จุดเปลี่ยนจากชายเป็นเกย์ รักแล้วเจ็บช้ำ ต้องทำยังไง

ก่อนอื่นเลย ผมขอแนะนำตัวก่อน ผม ชื่อ นิค ครับ (ขออนุญาตใช่นามสมมุติน่ะครับ) ปัจจุบัน ผมอายุ 24 ส่วนเรื่องที่ผมจะเล่านั้นเริ่มเมื่อตอนที่ ผม อายุ 20 ผมเป็นผู้ชายคนหนึ่ง หน้าตาบ้านๆ ไม่ได้หน้าตาดีอะไรมาก ผิวสีแทน เป็นคนขี้อายพอสมควร ผมเป็นผู้ชายที่ชอบผู้หญิง เหมือนคนทั่วไป ไม่เคยคิดว่าตัวเองนั้นจะผันเปลี่ยนมาชอบผู้ชายด้วยกันได้ คิดแค่ว่านั้นเป็นความรู้สึกปลื้มมากกว่า น่าจะเป็นเพราะผมอยากมีพี่ชายด้วยแหละมั้ง เพราะทั้งบ้านผม มีพี่สาว 3 คน แม่ และพ่อคนเดียวที่เป็นผู้ชาย ผมเป็นลูกคนเล็ก ความรู้สึกผมที่มีต่อผู้ชายนั้นเริ่มมากขึ้น เมื่อตอนที่ผมได้เข้าไปเรียนที่โรงเรียนมัธยมต้นแห่งหนึ่งในภาคกลาง ได้เจอรุ่นพี่คนหนึ่ง เมื่อตอนรับน้อง ผมชอบเค้าแบบแปลกๆ แต่คิดว่าตัวเองนั้นแค่ปลื้มเค้าเฉยๆ หลังจากนั้นมาผมก็ได้ใกล้ชิดเค้ามากขึ้น ไม่ว่าจะทำอะไร อยู่ชมรมไหนในโรงเรียน ผมก็จะตามเข้าไปด้วย เวลาที่ผมได้ใกล้เค้า ได้เห็นเค้า หรือแม้กระทั้ง เค้าเดินผ่าน ผมก็รู้สึกดี นานวันเข้าผมก็สนิทกับเค้า แกล้งกันเป็นพี่เป็นน้องมากกว่าเดิม แต่ผมยิ่งชอบและยิ่ง
รู้สึกดี จนใจผมเริ่มเปลี่ยน แต่ก็ยังโกหกตัวเองว่า มันเป็นความรู้สึกที่ปลื้มเค้าเท่านั้น  แล้วเค้าก็เรียนจบมอต้นแล้วไปต่อที่โรงเรียนอื่น และหลังจากนั้นความรู้สึกแบบนี้ก็ไม่เคยเกิดขึ้นอีกเลย แต่มุมมองที่ผมมีต่อผู้ชายเริ่มเปลี่ยนไป ผมเริ่มสังเกตและมองผู้ชายมากขึ้น……..    
    ผมเรียนจบมอต้น และเรียนต่อมอปลายที่โรงเรียนเดิม ผมได้เจอกับเพื่อนใหม่ๆและเพื่อนกลุ่มใหม่ และนี้คือจุดเริ่มที่ผมได้คบผู้หญิงคนแรก แล้วเกิดจุดเปลี่ยน ในกลุ่มผม มีอยู่ 5 คน ผู้หญิง 4 และผมเป็นผู้ชายคนเดียวในกลุ่ม เมื่อความสัมพันของคนในกลุ่มเริ่มสนิทกัน ก็เริ่มมีการพูดเล่นกันเป็นปกติ ในกลุ่มนั้นจะมีผู้หญิงคนหนึ่ง ชื่อ  เกว (นามสมุติ) เกวมีรูปร่างอ้วน อ้วนมากเลยก็ว่าได้ แต่หน้าตาดี  ผมกับเกวสนิทกันพอสมควร แล้ววันที่คบกันก็เกิดขึ้น ด้วยบทสนทนาสั้นๆ
          นิค : เกวกูว่าก็สวยน่ะ
    เกว : จริงหรอ อย่ามาหลอกกู
          นิค : จริง ยิ่งถ้าผอมน่ะ กูว่ายิ่งสวย
    เกว : งั้นกูเริ่ม ลดเลยก็ได้  555
          นิค : ถ้าผอมมาเป็นแฟนกูน่ะ
    เกว : !!!!.........
          นิค : ………..ยิ้ม……………….
แล้วหลังจากนั้นเราก็คบกัน ถึงแม้ว่าเกว จะไม่ได้ผอมลงก็ตาม เราเริ่มโทรคุยกันทุกวัน ดูแลกันและกัน เริ่มชอบกันมากขึ้น ตัวผมเองก็รู้สึกดี และเกวก็ดูแลเอาใจใส่ผมดีมาก แต่แล้วความคิดหนึ่งก็ผุดขึ้นมาในหัว เราจะดูแลเค้าได้มัย (ผมลืมบอกไป เกว เป็นคนฐานะดีพอสมควรไม่ดีมาก แต่ดีกว่าผม ผมเป็นคนฐานะไม่ค่อยดีเท่าไร แต่ไม่ถึงจน ) ผมเริ่มคิดว่า ผมดูแลและเลี้ยงดูเค้าได้มัย ผมจะปกป้องเค้าได้มัย หลังจากนั้นไม่รู้เพราะอะไร ผมเริ่มถอยห่างจากเกว เริ่มคุยน้อยลง จนเกวเริ่มผิดสังเกต แล้วผมก็ตัดสินใจ ส่งข้อความไปบอก เกว …………………..
      นิค : เกว นิคขอโทษน่ะ นิคคิดว่าเราคงไปกันไม่ได้ เราเลิกกันน่ะ
    เกว : นิคเป็นอะไร ….
    เกว : …….โทรศัพท์…….
    เกว : …….โทรศัพท์…….
เกว : …….โทรศัพท์…….
    เกว : …….โทรศัพท์…….
แล้วทุกอย่างก็จบลงในวันนั้น ผมรู้ว่าตัวผมอาจจะทำเกินไป แต่เพื่ออนาคตของ เกว เอง หลังจากเรื่องนี้ ผม ก็มองหน้าเกวไม่ติด ตัวเกวเอง ก็ไม่กล้าเข้าหาผมถึงเกวจะอยากคุยด้วยก็ตาม ตัวผมเองรู้สึกละอายที่ทำแบบนั้นลงไป เลยไม่แม้จะกล้ามองน่าเกวด้วยซ้ำ เมื่อเวลาไปผ่านไปเกือบ ครึ่งปี ผมเห็นว่าเกวเริ่ม ดีขึ้น แต่เธอก็ยังกล้าเข้ามาคุยกับผม ผมเลยตัสสินใจ เดินเข้าไป
     นิค : เกว กินข้าวหรือยัง
    เกว : !!! เ.อิ่..ม อ่อ กินแล้ว นิคหละ
     นิค : กินแล้ว ไปเรียนกันเถอะ
มันเป็นเพียงบทสนทนาสั้นๆ แต่มันทำให้เกวยิ้มได้ และดีใจที่ผมยอมคุยกับเธอ หลังจากนั้นเราก็เป็นเพื่อนกันอีกครั้ง
    
    หลังจากที่ผมกับเกวได้กลับมาเป็นเพื่อนกันได้ไม่นาน ผมได้รู้จักโปรแกรมแชท โปรแกรมหนึ่ง msn เพื่อนทุกคนคงรู้จักกันดี ผมเริ่มเล่น และเริ่มฝากเมล ไว้กับเว็บหาเพื่อนต่างๆ โดยเฉพาะ HI5 (อันนี้ทุกคนก็น่าจะรู้จักดีเช่นกัน) และก็เริ่มมีคนแอดมามากขึ้น ละวันที่ผมได้เริ่มคบผู้ชายก็มาถึง มีคนคนหนึ่งแอดผมมาใน msn เค้าชื่อว่า โอ (นามสมมุติ)เป็นพี่ผม 2 ปี เค้าเป็นคนอีสาน และไปอยู่ที่ใต้  พี่โอเริ่มแนะนำตัว เหมือนคนอื่นๆ และก็เริ่มมีหยอดหวานๆมาบ้าง เราเริ่มคุยกันถูกคอ แล้วเค้าก็เริ่มรุกผมมากขึ้น
    พี่โอ : พี่ว่านิคน่ารักดีน่ะ พี่ชอบ
        นิค : ไม่หรอกครับ นิคน่าตาบ้านๆ
    พี่โอ : แต่พี่ชอบน่ะ
        นิค : ขอบคุณครับ
    พี่โอ : พี่ขอเราเป็นแฟนได้มัย พี่ชอบเราน่ารัก เรีแฟนหรือยัง
        นิค : ………………………………
    พี่โอ : เงียบเลย พี่ขอเบอร์เราได้มัย
ตอนนั้นผมกำลังคิดอยู่ว่า ผู้ชายมันคบกันได้หรอ ด้วยความเป็นเด็ก เลย งง แต่ด้วยความอยากรู้อยากลอง จึงคิดว่าลองคบดูคงไม่เสียหายอะไร อยากรู้ว่ามันจะรู้สึกยังไง ผมให้เบอร์เค้าไปแล้วตอบตกลง แต่เมื่อหลังจากคุยกันเสร็จในวันนั้น พี่โอไม่ติดต่อมาอีกเลย msn เงียบหายไป เบอร์โทรที่ให้ไป ไม่โทรมา แต่ผมยังไม่คิดไร เพราะคิดแค่คงพูดเล่นไปงั้น จนเวลาไปผ่านไป1 เดือน มีเบอร์โทรศัพท์แปลกๆโทรเค้ามา
    นิค : ฮัลโล ครับ
        คนในโทรศัพท์ : ฮัลโล นิคหรือป่าวครับ ผมโอครับจำได้มัย
    นิค : อ่อ ครับว่าไง  หายไปนานเลย
พี่โอ : โทรศัพท์พี่พัง นี้พี่เอาโทรศัพท์พี่สาวโทรหา เดี๋ยวพี่ได้เบอร์มาแล้วค่อยโทรหาเราน่ะ เรายังเป็นแฟนพี่      อยู่ใช่มัยครับ
    นิค : นิคนึกว่าพี่พูดเล่นส่ะอีก เล่นหายไปเป็นเดือนแบบนี้ 5555
แล้วหลังจากนั้นเราก็เริ่มคุยกันบ่อยขึ้น อาทิตย์หละครั้งบ้าง เดือนหลังครั้งบ้าง เพราะเราอยู่ไกลกันไม่ค่อยมีเวลาคุยกันเท่าไร ผมอยู่ภาคกลาง เค้าอยู่ภาคใต้ ในทุกครั้งที่คุยกันจะคุยกันนานเป็นชั่วโมง แล้วบางครั้งก็บอก ว่าจะขึ้นมาหา  แต่เค้าก็ไม่ได้มาจนเวลาผ่านไป 3 ปี เราก็ยังไม่ได้เจอกัน แต่ด้วยความที่เราคุยกันมานาน ก็เลยเกิดความผูกพัน ขึ้นมาบ้าง  จะเรียกว่ารักหรอ ก็ยังไม่แน่ใจ แต่ตอนนั้นผมคงคิดว่ารักเค้า เข้าไปแล้ว มันมีทั้งหึงทั้งหวง ผมเป็นคนขี้หึงขี้หวง ถึงขั้นโทรจิก แล้วเค้าจะเป็นคนไม่ค่อยรับโทรศัพท์ เรื่องนี้จึงเป็นปัญหามาก แล้วก็มาถึงวันที่เกิดเรื่องขึ้น ที่ความสัมพัน เราต้องจบลง (ผมลืมพูดไปว่าหลังจากที่เล่น HI5 ไม่นานหนักก็มี facebook เกิดขึ้น ) ด้วยความที่ว่าผมมี รหัส ของเค้าทุกอย่าง เพราะเค้าเป็นคนให้ผม ผมเค้าไปเช็ค facebook ตามปกติ ก็มีข้อความแชทหนึ่งเด่งขึ้นมา เป็นแชทข้อความที่โต้ตอบกัน แต่ผมไม่ได้เป็นคนตอบ งั้นก็แสดงว่า พี่โอเค้าเปิดเล่นออยู่ ซึ่นมันก็จริง ข้อความโต้ตอบกันนั้นเป็นข้อความที่เค้ากำลังจีบกับเด็กอีกคน มันทำให้ผมอึ่งแต่ก็ไม่เท่ากับ สิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นหลังจากนั้น เมื่อการสนทนานี้จบลง ผมก็ลองเข้าไปดูประวัติการแชทเก่า ว่าเค้าคุยอะไรกับไครบ้าง ผมเปิดดูทุกข้อความ เปิดดูทุกแชท แล้วผมก็ต้องอึ่งหนักกว่า  ผมเจอข้อความข้อความหนึ่งที่เค้าคุยกับเพื่อนสนิทของเค้าเอง
    โอ: เฮ้ย  บ้านว่างมัย วันนี้กินเหล้ากัน
เพื่อน : เออว่าง กูกำลัง เงี่… ว่ะ มาชักว่า… แข็งกัน
    โอ: เออกูด้วย แต่กูว่าทำอะไรที่สนุกกว่านั้นดีกว่าว่ะ
เพื่อน: ทำอะไรว่ะ
    โอ: มาผลัดกัน เย็.. ไงสนุกดี เสี่ย… ด้วย
เพื่อน: จะหรอว่ะกูกลัวเจ็บ กูเย็.. อย่างเดียวได้มัย
    โอ: แฟร์หน่อย  ไม่เจ็บหรอก ใช่เจล เดี่ยวจะเสี่ย…
เพื่อน: เออก็ได้ว่ะ มาเจอกู 3 ทุ่ม เดี๋ยวไปรับ
(นี้เป็นเพียงส่วนน้อยเท่านั้น ผมก็จำไม่ค่อยได้มันนานมาแล้ว ผมเอามาเท่าที่จำได้ครับ)
หลังจากผมเห็นข้อความนี้ผมทั้งอึ่งทั้งจุกจนทำไรไม่ถูก นั้งอ่านไป น้ำตาไหลไป เป็นครั้งแรกที่ผมรู้ว่าความเสียใจเป็นยังไง เจ็บเป็นยังไง แล้วผมก็โทรหาเค้า ผมโทรหาเค้าหลายสายมาก กว่าเค้าจะรับ ผมพูดไปร้องไป ถามเค้าว่า ทำไม มันคืออะไร เค้าก็ได้แต่แถ ว่ามันนานแล้วแค่คุยกันเล่นๆไม่ได้ทำไรกันจริงๆ ถึงแม้ว่าจะเครียกันได้  แต่ความไว้ใจก็หายไปหมด เรื่องที่เกิดขึ้นมานี้ให้ผมกลายเป็นคนมองโลกในแง่ร้ายไปเลย พอเวลาผ่านไปได้ไม่นาน ก็มีเห็ตการแบบนี้ขึ้นอีก จนผมต้องตัดสินใจเลิกกับเค้า
ด้วยความที่ผมเป็นเด็กขี้หึง ขี้หวง อารมณ์ผมก็รุนแรงพอสมควร ในวันที่ผมตัดสินใจเลิก ผมก็ส่งข้อความไปบอกเลิกและด่าเค้า แรงพอสมควร หลังจากนั้นผมก็เรียน จบ มอ 6 และเริ่มหางานทำ ผมไม่ได้เรียนต่อ เพราะที่บ้านไม่มีเงินส่ง แต่ผมก็ยังคิดที่จะเรียน โดยการทำงานไปเรียนไป แล้วก็มาถึงจุดเริ่มต้น เมื่อผม อายุ 20 กับการเจอกับผู้ชายอีกคนหนึ่ง พร้อมกับเสียตัวครั้งแรก
เอาไว้ผมมาเล่าให้ฟังต่อ ตอนนี้จบแค่นี้ก่อนน่ะครับ ขอโทษที่เริ่มเรื่องมันยาวไปหน่อย หวังว่าเพื่อนๆจะชอบ แต่ถ้าเกิดชอบหรือไม่ชอบยังไง ก็แสดงความเห็นได้น่ะครับ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่