สวัสดีค่ะ เป็นกระทู้แรกของเราถ้าผิดพลาดหรือพิมไม่เข้าใจต้องขอโทษมา ณ ที่นี้ค่ะ
ปัจจุบันเราอายุ 26 เกือบ 27 ปีแล้วค่ะ เราเป็นคนตลกและกวนตีนค่อนข้างมาก55555 และส่วนมากจะมีเพื่อนผช เนื่องจากเราไม่ค่อยมีความเป็นผญสักเท่าไหร่
เข้าเรื่องเลยเลยนะคะ เรื่องนี้ผ่านมานานแล้วเราขอเล่าช่วงที่เราคิดว่าสำคัญนะคะ เรามีเพื่อนผชอยู่คนนึง เรารู้จักกับมันตั้งแต่มัธยมต้นเพราะอยู่โรงเรียนเดียวกัน พอมัธยมปลายก็อยู่โรงเรียนเดียวกัน แถมยังห้องเดียวกันอีก
ขอแทนมันว่า ฟ นะคะ เราจึงสนิทกับ ฟ มาตั้งแต่มัธยมต้น ไปไหนไปกันตลอด ฟ จะอยู่ข้างเราเสมอไม่ว่าเรื่องอะไร เรากับมันปรึกษากันทุกเรื่อง จนเรารู้สึกว่ามันเป็นส่วนนึงของเราไปแล้ว
และเมื่อไรไม่รู้ที่เรารู้สึกไม่ชอบเวลามีผญมาแอบตามกรี้ด(น่าจะปรมาณม.4) ฟ มันเป็นคนหน้าตาดีระดับนึงและสูงมากเป็นแถมเป็นนักกีฬาโรงเรียน ไม่แปลกที่สาวๆจะมาแอบตามกรี้ด บางวันก็เอาขนมมาวางไว้ใต้โต๊ะ เรารู้สึกไม่ชอบและหงุดหงิดในใจตลอดเมื่อรู้ แต่เราก็ไม่ได้ใส่ใจและไม่ได้แสดงออกไป แต่ตั้งแต่มัธยมปลายมา ฟ ก็ไม่เคยมีแฟนหรือสนใจผญคนไหนเลย ถึงมัธยมต้นมันจะเปลี่ยนบ่อยยังกะกางเกงในก็เถอะ เวลาผ่านมาเรื่อยๆจนเราอยู่ ม.5 เราก็สนิทกับ ฟ เหมือนเดิม จนวันนึงเราเห็น ฟ นั่งกับผญรุ่นน้องคนนึง ในมือ ฟ มีดอกไม้และยื่นให้ผญคนนั้น เราเห็นเราก็เดินกลับบ้านเราถึงบ้านเราเปิดเพลง ละเราก็ซึมมาก ตอนนั้นเราไม่เข้าใจว่าทำไมเราเป็นแบบนั้น เราไปปรึกษาเพื่อนผญที่สนิทขอแทนมันว่า ป นะคะ มันบอกประมาณว่าเราอาจแค่หวั่นไหวกับ ฟ อาจเป็นอารมชั่ววูบก็ได้ เราพยายามเชื่อมันพยายามไม่คิดว่าเราชอบ ฟ เพราะเรากลัวเสียเพื่อนวันต่อมาเราไปเรียนเราไม่ทักไม่ได้สนใจ ฟ เลย
จน ฟ มานั่งข้างๆและชวนคุย และเล่าให้ฟังถึงเรื่องเมื่อวาน ว่ามีคนมาขอมันคบและให้ดอกไม้มัน แต่มันปฎิเสธและคืนดอกไม้ไป
พอเราได้ฟัง เรารู้สึกสบายใจอย่างบอกไม่ถูกรู้สึกเราปัญญาอ่อนมากที่คิดไรไร้สาระ ซึมเป็นชั่วโมงๆ ทั้งๆที่มันไม่มีอะไร พอ ฟ เล่าจบเราก็หันไปคุยกะมันปกติและด่ามันตามที่เราเคยด่ามันตอนมันทำผญคนอื่นเสียใจ
จนเราใกล้จะจบมัธยมปลาย เราคุยกับเพื่อนๆในกลุ่มว่าเราจะสอบที่เดียวกันเพราะอยากจะอยู่ที่เดียวกัน เรามีเพื่อนในกลุ่มทั้งหมด 8 คน เราไปสอบพร้อมกัน แต่ส่วนตัวเราคิดไว้อยู่แล้วว่าเราจะเรียนต่อถึงปริญญาโท เนื่องจากปริญญาตรีปัจจุบันไม่เพียงพอแล้ว เพื่อนๆในกลุ่มก็คิดแบบเดียวกับเรา
พอถึงวันประกาศผล ปรากฏว่าในกลุ่ม มีเรา ฟ และเพื่อนอีก 2 คนที่ติด(ญ1ช1) และมหาลัยที่เราติดค่อนข้างไกลจากบ้าน เราจึงไปเช่าคอนโดแถวมหาลัยอยู่กัน 4 คน
เราเริ่มใช้ชีวิตในมหาลัยมามันทั้งสนุกและเหนื่อยมา ลืมบอกไปว่าเราเรียน สถาปัตย์ ฟ เรียนวิทย์กีฬา เพื่อนอีก 2 คน เรียนสถาปัตย์และจิตวิทยา(ป เรียนด้วย)
ระหว่างนั้นเราและ ฟ ไม่มีแฟนกันทั้งคู่ เพื่อนอีก 2 คนของเราก้มีบ้างไม่มีบ้าง
ในการใช้ชีวิตอยู่กันเองกับเพื่อนมันสนุกมาก มีครั้งนึงฝนตกฟ้าร้องดังมาก เราไม่ใช่คนกลัวฟ้าร้อง แต่ ฟ มันกลัวมาก55555 ตอนฟ้าร้องมันวิ่งมาจับแขนเราเราใจเต้นแรงมากเวลามันมาใกล้ๆ พอฟ้าเงียบมันก็ปล่อยออกอย่างเร็ว เพื่อนล้อมันอีตุ้ดตลอด ตัวก็สูงเล่นกีฬาก็เก่งภายนอกดูมาดแมนแถมเป็นเดือนคณะ แต่พอเจอฟ้าร้องทีกลายเป็นลูกหมาเลย55555 ฟ มันเป็นคนนิสัยน่ารักมาก มีทั้งมุมที่กวนตีนมากๆและจริงจรังมากๆ แถมมันยังเป็นคนชอบทำอาหาร ผิดกับผญอย่างเราที่ทำอาหารไม่เป็นสักอย่าง ทุกครั้งที่มันเข้ามาใกล้ๆหรือทำอาหารมาให้กินเราจะรู้สึกดีมากๆทุกครั้ง ตอนนั้นเราก็รู้สึกเข้าใจตัวเองแล้วล่ะว่าเรารู้สึกยังไงกับ ฟ แต่เราไม่อยากให้เสียความเป็นเพื่อนเลยไม่ได้บอกหรือแสดงออกไปและคิดว่า ฟ คงไม่รู้สึกแบบนั้นกับเรา
พอวันเกิดเรา ฟ และเพื่อนก็แอบทำไรน่ารักๆให้เรา -//- วันนั้นเรากลับบ้านไปหาครอบครัว กลับมาก็เกือบจะเที่ยงคืนแล้ว เราเข้าห้องไป ในห้องมืดมากไม่ได้เปิดไฟ เราเดินไปเปิดไฟละก็ตกใจ เพราะเพื่อนในกลุ่มของเราทั้ง 8 คนอยู่ด้วยกันพร้อมหน้าและ ฟ ก็ถือเค้กมาให้เรา เราดีใจมากๆเพราะเราคิดถึงเพื่อนอยากเจอมาตั้งนานแล้ว แต่เราว่างไม่ตรงกันสักที คืนนั้นเราก็ฉลองตามประสาเด็กวัยรุ่นมีกินเหล้า เปิดเพลงดัง จนข้างห้องมาด่า 555555 คืนนั้นเราเมามาก จนแทบไม่สติแต่เราจำลางๆว่า ฟ ยื่นอะไรให้เราสักอย่าง ไม่นานเราก็เมาหลับไป พอตื่นมาเราแฮ้งมากและก็หันไปเห็นกล่องใหญ่ๆข้างๆเรา เราเลยเปิดดู มันคือหมวกกันน็อค ที่เราอยากได้มากๆๆ เพราะมันเข้ากับมอเตอร์ไซต์ของเรามากๆ และในกล่องมีโน็ตใส่มาด้วย (ทุกวันนี้เรายังเก็บไว้อยู่เลย) ในโน็ตเขียนว่า 'สุขสันต์วันเกิดนะอีถึก ของขวัญจากคนหล่อๆอย่างกู ไม่ต้องกรี๊ดนะกูหนวกหู อยากได้มานานแล้วล่ะสิ รัก จาก ฟ '
เราอ่านจบเรายิ้มไม่หยุดเลยรู้สึกดีกับ ฟ มากขึ้นไปอีก ถึงอยากจะเตะมันเพราะมันชอบเราว่าอีถึกก็เถอะ
วันนึงหลังจากวันเกิดเราไม่นาน เราอยู่คอนโดกับเพื่อนกันสองคน(เพื่อนผช) เพราะ ฟ กับเพื่อนอีกคนไปเรียน เราก็คุยกันปกติ และมันก็บอกเราทำนองว่า เอองานวันเกิดวันนั้นอะ ฟ
เตรียมเองแทบทุกอย่างเลย โทรนัดเพื่อนนู้นนี่ นี่ถ้ากูไม่ใช่เพื่อนกับมันกูคิดว่ามันเป็นผัว(ขอโทษสำหรับคำไม่สุภาพนะคะ)เราได้ยินเราก็ขำกลบเกลื่อนไป ในใจเราเขินมากอยากยิ้มมากแต่กลัวเพื่อนรู้ว่าเรารู้สึกยังไง เลยเดินไปตรงอื่นและยิ้มๆๆๆๆๆเหมือนคนบ้าเลย 55555
ตอนเรามีเรียนเช้า ฟ มันจะตื่นมาทำอาหารให้กินเสมอ(เราเป็นคนตื่นสายมากจึงไม่มีเวลามาทำอาหารเช้าหรืออุ่นอะไรกิน)
ตอนเราตื่นเราก็วิ่งเข้าห้องน้ำไปอาบน้ำก่อนเสมอเพราะตื่นสาย5555 ออกจากห้องน้ำมาก็เห็น ฟ ทำอาหารอยู่ เราถามมันว่าเอ้าตื่นมาทำไมวะ
มันบอก กูหิวเลยตื่นมาทำไรกิน เราก็เชื่อมัน- - พอมันทำเสร็จก็เอามาวางบนโต๊ะและบอกว่าไป-สะอีถึก ละมันก็เดินไปนอนต่อ
เราก็งงว่าเอ้าไหนบอกทำกินเอง แต่เราก็คิดว่ามันคงกินไปละเหลือมั้งเลยให้เรา แต่หลังจากวันนั้นพอเรามีเรียนเช้า ละอาบน้ำเสร็จออกจากห้องน้ำมาก็เจอมันทำอาหารอยู่ตลอด พอถามก็อ้างต่างๆนาๆละไปนอนต่อเหมือนเคย ตอนแรกเราไม่แน่ใจว่ามันตั้งใจตื่นมาทำให้เรารึป่าว แต่พอนานๆไปมันตื่นทุกครั้งที่เราเรียนเช้า เราเลยแน่ใจละว่ามันไม่ใช่ความบังเอิญ เรารู้สึกดีมากในใจก็คิดเข้าข้างตัวเองว่ามันรู้สึกเหมือนเรา
แต่ในหัวก็คิดว่ามันคงเป็นห่วงเราในฐานะเพื่อนรึป่าว
มีตอนนึงหน้าฝน วันนั้นฝนตกหนักมากและเราเพิ่งเรียนเสร็จกำลังจะขับรถกลับ ฟ มันโทรมาก่อนมันถามว่า อยู่ไหนเรียนเสร็จยังจะกลับรึยัง
เราบอกว่า กำลังจะกลับพอดี มันก็ด่าเราเลยมันบอกว่า จะบ้าไงขับมอไซตอนนี้ ถ้าล้มไปตายห่ามาทำไง หมวกกันน็อคก็ไม่ได้เอาไปคิดบ้างดิ เราก็เงียบเลยเราไม่อยากเถียงมัน มันเป็นคนขี้บ่นมาก มันก็ถามว่าเราอยู่ตรงไหนและบอกจะมารับให้รอตรงนั้นไป เราก็รอมันมารับ
พอมารับตอนอยู่บนรถบรรยากาศเงียบมาก มันเริ่มพูดก่อนว่าขอโทษที่ตะหวาดมันไม่ได้ตั้งใจ เราก็ไม่ได้พูดไรไป เพราะเราไม่ได้โกรธไรมัน
ถึงคอนโด เราก็ไปอาบน้ำและมานั่งดูหนังคนเดียว (ตั้งแต่เรากลับมาไม่ได้คุยกับ ฟ เลย) เราเดินไปห้องครัวจะหยิบน้ำมาดื่ม ฟ ก็มาจับข้อมือเราและถามว่าเป็นไรวะ เราก็ตกใจบอกว่า เป็นไรอะไรกูจะเป็นอะไรวะ มันบอก ก็ไม่พูดกับกูเลยกูขอโทษที่กูตะหวาด เราก็งงว่ามันจะคิดมากทำไม เราบอกมันว่า เอ้ากูแค่เหนื่อยๆไม่ได้เป็นไร มันดึงเราไปใกล้ๆและถามว่าไม่เป็นไรแน่นะ เราก็บอกว่าแน่ มันก็ด่าเรา บอกว่า อีนี่ทำให้กูคิดมากทำไงและก็เตะเรา เราก็เตะมันคืน 55555 เราดีใจมากเลยที่มันแคร์เราและคิดว่าถ้ามันคิดแบบเดียวกับเราก็ดี
และเรากับเพื่อนก็ตั้งใจเรียน เที่ยวบ้าง พักบ้าง จนเข้าปี 3 ของมหาลัย งานก็เยอะขึ้นเรื่อยๆเราจึงไม่ค่อยได้เที่ยวกันละ มาใส่ใจกับงานมากขึ้น
เราเรียนสถาปัตย์งานโมเดลเยอะมาก จนบางทีเราก็ไม่ได้นอนทำทั้งคืน ฟ ก็จะไม่นอนมาช่วยเรามาถามเราว่ามันช่วยไรได้บ้าง เพื่อนอีก 2 คนก็มาช่วยด้วยแต่ไม่นานพวกมันก็หลับ- -แต่ ฟ มันไปชมกาแฟมาดื่มกับเรา เรารู้สึกว่ามันอยากจะช่วยเราขนาดนี้เลยหรอ ในใจคิดว่ามันอาจจะคิดเหมือนเราจริงๆก็ได้นะ
ระหว่างที่เรียนมหาลัยจะมีคนมาจีบ ฟ อยู่เสมอๆแต่ ฟ ก็ไม่ได้คบใคร เช่นเดียวกับเราที่มีคนมาจีบบ้างแต่เราก็ไม่ได้สนใจใครเลย นอกจาก ฟ
เรื่องผ่านมาเรื่อยๆเรากับ ฟ และเพื่อนๆก็ตั้งหน้าตั้งหน้าเรียน จนในที่สุดเราก็จบปริญญาตรี งานรับปริญญาของเราและเพื่อน ฟ มันเอาดอกกุหลาบมาให้เราดอกนึง มันบอกว่าเก็บได้ เราก็ดีใจในใจนี่เข้าข้างตัวเองว่ามันอ้างแบบตอนตื่นมาทำอาหารให้อะสิ แต่ปัจจุบันเราถามมันมันบอกว่าเก็บได้จริงๆ-.-หน้าแตกไปค่ะ5555555 พอเรียนจบปริญญาตรีก่อนที่เราจะเรียนต่อโทเรากับเพื่อนๆทั้ง 8 ก็มารวมกันวางแผนกันไปเที่ยวพักผ่อนก่อนที่จะเรียนต่อ เลยวางแผนทริปขี่รถมอเตอร์ไซต์ล่องใต้เพราะเราและเพื่อนในกลุ่มส่วนใหญ่มีรถมอเตอร์ไซต์และชอบขี่มอเตอร์ไซต์เป็นงานอดิเรกกันอยู่แล้วส่วนคนที่ไม่มีมอเตอร์ไซต์ในกลุ่มมีสองคนคือเพื่อนผชคนนึงและ ฟ ค่ะ
จุดหมายคือกระบี่และแวะที่ท่องเที่ยวข้างทางไปเรื่อยๆ ทริปครั้งนี้เราไม่ได้วางเวลาตายตัวว่ากี่วันเราและเพื่อนอยากพักผ่อนให้เต็มที่
และเมื่อถึงวันที่นัดกันเดินทาง ฟ และเพื่อนอีกคนที่ไม่มีรถก็ต้องซ้อนท้ายเพื่อนไป และ ฟ ก็เลือกซ้อนเรามันให้เหตุผลว่าถ้าเกิดรถล้มมันจะได้เอาเราเป็นเกาะบังมัน กวนตีนไหมล่ะ- - แต่เราก็แอบดีใจนะที่มันเลือกซ้อนเรา5555 และเรากับเพื่อนก็เริ่มออกเดินทาง ขี่ไปเรื่อยๆจนฟ้าเริ่มมืดเราก็แวะกินข้าวข้างทางกันก่อนและขี่ต่อ ระหว่างทางที่เราขี่เรารู้สึกว่า ฟ มันเซเอาหัวมาโดนเราและส่ายไปมา เราเลยรู้ว่ามันหลับเราเลยรีบจอดรถและตะโกนเรียกมันมาด่า เราโมโหมากหลับตอนซ้อนท้ายมันอันตรายมากๆ เราด่ามันไปเยอะมากจนขำไม่ได้ว่าด่าไรไปบ้าง มันก็ทำหน้าสำนึกผิดมันเอาแต่บอกว่ามันง่วง
เราเลยเดินไปหาเชือกละลากมันมาซ้อนรถเราและเอามือมันมากอดเราและมัดมือไว้ไม่ให้หลุด บอกมันว่าถ้าจะหลับให้กอดกูไว้แน่นๆและสั่งห้ามมันแกะเชือกออกเพราะกลัวมันหล่น ตอนนั้นที่เราทำเราโมโหเลยทำไปไม่ได้คิดถึงว่าทำละจะเป็นยังไง พอเริ่มขี่ต่อเท่านั้นละเราเริ่มรู้สึกว่า
ไม่น่าทำอย่างนั้นเลย >< เพราะพอเริ่มขับมันก็ทำตามเราจริงๆกอดเราแน่นมากแถมเอาคางไหล่เราอีก ตอนนั้นหัวใจเราเต้นเร็วมากแทบจะระเบิดได้แต่คิดว่าเมื่อไรจะถึงโรงแรมสักทีๆๆๆๆมันไม่ไกลแต่ตอนนั้นเรารู้สึกว่ามันนานมาก
พอถึงโรงแรมเรารีบแก้เชือกและไม่ได้หันไปมองหน้า ฟ เลยพอได้กุญเจห้องมาเราก็รีบขึ้นห้องทีนที(เรานอนกับเพื่อนผญอีก 2 คน)เพื่อนผญคนนึง(ป)มันก็มาลากเราไปคุยกับมัน ขอทำเป็นสนทนานะคะจะได้ไม่งงกัน
ป : รู้สึกยังไงกับ ฟ
เรา : เห้ยอะไร ทำไมอยู่ดีๆมาถามกูก็รักมันแบบเพื่อนไง
ตอนนั้นเราตกใจมากว่าเราอาการชัดขนาดนั้นเลยหรอ
ป : อย่ามาโกหกกู กูดูออกนะ
พอมันถามเราก็นิ่งไปสักพัก และคิดว่าโกหก ป ไม่ได้หรอกมันก็สนิทกับเรามานานมันคงดูเราออกและอีกอย่างมันเรียนจิตวิทยา
เรา : เออๆกูยอมละ จำตอนม.ปลายได้ปะที่กูเคยไปปรึกษาเรื่องมัน ตอนนั้นกูไม่แน่ใจว่าชอบมัน แต่พอขึ้นมหาลัยมาได้ไม่นานกูว่ากูเริ่มมั่นใจว่าชอบมันจริงๆ อย่าไปบอกมันนะ กูไม่อยากให้มันคิดมากเพราะมันคงไม่ได้รู้สึกแบบเดียวกับกู
ป : จำได้ๆ กูรู้นานละว่ารู้สึกแบบนั้นกับมัน กูไม่บอกใครหรอกกูอยากมาถามให้แน่ใจจากปาก เรื่องความรู้สึกมันอย่าเพิ่งแน่ใจไปเลยว่ะ
เรา ขอบใจนะ ทำไมวะ ความรู้สึกมันทำไม
ป : ต้องรู้ด้วยตัวเอง
และมันก็หนีไปอาบน้ำทิ้งให้เราคาใจ ไปถามทีหลังมันไม่บอก แต่เราก็ไม่อยากคิดอะไรในการมาเที่ยวครั้งนี้อยากพักผ่อนให้เต็มที่เลยไม่ได้ใส่ใจมาก เรากับเพื่อนเที่ยวกันสนุกมากเป็นช่วงเวลาที่เรามีความสุขมากๆจริงๆ จนถึงตอนขี่ต่อ ฟ ก็มาซ้อนเราเหมือนเดิมมันบอกว่ามัดกูเหมือนเดิมไหมกลัวกูหลับอีก เราบอกมันว่า ไม่!!หลับอีกกุปล่อยให้หล่นตายเลย(เขินมาก><) พอเริ่มขี่กลับมันก็ไม่หลับเลยแต่มันเอามือมาโอบเอวเรา เราก็ปัดมันก็โอบใหม่ๆๆๆจนเราขี้เกียจปัดเลยปล่อยไป มันทำเราใจเต้นเร็วอีกแล้วเราก็คิดเรื่องที่ ป บอกหรือปอจะบอกว่า ฟ ชอบเรา พอคิดแล้วเราก็เขินยิ้มอยู่นั่น
ความรักระหว่างเรากับ "เพื่อน" 18+
ปัจจุบันเราอายุ 26 เกือบ 27 ปีแล้วค่ะ เราเป็นคนตลกและกวนตีนค่อนข้างมาก55555 และส่วนมากจะมีเพื่อนผช เนื่องจากเราไม่ค่อยมีความเป็นผญสักเท่าไหร่
เข้าเรื่องเลยเลยนะคะ เรื่องนี้ผ่านมานานแล้วเราขอเล่าช่วงที่เราคิดว่าสำคัญนะคะ เรามีเพื่อนผชอยู่คนนึง เรารู้จักกับมันตั้งแต่มัธยมต้นเพราะอยู่โรงเรียนเดียวกัน พอมัธยมปลายก็อยู่โรงเรียนเดียวกัน แถมยังห้องเดียวกันอีก
ขอแทนมันว่า ฟ นะคะ เราจึงสนิทกับ ฟ มาตั้งแต่มัธยมต้น ไปไหนไปกันตลอด ฟ จะอยู่ข้างเราเสมอไม่ว่าเรื่องอะไร เรากับมันปรึกษากันทุกเรื่อง จนเรารู้สึกว่ามันเป็นส่วนนึงของเราไปแล้ว
และเมื่อไรไม่รู้ที่เรารู้สึกไม่ชอบเวลามีผญมาแอบตามกรี้ด(น่าจะปรมาณม.4) ฟ มันเป็นคนหน้าตาดีระดับนึงและสูงมากเป็นแถมเป็นนักกีฬาโรงเรียน ไม่แปลกที่สาวๆจะมาแอบตามกรี้ด บางวันก็เอาขนมมาวางไว้ใต้โต๊ะ เรารู้สึกไม่ชอบและหงุดหงิดในใจตลอดเมื่อรู้ แต่เราก็ไม่ได้ใส่ใจและไม่ได้แสดงออกไป แต่ตั้งแต่มัธยมปลายมา ฟ ก็ไม่เคยมีแฟนหรือสนใจผญคนไหนเลย ถึงมัธยมต้นมันจะเปลี่ยนบ่อยยังกะกางเกงในก็เถอะ เวลาผ่านมาเรื่อยๆจนเราอยู่ ม.5 เราก็สนิทกับ ฟ เหมือนเดิม จนวันนึงเราเห็น ฟ นั่งกับผญรุ่นน้องคนนึง ในมือ ฟ มีดอกไม้และยื่นให้ผญคนนั้น เราเห็นเราก็เดินกลับบ้านเราถึงบ้านเราเปิดเพลง ละเราก็ซึมมาก ตอนนั้นเราไม่เข้าใจว่าทำไมเราเป็นแบบนั้น เราไปปรึกษาเพื่อนผญที่สนิทขอแทนมันว่า ป นะคะ มันบอกประมาณว่าเราอาจแค่หวั่นไหวกับ ฟ อาจเป็นอารมชั่ววูบก็ได้ เราพยายามเชื่อมันพยายามไม่คิดว่าเราชอบ ฟ เพราะเรากลัวเสียเพื่อนวันต่อมาเราไปเรียนเราไม่ทักไม่ได้สนใจ ฟ เลย
จน ฟ มานั่งข้างๆและชวนคุย และเล่าให้ฟังถึงเรื่องเมื่อวาน ว่ามีคนมาขอมันคบและให้ดอกไม้มัน แต่มันปฎิเสธและคืนดอกไม้ไป
พอเราได้ฟัง เรารู้สึกสบายใจอย่างบอกไม่ถูกรู้สึกเราปัญญาอ่อนมากที่คิดไรไร้สาระ ซึมเป็นชั่วโมงๆ ทั้งๆที่มันไม่มีอะไร พอ ฟ เล่าจบเราก็หันไปคุยกะมันปกติและด่ามันตามที่เราเคยด่ามันตอนมันทำผญคนอื่นเสียใจ
จนเราใกล้จะจบมัธยมปลาย เราคุยกับเพื่อนๆในกลุ่มว่าเราจะสอบที่เดียวกันเพราะอยากจะอยู่ที่เดียวกัน เรามีเพื่อนในกลุ่มทั้งหมด 8 คน เราไปสอบพร้อมกัน แต่ส่วนตัวเราคิดไว้อยู่แล้วว่าเราจะเรียนต่อถึงปริญญาโท เนื่องจากปริญญาตรีปัจจุบันไม่เพียงพอแล้ว เพื่อนๆในกลุ่มก็คิดแบบเดียวกับเรา
พอถึงวันประกาศผล ปรากฏว่าในกลุ่ม มีเรา ฟ และเพื่อนอีก 2 คนที่ติด(ญ1ช1) และมหาลัยที่เราติดค่อนข้างไกลจากบ้าน เราจึงไปเช่าคอนโดแถวมหาลัยอยู่กัน 4 คน
เราเริ่มใช้ชีวิตในมหาลัยมามันทั้งสนุกและเหนื่อยมา ลืมบอกไปว่าเราเรียน สถาปัตย์ ฟ เรียนวิทย์กีฬา เพื่อนอีก 2 คน เรียนสถาปัตย์และจิตวิทยา(ป เรียนด้วย)
ระหว่างนั้นเราและ ฟ ไม่มีแฟนกันทั้งคู่ เพื่อนอีก 2 คนของเราก้มีบ้างไม่มีบ้าง
ในการใช้ชีวิตอยู่กันเองกับเพื่อนมันสนุกมาก มีครั้งนึงฝนตกฟ้าร้องดังมาก เราไม่ใช่คนกลัวฟ้าร้อง แต่ ฟ มันกลัวมาก55555 ตอนฟ้าร้องมันวิ่งมาจับแขนเราเราใจเต้นแรงมากเวลามันมาใกล้ๆ พอฟ้าเงียบมันก็ปล่อยออกอย่างเร็ว เพื่อนล้อมันอีตุ้ดตลอด ตัวก็สูงเล่นกีฬาก็เก่งภายนอกดูมาดแมนแถมเป็นเดือนคณะ แต่พอเจอฟ้าร้องทีกลายเป็นลูกหมาเลย55555 ฟ มันเป็นคนนิสัยน่ารักมาก มีทั้งมุมที่กวนตีนมากๆและจริงจรังมากๆ แถมมันยังเป็นคนชอบทำอาหาร ผิดกับผญอย่างเราที่ทำอาหารไม่เป็นสักอย่าง ทุกครั้งที่มันเข้ามาใกล้ๆหรือทำอาหารมาให้กินเราจะรู้สึกดีมากๆทุกครั้ง ตอนนั้นเราก็รู้สึกเข้าใจตัวเองแล้วล่ะว่าเรารู้สึกยังไงกับ ฟ แต่เราไม่อยากให้เสียความเป็นเพื่อนเลยไม่ได้บอกหรือแสดงออกไปและคิดว่า ฟ คงไม่รู้สึกแบบนั้นกับเรา
พอวันเกิดเรา ฟ และเพื่อนก็แอบทำไรน่ารักๆให้เรา -//- วันนั้นเรากลับบ้านไปหาครอบครัว กลับมาก็เกือบจะเที่ยงคืนแล้ว เราเข้าห้องไป ในห้องมืดมากไม่ได้เปิดไฟ เราเดินไปเปิดไฟละก็ตกใจ เพราะเพื่อนในกลุ่มของเราทั้ง 8 คนอยู่ด้วยกันพร้อมหน้าและ ฟ ก็ถือเค้กมาให้เรา เราดีใจมากๆเพราะเราคิดถึงเพื่อนอยากเจอมาตั้งนานแล้ว แต่เราว่างไม่ตรงกันสักที คืนนั้นเราก็ฉลองตามประสาเด็กวัยรุ่นมีกินเหล้า เปิดเพลงดัง จนข้างห้องมาด่า 555555 คืนนั้นเราเมามาก จนแทบไม่สติแต่เราจำลางๆว่า ฟ ยื่นอะไรให้เราสักอย่าง ไม่นานเราก็เมาหลับไป พอตื่นมาเราแฮ้งมากและก็หันไปเห็นกล่องใหญ่ๆข้างๆเรา เราเลยเปิดดู มันคือหมวกกันน็อค ที่เราอยากได้มากๆๆ เพราะมันเข้ากับมอเตอร์ไซต์ของเรามากๆ และในกล่องมีโน็ตใส่มาด้วย (ทุกวันนี้เรายังเก็บไว้อยู่เลย) ในโน็ตเขียนว่า 'สุขสันต์วันเกิดนะอีถึก ของขวัญจากคนหล่อๆอย่างกู ไม่ต้องกรี๊ดนะกูหนวกหู อยากได้มานานแล้วล่ะสิ รัก จาก ฟ '
เราอ่านจบเรายิ้มไม่หยุดเลยรู้สึกดีกับ ฟ มากขึ้นไปอีก ถึงอยากจะเตะมันเพราะมันชอบเราว่าอีถึกก็เถอะ
วันนึงหลังจากวันเกิดเราไม่นาน เราอยู่คอนโดกับเพื่อนกันสองคน(เพื่อนผช) เพราะ ฟ กับเพื่อนอีกคนไปเรียน เราก็คุยกันปกติ และมันก็บอกเราทำนองว่า เอองานวันเกิดวันนั้นอะ ฟ
ตอนเรามีเรียนเช้า ฟ มันจะตื่นมาทำอาหารให้กินเสมอ(เราเป็นคนตื่นสายมากจึงไม่มีเวลามาทำอาหารเช้าหรืออุ่นอะไรกิน)
ตอนเราตื่นเราก็วิ่งเข้าห้องน้ำไปอาบน้ำก่อนเสมอเพราะตื่นสาย5555 ออกจากห้องน้ำมาก็เห็น ฟ ทำอาหารอยู่ เราถามมันว่าเอ้าตื่นมาทำไมวะ
มันบอก กูหิวเลยตื่นมาทำไรกิน เราก็เชื่อมัน- - พอมันทำเสร็จก็เอามาวางบนโต๊ะและบอกว่าไป-สะอีถึก ละมันก็เดินไปนอนต่อ
เราก็งงว่าเอ้าไหนบอกทำกินเอง แต่เราก็คิดว่ามันคงกินไปละเหลือมั้งเลยให้เรา แต่หลังจากวันนั้นพอเรามีเรียนเช้า ละอาบน้ำเสร็จออกจากห้องน้ำมาก็เจอมันทำอาหารอยู่ตลอด พอถามก็อ้างต่างๆนาๆละไปนอนต่อเหมือนเคย ตอนแรกเราไม่แน่ใจว่ามันตั้งใจตื่นมาทำให้เรารึป่าว แต่พอนานๆไปมันตื่นทุกครั้งที่เราเรียนเช้า เราเลยแน่ใจละว่ามันไม่ใช่ความบังเอิญ เรารู้สึกดีมากในใจก็คิดเข้าข้างตัวเองว่ามันรู้สึกเหมือนเรา
แต่ในหัวก็คิดว่ามันคงเป็นห่วงเราในฐานะเพื่อนรึป่าว
มีตอนนึงหน้าฝน วันนั้นฝนตกหนักมากและเราเพิ่งเรียนเสร็จกำลังจะขับรถกลับ ฟ มันโทรมาก่อนมันถามว่า อยู่ไหนเรียนเสร็จยังจะกลับรึยัง
เราบอกว่า กำลังจะกลับพอดี มันก็ด่าเราเลยมันบอกว่า จะบ้าไงขับมอไซตอนนี้ ถ้าล้มไปตายห่ามาทำไง หมวกกันน็อคก็ไม่ได้เอาไปคิดบ้างดิ เราก็เงียบเลยเราไม่อยากเถียงมัน มันเป็นคนขี้บ่นมาก มันก็ถามว่าเราอยู่ตรงไหนและบอกจะมารับให้รอตรงนั้นไป เราก็รอมันมารับ
พอมารับตอนอยู่บนรถบรรยากาศเงียบมาก มันเริ่มพูดก่อนว่าขอโทษที่ตะหวาดมันไม่ได้ตั้งใจ เราก็ไม่ได้พูดไรไป เพราะเราไม่ได้โกรธไรมัน
ถึงคอนโด เราก็ไปอาบน้ำและมานั่งดูหนังคนเดียว (ตั้งแต่เรากลับมาไม่ได้คุยกับ ฟ เลย) เราเดินไปห้องครัวจะหยิบน้ำมาดื่ม ฟ ก็มาจับข้อมือเราและถามว่าเป็นไรวะ เราก็ตกใจบอกว่า เป็นไรอะไรกูจะเป็นอะไรวะ มันบอก ก็ไม่พูดกับกูเลยกูขอโทษที่กูตะหวาด เราก็งงว่ามันจะคิดมากทำไม เราบอกมันว่า เอ้ากูแค่เหนื่อยๆไม่ได้เป็นไร มันดึงเราไปใกล้ๆและถามว่าไม่เป็นไรแน่นะ เราก็บอกว่าแน่ มันก็ด่าเรา บอกว่า อีนี่ทำให้กูคิดมากทำไงและก็เตะเรา เราก็เตะมันคืน 55555 เราดีใจมากเลยที่มันแคร์เราและคิดว่าถ้ามันคิดแบบเดียวกับเราก็ดี
และเรากับเพื่อนก็ตั้งใจเรียน เที่ยวบ้าง พักบ้าง จนเข้าปี 3 ของมหาลัย งานก็เยอะขึ้นเรื่อยๆเราจึงไม่ค่อยได้เที่ยวกันละ มาใส่ใจกับงานมากขึ้น
เราเรียนสถาปัตย์งานโมเดลเยอะมาก จนบางทีเราก็ไม่ได้นอนทำทั้งคืน ฟ ก็จะไม่นอนมาช่วยเรามาถามเราว่ามันช่วยไรได้บ้าง เพื่อนอีก 2 คนก็มาช่วยด้วยแต่ไม่นานพวกมันก็หลับ- -แต่ ฟ มันไปชมกาแฟมาดื่มกับเรา เรารู้สึกว่ามันอยากจะช่วยเราขนาดนี้เลยหรอ ในใจคิดว่ามันอาจจะคิดเหมือนเราจริงๆก็ได้นะ
ระหว่างที่เรียนมหาลัยจะมีคนมาจีบ ฟ อยู่เสมอๆแต่ ฟ ก็ไม่ได้คบใคร เช่นเดียวกับเราที่มีคนมาจีบบ้างแต่เราก็ไม่ได้สนใจใครเลย นอกจาก ฟ
เรื่องผ่านมาเรื่อยๆเรากับ ฟ และเพื่อนๆก็ตั้งหน้าตั้งหน้าเรียน จนในที่สุดเราก็จบปริญญาตรี งานรับปริญญาของเราและเพื่อน ฟ มันเอาดอกกุหลาบมาให้เราดอกนึง มันบอกว่าเก็บได้ เราก็ดีใจในใจนี่เข้าข้างตัวเองว่ามันอ้างแบบตอนตื่นมาทำอาหารให้อะสิ แต่ปัจจุบันเราถามมันมันบอกว่าเก็บได้จริงๆ-.-หน้าแตกไปค่ะ5555555 พอเรียนจบปริญญาตรีก่อนที่เราจะเรียนต่อโทเรากับเพื่อนๆทั้ง 8 ก็มารวมกันวางแผนกันไปเที่ยวพักผ่อนก่อนที่จะเรียนต่อ เลยวางแผนทริปขี่รถมอเตอร์ไซต์ล่องใต้เพราะเราและเพื่อนในกลุ่มส่วนใหญ่มีรถมอเตอร์ไซต์และชอบขี่มอเตอร์ไซต์เป็นงานอดิเรกกันอยู่แล้วส่วนคนที่ไม่มีมอเตอร์ไซต์ในกลุ่มมีสองคนคือเพื่อนผชคนนึงและ ฟ ค่ะ
จุดหมายคือกระบี่และแวะที่ท่องเที่ยวข้างทางไปเรื่อยๆ ทริปครั้งนี้เราไม่ได้วางเวลาตายตัวว่ากี่วันเราและเพื่อนอยากพักผ่อนให้เต็มที่
และเมื่อถึงวันที่นัดกันเดินทาง ฟ และเพื่อนอีกคนที่ไม่มีรถก็ต้องซ้อนท้ายเพื่อนไป และ ฟ ก็เลือกซ้อนเรามันให้เหตุผลว่าถ้าเกิดรถล้มมันจะได้เอาเราเป็นเกาะบังมัน กวนตีนไหมล่ะ- - แต่เราก็แอบดีใจนะที่มันเลือกซ้อนเรา5555 และเรากับเพื่อนก็เริ่มออกเดินทาง ขี่ไปเรื่อยๆจนฟ้าเริ่มมืดเราก็แวะกินข้าวข้างทางกันก่อนและขี่ต่อ ระหว่างทางที่เราขี่เรารู้สึกว่า ฟ มันเซเอาหัวมาโดนเราและส่ายไปมา เราเลยรู้ว่ามันหลับเราเลยรีบจอดรถและตะโกนเรียกมันมาด่า เราโมโหมากหลับตอนซ้อนท้ายมันอันตรายมากๆ เราด่ามันไปเยอะมากจนขำไม่ได้ว่าด่าไรไปบ้าง มันก็ทำหน้าสำนึกผิดมันเอาแต่บอกว่ามันง่วง
เราเลยเดินไปหาเชือกละลากมันมาซ้อนรถเราและเอามือมันมากอดเราและมัดมือไว้ไม่ให้หลุด บอกมันว่าถ้าจะหลับให้กอดกูไว้แน่นๆและสั่งห้ามมันแกะเชือกออกเพราะกลัวมันหล่น ตอนนั้นที่เราทำเราโมโหเลยทำไปไม่ได้คิดถึงว่าทำละจะเป็นยังไง พอเริ่มขี่ต่อเท่านั้นละเราเริ่มรู้สึกว่า
ไม่น่าทำอย่างนั้นเลย >< เพราะพอเริ่มขับมันก็ทำตามเราจริงๆกอดเราแน่นมากแถมเอาคางไหล่เราอีก ตอนนั้นหัวใจเราเต้นเร็วมากแทบจะระเบิดได้แต่คิดว่าเมื่อไรจะถึงโรงแรมสักทีๆๆๆๆมันไม่ไกลแต่ตอนนั้นเรารู้สึกว่ามันนานมาก
พอถึงโรงแรมเรารีบแก้เชือกและไม่ได้หันไปมองหน้า ฟ เลยพอได้กุญเจห้องมาเราก็รีบขึ้นห้องทีนที(เรานอนกับเพื่อนผญอีก 2 คน)เพื่อนผญคนนึง(ป)มันก็มาลากเราไปคุยกับมัน ขอทำเป็นสนทนานะคะจะได้ไม่งงกัน
ป : รู้สึกยังไงกับ ฟ
เรา : เห้ยอะไร ทำไมอยู่ดีๆมาถามกูก็รักมันแบบเพื่อนไง
ตอนนั้นเราตกใจมากว่าเราอาการชัดขนาดนั้นเลยหรอ
ป : อย่ามาโกหกกู กูดูออกนะ
พอมันถามเราก็นิ่งไปสักพัก และคิดว่าโกหก ป ไม่ได้หรอกมันก็สนิทกับเรามานานมันคงดูเราออกและอีกอย่างมันเรียนจิตวิทยา
เรา : เออๆกูยอมละ จำตอนม.ปลายได้ปะที่กูเคยไปปรึกษาเรื่องมัน ตอนนั้นกูไม่แน่ใจว่าชอบมัน แต่พอขึ้นมหาลัยมาได้ไม่นานกูว่ากูเริ่มมั่นใจว่าชอบมันจริงๆ อย่าไปบอกมันนะ กูไม่อยากให้มันคิดมากเพราะมันคงไม่ได้รู้สึกแบบเดียวกับกู
ป : จำได้ๆ กูรู้นานละว่ารู้สึกแบบนั้นกับมัน กูไม่บอกใครหรอกกูอยากมาถามให้แน่ใจจากปาก เรื่องความรู้สึกมันอย่าเพิ่งแน่ใจไปเลยว่ะ
เรา ขอบใจนะ ทำไมวะ ความรู้สึกมันทำไม
ป : ต้องรู้ด้วยตัวเอง
และมันก็หนีไปอาบน้ำทิ้งให้เราคาใจ ไปถามทีหลังมันไม่บอก แต่เราก็ไม่อยากคิดอะไรในการมาเที่ยวครั้งนี้อยากพักผ่อนให้เต็มที่เลยไม่ได้ใส่ใจมาก เรากับเพื่อนเที่ยวกันสนุกมากเป็นช่วงเวลาที่เรามีความสุขมากๆจริงๆ จนถึงตอนขี่ต่อ ฟ ก็มาซ้อนเราเหมือนเดิมมันบอกว่ามัดกูเหมือนเดิมไหมกลัวกูหลับอีก เราบอกมันว่า ไม่!!หลับอีกกุปล่อยให้หล่นตายเลย(เขินมาก><) พอเริ่มขี่กลับมันก็ไม่หลับเลยแต่มันเอามือมาโอบเอวเรา เราก็ปัดมันก็โอบใหม่ๆๆๆจนเราขี้เกียจปัดเลยปล่อยไป มันทำเราใจเต้นเร็วอีกแล้วเราก็คิดเรื่องที่ ป บอกหรือปอจะบอกว่า ฟ ชอบเรา พอคิดแล้วเราก็เขินยิ้มอยู่นั่น