เร่องนี้เกิดมาได้ 3-4 ปีแล้วครับ ตั้งแต่สมัยผมยังเรียนม.ต้นอยู่ คือเรื่องของผมมีอยู่ว่า ผมกับบอย(นามสมมติ)เป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เด็ก พ่อแม่ก็รู้จักกัน เรียนที่เดียวกันตลอดตั้งแต่ อนุบาลยัง ม.ต้น แล้วตอน ม.1 ผมก็ได้รู้จักกับ เจน(นามสมมิ) ผมกับเจนค่อนข้างจะสนิทกันเพราะว่าผมกับเจนจับฉลากได้เป็นบัดดี้กัน เจนเรียนเก่งครับ ขยัน เป็นที่รักของใครหลายๆคน แล้วเธอก็มีน้องชายคนนึง ชื่อ เจมส์ ผมเองก็รู้จักกับเจมส์ได้เพราะผมเปนรุ่นพี่ในวงโยฯของน้องเขา ผมเริ่มมารู้ตัวว่าผมเริ่มชอบเจนตอนขึ้น ม.2 ครับ แต่ตอนนั้น ผมกับเจนต้องแยกห้องกัน เนื่องจากโรงเรียนของผมมีระบบจับนักเรียนคละห้องกันทุกปี แล้วเจนกับบอยก็ได้อยู่ห้องเดียวกัน อย่างที่บอกผมกับบอยสนิทกัน ผมจึงเล่าให้บอยฟังอยู่ตลอด แล้วตอนนั้นบอยเองก็กำลังคบอยู่กับรุ่นพี่ที่โรงเรียนเดียวกัน ผมเองก็เริ่มที่จะจีบเจน แบบ เอาดอกไม้ไปให้ ไลท์เพลงรักลงใส่แผ่นแล้วก็ให้เธอ ให้ดอกไม้บ้าง และเจนก็ไม่เคยพูดหรือปฏิเสธอะไรผมเลย ผมก็เล่าเรื่องนี้ให้บอยฟังตลอด แล้วบอยก็พูดเชียร์ผมนะ แบบ คอยแนะนำผมตลอด จนจะขึ้น ม.3 ผมก็เริ่มสังเกตแล้วว่า เจมส์น้องชายของเจน เริ่มสนิทกับบอยมากขึ้น ตอนแรกผมก็เฉยๆนะ แบบผมเข้าใจว่ารุ่นพี่รุ่นน้องต้องสนิทกันเป็นธรรมดา จนช่วง เดือนกันยา ผมกับบอยก็คุยกันตามปกติ มีหยอกล้อมีเล่นกัน แล้วอยู่ๆ บอยก็ถามผมว่า "มันกำลังคบกับเจนอยู่" ตอนนั้น ผมรู้สึกอึ้งเหมือนโดนต่อยเลยครับ พอผมว่าได้ยังไง มันก็ตอบผมว่า มันเริ่มชอบเจนหลังจากที่ผมเล่าเรื่องของผมกับเจนให้ฟัง มันก็แอบคุยกับเจนมาตลอด คือ ตอนนั้น ผมบอกตรงๆเลยว่า ผมไม่อยากเชื่อว่า เพื่อนที่ผมไว้ใจเล่าเรื่องทุกอย่างให้มันฟัง มันจะทำกับผมอย่างนี้ ผมได้แต่พูดกับมันว่าผมเข้าใจมันว่าทำไมมันถึงหักหลังผม ผมไม่อยากเสียเพื่อน และแน่นอนว่า ผมก็ยังคบมันเป็นเพื่อนอยู่ และมีอยู่ครั้งนึงที่ผมยังคงคิดถึงเจน ผมเลยโทรไปเล่าให้มันฟัง ผมระบายทุกสิ่งทุกอย่างที่ผมคิดให้มันฟัง แต่อยู่ๆในสายที่ผมคุยกับมัน ก็มีเสียงของเจนดังขึ้นมา เธออยู่ในสายตั้งแต่แรกที่ผมโทรหาไอ้บอย แต่บอยก็ไม่ยอมบอกผม ผมไม่เข้าใจว่า ทำไมมันทำกับผมอย่างนี้ ทำไมคนที่ผมรักทั้งสองคนถึงทำเหมือนกับผมเป็นไอ้โง่ ทำไมตอนนั้นเจนไม่ปฏิเสธผม ทำไมไอ้บอยไม่บอกผมสักคำว่ามันเองก็ชอบเจน ผมแค่อยากจะรู้ว่า มันเห็นผมเป็นเพื่อนหรือเปล่า ถึงเรื่องนี้มันจะนานมากแล้ว แต่ผมก็ยังไม่ลืม จนทุกวันนี้ เวลาที่ผมจะคบเพื่อน ผมก็ไม่สามารถเชื่อใจใครได้สนิท ผมระแวงตลอดว่าพวกมันจะหักหลังผมมั้ย หรือแม้แต่ความรัก ผมเอง ไม่กล้าที่จะเข้าไปจีบใคร หรือแม้ว่าจะมีใครสักคนที่มาชอบผม ผมเองก็ไม่สามารถเชื่อใจพวกเธอได้ ผมยากจะเลิกระแวงนะ แต่สุดท้ายก็ทำไม่ได้ ผมควรทำยังไงดี?
กลายเป็นคนที่ไม่เชื่อใจคนรอบข้าง เพราะโดนเพื่อนและคนที่รักทำลายความเชื่อใจ