กระทู้สั้นๆนะครับ เพราะผมไปแปบเดียวจริงๆ ไปถึงจันทบุรี 6 โมงเพื่อเก็บแสงสุดท้ายที่คุ้งนางพญา แล้วดิ่งกลับตอน 11 โมงเพื่อมาสัมภาษณ์งาน เสริมที่ กทม บ่าย 3
สารภาพตามตรง ผมไม่เคยรู้เลย ว่าจันทบุรี... มีอะไรดี เท่าที่นึกออกจากภาพที่เพื่อนๆ ชอบออกทริปไปกัน คือไปถ่ายรูปจุดชมวิวเนินนางพญา ครับ พร้อมกับคล้องกุญแจ
ซึ่งผมก็ไปทันพอดีแบบฉิวเฉียด 5555 เป็นภาพที่สวยจริงๆนะทะเลสุดลูกตา พร้อมกับภูเขาที่แดดย้อนกลับมา สาดไปทั่วเกิดสีส้มจางๆ กับท้องฟ้าที่ระเบิด เพื่อให้รู้ว่าธรรมชาติยิ่งใหญ่เพียงใด
ต่อมาผมเดินทางไปโบสถ์ยอดนิยม สำหรับการถ่าย wedding แต่ดันไปกลางคืน แล้วเค้าก็ปิดไฟซะด้วยซิ T_T
โบสถ์วัดแม่พระปฏิสนธินิรมล ครับ สวยงามมากแต่มาช่วงเช้าน่าจะสวยกว่า
เดินทะลุมาทางด้านหลังโบสถ์ข้ามสะพานเล็กๆมาครับ ออกขวา คือถนนเมืองเก่าของจันทบุรี
ของอร่อย Hostel เก๋ๆ เยอะแยะมาก
แต่ผมไปสะดุดกับร้านกาแฟร้านนึง ที่มีภาพการ์ตูน ศิลปะ สีน้ำ เต็มไปหมด นั่นคือร้าน “บางเวลา” ครับ
ไม่รอช้า ผมเข้าไปสั่ง ชามะนาวแก้เหนื่อย พร้อมกับเดินเล่นในร้าน...
ฝาผนังเต็มไปด้วย Post card หรือภาพสีน้ำ กระดาษวาดการ์ตูน ที่มีลายเส้นคุ้นๆสายตาเด็กยุค 80 แบบเราซะจริงๆ
ผมจึงหันไปถามพี่เค้าแบบโง่ๆเลย “พี่เป็นนักเขียนการ์ตูนหรอ?”
ใช่ครับ ร้านนี้คือร้านกาแฟ ที่พี่น้อยหน่าเค้าเขียนการ์ตูนอยู่ ขณะที่ผมถามเค้าว่า พี่เขียนการ์ตูนที่นี่ ? พี่เลยเปิดร้านขายกาแฟใช่ป่ะ?
“เปล่าครับ พี่เปิดร้านขายไข่เค็ม แล้วขายกาแฟกับเขียนการ์ตูนครับ “ พร้อมกับยื่นไข่เค็ม package สวย มีตัวการ์ตูนบนเปลือกมาให้ผมดู
นี่พี่... อำผมใช่มั้ย......
ไข่เค็มก็มีนะ ;p
นอกจากชามะนาวหวานหอม เปรี้ยวนิดๆที่โดนใจลิ้นผมเป็นอย่างมาก ภาพ Post card และเสื้อบางเวลาของพี่เค้าก็ติดตาผมเหลือเกิน มันไม่ใช่แค่สวยครับ วาดภาพสวย คนฝึกมานานก็วาดได้
แต่ถ้าวาดภาพ “ฝัน” ต้องมีความฝันด้วยครับถึงจะวาดได้
แต่ละรูปใน post card ทำให้ผมสงสัย มันชวนให้เกิดคำถามครับ
พี่วาดเล่นๆหรอ?
เปล่าพี่วาดเพื่อให้เข้ากับบทความของพี่ ใน Facebook โรงบ่มฝัน ครับ
ไม่ว่าจะเป็นภาพ ป่าในคอนกรีต ความคิดที่พูดไม่ได้ (แนะนำลองไปหาอ่านใน facebook โรงบ่มฝันเองครับ)
หลังจากนั่งกินกาแฟกันเสร็จ ถ้าสั่งครบ 5 แก้ว หยิบ Post card ไปได้ 1 ใบ
ผมเลือกอยู่นาน พร้อมกับถามไปเรื่อยๆ ว่าภาพนี้พี่จะสื่ออะไร มันค่อนข้างสุดยอดมากๆ
เนื่องจากฟิลลิ่งของผมตอนนี้ ภาพนี้จึงเข้ากับผมมากที่สุดครับ
การรอ.... จะทำให้นาฬิกา มีความหมาย มากกว่าตัวจับเวลา...
ที่ผมเข้าไปไม่ใช่ร้านกาแฟครับ มันคือโรงบ่มฝันของพี่เค้าจริงๆ
หลังจากนั้นก็กลับมากินอาหารทะเล พักผ่อนครับ ตื่นมาเพื่อเดินทางไป น้ำตกพลิ้ว ก่อนจะกลับ
แอบเล่าว่า ผมใส่ยูคาตะไปเดิน มีคนไทย นินทาผมว่า ไอ้ญี่ปุ่นนี่
บ้าป่ะวะ ใส่ชุดนี้มาเดิน 5555
ผมได้ยินนะเฟ้ยยยย
ฝากเพจจ้ะ เพิ่งเปลี่ยนชื่อเพจ เพราะซ้ำกับเพจสาวสวยท่องเที่ยวเหมือนกัน
www.facebook.com/TimelineTimeToTravel
หลงรักอะไรเบอนั้น ... ร้านขายไข่เค็มที่มีกาแฟเติมฝัน จันทบุรี 2 วัน 1 คืน ขี่มอไซต์เที่ยวแบบดิบๆ อยากไปก็ไป
สารภาพตามตรง ผมไม่เคยรู้เลย ว่าจันทบุรี... มีอะไรดี เท่าที่นึกออกจากภาพที่เพื่อนๆ ชอบออกทริปไปกัน คือไปถ่ายรูปจุดชมวิวเนินนางพญา ครับ พร้อมกับคล้องกุญแจ
ซึ่งผมก็ไปทันพอดีแบบฉิวเฉียด 5555 เป็นภาพที่สวยจริงๆนะทะเลสุดลูกตา พร้อมกับภูเขาที่แดดย้อนกลับมา สาดไปทั่วเกิดสีส้มจางๆ กับท้องฟ้าที่ระเบิด เพื่อให้รู้ว่าธรรมชาติยิ่งใหญ่เพียงใด
ต่อมาผมเดินทางไปโบสถ์ยอดนิยม สำหรับการถ่าย wedding แต่ดันไปกลางคืน แล้วเค้าก็ปิดไฟซะด้วยซิ T_T
โบสถ์วัดแม่พระปฏิสนธินิรมล ครับ สวยงามมากแต่มาช่วงเช้าน่าจะสวยกว่า
เดินทะลุมาทางด้านหลังโบสถ์ข้ามสะพานเล็กๆมาครับ ออกขวา คือถนนเมืองเก่าของจันทบุรี
ของอร่อย Hostel เก๋ๆ เยอะแยะมาก
แต่ผมไปสะดุดกับร้านกาแฟร้านนึง ที่มีภาพการ์ตูน ศิลปะ สีน้ำ เต็มไปหมด นั่นคือร้าน “บางเวลา” ครับ
ไม่รอช้า ผมเข้าไปสั่ง ชามะนาวแก้เหนื่อย พร้อมกับเดินเล่นในร้าน...
ฝาผนังเต็มไปด้วย Post card หรือภาพสีน้ำ กระดาษวาดการ์ตูน ที่มีลายเส้นคุ้นๆสายตาเด็กยุค 80 แบบเราซะจริงๆ
ผมจึงหันไปถามพี่เค้าแบบโง่ๆเลย “พี่เป็นนักเขียนการ์ตูนหรอ?”
ใช่ครับ ร้านนี้คือร้านกาแฟ ที่พี่น้อยหน่าเค้าเขียนการ์ตูนอยู่ ขณะที่ผมถามเค้าว่า พี่เขียนการ์ตูนที่นี่ ? พี่เลยเปิดร้านขายกาแฟใช่ป่ะ?
“เปล่าครับ พี่เปิดร้านขายไข่เค็ม แล้วขายกาแฟกับเขียนการ์ตูนครับ “ พร้อมกับยื่นไข่เค็ม package สวย มีตัวการ์ตูนบนเปลือกมาให้ผมดู
นี่พี่... อำผมใช่มั้ย......
ไข่เค็มก็มีนะ ;p
นอกจากชามะนาวหวานหอม เปรี้ยวนิดๆที่โดนใจลิ้นผมเป็นอย่างมาก ภาพ Post card และเสื้อบางเวลาของพี่เค้าก็ติดตาผมเหลือเกิน มันไม่ใช่แค่สวยครับ วาดภาพสวย คนฝึกมานานก็วาดได้
แต่ถ้าวาดภาพ “ฝัน” ต้องมีความฝันด้วยครับถึงจะวาดได้
แต่ละรูปใน post card ทำให้ผมสงสัย มันชวนให้เกิดคำถามครับ
พี่วาดเล่นๆหรอ?
เปล่าพี่วาดเพื่อให้เข้ากับบทความของพี่ ใน Facebook โรงบ่มฝัน ครับ
ไม่ว่าจะเป็นภาพ ป่าในคอนกรีต ความคิดที่พูดไม่ได้ (แนะนำลองไปหาอ่านใน facebook โรงบ่มฝันเองครับ)
หลังจากนั่งกินกาแฟกันเสร็จ ถ้าสั่งครบ 5 แก้ว หยิบ Post card ไปได้ 1 ใบ
ผมเลือกอยู่นาน พร้อมกับถามไปเรื่อยๆ ว่าภาพนี้พี่จะสื่ออะไร มันค่อนข้างสุดยอดมากๆ
เนื่องจากฟิลลิ่งของผมตอนนี้ ภาพนี้จึงเข้ากับผมมากที่สุดครับ
การรอ.... จะทำให้นาฬิกา มีความหมาย มากกว่าตัวจับเวลา...
ที่ผมเข้าไปไม่ใช่ร้านกาแฟครับ มันคือโรงบ่มฝันของพี่เค้าจริงๆ
หลังจากนั้นก็กลับมากินอาหารทะเล พักผ่อนครับ ตื่นมาเพื่อเดินทางไป น้ำตกพลิ้ว ก่อนจะกลับ
แอบเล่าว่า ผมใส่ยูคาตะไปเดิน มีคนไทย นินทาผมว่า ไอ้ญี่ปุ่นนี่
ผมได้ยินนะเฟ้ยยยย
ฝากเพจจ้ะ เพิ่งเปลี่ยนชื่อเพจ เพราะซ้ำกับเพจสาวสวยท่องเที่ยวเหมือนกัน
www.facebook.com/TimelineTimeToTravel