สวัสดีค่ะ.......นี่เป็นกระทู้แรกของเรานะคะ อาจจะมีผิดพลาดบ้างขออภัยด้วยนะค่ะ ขออภับด้วย^^
ขอเกริ่นนำนะคะ.........
ขอแทนตัวเองว่าเรานะคะ คือเราเป็นเด็กคนนึงกำลังเรียนอยู่ ม.3 ซึ่งเราเป็นเด็กที่ระดับผลการเรียนอยู่ในเกณฑ์ดีถึงดีมาก เราเหมือนเป็นเด็กเรียน เพราะเราเป็นเด็กโครงการวิทย์-คณิต เรียนได้เกรดดีมาตลอด เป็นเด็กที่ถูกพ่อแม่ตั้งความหวังในสายตาของพ่อแม่ของเรา เราเป็นเด็กขยัน เด็กตั้งใจเรียนใส่ใจกับการเรียนมากเพราะดูจากผลการเรียนและพฤติกรรมต่างๆของเรา แต่จริงๆเราไม่ได้เป็นเด็กเรียนเลยยย เป็นเด็กคนนึงที่เรียนบ้างเล่นบ้างตามภาษาเด็กทั่วๆไป มีโดดเรียนบ้าง555(แต่ตอนนั้นพ่อแม่ไม่รู้--) จริงๆเราไม่ใช่เด็กเรียบร้อยมาแต่ไหนแต่ไรอยู่แล้ว เป็นเด็กแรดๆๆร่านๆๆคนนึงก็ว่าได้ แต่เหมือนเราจะเป็นแบบนี้แค่เวลาอยู่กับเพื่อนเท่านั้นพ่อแม่เลยไม่รู้เรื่องแบบนี้เท่าไรร แต่เรื่องฟงเรื่องแฟนไม่เคยมีค่ะ อย่าว่าแต่แฟนเลยค่ะคนมาจีบยังหายากก เพราะเมื่อก่อนเราเป็นเด็กตัวสูง อ้วนด้วย เลยดูตัวใหญ่แถมดำอีกต่างหากเมื่อก่อนเคยสงสัยว่าทำไมถึงไม่มีคนมาจีบเลยยย พอกลับไปดูรูปตัวเองสมัยก่อนตอนป.6 โอ้โหววว!! รู้แล้วทำไมมม ตัวอ้วน ดำน่าเกลียดมากกก ทำให้พ่อแม่เราไม่เคยคิดเรื่องลูกจะมีแฟนปัญหาความรักนี้พ่อแม่ตัดออกอันดับแรกเลยค่ะ แต่พอเวลาผ่านไปเราเริ่มโตขึ้น เป็นผู้หญิงก็รู้จักรักสวยรักงาม หัดดูแลตัวเองทาครีมนู้นนี่นั้น ลดน้ำหนักทำให้ตัวเองดูดีขึ้นหลังจากนั้นแหละค่ะ............ พอสวยขึ้นดูดีขึ้นก็เริ่มมีผู้ชายคนน็นคนนี้เข้ามาจีบ แต่เราก็ไม่ใช่ผู้หญิงที่แบบดูคนไม่เป็นนะคะ เราดูออกว่าผู้ชายที่เข้ามาทั้งหลายม่อมากค่ะ เรื่องภาษาบ้านๆเลยคือหน้าม่อออ เราเลยไม่ได้ไปสนใจอะไรเท่าไร ทุกอย่างช่วงนี้เป็นไปได้แบบดีมากก ผลการเรียนของเราเพิ่มขึ้นเรื่อยๆๆๆๆๆ ทุกเทอมจนมีอยู่เทอมนึง เราผลการเรียนตกลงมาแต่ตกลงมาไม่มากนะคะ ตกลงมาจากเทอมแรกค่ะ แต่ก็ยังอยู่ในเกณฑ์ดีพ่อแม่ไม่ได้ว่าอะไร กำลังจะเข้าเรื่องแล้วนะคะ โรงเรียนของเราจะมีการเข้าค่ายพักแรมลูกเสือทุกภาคเรียน เรื่องมันเริ่มมาจากตรงนี้แหละค่ะ มีผู้ชายคนนึงเราขอแทนตัวเค้าว่าบิ้วนะคะ บิ้วเป็นเพื่อนร่วมชั้นกับเรา เขาเป็นเด็กเรียนเก่งแต่ไม่ค่อยตั้งใจเรียน ตามภาษาเด็กผู้ชาย เรียนให้ผ่านไปวันๆๆ ทำให้ผลการเรียนเค่ไม่ค่อยดีเท่าที่ควร เค้ามาจีบเราค่ะ ตอนเข้าค่ายนี่แหละ มีเพื่อนๆของเค้ากับเพื่อนๆของเราช่วยเชียร์ เค้าดูภายนอกเป็นคนไม่ดี ดูหน้าม่อเจ้าชู้ตามลักษณะบุคลิกภาคนอกนะคะ แต่จริงๆแล้วบิ้วเ้คาเป็ฯคนดีค่ะรักใครรักจริงเค้าพิสูจน์ให้เราเห็นจนเราใจอ่อนตกลงเป็นแฟนค่ะเค้าจีบเรานานมากก เกือบปีเลยค่ะ บิ้วเค้าดูแลเอาใจใส่เรา ถามเราตลอดว่าทำอะไร อยู่ไหน กับใคร เป็ฯห่วงเราเสมออ เรารับรู้ได้ถึงความรู้สึกดีๆไที่เค้ามีให้กับเรา เราเลยตกลงคบค่ะ เราคบกับใครมาได้ประมาณสองเดือน เกิดปัญหาขึ้นค่ะ เป็นปัญหาใหญ่มากกก คือพ่อแม่เรารู้เรื่องเรากับบิ้วค่ะ จริงๆเราไม่ได้ตั้งใจปกปิดนะคะแต่เราแค่ยังไม่กล้าบอก เราคิดว่ามันไม่มีอะไรเสียหาย เราพากันเรียน ช่วยกันเรียน ไม่ได้ชวนกันไปทำเรื่องอะไรเสียหาย แต่พ่อแม่เราไม่เข้าใจค่ะ พ่อกับแม่เราทั้งคู่เป็นคนหัวโบราณเค้าไม่เคยคิดว่าลูกเค้าจะมีเรื่องแบบนี้ พ่อกับแม่เรากลัวว่ามันจะทำให้เสียการเรียน กลัวจิตใจเราจะไปหมกมุ่นอยู่กับเรื่องนี้ทำให้เรียนได้ไม่ดี บวกกับเกรดเราออกมาไม่ดีด้วย พ่อแม่เลยคิดว่าเป็นเพราะบิ้วที่ทำให้เราเป็นแบบนั้น คือท่านจับได้ต่ะว่าเราโดดเรียน เราโดดเรียนมาหลายครั้งแล้วแต่มาจับได้ช่วงนี้พอดี เลยโยงเข้าด้วยกันเลยค่ะ เพราะพ่อกับแม่ไม่รู้ว่าเราโดดเรียนแบบนี้มาแต่ไหนแต่ไรแล้ววว คิดว่านี่เป็ฯครั้งแรก ท่านบอกกับเราว่าท่านเสียใจมากไม่คิดว่าเราจะทำแบบนี้ เราพยายามอธิบายท่านแต่เหมือนพวกท่านจะไม่ค่อยเข้าใจ แต่เราก็ไม่ได้สนใจอะไรนะคะ ยังคบกับบิ้วต่อ เพราะเราคิดว่ามันไม่ได้เกี่ยวกันเลยย พ่อแม่เรา ตามภาษาผู้ใหญ่กลัวนู้นกลัวนี่คิดไปถึงนู้น เพราะเราม.3 เดี๋ยวต้องสอบ ม.4 ท่านกลัวจะมีผลต่อการเรียน บลาๆๆๆๆๆๆ ท่านไม่อยากให้เรามีเรื่องแฟนในสมองแม้แต่นิดเดียว ท่านบอกว่าเรื่องที่โดดเรียนยังพอรับได้ แต่เรื่องมีแฟนนี่รับไม่ได้จริงๆ เราพยายามอธิบายนพ่อแม่เราว่าทำไม เราอธิบายว่ามันเป็นชีวิตวัยรุ่น เราอยากลองทำนู้นทำนี่อยากเรียนรู้ความรัก อยากลองผิดลองถูก พ่อกับแม่เราบอกท่านเข้าใจแต่ตอนนี้ไม่ใช่เวลาของเรา เรายังมีเวลสให้เรียนรู้เรื่องพวกนี้อีกเยอะ แต่พ่อแม่? นี่มันคือช่วงชีวิตวัยรุ่น เราอยากรู้ อยากลอง อยากทำอะไรที่เราอยากทำ อยากลองสิ่งต่างๆๆ แต่เหมืทอนท่านจะไม่เข้าใจ เราก็ยังคบกับบิ้วมาเรื่อยๆๆๆๆ จนได้ 4 เดือนกว่าๆๆ แม่เราค่ะ แอบเช็คโทรศัพท์เปิดดูแชตที่เราคุยกับบิ้ว คือเราคุยกันแบบบหวานๆ ก็คนเป็นแฟนกันก็มีเรียกที่รงที่รัก ตัวเอง จ้ั จ๋า มีอ้อนบ้างไรบ้าง บอกรัก บอกฝันดีเป็นธรรมดา แต่เราด้วยความที่เป็นแบบไม่ได้วางกรอบว่านี่เราเป็ฯแฟนกันนะ ต้องพูดเพราะๆหวานๆแบบนี้ไม่ค่ะคำหยาบมาหมดค่ะ กู ไอนู้นอีนู้น มาทั้งสวนสัตว์เลยค่ะ55555555 พอแม่อ่านแกตกใจมากค่ะ แกบอกว่าทำไมพูดกับหยาบคายแบบนี้ แล้วไอการที่มานั่งหวานใส่กัน บอกรงบอกรักมันใช่หรออ คำว่ารักจากปากผู้หญิงเป็ฯสิ่งที่มีค่ามากที่สุดเลยนะ แม่บอกเราแบบบนี้ เรานี่แบบอื้อหื้อออ แม่ค่ะสังคมสมัยนี่ นี่มัน 2016 คำหยาบ คำพูดคำจามันเปลี่ยนไปหมดแล้วสังคมสมัยนี้มันน้อยมากแล้วที่จะว่าพูด เราๆเธอๆมันน้อยมากกก แม่เราก็ตกใจนะแบบ ไม่คิดว่าลูกจะพูดคำหยาบคายแบบนี้ แกบอกเคยได้ยินคนอื่นพูดแต่ไม่คิดเลยว่าลูกตัวเองก็มี แต่หารู้ไม่ลูกแม่นี่แหละ55555555 สุดยิดเลยย ทุกคำทุกประเภท สวนสัตว์มาทั้งสวน55555555 แม่เราเครียดมากค่ะ พอได้อ่านแชตแล้วว แกเครียดมากกก แกนอนไม่หลับอยู่หลายคืน เครียดเรื่องเรานี่แหละค่ะ แต่เราไม่รู้เลยยเพราะเราแยกห้องนอนกับแม่ เลยไม่รู้ว่าแกเป็นไง เราร็เพราะว่าแม่เราค่ะโทรไปหาพี่สาวเราที่เรียนอยู่โรงเรียนเดียวกัน บอกว่าแม่ไม่ชอบเลยเด็กผู้ชายคนนี้ พูดจาหยาบคาย มาบอกรงบอกรักกันแบบนี้มันไม่ถูกต้อง แกรับไม่ได้ แกบอกพี่สาวเราว่าแกเครียดมาก แกไม่รู้จะทำยังไงพี่สาวเราก็รักฟังค่ะ แต่แกก็มาบอกเรา เราเป็ฯคนใจร้อนอยู่แล้วพอได้ยินแบบนี้ขึ้นเลยค่ะเดินไปถามแม่เลยค่ะความอัดอั้นหลายๆอย่าง รวมกับการที่แม่มีอะไรแล้วไม่บอกเรา เก็บไว้แล้วไปบอกคนอื่น ไปคุยกับคนอื่นไม่คุยกับเรา เย็ญวันนั้นเลยค่ะ กลับบ้านไป นั่งคุยกันเลยกับทั้งพ่อและพ่อ ถามเลยค่ะบอกไปตรงๆว่าเราไม่เข้าใจ เหมือนแม่เราพยายามทำให้มันเป็นเรื่องใหญ่ ไปปรึกษาคนนู้นคนนี้ แต่ไปมาคุยกับเราตรงๆ เวลาเราไปเจอคนที่แม่ปรึกษาเค้าก็จะมองเราแบบ อีเด็กนี่ใจแตก อะไรแบบนี้ ซึ่งเราก็แบบไม่โอเคจริงๆๆ พ่อแม่เราก็เลยบอกกับเราตรงๆๆว่า พ่อแม่ไม่โฮเคนะ ไม่อยากให้ลูกคืดเรื่องมีแฟนก่อนเลย เหมือนเรื่องนี้มันทำให้ลูกของแม่ดูไม่ตั้งใจเรียน เหลวไหลการเรียนตกลงนะ เพราะผู้ชายคนนี้(เพราะบิ้ว) แล้วอีกอย่างผู้ชายคนนี้แม่ไม่โอเคเลยนะ กับคำพูดคำจา ดูหยาบคายมากๆ แม่อยากให้ลูกเลิกยุ่งกับเค้า(อื้อหือออออ คำนี้มันจี๊ดมากๆๆเลยค่ะ เรานั่งร้องห่มร้องไห้ ฟูมฟายหนักมาก) เพราะทั้งเราทั้งบิ้วไม่ได้ทำอะไรผิด เราสองคนรักกันมาเราช่วยเหลือกัน ดูแลกันมาตลอดไม่เคยทำอะไรเสื่อมเสียแม้แต่นิดเดียวแต่ทำไมต้องเป็นแบบนี้?? เราไม่เข้าใจเลย ว่าทำไมเรื่องแบบนี้มันต้องเกิดกับเราทั้งสองคน เราอุตส่าห์ได้รักกัน ผ่านสิ่งต่างๆมากมายมาด้วยกัน ทำไมผลสุดท้ายเป็นแบบนี้ (จริงๆเราพยายามจะบอกแม่ตั้งแต่แรกแล้วว่าเรามีแฟนแล้วนะ เพื่อให้พ่อแม่รับรู้ เพราะเวลาเราอยู่ด้วยกัน ไปไหนมาไหนอยากให้พ่อแม่รับร็ อยากให้อยู่ในขอบเขต ในสายตาผู้ใหญ่ แต่เราก็ไม่ได้บอกแกตรงๆจนแกมาจับได้เองง) แต่ผลก็แบบนี้แหละค่ะ พ่อแม่เราพูดชัดเจน ไม่ให้มีแฟน สั่งบอกให้เราเลิกยุ่งกัน เราก็บอกท่านว่าจะเลิกยุ่งเ พื่อความสบายใจของท่าน แต่เราไม่ได้เลิกกันจริงๆหรอกค่ะ เราแอบคบค่ะ เพราะเราสองคนคิดว่าเราไม่ได้ทำอะไรไม่ดี ไใ่ได้ทำอะไรเสียหาย พากันเรียนช่วยเหลือกัน บิ้วช่วยเราเราช่วยบิ้ว พ่อแม่เราก็คิดว่าเราเลิกกันเรียบร้อยไม่ได้ยุ่งเกี่ยวกันอีกเลยย แกก็เหมือนสบายใจ ทุกอย่างเหมือนจะผ่านไปได้ด้วยดีแต่...........................
มันเป็ฯวันครบรอบที่คบกับได้ 1 ปี เราเลยลงภาพคู่กับบิ้ว เป็นภาพที่นั่งอยู่ด้วยกันที่ร้านไอติม วันนั้นไปกินวันเกิดเพื่อนค่ะ เราลงภาพนั้นพร้อมแคปชั่นแบบหวานๆ เลี่ยนๆๆ หวานจนมดขึ้นเลยค่ะ คนมาเม้นเยอะมากกกก5555555 มีมือดีค่ะใครสักคนเอาภาพที่เราโพสนี่แหละค่ะส่งให้แม่เราดู นั่นแหละค่ะงานเข้าเลยยยย แกโทรเรียกเรากลับบ้านเราก็ไม่รู้ค่ะว่ามีเรื่องอะไรกลับบ้านมาทำทุกอย่างปกติ อยู่ๆแกก็ถามขึ้นมาว่ายังติดต่อกับบิ้วอยู่มั้ย เราก็แบบคิดในใจแม่ถามทำไมอีก555555 เราก็ตอบแกติดตลกไปว่าเลิกกันไปแล้วจะติดต่อกันได้ไงละ แม่บอกว่าหรอออ เราก็บอกใช่สิค่ะแม่ แม่เรายื่นภาพนี้ให้ดูถามว่าแล้วนี่ละ อะไร??เรานี่แบบใจหายลงไปอยู่ตาตุ่มเลยค่ะ หน้าซีดหมดเลยยย แม่เราก็บอกว่าไหนบอกแม่เลิกยุ่งแล้วไง เราก็ได้แต่ยืนก้มหน้า เพราะเราก็พูดไม่ออกเหมือนกัน แม่เราร้องไห้ค่ะ แกร้องไห้บอกทำไมลูกทำแบบนี้ แม่บอกลูกแล้วใช่มั้ยว่าแม่ไม่ชอบ แม่ไม่อยากให้มีเรื่องนี้ในหัวของลูกเลยทำไมถึงโกหกแม่แบบนี้ เรานี่แบบบก็ฐอกแม่ไปตรงๆอธิบายแล้วอธิบายอีกว่ามีแฟนไม่ได้ต้องเสียการเรียนเสมอไปพากันเรียนแบบนู้นแบบนี้มีเยอะแยะ แต่แกก็ไม่เข้าใจเราเลยย แกไม่ฟังแกพูดกับเราเลย ว่าถ้าลูกไม่รักดี ทำไมถึงจะไม่กล้าตัดขาด แกจะตัดขาดกับเราเรานี่แบบร้องค่ะในใจคิดว่าอะไรมันจะขนาดนี้ ทำไมเรื่องแบบนี้ต้องเกิดกับเราสุดท้าย เราไม่มีทางเลือกค่ะ เราจำใจต้องไปบอกเลิกบิ้ว ก่อนที่เราจะไปบอกเลิกเค้า เราร้องค่ะร้องทั้งคืทนเลย นอนร้องไห้ มันอารมณ์เจ็บ ทรมานที่สุดในโลกกกก เราต้องบอกเลิกคนที่เรารักและเค้าก็รักเรามาก ทั้งๆที่เรายังรักกันอยู่ ต้องบอกเลิกทั้งๆที่ยังรัก มันเจ็บมากเลยนะคะ ในหัวเราตอนนั้น เรากับบิ้วไม่ได้ทำอะไรผิดเลยทำไมถึงเป็นแบบนี้ แล้วบิ้วละบิ้วทำอะไรผิด เราไปบอกเลิกเค้าทำไมมมม นี่คือสิ่งที่อยู่นในหัวเราตอนนั้น ความทรงจำเดกี่ยวกับเราและบิ้ว ทุกสิ่งที่เราเคยทำด้วยกัน มือของเค้าที่เคยลูบหัวเรา เสียงหวานๆของเค้าที่เคยบอกรัก คอยถามต่างๆนานาต่อจากนี้จะไม่มีอีกแล้วหรอออออTT มันทรมานมากๆที่เราต้องทำแบบนี้ เราสงสารบิ้ว สงสารตัวเราเอง สงสารพ่อแม่ เหมือนเราต้องเลือกระหว่างบิ้วกับครอบครัวของเรา เราอยากเลือกบิ้ว แต่เราทำไม่ได้ (เราลืมบอกไปค่ะ แม่เรามีโรคประจำตัวคือความดัน แม่เราเครียดมากๆไม่ได้ มันอาจจะทำให้ความดันขึ้นแล้วเส้นเลือดในสมองแตกได้ ) เรายอมรับค่ะว่าเราดูเห็นแกตัวสำหรับบิ้ว แต่เรายอมให้แม่เราเป็นอะไรไม่ได้ คือถ้าเรายังดื้อจะคบต่อแล้วแม่เราต้องมาเครียดกับเรามากๆๆๆๆๆ แล้ววันนึงเกิดท่านเป็นอะไรขึ้นมามันจะเป็นยังไง พูดง่ายๆเลยก็คือเหมือนเราต้องเลือกระหว่างแม่กับบิ้ว มันดูเห็ฯแกตัวสำหรับบิ้ว แต่เราก็ต้องเลือกแม่.................
ต่อให้รักกันก็ไม่ใช่ว่าจะมีความสุขและสมหวังทุกคู่ไปTT เดี๋ยวไว้มาต่อนะค่ะ ขอตัวไปนอนก่อนน5555555555 จะมีใครรอฟังเราอยู่มั้ยยยย
ที่เราเล่ามาทั้งหมดนี่คือเรื่องจริงในชีวิตเราเลยนะคะ เราแค่อยากจะมาเล่าให้คนอื่นได้รู้ว่ามันทรมานมากแค่ไหนกว่าจะผ่านตรงนั้นมาได้ เหมือนมาหาคนแชร์ความเศร้า มาเล่าประสบการณ์ เผื่อจะมีใครเป็นแบบเรา หรือใครที่เข้าใจความรู้สึกเราตอนนี้บ้างงง
เมื่อความรักมาพร้อมกับความทุกข์
ขอเกริ่นนำนะคะ.........
ขอแทนตัวเองว่าเรานะคะ คือเราเป็นเด็กคนนึงกำลังเรียนอยู่ ม.3 ซึ่งเราเป็นเด็กที่ระดับผลการเรียนอยู่ในเกณฑ์ดีถึงดีมาก เราเหมือนเป็นเด็กเรียน เพราะเราเป็นเด็กโครงการวิทย์-คณิต เรียนได้เกรดดีมาตลอด เป็นเด็กที่ถูกพ่อแม่ตั้งความหวังในสายตาของพ่อแม่ของเรา เราเป็นเด็กขยัน เด็กตั้งใจเรียนใส่ใจกับการเรียนมากเพราะดูจากผลการเรียนและพฤติกรรมต่างๆของเรา แต่จริงๆเราไม่ได้เป็นเด็กเรียนเลยยย เป็นเด็กคนนึงที่เรียนบ้างเล่นบ้างตามภาษาเด็กทั่วๆไป มีโดดเรียนบ้าง555(แต่ตอนนั้นพ่อแม่ไม่รู้--) จริงๆเราไม่ใช่เด็กเรียบร้อยมาแต่ไหนแต่ไรอยู่แล้ว เป็นเด็กแรดๆๆร่านๆๆคนนึงก็ว่าได้ แต่เหมือนเราจะเป็นแบบนี้แค่เวลาอยู่กับเพื่อนเท่านั้นพ่อแม่เลยไม่รู้เรื่องแบบนี้เท่าไรร แต่เรื่องฟงเรื่องแฟนไม่เคยมีค่ะ อย่าว่าแต่แฟนเลยค่ะคนมาจีบยังหายากก เพราะเมื่อก่อนเราเป็นเด็กตัวสูง อ้วนด้วย เลยดูตัวใหญ่แถมดำอีกต่างหากเมื่อก่อนเคยสงสัยว่าทำไมถึงไม่มีคนมาจีบเลยยย พอกลับไปดูรูปตัวเองสมัยก่อนตอนป.6 โอ้โหววว!! รู้แล้วทำไมมม ตัวอ้วน ดำน่าเกลียดมากกก ทำให้พ่อแม่เราไม่เคยคิดเรื่องลูกจะมีแฟนปัญหาความรักนี้พ่อแม่ตัดออกอันดับแรกเลยค่ะ แต่พอเวลาผ่านไปเราเริ่มโตขึ้น เป็นผู้หญิงก็รู้จักรักสวยรักงาม หัดดูแลตัวเองทาครีมนู้นนี่นั้น ลดน้ำหนักทำให้ตัวเองดูดีขึ้นหลังจากนั้นแหละค่ะ............ พอสวยขึ้นดูดีขึ้นก็เริ่มมีผู้ชายคนน็นคนนี้เข้ามาจีบ แต่เราก็ไม่ใช่ผู้หญิงที่แบบดูคนไม่เป็นนะคะ เราดูออกว่าผู้ชายที่เข้ามาทั้งหลายม่อมากค่ะ เรื่องภาษาบ้านๆเลยคือหน้าม่อออ เราเลยไม่ได้ไปสนใจอะไรเท่าไร ทุกอย่างช่วงนี้เป็นไปได้แบบดีมากก ผลการเรียนของเราเพิ่มขึ้นเรื่อยๆๆๆๆๆ ทุกเทอมจนมีอยู่เทอมนึง เราผลการเรียนตกลงมาแต่ตกลงมาไม่มากนะคะ ตกลงมาจากเทอมแรกค่ะ แต่ก็ยังอยู่ในเกณฑ์ดีพ่อแม่ไม่ได้ว่าอะไร กำลังจะเข้าเรื่องแล้วนะคะ โรงเรียนของเราจะมีการเข้าค่ายพักแรมลูกเสือทุกภาคเรียน เรื่องมันเริ่มมาจากตรงนี้แหละค่ะ มีผู้ชายคนนึงเราขอแทนตัวเค้าว่าบิ้วนะคะ บิ้วเป็นเพื่อนร่วมชั้นกับเรา เขาเป็นเด็กเรียนเก่งแต่ไม่ค่อยตั้งใจเรียน ตามภาษาเด็กผู้ชาย เรียนให้ผ่านไปวันๆๆ ทำให้ผลการเรียนเค่ไม่ค่อยดีเท่าที่ควร เค้ามาจีบเราค่ะ ตอนเข้าค่ายนี่แหละ มีเพื่อนๆของเค้ากับเพื่อนๆของเราช่วยเชียร์ เค้าดูภายนอกเป็นคนไม่ดี ดูหน้าม่อเจ้าชู้ตามลักษณะบุคลิกภาคนอกนะคะ แต่จริงๆแล้วบิ้วเ้คาเป็ฯคนดีค่ะรักใครรักจริงเค้าพิสูจน์ให้เราเห็นจนเราใจอ่อนตกลงเป็นแฟนค่ะเค้าจีบเรานานมากก เกือบปีเลยค่ะ บิ้วเค้าดูแลเอาใจใส่เรา ถามเราตลอดว่าทำอะไร อยู่ไหน กับใคร เป็ฯห่วงเราเสมออ เรารับรู้ได้ถึงความรู้สึกดีๆไที่เค้ามีให้กับเรา เราเลยตกลงคบค่ะ เราคบกับใครมาได้ประมาณสองเดือน เกิดปัญหาขึ้นค่ะ เป็นปัญหาใหญ่มากกก คือพ่อแม่เรารู้เรื่องเรากับบิ้วค่ะ จริงๆเราไม่ได้ตั้งใจปกปิดนะคะแต่เราแค่ยังไม่กล้าบอก เราคิดว่ามันไม่มีอะไรเสียหาย เราพากันเรียน ช่วยกันเรียน ไม่ได้ชวนกันไปทำเรื่องอะไรเสียหาย แต่พ่อแม่เราไม่เข้าใจค่ะ พ่อกับแม่เราทั้งคู่เป็นคนหัวโบราณเค้าไม่เคยคิดว่าลูกเค้าจะมีเรื่องแบบนี้ พ่อกับแม่เรากลัวว่ามันจะทำให้เสียการเรียน กลัวจิตใจเราจะไปหมกมุ่นอยู่กับเรื่องนี้ทำให้เรียนได้ไม่ดี บวกกับเกรดเราออกมาไม่ดีด้วย พ่อแม่เลยคิดว่าเป็นเพราะบิ้วที่ทำให้เราเป็นแบบนั้น คือท่านจับได้ต่ะว่าเราโดดเรียน เราโดดเรียนมาหลายครั้งแล้วแต่มาจับได้ช่วงนี้พอดี เลยโยงเข้าด้วยกันเลยค่ะ เพราะพ่อกับแม่ไม่รู้ว่าเราโดดเรียนแบบนี้มาแต่ไหนแต่ไรแล้ววว คิดว่านี่เป็ฯครั้งแรก ท่านบอกกับเราว่าท่านเสียใจมากไม่คิดว่าเราจะทำแบบนี้ เราพยายามอธิบายท่านแต่เหมือนพวกท่านจะไม่ค่อยเข้าใจ แต่เราก็ไม่ได้สนใจอะไรนะคะ ยังคบกับบิ้วต่อ เพราะเราคิดว่ามันไม่ได้เกี่ยวกันเลยย พ่อแม่เรา ตามภาษาผู้ใหญ่กลัวนู้นกลัวนี่คิดไปถึงนู้น เพราะเราม.3 เดี๋ยวต้องสอบ ม.4 ท่านกลัวจะมีผลต่อการเรียน บลาๆๆๆๆๆๆ ท่านไม่อยากให้เรามีเรื่องแฟนในสมองแม้แต่นิดเดียว ท่านบอกว่าเรื่องที่โดดเรียนยังพอรับได้ แต่เรื่องมีแฟนนี่รับไม่ได้จริงๆ เราพยายามอธิบายนพ่อแม่เราว่าทำไม เราอธิบายว่ามันเป็นชีวิตวัยรุ่น เราอยากลองทำนู้นทำนี่อยากเรียนรู้ความรัก อยากลองผิดลองถูก พ่อกับแม่เราบอกท่านเข้าใจแต่ตอนนี้ไม่ใช่เวลาของเรา เรายังมีเวลสให้เรียนรู้เรื่องพวกนี้อีกเยอะ แต่พ่อแม่? นี่มันคือช่วงชีวิตวัยรุ่น เราอยากรู้ อยากลอง อยากทำอะไรที่เราอยากทำ อยากลองสิ่งต่างๆๆ แต่เหมืทอนท่านจะไม่เข้าใจ เราก็ยังคบกับบิ้วมาเรื่อยๆๆๆๆ จนได้ 4 เดือนกว่าๆๆ แม่เราค่ะ แอบเช็คโทรศัพท์เปิดดูแชตที่เราคุยกับบิ้ว คือเราคุยกันแบบบหวานๆ ก็คนเป็นแฟนกันก็มีเรียกที่รงที่รัก ตัวเอง จ้ั จ๋า มีอ้อนบ้างไรบ้าง บอกรัก บอกฝันดีเป็นธรรมดา แต่เราด้วยความที่เป็นแบบไม่ได้วางกรอบว่านี่เราเป็ฯแฟนกันนะ ต้องพูดเพราะๆหวานๆแบบนี้ไม่ค่ะคำหยาบมาหมดค่ะ กู ไอนู้นอีนู้น มาทั้งสวนสัตว์เลยค่ะ55555555 พอแม่อ่านแกตกใจมากค่ะ แกบอกว่าทำไมพูดกับหยาบคายแบบนี้ แล้วไอการที่มานั่งหวานใส่กัน บอกรงบอกรักมันใช่หรออ คำว่ารักจากปากผู้หญิงเป็ฯสิ่งที่มีค่ามากที่สุดเลยนะ แม่บอกเราแบบบนี้ เรานี่แบบอื้อหื้อออ แม่ค่ะสังคมสมัยนี่ นี่มัน 2016 คำหยาบ คำพูดคำจามันเปลี่ยนไปหมดแล้วสังคมสมัยนี้มันน้อยมากแล้วที่จะว่าพูด เราๆเธอๆมันน้อยมากกก แม่เราก็ตกใจนะแบบ ไม่คิดว่าลูกจะพูดคำหยาบคายแบบนี้ แกบอกเคยได้ยินคนอื่นพูดแต่ไม่คิดเลยว่าลูกตัวเองก็มี แต่หารู้ไม่ลูกแม่นี่แหละ55555555 สุดยิดเลยย ทุกคำทุกประเภท สวนสัตว์มาทั้งสวน55555555 แม่เราเครียดมากค่ะ พอได้อ่านแชตแล้วว แกเครียดมากกก แกนอนไม่หลับอยู่หลายคืน เครียดเรื่องเรานี่แหละค่ะ แต่เราไม่รู้เลยยเพราะเราแยกห้องนอนกับแม่ เลยไม่รู้ว่าแกเป็นไง เราร็เพราะว่าแม่เราค่ะโทรไปหาพี่สาวเราที่เรียนอยู่โรงเรียนเดียวกัน บอกว่าแม่ไม่ชอบเลยเด็กผู้ชายคนนี้ พูดจาหยาบคาย มาบอกรงบอกรักกันแบบนี้มันไม่ถูกต้อง แกรับไม่ได้ แกบอกพี่สาวเราว่าแกเครียดมาก แกไม่รู้จะทำยังไงพี่สาวเราก็รักฟังค่ะ แต่แกก็มาบอกเรา เราเป็ฯคนใจร้อนอยู่แล้วพอได้ยินแบบนี้ขึ้นเลยค่ะเดินไปถามแม่เลยค่ะความอัดอั้นหลายๆอย่าง รวมกับการที่แม่มีอะไรแล้วไม่บอกเรา เก็บไว้แล้วไปบอกคนอื่น ไปคุยกับคนอื่นไม่คุยกับเรา เย็ญวันนั้นเลยค่ะ กลับบ้านไป นั่งคุยกันเลยกับทั้งพ่อและพ่อ ถามเลยค่ะบอกไปตรงๆว่าเราไม่เข้าใจ เหมือนแม่เราพยายามทำให้มันเป็นเรื่องใหญ่ ไปปรึกษาคนนู้นคนนี้ แต่ไปมาคุยกับเราตรงๆ เวลาเราไปเจอคนที่แม่ปรึกษาเค้าก็จะมองเราแบบ อีเด็กนี่ใจแตก อะไรแบบนี้ ซึ่งเราก็แบบไม่โอเคจริงๆๆ พ่อแม่เราก็เลยบอกกับเราตรงๆๆว่า พ่อแม่ไม่โฮเคนะ ไม่อยากให้ลูกคืดเรื่องมีแฟนก่อนเลย เหมือนเรื่องนี้มันทำให้ลูกของแม่ดูไม่ตั้งใจเรียน เหลวไหลการเรียนตกลงนะ เพราะผู้ชายคนนี้(เพราะบิ้ว) แล้วอีกอย่างผู้ชายคนนี้แม่ไม่โอเคเลยนะ กับคำพูดคำจา ดูหยาบคายมากๆ แม่อยากให้ลูกเลิกยุ่งกับเค้า(อื้อหือออออ คำนี้มันจี๊ดมากๆๆเลยค่ะ เรานั่งร้องห่มร้องไห้ ฟูมฟายหนักมาก) เพราะทั้งเราทั้งบิ้วไม่ได้ทำอะไรผิด เราสองคนรักกันมาเราช่วยเหลือกัน ดูแลกันมาตลอดไม่เคยทำอะไรเสื่อมเสียแม้แต่นิดเดียวแต่ทำไมต้องเป็นแบบนี้?? เราไม่เข้าใจเลย ว่าทำไมเรื่องแบบนี้มันต้องเกิดกับเราทั้งสองคน เราอุตส่าห์ได้รักกัน ผ่านสิ่งต่างๆมากมายมาด้วยกัน ทำไมผลสุดท้ายเป็นแบบนี้ (จริงๆเราพยายามจะบอกแม่ตั้งแต่แรกแล้วว่าเรามีแฟนแล้วนะ เพื่อให้พ่อแม่รับรู้ เพราะเวลาเราอยู่ด้วยกัน ไปไหนมาไหนอยากให้พ่อแม่รับร็ อยากให้อยู่ในขอบเขต ในสายตาผู้ใหญ่ แต่เราก็ไม่ได้บอกแกตรงๆจนแกมาจับได้เองง) แต่ผลก็แบบนี้แหละค่ะ พ่อแม่เราพูดชัดเจน ไม่ให้มีแฟน สั่งบอกให้เราเลิกยุ่งกัน เราก็บอกท่านว่าจะเลิกยุ่งเ พื่อความสบายใจของท่าน แต่เราไม่ได้เลิกกันจริงๆหรอกค่ะ เราแอบคบค่ะ เพราะเราสองคนคิดว่าเราไม่ได้ทำอะไรไม่ดี ไใ่ได้ทำอะไรเสียหาย พากันเรียนช่วยเหลือกัน บิ้วช่วยเราเราช่วยบิ้ว พ่อแม่เราก็คิดว่าเราเลิกกันเรียบร้อยไม่ได้ยุ่งเกี่ยวกันอีกเลยย แกก็เหมือนสบายใจ ทุกอย่างเหมือนจะผ่านไปได้ด้วยดีแต่...........................
มันเป็ฯวันครบรอบที่คบกับได้ 1 ปี เราเลยลงภาพคู่กับบิ้ว เป็นภาพที่นั่งอยู่ด้วยกันที่ร้านไอติม วันนั้นไปกินวันเกิดเพื่อนค่ะ เราลงภาพนั้นพร้อมแคปชั่นแบบหวานๆ เลี่ยนๆๆ หวานจนมดขึ้นเลยค่ะ คนมาเม้นเยอะมากกกก5555555 มีมือดีค่ะใครสักคนเอาภาพที่เราโพสนี่แหละค่ะส่งให้แม่เราดู นั่นแหละค่ะงานเข้าเลยยยย แกโทรเรียกเรากลับบ้านเราก็ไม่รู้ค่ะว่ามีเรื่องอะไรกลับบ้านมาทำทุกอย่างปกติ อยู่ๆแกก็ถามขึ้นมาว่ายังติดต่อกับบิ้วอยู่มั้ย เราก็แบบคิดในใจแม่ถามทำไมอีก555555 เราก็ตอบแกติดตลกไปว่าเลิกกันไปแล้วจะติดต่อกันได้ไงละ แม่บอกว่าหรอออ เราก็บอกใช่สิค่ะแม่ แม่เรายื่นภาพนี้ให้ดูถามว่าแล้วนี่ละ อะไร??เรานี่แบบใจหายลงไปอยู่ตาตุ่มเลยค่ะ หน้าซีดหมดเลยยย แม่เราก็บอกว่าไหนบอกแม่เลิกยุ่งแล้วไง เราก็ได้แต่ยืนก้มหน้า เพราะเราก็พูดไม่ออกเหมือนกัน แม่เราร้องไห้ค่ะ แกร้องไห้บอกทำไมลูกทำแบบนี้ แม่บอกลูกแล้วใช่มั้ยว่าแม่ไม่ชอบ แม่ไม่อยากให้มีเรื่องนี้ในหัวของลูกเลยทำไมถึงโกหกแม่แบบนี้ เรานี่แบบบก็ฐอกแม่ไปตรงๆอธิบายแล้วอธิบายอีกว่ามีแฟนไม่ได้ต้องเสียการเรียนเสมอไปพากันเรียนแบบนู้นแบบนี้มีเยอะแยะ แต่แกก็ไม่เข้าใจเราเลยย แกไม่ฟังแกพูดกับเราเลย ว่าถ้าลูกไม่รักดี ทำไมถึงจะไม่กล้าตัดขาด แกจะตัดขาดกับเราเรานี่แบบร้องค่ะในใจคิดว่าอะไรมันจะขนาดนี้ ทำไมเรื่องแบบนี้ต้องเกิดกับเราสุดท้าย เราไม่มีทางเลือกค่ะ เราจำใจต้องไปบอกเลิกบิ้ว ก่อนที่เราจะไปบอกเลิกเค้า เราร้องค่ะร้องทั้งคืทนเลย นอนร้องไห้ มันอารมณ์เจ็บ ทรมานที่สุดในโลกกกก เราต้องบอกเลิกคนที่เรารักและเค้าก็รักเรามาก ทั้งๆที่เรายังรักกันอยู่ ต้องบอกเลิกทั้งๆที่ยังรัก มันเจ็บมากเลยนะคะ ในหัวเราตอนนั้น เรากับบิ้วไม่ได้ทำอะไรผิดเลยทำไมถึงเป็นแบบนี้ แล้วบิ้วละบิ้วทำอะไรผิด เราไปบอกเลิกเค้าทำไมมมม นี่คือสิ่งที่อยู่นในหัวเราตอนนั้น ความทรงจำเดกี่ยวกับเราและบิ้ว ทุกสิ่งที่เราเคยทำด้วยกัน มือของเค้าที่เคยลูบหัวเรา เสียงหวานๆของเค้าที่เคยบอกรัก คอยถามต่างๆนานาต่อจากนี้จะไม่มีอีกแล้วหรอออออTT มันทรมานมากๆที่เราต้องทำแบบนี้ เราสงสารบิ้ว สงสารตัวเราเอง สงสารพ่อแม่ เหมือนเราต้องเลือกระหว่างบิ้วกับครอบครัวของเรา เราอยากเลือกบิ้ว แต่เราทำไม่ได้ (เราลืมบอกไปค่ะ แม่เรามีโรคประจำตัวคือความดัน แม่เราเครียดมากๆไม่ได้ มันอาจจะทำให้ความดันขึ้นแล้วเส้นเลือดในสมองแตกได้ ) เรายอมรับค่ะว่าเราดูเห็นแกตัวสำหรับบิ้ว แต่เรายอมให้แม่เราเป็นอะไรไม่ได้ คือถ้าเรายังดื้อจะคบต่อแล้วแม่เราต้องมาเครียดกับเรามากๆๆๆๆๆ แล้ววันนึงเกิดท่านเป็นอะไรขึ้นมามันจะเป็นยังไง พูดง่ายๆเลยก็คือเหมือนเราต้องเลือกระหว่างแม่กับบิ้ว มันดูเห็ฯแกตัวสำหรับบิ้ว แต่เราก็ต้องเลือกแม่.................
ต่อให้รักกันก็ไม่ใช่ว่าจะมีความสุขและสมหวังทุกคู่ไปTT เดี๋ยวไว้มาต่อนะค่ะ ขอตัวไปนอนก่อนน5555555555 จะมีใครรอฟังเราอยู่มั้ยยยย
ที่เราเล่ามาทั้งหมดนี่คือเรื่องจริงในชีวิตเราเลยนะคะ เราแค่อยากจะมาเล่าให้คนอื่นได้รู้ว่ามันทรมานมากแค่ไหนกว่าจะผ่านตรงนั้นมาได้ เหมือนมาหาคนแชร์ความเศร้า มาเล่าประสบการณ์ เผื่อจะมีใครเป็นแบบเรา หรือใครที่เข้าใจความรู้สึกเราตอนนี้บ้างงง