Audax จอมบึง 200 กิโล....งานปั่นระยะ 200 โลครั้งแรกของเอ๋ และเราทำมันได้แล้วเย้!! ที่เอ๋อยากปั่นงานนี้เพราะเป็นการปั่น 200 กิโลที่ใกล้บ้านที่สุดละ...แค่เห็นเส้นทางก็รู้แล้วว่ามันเหนื่อยและท้อแท้ ขนาดไหน? ใครๆ เจอหน้าเอ๋ก็จะบอกว่า....เจ้าถิ่นนี่สบาย!! เอ๋ก็ยิ้มแหยแล้วบอกว่า สบายเลยค่ะเอ๋ก็ไม่เคยไปปั่นตรงที่มีเขาเยอะๆ ชันๆ สักเท่าไหร่นะคะ555 รู้สึกเสียของใช่ไหมคะมีเขาอยู่รอบบ้านแท้ๆ แต่เวลาออกไปปั่นจริงคือเส้น 30 กิโลที่เนินน้อยที่สุดและพระอาทิตย์ตกสวยๆ นั่นแหละค่ะเส้นโปรดเลย หรือไม่หากก๊วนไม่มีไม่ว่างก็ปั่นบนเทรนเน่อร์อยู่บ้านนั่นแหละค่ะ นานน๊านนนนนนนนนนจะออกไปปั่นเส้นทางเขาโหดๆ สักครั้ง แต่ย้ำว่านานมากจริงๆ ค่ะ - -"
ในเมื่อตั้งใจลงแล้วก็ชวนเพื่อนสิคะรออะไร เพื่อนที่อินเลิฟการปั่นขั้นสุดตอนนี้เอ๋มองไปก็เจอแต่ชื่อคนนี้เลย จะใครหล่ะก็ ไม้ อรยา Maai Oraya Anannit (#qedride #qed) นั่นแล ที่เห็นหน้ากันมาตั้งแต่เรียนโครงการ K SME Care ไม่น่าเชื่อนะว่าเราจะมาปั่นจักรยานกันขนาดนี้5555 และในก๊วนนี้ก็จะมีพี่ขาแรงแกร่งทนทานจากกลุ่มเดียวกันอย่างพี่ตุ๊ Theerapong Naewsuk มีพี่นน Non Sooppipatt โอม Atithep Chodchoy และเบนซ์ และพี่บู๊
เอ๋ขอเรียกว่าโปรไม้ โปรพี่ตุ๊ โปรพี่นน โปรพี่โอม ละกันเน้อคู่ควรมากๆ นับถือผู้หญิงตัวเล็กจิ๋วคนนี้จริงๆ แกร่งได้ใจมาจ้ะ
งาน นี้บ้านใกล้แต่ตื่นเต้นนอนไม่หลับ นอนไป 5 ชม. ตั้งนาฬิกาปลุกตี 4 ตื่นปุ๊บเดินไปเปิดเตาอบ...ห๊ะเปิดเตาทำไม55 ก็ตั้งใจม้วนครัวซองค์ช็อคโกแลตไว้ตั้งแต่ตอนกลางคืนจะอบไปกินน่ะสิ และพอเปิดเตาไว้ก็รีบมาอาบน้ำ พออาบน้ำเสร็จวิ่งไปเอาขนมเข้าเตาหลังจากอุ่นเตาไว้ระหว่างอาบน้ำ ทันใดนั้นที่ขนมอยู่ในเตาเราก็วิ่งมาแต่งหน้าเริ่มจากกันแดดแบบละเมียดละไม ย้ำไปย้ำมา 2 รอบ และลงคุชชั่นปกป้องหน้าอีกชั้นนึง 555 นี่แหละเคล็ดลับหน้าไม่เป็นฝ้าเพราะเราปกป้องหนาแน่นค่ะ ถ้าปั่นไกลๆยาวๆ แบบนี้เอ๋ขอแค่คิ้วนิดๆ กะอายไลเนอร์แบบกันน้ำพอเลยค่ะ เวลาถ่ายรูปมายังไงก็จะใสๆเป๊ะอยู่ค่ะอิอิ แต่งหน้าแต่งตัวเสร็จภายใน 20 นาทีครัวซองก์อบเสร็จพอดีปิดเตาเตรียมข้าวของเครื่องใช้และจักรยานขึ้นรถสิ คะ (ข้าวของเครื่องใช้ได้แก่...ที่ชาร์ตแบตมือถือ สายชาร์ต Wahoo ครีมกันแดด วิตามินซีblanco คุชชั่นface shop ลิปใสๆ ยากระเพาะ ยาพารา ตังค์600บาท ไม่มีอายไลน์เนอร์แบบที่ไม้ อรยากล่าวหาไว้นะคะ แต่งไปจากบ้านพอ200โลเอาอยู่ค่ะ) แล้วไหนอุปกรณ์ซ่อมยางแบบที่อรยาเธอบอก ก็เอ๋คิดว่ายางรถเอ๋ยังใหม่มากมันคงไม่น่าจะแตกล่ะเซ่...จริงๆกระเป๋าไม่มีที่เก็บละค่ะ555
ไปถึงงานก็ 6 โมงกว่าละเจอเพื่อนๆเยอะเหมือนกันแหะ เจอน้องแอมมิ น้องฮีบี้ด้วย ตอนแรกคิดว่ามาสายปั่น audax ต้องไม่ค่อยมีเพื่อนแน่ๆ เลย แต่ปรากฎว่าเพื่อนๆที่เห็นกันอยู่บ่อยๆ ก็มาเยอะนะดีใจมากค่ะที่มาทักทายถ่ายรูปกัน และหากบางทีเอ๋ความจำไม่ดีจำชื่อไม่ได้แนะนำตัวได้เลยค่าาาาบางทีเห็นหน้าจำได้แต่หน้าจริงๆ นะคะต้องขออภัย T T เจอพี่ตุ๊ พี่นน เบนซ์ ก่อนเลย และดีใจได้เจอพี่เอกเลยเอาครัวซองก์ที่อบมาแล้วเอ๋นั่งกินมาในรถส่งให้พี่เอกไปสภาพที่โดนเอ๋ทับไปครึ่งนึงแบนเลยเสียดายจริงๆ ตอนแรกอบมาสวยๆ เฮ้ยยยย
ตอนนั้นที่งานเขาประกาศปล่อยตัวกันแล้วแต่ทีมงานอันแข็งแกร่งเรายังมาไม่ครบเบย คิดว่าเราน่าจะออกเป็นกลุ่มท้ายๆแล้วหล่ะตอนประมาณ 7.30 น. ออกตัวกดไมล์ Wahoo หัวใจออกตัวไป 115 อาจเพราะนอนน้อยด้วยมีผลจริงๆ การปั่นครั้งนี้เพื่อนๆ ในทีมยกให้เป็นทีมงานมืออาชีพที่ไม่ทิ้งกันจริงๆ ซาบซึ้งใจมากๆ จริงๆ เอ๋ได้ยินมาว่าทุกคนมางานนี้เพราะอยากให้เอ๋ปั่นจบ 200 โลแรกให้ได้ (เพราะเพื่อนๆ ทั้งกลุ่มนี้มาปั่นงานนี้ตอนเทสต์รันไปตั้งแต่ปีที่แล้วจบกันไปแล้วด้วย) แถมมีการวางแผนกันมาด้วยว่าจะให้เอ๋ปั่นจบยังไงแบบที่ยังสวยๆ และเดินได้สบายๆ ไม่เหนื่อยล้าจนเกินไป เหยยยยยยยวางแผนกันขนาดเน้...นี่เอ๋เลยคิดว่าเอ๋นี่ตัวถ่วงของทีมเลยทีเดียว แต่ก็ขอขอบคุณในผลงานนี้จริงๆ เอ๋ได้ปั่นไปกับกลุ่มที่รอกันตลอดทาง และไม่ยอมให้หลุดกลุ่มเลยทั้งลาก ทั้งผลักดัน ช่วงขาไปโปรพี่ตุ๊ โปรพี่โอม ช่วยตลอดทางแถมเอ๋เพิ่งรู้ว่าในทีมเรามีหมอนวดมือดีอยู่ด้วยสิอิอิ นวดเส้นคอบ่าไหล่ให้ทุกจุดเช็คพ้อยส์ เพราะโปรพี่โอมให้เหตุผลว่า ยูวไม่เคยปั่นไกลมันจะปวดตึงทรมาน... เหยยยยยเริ่ดอ่ะ เอ๋ตึงไหล่และหัวมากค่ะ
หลังจากปีนมาทุกเนินในสวนผึ้ง และเช็คพ้อยส์แรกตรงกล้วยทอดแม่ทิม(กล้วยม้วนอร่อยเลิศของสวนผึ้ง) ทุกทีที่หยุดเช็คทีมงานจะบอกว่าให้หยุดได้แว่บเดียวนะไม่ให้พักนานเดี๋ยวจะ ไม่มีแรงปั่นต่อคือต้องรีบกินรีบพักและไปต่อเลย เอ๋กินสัปปะรด กะไอติมผีเสื้อและน้ำเย็นพอละ ไปต่อเลยข่าาาา....แล้วก็ไปปีนเนินอู่หลงกันต่อโปรพี่โอมช่วยดันส่งตลอด แถมบอกว่าเป็นการเซฟแรงให้เอ๋มีเหลือปั่นจนจบซึ้งใจ เพราะเข้าใจว่าเอ๋ไม่เคยปั่นไกลๆ กลัวจะจบแล้วยืนไม่ไหวไรงี้......และเราไปแวะทานข้าวกลางวันกันที่อริสโต้รีสอร์ทคือโทรสั่งข้าวไว้ก่อนเพื่อ ความรวดเร็ว(ปั่นแบบนี้ควรทำทุกอย่างต่อเนื่องไม่งั้นพักนานๆมันจะไม่อยากไปต่อละสิ) ตอนนั้นโปรพี่โอมให้กินเม็ดแคปซูนเกลือกันตะคริว(เออปั่นมา 80 โลแล้วยังไม่เป็นตะคริวเลยแหะสงสัยกลัวเพราะเอ๋พ่น Pro Enhancer ตลอดเวลาข่าาาาาาา) แต่พอออกตัวจากอริสโตเตรียมขึ้นเนินแรกปุ๊บ!! เอิ่ม...ตะคริวจับต้นขาด้านในเริ่มจากข้างขวา และลามมาซ้ายทันที แอบคิดว่าเพราะเกลือเม็ดนั่นแน่ๆ 555 ตอนนั้นพี่ตุ๊ปั่นตามใกล้ๆ เย้ยยยยโปรพี่ตุ๊คะ ตะคริวมาข่าาาาาาา พี่ตุ๊ปั่นมาบอกเทคนิคควงรอบขา เอ๋รีบควงขาไม่หยุดเลยและช่วยดันประคอง และเอ๋เอาน้ำราดตะคริวหายไปเลยทีนี้ และพี่คริวลาขาดกันไปเลยกับทริปนี้ัไม่กล้ามาอีกเลย ีใจ
เส้นทาง ต่อจากนี้พอเลยสวนผึ้งออกไปทางด่านมะขามเตี้ยกาญจนบุรีเอ๋เคยไปแต่ แบบขับรถ แต่พอปั่นจักรยานไปเส้นทางนี้น่าสนใจมากทั้งโค้งทั้งเนินและวิวข้างทางที่สวยมากๆ มีเหมือนอ่างเก็บน้ำ มีพระ มีภูเขา สวยงามจริงๆ เอ๋ต้องมีโอกาสไปปั่นแถวนี้อีกแน่นอน ถึงเช็คพ้อยส์ 2 ได้ 103 กม. ตรงนี้กินเกลือแร่ไป 1 ขวดแล้วไปต่อวนกลับเข้าสวนผึ้งเหมือนเดิม ขากลับนี้ทางทีมส่งให้โปรพี่นน มาดูแลเอ๋ต่อ โปรพี่นนช่วยดันพร้อมกับสอนวิธีปั่นคลายกรด การควงขาคลายความล้าไปด้วย และการหายใจที่ถูกวิธี เรียกว่าเป็นโค้ชที่ดีมากๆ เลยค่ะ เอ๋จะจำมาใช้ต่อไปแน่นอนค่าาาาาขอบคุณนะคะ เราพักอีกจุดตรงข้ามอริสโต้ละทีนี้ กินน้ำเติมน้ำเย็นกินไอติม และไปต่อและทีนี้เราก็มองเห็นฝนมาขาวเลยฝั่งสวนผึ้งที่เราต้องไปตรงเขาลูก นั้นแหละ ปั่นมาสักกิโลที่ 130-135 ไม่รอดฝนเทลงมาเม็ดใหญ่มากๆๆ เปียกชุ่มฉ่ำรองเท้าเต็มไปด้วยน้ำ แต่เย็นสบายเอ๋ชอบมากค่ะ เอ๋ชอบยืนปั่นเวลาที่มันเมื่อยๆ ได้ยืดขาด้วย แต่โปรพี่ตุ๊บอกว่าเวลาฝนตกอย่ายืนเดี๋ยวจะล้มได้ง่ายๆ เลยนั่งปั่นไปๆค่ะ แล้วก็แอบคิดว่ากระเป๋าอุปกรณ์ใต้อานจะเปียกไหมนะเพราะชาร์ตแบตมือถือไว้ คือตัว Wahoo มันต้องซิงค์กับโทรศัพท์น่ะสิแต่ไม่มีปัญหาเลยฝนเทมาข้างหน้าไม่เปียกและ กระเป๋ากันน้ำได้ดีเลยค่ะ และเราก็เจอฝน 2 สเต็ป มาตรงกิโลที่ 140-145 อีก จนถึงเช็คพ้อยส์ 3 พักอีกแพร้บเดียวจริงๆ กินกล้วยทอดไป 2 ชิ้นตอนนี้ไม่หิวแล้ว ตอนนี้ได้สัก 150 โลแล้วคิดว่าอีกอึดใจเดียว แต่ก็คือต้องปีนเนินเรื่อยๆ ไปอีกหลายโลเลยกว่าจะมาโผล่หน้าอำเภอสวนผึ้ง ช่วงที่ปั่นในซอยนั่นมันทางไปบ้านฉันเลยนะ 55555
เช็คพ้อยส์ 4 นี่มันอีก 30 โลนิดๆ ก็ถึงจอมบึงล่ะเน้อช่วงนี้หล่ะที่มันจะรู้สึกเหนื่อยล้าแล้วแบบว่าอยากจะ เปลี่ยนเป็นเลี้ยวปั่นเข้าบ้านจริงเชียว เพื่อนๆ ในทีมให้กำลังใจและช่วยได้เยอะมากจริงๆ ถึงโปรพี่ตุ๊จะตะคริวมาหนักแต่ก็ปั่นจนจบหมดสเปรย์ไป 3 กระป๋อง5555 ปั่นมาด้วยกันยังไม่ได้มีรูปรวมทีมงานเลยเช็คพ้อยส์ที่ต้องซื้อของ cj express ตรงชัฎป่าหวายได้ถ่ายรูปด้วยกัน และดื่มน้ำเกลือแร่ไป 2 ขวดเลยตรงนี้ อาจจะหยุดตรงนี้นานไปพอกลับมาปั่นอีกแค่ 20 กิโลสุดท้ายนี้เอ๋คิดว่ามันรู้สึกหนืดและเหนื่อยที่สุดเลย แต่โปรพี่นนบอกว่ามันจะเป็นแบบนี้แหละแล้วพี่นนก็ปั่นลากมาด้วยความเร็ว สบายๆ การฝึกหายใจแบบที่โปรพี่นนสอนมันช่วยให้หัวใจไม่ปรู้ดปรี้ดไม่หายใจหอบจริงๆ
สรุป ปั่นมายังจุด finish ตอน 6 โมงนิดๆ ใช้เวลารวมไป 11 ชม. หัวใจเฉลี่ยที่ 140 ใช้พลังงานไป 6,000 กว่าแคลลอรี่ แฮปปี้มากค่ะ.....(ฉันปั่นใช้พลังงานไป 6,000 ฉันจะกินอะไรก็ได้!! โอมหมอนวดเส้นทีมเรากล่าวไว้5555) ปั่นจบยังยิ้มถ่ายรูปกับเพื่อนๆได้อีก.....ต้องขอบคุณเพื่อนๆในทีมทุกคน จริงๆ นะที่ช่วยเหลือทุกสิ่งอย่าง เอ๋จบได้สวยๆ เดินตัวปลิวอยู่ แบบสบายๆ 200 กิโลทั้งเจอฝนกระหน่ำแต่อายไลน์เนอร์ยังอยู่เลยจ้าาาาาดี๊ดีอ่ะ แต่ทำให้เวลาของเพื่อนๆ น่าจะช้ากว่าปีก่อนเป็นชั่วโมงเลยแต่มันเป็น 200 กิโลเริ่มต้นของเอ๋ที่งดงามจริงๆ นะ มันคือทีมที่ช่วยเหลือกันไม่ทิ้งกันเติมน้ำให้ราดน้ำให้หรือพ่นสเปรย์ให้ ระหว่างปั่น....ขอบคุณและขอบคุณอีกครั้งนร้าาาาาาา .......ขอขอบคุณเพื่อนๆ ที่อ่านบทอาขยานนี้จนจบ และเป็นกำลังใจ และขอบคุณหลายๆคนที่มาถ่ายรูปกันตอนจบด้วย ไว้เราคงได้พบกันบนเส้นทางยาวไกลนี้อีกนะคะ สู้ๆ ค่าาาาาาาา^^
งานปั่นนี้มีการดูแลระหว่างเส้นทางดีมากค่ะ เจ้าหน้าที่ยืนตามแยก และมีหน่วยกู้ภัยคอยให้ความช่วยเหลือตลอดทางและทุกจุดเช็คพ้อยส์ดีมากเลยค่ะ มีน้องกู้ภัยที่อยู่ในสวนผึ้งมาแซวค่ะว่าเจ้เอ๋นี่มัน 200 โลนะ555 ถ้าไม่ไหวพี่รู้น้องๆ ที่สวนผึ้งรอเก็บและพร้อมจะไปรับเอ๋เพียบเลยข่าาา ขอบคุณจีจี พี่ซาบซึ้งแต่พี่กะปั่นให้จบนะ....และพี่ทำมันได้แล้ว^^
#audax200 #Chombhung #Ratchaburi #Scott #Addict10 #Duraace #ProEnhancer #Proenhancerproduct #kplushelmet #kplusthailand #Wahoo #blanco #vitacbyblanco #sunplay #beatthesun #ig #aehglory
[CR] รีวิว audax200 จอมบึง มีทางราบบ้างไหมเนี่ย??
Audax จอมบึง 200 กิโล....งานปั่นระยะ 200 โลครั้งแรกของเอ๋ และเราทำมันได้แล้วเย้!! ที่เอ๋อยากปั่นงานนี้เพราะเป็นการปั่น 200 กิโลที่ใกล้บ้านที่สุดละ...แค่เห็นเส้นทางก็รู้แล้วว่ามันเหนื่อยและท้อแท้ ขนาดไหน? ใครๆ เจอหน้าเอ๋ก็จะบอกว่า....เจ้าถิ่นนี่สบาย!! เอ๋ก็ยิ้มแหยแล้วบอกว่า สบายเลยค่ะเอ๋ก็ไม่เคยไปปั่นตรงที่มีเขาเยอะๆ ชันๆ สักเท่าไหร่นะคะ555 รู้สึกเสียของใช่ไหมคะมีเขาอยู่รอบบ้านแท้ๆ แต่เวลาออกไปปั่นจริงคือเส้น 30 กิโลที่เนินน้อยที่สุดและพระอาทิตย์ตกสวยๆ นั่นแหละค่ะเส้นโปรดเลย หรือไม่หากก๊วนไม่มีไม่ว่างก็ปั่นบนเทรนเน่อร์อยู่บ้านนั่นแหละค่ะ นานน๊านนนนนนนนนนจะออกไปปั่นเส้นทางเขาโหดๆ สักครั้ง แต่ย้ำว่านานมากจริงๆ ค่ะ - -"
ในเมื่อตั้งใจลงแล้วก็ชวนเพื่อนสิคะรออะไร เพื่อนที่อินเลิฟการปั่นขั้นสุดตอนนี้เอ๋มองไปก็เจอแต่ชื่อคนนี้เลย จะใครหล่ะก็ ไม้ อรยา Maai Oraya Anannit (#qedride #qed) นั่นแล ที่เห็นหน้ากันมาตั้งแต่เรียนโครงการ K SME Care ไม่น่าเชื่อนะว่าเราจะมาปั่นจักรยานกันขนาดนี้5555 และในก๊วนนี้ก็จะมีพี่ขาแรงแกร่งทนทานจากกลุ่มเดียวกันอย่างพี่ตุ๊ Theerapong Naewsuk มีพี่นน Non Sooppipatt โอม Atithep Chodchoy และเบนซ์ และพี่บู๊
เอ๋ขอเรียกว่าโปรไม้ โปรพี่ตุ๊ โปรพี่นน โปรพี่โอม ละกันเน้อคู่ควรมากๆ นับถือผู้หญิงตัวเล็กจิ๋วคนนี้จริงๆ แกร่งได้ใจมาจ้ะ
งาน นี้บ้านใกล้แต่ตื่นเต้นนอนไม่หลับ นอนไป 5 ชม. ตั้งนาฬิกาปลุกตี 4 ตื่นปุ๊บเดินไปเปิดเตาอบ...ห๊ะเปิดเตาทำไม55 ก็ตั้งใจม้วนครัวซองค์ช็อคโกแลตไว้ตั้งแต่ตอนกลางคืนจะอบไปกินน่ะสิ และพอเปิดเตาไว้ก็รีบมาอาบน้ำ พออาบน้ำเสร็จวิ่งไปเอาขนมเข้าเตาหลังจากอุ่นเตาไว้ระหว่างอาบน้ำ ทันใดนั้นที่ขนมอยู่ในเตาเราก็วิ่งมาแต่งหน้าเริ่มจากกันแดดแบบละเมียดละไม ย้ำไปย้ำมา 2 รอบ และลงคุชชั่นปกป้องหน้าอีกชั้นนึง 555 นี่แหละเคล็ดลับหน้าไม่เป็นฝ้าเพราะเราปกป้องหนาแน่นค่ะ ถ้าปั่นไกลๆยาวๆ แบบนี้เอ๋ขอแค่คิ้วนิดๆ กะอายไลเนอร์แบบกันน้ำพอเลยค่ะ เวลาถ่ายรูปมายังไงก็จะใสๆเป๊ะอยู่ค่ะอิอิ แต่งหน้าแต่งตัวเสร็จภายใน 20 นาทีครัวซองก์อบเสร็จพอดีปิดเตาเตรียมข้าวของเครื่องใช้และจักรยานขึ้นรถสิ คะ (ข้าวของเครื่องใช้ได้แก่...ที่ชาร์ตแบตมือถือ สายชาร์ต Wahoo ครีมกันแดด วิตามินซีblanco คุชชั่นface shop ลิปใสๆ ยากระเพาะ ยาพารา ตังค์600บาท ไม่มีอายไลน์เนอร์แบบที่ไม้ อรยากล่าวหาไว้นะคะ แต่งไปจากบ้านพอ200โลเอาอยู่ค่ะ) แล้วไหนอุปกรณ์ซ่อมยางแบบที่อรยาเธอบอก ก็เอ๋คิดว่ายางรถเอ๋ยังใหม่มากมันคงไม่น่าจะแตกล่ะเซ่...จริงๆกระเป๋าไม่มีที่เก็บละค่ะ555
ไปถึงงานก็ 6 โมงกว่าละเจอเพื่อนๆเยอะเหมือนกันแหะ เจอน้องแอมมิ น้องฮีบี้ด้วย ตอนแรกคิดว่ามาสายปั่น audax ต้องไม่ค่อยมีเพื่อนแน่ๆ เลย แต่ปรากฎว่าเพื่อนๆที่เห็นกันอยู่บ่อยๆ ก็มาเยอะนะดีใจมากค่ะที่มาทักทายถ่ายรูปกัน และหากบางทีเอ๋ความจำไม่ดีจำชื่อไม่ได้แนะนำตัวได้เลยค่าาาาบางทีเห็นหน้าจำได้แต่หน้าจริงๆ นะคะต้องขออภัย T T เจอพี่ตุ๊ พี่นน เบนซ์ ก่อนเลย และดีใจได้เจอพี่เอกเลยเอาครัวซองก์ที่อบมาแล้วเอ๋นั่งกินมาในรถส่งให้พี่เอกไปสภาพที่โดนเอ๋ทับไปครึ่งนึงแบนเลยเสียดายจริงๆ ตอนแรกอบมาสวยๆ เฮ้ยยยย
ตอนนั้นที่งานเขาประกาศปล่อยตัวกันแล้วแต่ทีมงานอันแข็งแกร่งเรายังมาไม่ครบเบย คิดว่าเราน่าจะออกเป็นกลุ่มท้ายๆแล้วหล่ะตอนประมาณ 7.30 น. ออกตัวกดไมล์ Wahoo หัวใจออกตัวไป 115 อาจเพราะนอนน้อยด้วยมีผลจริงๆ การปั่นครั้งนี้เพื่อนๆ ในทีมยกให้เป็นทีมงานมืออาชีพที่ไม่ทิ้งกันจริงๆ ซาบซึ้งใจมากๆ จริงๆ เอ๋ได้ยินมาว่าทุกคนมางานนี้เพราะอยากให้เอ๋ปั่นจบ 200 โลแรกให้ได้ (เพราะเพื่อนๆ ทั้งกลุ่มนี้มาปั่นงานนี้ตอนเทสต์รันไปตั้งแต่ปีที่แล้วจบกันไปแล้วด้วย) แถมมีการวางแผนกันมาด้วยว่าจะให้เอ๋ปั่นจบยังไงแบบที่ยังสวยๆ และเดินได้สบายๆ ไม่เหนื่อยล้าจนเกินไป เหยยยยยยยวางแผนกันขนาดเน้...นี่เอ๋เลยคิดว่าเอ๋นี่ตัวถ่วงของทีมเลยทีเดียว แต่ก็ขอขอบคุณในผลงานนี้จริงๆ เอ๋ได้ปั่นไปกับกลุ่มที่รอกันตลอดทาง และไม่ยอมให้หลุดกลุ่มเลยทั้งลาก ทั้งผลักดัน ช่วงขาไปโปรพี่ตุ๊ โปรพี่โอม ช่วยตลอดทางแถมเอ๋เพิ่งรู้ว่าในทีมเรามีหมอนวดมือดีอยู่ด้วยสิอิอิ นวดเส้นคอบ่าไหล่ให้ทุกจุดเช็คพ้อยส์ เพราะโปรพี่โอมให้เหตุผลว่า ยูวไม่เคยปั่นไกลมันจะปวดตึงทรมาน... เหยยยยยเริ่ดอ่ะ เอ๋ตึงไหล่และหัวมากค่ะ
หลังจากปีนมาทุกเนินในสวนผึ้ง และเช็คพ้อยส์แรกตรงกล้วยทอดแม่ทิม(กล้วยม้วนอร่อยเลิศของสวนผึ้ง) ทุกทีที่หยุดเช็คทีมงานจะบอกว่าให้หยุดได้แว่บเดียวนะไม่ให้พักนานเดี๋ยวจะ ไม่มีแรงปั่นต่อคือต้องรีบกินรีบพักและไปต่อเลย เอ๋กินสัปปะรด กะไอติมผีเสื้อและน้ำเย็นพอละ ไปต่อเลยข่าาาา....แล้วก็ไปปีนเนินอู่หลงกันต่อโปรพี่โอมช่วยดันส่งตลอด แถมบอกว่าเป็นการเซฟแรงให้เอ๋มีเหลือปั่นจนจบซึ้งใจ เพราะเข้าใจว่าเอ๋ไม่เคยปั่นไกลๆ กลัวจะจบแล้วยืนไม่ไหวไรงี้......และเราไปแวะทานข้าวกลางวันกันที่อริสโต้รีสอร์ทคือโทรสั่งข้าวไว้ก่อนเพื่อ ความรวดเร็ว(ปั่นแบบนี้ควรทำทุกอย่างต่อเนื่องไม่งั้นพักนานๆมันจะไม่อยากไปต่อละสิ) ตอนนั้นโปรพี่โอมให้กินเม็ดแคปซูนเกลือกันตะคริว(เออปั่นมา 80 โลแล้วยังไม่เป็นตะคริวเลยแหะสงสัยกลัวเพราะเอ๋พ่น Pro Enhancer ตลอดเวลาข่าาาาาาา) แต่พอออกตัวจากอริสโตเตรียมขึ้นเนินแรกปุ๊บ!! เอิ่ม...ตะคริวจับต้นขาด้านในเริ่มจากข้างขวา และลามมาซ้ายทันที แอบคิดว่าเพราะเกลือเม็ดนั่นแน่ๆ 555 ตอนนั้นพี่ตุ๊ปั่นตามใกล้ๆ เย้ยยยยโปรพี่ตุ๊คะ ตะคริวมาข่าาาาาาา พี่ตุ๊ปั่นมาบอกเทคนิคควงรอบขา เอ๋รีบควงขาไม่หยุดเลยและช่วยดันประคอง และเอ๋เอาน้ำราดตะคริวหายไปเลยทีนี้ และพี่คริวลาขาดกันไปเลยกับทริปนี้ัไม่กล้ามาอีกเลย ีใจ
เส้นทาง ต่อจากนี้พอเลยสวนผึ้งออกไปทางด่านมะขามเตี้ยกาญจนบุรีเอ๋เคยไปแต่ แบบขับรถ แต่พอปั่นจักรยานไปเส้นทางนี้น่าสนใจมากทั้งโค้งทั้งเนินและวิวข้างทางที่สวยมากๆ มีเหมือนอ่างเก็บน้ำ มีพระ มีภูเขา สวยงามจริงๆ เอ๋ต้องมีโอกาสไปปั่นแถวนี้อีกแน่นอน ถึงเช็คพ้อยส์ 2 ได้ 103 กม. ตรงนี้กินเกลือแร่ไป 1 ขวดแล้วไปต่อวนกลับเข้าสวนผึ้งเหมือนเดิม ขากลับนี้ทางทีมส่งให้โปรพี่นน มาดูแลเอ๋ต่อ โปรพี่นนช่วยดันพร้อมกับสอนวิธีปั่นคลายกรด การควงขาคลายความล้าไปด้วย และการหายใจที่ถูกวิธี เรียกว่าเป็นโค้ชที่ดีมากๆ เลยค่ะ เอ๋จะจำมาใช้ต่อไปแน่นอนค่าาาาาขอบคุณนะคะ เราพักอีกจุดตรงข้ามอริสโต้ละทีนี้ กินน้ำเติมน้ำเย็นกินไอติม และไปต่อและทีนี้เราก็มองเห็นฝนมาขาวเลยฝั่งสวนผึ้งที่เราต้องไปตรงเขาลูก นั้นแหละ ปั่นมาสักกิโลที่ 130-135 ไม่รอดฝนเทลงมาเม็ดใหญ่มากๆๆ เปียกชุ่มฉ่ำรองเท้าเต็มไปด้วยน้ำ แต่เย็นสบายเอ๋ชอบมากค่ะ เอ๋ชอบยืนปั่นเวลาที่มันเมื่อยๆ ได้ยืดขาด้วย แต่โปรพี่ตุ๊บอกว่าเวลาฝนตกอย่ายืนเดี๋ยวจะล้มได้ง่ายๆ เลยนั่งปั่นไปๆค่ะ แล้วก็แอบคิดว่ากระเป๋าอุปกรณ์ใต้อานจะเปียกไหมนะเพราะชาร์ตแบตมือถือไว้ คือตัว Wahoo มันต้องซิงค์กับโทรศัพท์น่ะสิแต่ไม่มีปัญหาเลยฝนเทมาข้างหน้าไม่เปียกและ กระเป๋ากันน้ำได้ดีเลยค่ะ และเราก็เจอฝน 2 สเต็ป มาตรงกิโลที่ 140-145 อีก จนถึงเช็คพ้อยส์ 3 พักอีกแพร้บเดียวจริงๆ กินกล้วยทอดไป 2 ชิ้นตอนนี้ไม่หิวแล้ว ตอนนี้ได้สัก 150 โลแล้วคิดว่าอีกอึดใจเดียว แต่ก็คือต้องปีนเนินเรื่อยๆ ไปอีกหลายโลเลยกว่าจะมาโผล่หน้าอำเภอสวนผึ้ง ช่วงที่ปั่นในซอยนั่นมันทางไปบ้านฉันเลยนะ 55555
เช็คพ้อยส์ 4 นี่มันอีก 30 โลนิดๆ ก็ถึงจอมบึงล่ะเน้อช่วงนี้หล่ะที่มันจะรู้สึกเหนื่อยล้าแล้วแบบว่าอยากจะ เปลี่ยนเป็นเลี้ยวปั่นเข้าบ้านจริงเชียว เพื่อนๆ ในทีมให้กำลังใจและช่วยได้เยอะมากจริงๆ ถึงโปรพี่ตุ๊จะตะคริวมาหนักแต่ก็ปั่นจนจบหมดสเปรย์ไป 3 กระป๋อง5555 ปั่นมาด้วยกันยังไม่ได้มีรูปรวมทีมงานเลยเช็คพ้อยส์ที่ต้องซื้อของ cj express ตรงชัฎป่าหวายได้ถ่ายรูปด้วยกัน และดื่มน้ำเกลือแร่ไป 2 ขวดเลยตรงนี้ อาจจะหยุดตรงนี้นานไปพอกลับมาปั่นอีกแค่ 20 กิโลสุดท้ายนี้เอ๋คิดว่ามันรู้สึกหนืดและเหนื่อยที่สุดเลย แต่โปรพี่นนบอกว่ามันจะเป็นแบบนี้แหละแล้วพี่นนก็ปั่นลากมาด้วยความเร็ว สบายๆ การฝึกหายใจแบบที่โปรพี่นนสอนมันช่วยให้หัวใจไม่ปรู้ดปรี้ดไม่หายใจหอบจริงๆ
สรุป ปั่นมายังจุด finish ตอน 6 โมงนิดๆ ใช้เวลารวมไป 11 ชม. หัวใจเฉลี่ยที่ 140 ใช้พลังงานไป 6,000 กว่าแคลลอรี่ แฮปปี้มากค่ะ.....(ฉันปั่นใช้พลังงานไป 6,000 ฉันจะกินอะไรก็ได้!! โอมหมอนวดเส้นทีมเรากล่าวไว้5555) ปั่นจบยังยิ้มถ่ายรูปกับเพื่อนๆได้อีก.....ต้องขอบคุณเพื่อนๆในทีมทุกคน จริงๆ นะที่ช่วยเหลือทุกสิ่งอย่าง เอ๋จบได้สวยๆ เดินตัวปลิวอยู่ แบบสบายๆ 200 กิโลทั้งเจอฝนกระหน่ำแต่อายไลน์เนอร์ยังอยู่เลยจ้าาาาาดี๊ดีอ่ะ แต่ทำให้เวลาของเพื่อนๆ น่าจะช้ากว่าปีก่อนเป็นชั่วโมงเลยแต่มันเป็น 200 กิโลเริ่มต้นของเอ๋ที่งดงามจริงๆ นะ มันคือทีมที่ช่วยเหลือกันไม่ทิ้งกันเติมน้ำให้ราดน้ำให้หรือพ่นสเปรย์ให้ ระหว่างปั่น....ขอบคุณและขอบคุณอีกครั้งนร้าาาาาาา .......ขอขอบคุณเพื่อนๆ ที่อ่านบทอาขยานนี้จนจบ และเป็นกำลังใจ และขอบคุณหลายๆคนที่มาถ่ายรูปกันตอนจบด้วย ไว้เราคงได้พบกันบนเส้นทางยาวไกลนี้อีกนะคะ สู้ๆ ค่าาาาาาาา^^
งานปั่นนี้มีการดูแลระหว่างเส้นทางดีมากค่ะ เจ้าหน้าที่ยืนตามแยก และมีหน่วยกู้ภัยคอยให้ความช่วยเหลือตลอดทางและทุกจุดเช็คพ้อยส์ดีมากเลยค่ะ มีน้องกู้ภัยที่อยู่ในสวนผึ้งมาแซวค่ะว่าเจ้เอ๋นี่มัน 200 โลนะ555 ถ้าไม่ไหวพี่รู้น้องๆ ที่สวนผึ้งรอเก็บและพร้อมจะไปรับเอ๋เพียบเลยข่าาา ขอบคุณจีจี พี่ซาบซึ้งแต่พี่กะปั่นให้จบนะ....และพี่ทำมันได้แล้ว^^
#audax200 #Chombhung #Ratchaburi #Scott #Addict10 #Duraace #ProEnhancer #Proenhancerproduct #kplushelmet #kplusthailand #Wahoo #blanco #vitacbyblanco #sunplay #beatthesun #ig #aehglory