะครับว่าอยากทนอยู่ในสบายแบบนี้ต่อไปก็เชิญ ผช เห้ๆคนนั้นมันก็แค่เห็นแก่ตัว รู้ว่าทุกข์แล้วทำไมยังทนอยู่ คนเรานี่ก็แปลกเนอะ หลักฐานทนโท่อย่างนั้นก็ยังหลอกตัวเองว่าเค้าดีอย่างโน้นดีอย่างนี้อยู่ ถามใจตัวเองเถอะว่าอยู่กับเค้าแล้วมีความสุขหรือมีความทุกข์มากกว่ากัน เรื่องนี้ต้องตัดสินใจเอาเองนะครับ
เราคิดว่ามันก็จริงเนอะ ความรักทำให้คนตาบอก คนเรามักจะหาคำแก้ตัวมาให้คนรัก โง่ว่ะ...จากนั้นเราตัดขาดจากผช เฮงซวย เเทนว่า อีจอ ละกัน มาได้ รู้สึกดีอ่ะเหมือนหลุดจากขุมนรกขึ้นสวรรค์ เราบอกมันว่าเราทนมามากพอละกับการกระทำของเทอ เราพอกันแค่นี้เถอะ เราให้โอกาสเทอเปลี่ยนแปลงตัวเอง แสดงความบริสุทธิ์ใจมานานละ แต่เทอทำไม่ได้ เราก็เลยทำการบลอค
จากนั้นมีเราก็ติดต่อพี่X เกือบจะ24ชม. ถ้าไม่กลัวโดนผจก.เพ่งก็คงคุยกันทั้งวันอ่าค่ะ เราคุยกับพี่X ว่าเราอยากไปเสือป่า ยังไม่เคยไปเลย พี่X ก็เลยอาสาพาไป แต่เราขอเป็นวันที่27สิงหา ซึ่งเป็นวันที่เราลาออกจากงานพอดี เพราะจะไปเรียนต่อ แต่ก็เป็นเพราะความทะเยอทะยาน จะมาเจอเราให้ได้ วันหลังจากที่ได้คุยกัน นางก็กริ๊งกร๊างมาตลอดทั้งวันที่นางว่าง(นางโทรฟรี)
X: เย็นนี้ไปหาไรกินกันไหม เลิกงานเดี๋ยวพี่ไปรับ
Y: ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวไปทีเดียววันที่ไปเสือป่าเลย ไปได้ทั้งวัน แหๆ(เราเป็นคนที่ไม่ชอบเข้าใกล้เพศตรงข้ามถ้าไม่สนิทกัน พยายามบ่ายเบี่ยง)
X: ที่ทำงานมีเพื่อนน่ารักๆแนะนำบ้างไหมอ่า แนะนำพี่หน่อยสิ ชวนเพื่อนมาด้วยสิ กล้าพามาไหมละ ถ้าเพื่อนน่ารักจิงเดี่ยวมื้อนี้พี่เลี้ยงเอง
เลยหันไปถามพี่ที่ทำงานที่สนิทด้วย พี่P มีคนอยากรู้จัก พี่เค้ามาคุยกับY แล้วให้Yพาเพื่อนน่ารักไปด้วย เดี๋ยวพี่เค้าเลี้ยง เราก็ไม่ได้บอกพี่Pว่าเราพนันกัน
ตกเย็นหน้าบริษัทก็มีรถดำเงาคันยาวใหญ่คล้ายรีมูซีนจอดรออยู่ ซึ่งยามไม่กล้าไล่เลยค่ะ เพราะมีตราครุฑอยู่หน้ารถ ขึ้นไปบนรถพี่X ข้าวของเต็มตัวพี่ X เลยค่ะหมอนอิง2ใบ กระเป๋าทำงาน บลาๆๆ เราขอหมอนจากพี่เค้าใบนึงกลัวพี่เค้าขับรถไม่ถนัดค่ะ แนะนำพี่P ให้รู้จัก แล้วก็คุยกันหาร้านสเต็กกิน เราจะบอกว่า จขกท.กินเจนะคะ ซึ่งไปร้านกินได้แต่ผัก เฟรนชฟรายด์ ซุปเห็ด แค่นี้ พี่เค้าก็กินสเต็กกัน พี่X คุยแต่กับเราแล้วก็มองหน้าเรา พี่Pก็เหมือนรู้ว่าพี่X คิดยังไง พอกินกันเสร็จเราก็พากันกลับบ้าน พี่Xไปส่งพี่Pก่อน แต่กลับเป็นเรายังไม่อยากกลับอารมณ์ประมาณว่านานๆออกมาที ไม่อยากเข้าบ้านเลยไปดูหนังกันต่อ เราชอบดูหนังผีค่ะ แต่ที่ดูเป็นหนังผี ที่ไม่สนุกที่สุดเท่าที่เคยดูมา เสียดายตัง(พี่X)ฮ่าๆ แล้วพี่Xก็ขับรถพาไปส่งที่บ้าน รุ่งเช้ามาทำงานก็เม้าท์กับพี่ P พี่เค้าว่าพี่X น่าจะจีบเราอยู่อ่า ดูเค้าสนใจแต่เรา แต่ที่ให้พาเพื่อนไปด้วยเพื่อที่เรากล้าไปกับเค้า แล้วจะได้ไม่เกร็งไม่เขิลมาก(อ่อ นี่คือกลยุทธ์พี่แกสินะ) พอตกเย็นพ่อนักจอมวางแผนกริ๊งกร๊างมาค่ะ
X: ตอนนี้ฝนตกหนักมาก เดี๋ยวพี่ไปรับ
Y: ห๊าาา...พี่Xอย่ามาอำ ฝนตกจริงหรอ ไหน(เราไปยืนดูส่องตรงหน้าต่างออฟฟิศ) จริงด้วยอ่ะ พี่ไม่ต้องมารับก็ได้ค่ะ เดี๋ยวY กลับเองเกรงใจอ่า
X: เดี๋ยวพี่ไปรับ รออยู่นั่นแหละ ตอนนี้พี่ใกล้แถวบริษัท Y แล้วนะ เลิกงานกี่โมง?
Y: เลิกงาน6โมงค่ะ งั้นพี่ไปเดินหาไรทานก่อนก็ได้นะคะ ยังไม่ถึงเวลาเลย อีกตั้ง2ชั่วโมงแหน่ะ ว่าแต่วันนี้พี่P ไม่ได้เอารถมารบกวนพี่X ขับรถไปส่งพี่Pหน่อยได้ไหมคะ คือสงสารพี่เค้า มันอันตราย
X: ไม่มีปัญหาเลยครับ
พอหกโมงลงมาก็เห็นรถดำหรูจอดเทียบท่าอยู่ เราก็รีบวิ่งกันไปขึ้นรถแบบกลัวหมดสวย พอพี่X ขับรถไปถึงบ้านพี่P แต่พี่เค้าไม่ได้เอาร่มมา ให้ร่มก็ไม่เอาไป ทั้งYและพี่X แย่งกันให้ แต่พี่P ก็ตากฝนวิ่งไปด้วยความเกรงใจ พอส่งพี่P เสร็จก็ไปหาไรกินกันต่อ หลบฝนด้วย ตั้งแต่พาไปทานข้าวพี่X มักจะรับกลับบ้าน รับไปกินข้าวไม่ขาดสายโดยการอ้างโน่นอ้างนี่ อ้างดินฟ้าอากาศ อ้างทางงผ่านบ้าง เพื่อที่จะได้มาเจอเราทุกวัน
พอก่อนเนอะ เดี๋ยวว่างๆมาเขียนต่อนะคะ