สวัสดีค่ะชาวพันทิปกระทู้นี้อยากมาเล่าประสบการณ์ความรักให้ฟังกันเล่นๆ 55
ย้อนกลับไปเมื่อ 6 ปีที่แล้ว เราเพิ่งเข้าม.1 มาใหม่ๆ หน้าปลวกมาก ตัวก็ดำใส่แว่นตา อ้วนก็อ้วนผมก็หยิกมากๆ ตอนนั้นไม่ได้คิดไรเลยเพราะเพิ่งเข้ามัธยมมาใหม่ๆ ตอนนั้น เอ็มเอสเอ็นบูมมากๆ 555 มีพี่ม.3เข้ามาขอเอ็มตอนแรกก็หวีดเบาๆเอะอะไรยังไง คุยไปคุยมาอ่าวเขาจะมาจีบเพื่อนเรา - - เฟลมากค่ะแต่ก็นะไม่เป็นไร 555 พี่เขามาจีบเพื่อนเราเขาก็เลยขอให้เราช่วยเขาหน่อย อ่ะเราตอนนั้นก็เออช่วยก็ช่วยว่ะไรงี้แต่คือเพื่อนเราเขาไม่ได้ชอบพี่เขา เราก็ทำทุกวิธีแหละแต่มันก็ไม่ชอบพี่เขาจนสุดท้ายพี่เขาก้มาดราม่าใส่เราแต่หลังจากนั้นเรากับพี่เขาก็คุยกันมาเรื่อยๆนะแต่ไม่ได้คิดไรไงตอนแรกก็พี่น้องกันพอคุยไปคุยมาประมาณครึ่งปปีมั้งก็กลายเป็นว่าเราจีบกันเฉย 555  แต่นั่นแหละค่ะทางไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบจริงๆ อยู่มาวันนึงมีรุ่นพี่ผญต่างรรทักเรามาถามว่าได้ชอบพี่เขามั้ยเราก็ปากแข็งอ่ะเลยบอกไม่ได้ชอบเขาก็บอกงั้นก็ดีละเพราะเขาจะให้รุ่นน้องเขามาคบกับพี่ที่เราคุยอยู่ ตอนนั้นเราแบบเห้ยแบบนี้ก็ได้หรอแต่เราก็ไปรู้มาว่าความจริงคือพี่ที่เราคุยก็เคยคุยกับน้องของฝั่งนู้นมาบ้างด้วย เราก็แบบอ่าวยังไงกันสรุปคือพี่ที่เราคุยไปคบกับฝั่งนู้นเฉยเลยจ้าาเราก็เสียดายนะถ้าไม่ปากแข็งเรื่องคงไม่เป็นแบบนี้ หลังจากนั้นเราก็เฮิทหนักเลยค่ะ พอปิดเทอมจะขึ้นม.2 เราถึงกับลุกขึ้นมาเปลี่ยนแปลงตัวเองครั้งยิ่งใหญ่ ไปยืดผม ลดน้ำหนักถอดแว่นออกเปลี่ยนมาใส่คอนแทคแทนตอนนั้นหันกลับมารักตัวเองแบบสุดโต่ง ด้วยความที่ยังเด็กพอเปิดเทอมใหม่เราก็ไม่ค่อยอะไรแล้วเราโอเคแล้ว แต่แล้ววันนึงไม่รู้ว่าฟ้าเป็นใจหรือแกล้งกันแน่ เราก็เดินไปขึ้นรถรับส่งที่ประตูหลังรรตามปกติ แต่ดันเจอพี่ผชคนนึงพี่เขาไม่หล่อเลยค่ะไม่ใช่ผชที่หลายๆคนจะมอง 555555555 แต่เราแบบหันไปสบตาเขาแล้วแบบมันเหมือนโลกหยุดหมุนอ่ะบอกไม่ถูกคือแบบเหมือนมีไรบางอย่างที่เราต้องเขิลเขาแหละค่ะ 5555 พอสืบไปสืบมาว่าพี่เขาอยู่ไหนชื่อไรเป็นไงไรงี้ คือบ้านพี่เขาอยู่คนละทางกับบ้านเราเลยค่ะ แต่ก็นะเราชอบเขาอ่ะเรานี่ลงทุนนั่งรถเมคันเดียวกับเขาแล้วไปทางเดียวกับเขาเลยค่ะแล้วค่อยนั่งย้อนกลับมาบ้าน 555นั่งจนเรากับพี่เขารู้จักกันเลยอ่ะจนคุยกันสนิทกันเลยค่ะแล้วเพื่อนเราก็ชอบแซวๆเหมือนเพื่อนจะรู้ค่ะแล้วเพื่อนฉันเป็นกะเทยมันเลยใส่เต็ม 555 แกล้งโทรไปหาบ้างละส่งข้อความบ้างแหละ แต่แล้วความเฮฮาก็สิ้นสุดลง คือเราไปรู้มาอีกว่าพี่เขามีคนที่ชอบแล้วค่ะเราแบบโคตรเฟลเลยค่ะแต่เราเป็นคนที่ถ้าแบบรู้ว่าคนที่ชอบมีแฟนแล้วหรือว่ามีคนที่ชอบแล้วเราก็จะไม่ยุ่งเลยค่ะกลัวกรรมตามสนองเวลาเรามีแฟน555เลยตัดใจได้ง่ายหน่อย  เราก็โอเคตัดใจละกันนกอีกแล้ว 55 เรานี่พักเรื่องรักๆไปยาวๆเลยค่ะไม่สนไม่อะไรทั้งนั้นอยู่เฉยๆไปสักพักเลยค่ะละพอผ่านไปสักพักเราก็อยู่ม.3ละก็ไปรู้ว่าพี่เขาไม่ได้คุยกับใครแล้วเราก็อ่อเออคือตอนนั้นแบบเฉยๆมากๆละคือเราติดเพื่อนด้วยเลยไม่ค่อยได้สนใจอะไรเท่าไหร่ แต่แล้ววันนึงพี่เขาก็ทักเฟสเรามาค่ะบอกว่าฝากงานหน่อยนะเราก็โอเคไม่ได้คิดไรแล้วตอนนั้นก็เฉยๆไปเพราะก็เป็นพี่น้องกันคนรู้จักกันไม่ได้เอะใจไรก็ปล่อยไป แต่มันไม่ใช่แค่นั้นค่ะคุณตำรวจ 55 ตั้งแต่นั้นมาพี่เขาทักมาทุกวันเลยค่ะเหมือนชวนคุยไรงี้แต่ด้วยความที่ตอนนั้นเราไม่ได้สนใจเรื่องพวกนี้เลยเราเลยไม่ได้ตะหงิดไรว่าพี่เขาจะมาจีบหรอเรากับพี่เขาก็คุยกันอยู่ประมาณ 1 ปีค่ะแต่เป็นการคุยกันที่แบบไม่มีใครรู้เลยค่ะเพื่อนก็ไม่รู้มีแค่เรากับเขาที่รู้ แต่เราคุยกันนานมากจนเราเริ่มรู้สึกว่ามันไม่ธรรมดาละเราเลยเลือกปรึกษาเพื่อนคนนึง
เรา : กูมีเรื่องจะถามว่ะ
เพื่อน : มีไรค๊าาว่ามา
เรา : เราก็เล่าๆให้มันฟังพร้อมกับเอาแชทไปให้มัอ่านด้วยไรงี้ ละก็ถามมันว่าว่าเขาคิดไรกับกูป่าวว่ะหรือกูมโนไปเอง เนี่ยคุยมาปีนึงละ
เพื่อน : มันก็บอกว่าบ้าป่ะเนี่ยเขาจีบมาตั้งปีไม่รู้ไรเลยฟายยยยย พี่น้องที่ไหนเขาทำกัน
เรา : เอ้าอิห่าก็กูจะไปรู้หรอตอนกูชอบเขาเขาไม่มองกูด้วยซ้ำกูเลยไม่ได้สนใจ
เพื่อน : ก็ถามเขาไปเลยดิว่ายังไง
เรา : เออกูจะลองดู 555
ค่ะคืนนั้นเราเลยตัดสินใจถามเขาไปเลยตรงๆค่ะว่านี้จะยังไงไรงี้สิ่งที่ได้กลับมาคือเขาบอกว่าคบกันมั้ยละ โหตอนนั้นแบบกรี๊ดดดมากเขิลแบบสุดคือใครจะไปคิดว่าวันนึงคนที่เราเคยแอบชอบเขาจะมาชอบเราจะมาจีบเรามันเหนือความคาดหมายมากเลยค่ะ >< เราก็ตกลงคบกับเขาตอนนั้นเรา ม.4เขาอยู่ม.6ค่ะ ดูเหมือนจะแฮปปี้ดีใช่มั้ยละคะแต่มันไม่ใช่เลยพอเราคบกับเขาไปสักพักแรกๆไรก็ดีนี่จริงมากค่ะทุกอย่างดีหมดเลยมีความสุขสุดๆแต่ต้องบอกก่อนเลยนะคะว่าเราไม่ค่อยติดแฟนแบบที่จะต้องอยู่ด้วยกันตลอดเวลาไรงี้พูดได้เลยว่าเราไม่เหมือนผญคนอื่นที่เวลาแล้วมุ้งมิ้งๆคือเราไม่มีเลยค่ะ 555 แบบอย่าถามหาความหวานแบบฟริ้งๆเรียกได้ว่าเราแบบอยากไปไหนก็ไปไม่เคยห้ามแฟนเลยแค่ขอให้บอกว่าจะไปไหนไรงี้เราไม่ค่อยชอบแสดงความรักกับเขาเท่าไหร่หรอกไม่ค่อยบอกรักไม่ค่อยบอกคิดถึงแต่เราหึงแรงหวงแรงมากค่ะเวลาหึงนี่เหมือนเป็นอีกร่างนึงเลย 5555 แต่นั่นแหละค่ะเหมือนจะมาด้วยดีแต่พอคบมาประมาณเดือนที่7เหมือนจะอิ่มตัวรึป่าวจะเรียกแบบนั้นก็ได้วันนึงเราเห็นเขาโพสเพลงแล้วแท็กชื่อคนที่เขาเคยคุยเก่าเราแบบวิปมากอ่ะทำไมทำแบบนี้ด้วยความที่เป็นคนอารมณ์ร้อนมากเราก็เลือกที่จะถามเขาตรงๆว่าทำไมเป็นแบบนี้เขาก็ไม่พูดอะไรคือเขาเป็นคนที่ไม่ชอบอธิบายอะไรเลยเวลาเราโกรธเขาก็จะหาว่าเรางี่เง่าแถมด่าเราด้วยบางทีตอนนั้นทะเลาะกันทุกวันกว่าจะผ่านเรื่องไปได้พอจบเรื่องนี้ มันก็มีเรื่องใหม่เขามาอีกค่ะเราแอบเอารหัสเฟสเขาไปอ่านแชทว่าแบบเขาคุยกับใครบ้างไรงี้ เราก็เห็นแชทที่เขาคุยกับแฟนเก่าค่ะเราเข้าไปอ่านตอนแรกก็ไม่มีไรพอเลื่อนถอยไปเรื่อยๆ แฟนเราพิมพ์ไปบอกเขาว่า' คิดถึงว่ะ '  เราแบบอ่านไปน้ำตาร่วงไปเลยค่ะ พอไปถามเขาเขาก็บอกว่าจะอะไรนักหนาก็เพื่อนกันป่ะว่ะเราเลยสวนกลับไปว่าจะไม่อะไรเลยนะเว้ยถ้าที่บอกคิดถึงกันมันไม่ใช่ที่พี่คบกับหนูอยู่ เขาก็ด่าเราค่ะหาว่างี่เง่านู้นนี่นั้นพูด ไรไปก็ไม่ฟังหรอกน่าเบื่อ ตอนนั้นเราแบบช๊อคไปเลยค่ะคือมันผิดมากหรอรึไงทำไมด่ากันขนาดนี้ด่ากันแบบไม่ให้เกียรติเราเลยค่ะด่าจนแบบเพื่อนผชเราต้องไปด่ากลับอ่ะตอนนั้นก็ทะเลาะกันนานเลยค่ะแต่ระหว่างนั้นก็มีเรื่องอีกคือเราโดนแฟนเก่าเขาแกล้งค่ะแบบปาของใส่ไรงี้เราก็ไปบอกเขานะว่าเราไม่อยากมีเรื่องขออยู่แบบสงบๆไปบอกเพื่อนเธอด้วยคือแฟนเก่าเขาก็คือเพื่อนในห้องเดียวกับเขานั่นแหละค่ะ แต่เขาก็ไม่เชื่อค่ะหาว่าเราคิดไปเองเพื่อนมันอาจจะไม่ได้ตั้งใจเราก็โมโหสิคะคือเพื่อนเราก็เห็นอ่ะว่รามันตั้งใจจนเราแต่แฟนเราไม่เคยเชื่อไรเราเลบค่ะเข้าข้างเพื่อนมันตลอดตอนนั้นทะเลาะกันใหญ่โตมาไม่คุยกันไปนานแต่สุดท้ายพอต่างคนต่างเย็นลงก็กลับมาคุยกัน 5555 ต่อมาพอคบกันประมาณเข้าปีที่สอง เข้าก็ขึ้นมหาลัยใช่มั้ยค่ะตอนนั้นเรากลัวมากคืออยู่คนละที่จะทำยังไงจะอยู่ได้มั้ยเรายิ่งคิดมากเข้าไปใหญ่เพราะที่ผ่านมาก็อยู่รรเดียวกันตลอดเป็นเรื่องปกติค่ะที่แฟนอย่างเราๆต้องส่องเพื่อนใหม่ๆของแฟนว่ามีนีนางไหนบ้าง555  และแล้ววันนึงเราแจ็คพ๊อตค๊าาาา ดันไปส่องเพื่อนผญคณะเขาค่ะที่แอดเฟสมามีอยู่คนนึงที่เรารู้สึกว่าไม่ถูกชะตาอ่ะแบบอินี่ต้องมีอะไรแน่ๆมันไม่ใสมันไสยค่ะ พอเวลาผ่านไปเรากับเขาก็เริ่มห่างกันมากขึ้นเรื่อยๆเพราะเขากิจกรรมเยอะนู้นี่นั่น เขาเป็นพวกบ้างานจะรับทำกิจกรรมคณะมาหมดเขาจะทำทุกอย่างเลยค่ะจนไม่มีเวลาให้เราเลยเราก็ดันงี่เง่าคือเราก็ไม่ได้อยากงี่เง่าแต่เขาไม่สนใจเราเลยจริงๆค่ะแบบวันนึงคุยกันสองสามประโยคเราก็หัวเสียสิเขาก็หัวร้อนเหมือนกันอีกแล้วเวลาทะเลาะกันเขาก็จะด่าเราแบบ ลูกผู้ชายเขาไม่ด่ากันอ่ะค่ะ ด่าแบบหยาบและแรงมาก เพื่อนผชให้ห้องเรายังบอกเลยว่า 'เห้ยจะทนอยู่แบบนี้หรอว่ะผชดีๆเข้าไม่ทำร้ายขนาดนี้หรอก' แต่คือตอนนั้นเราตัดใจจากเขายากมากค่ะเพราะคบกันมาสองปีครึ่งแล้วทำใจยากมากแต่แล้ววันนึงเรารู้สึกว่าเราทนไม่ไหวอีกแล้วเหมือนเชือกขาดเลยค่ะตอนนั้น เราเลยบอกเลิกเขาไปเขาก็ไม่เลิกนะคะขอโอกาสตลอดนั่นแหละค่ะเราก็ใจอ่อนให้ทุกครั้งแต่วันนึงความอดทนมันก็มีวันสิ้นสุดใช่มั้ยค่ะ ที่ผ่านมาเขาไม่เคยเห็นค่าโอกาสที่เราให้ไปเขาก็ไม่สมควรที่จะได้รับมันอีกต่อไปแล้วค่ะ เราเลยบอกเลิกเขาไปอีกครั้งแล้วเราก็หายจากชีวิตเขาไปเลยค่ะ เขาก็ทักก็โทรมาตลอดแต่เราโชคดีค่ะมีเพื่อนนี่แหละค่ะทำให้ใจแข็งขึ้นเยอะมากแวลาจะใจอ่อนเพื่อนก็จะเตือนสติว่า 'จะกลับไปหรอคิดเองละกันว่าที่ผ่านมามันทำไรไว้กับบ้าง ' เรานี้จอดเลยค่ะ ใจแข็งสุด พอเวลาผ่านไปเลยกันไปได้สักพักแต่เขาก็ง้อเราตลอดนะคะคอยทักคอยตื้อๆง้อเราอยู่สองปีค่ะเราก็ไม่กลับไปค่ะ แต่แล้ววันนึงเราเผลอไปส่องเฟสเขา จำได้มั้ยค่ะที่เราบอกว่ามีผญในคณะมันคนนึงที่เราแบบไม่ถูกชะตาสุดๆเหมือนอินี่ต้องมีอะไร นั่นแหละค่ะคุณ เซ้นผญมันไม่เคยผิดจริงๆ มันไปคบกันจ้าาา ถ่ายรูปคงรูปคู่ เราแบบช๊อคอ่ะไม่คิดว่าจะแม่นไรขนาดนี้แล้วคือที่ง้อกูมาสองปีคือไรมากอ่ะทำไมผชะขนาดนี้เราโกรธมากเลยค่ะเกลียดไปเลยค่ะทีนี้ตั้งแต่นั้นมาเราก็ตัดเขาออกจากวงโคจรได้ง่ายๆไปเลยค่ะ ต้องบอกก่อนเลยว่าเราเป็นคนที่แบบลืมช้ามากแต่ถ้าอีกฝั่งมีคนใหม่ไปแล้วเราจะไม่กลับไปคุยอีกเลยแล้วก็ไม่ติดต่อไม่อะไรกับชีวิตเขาทั้งนั้นตัดขาดไปเลย ตั้งแต่นั้นมาเราก็ไม่ได้ยุ่งอะไรกับเขาอีกเลยค่ะมีแต่เขามายุ่งวุ่นวายในชีวิตเราแล้วเหมือนเขาจะไม่รู้นะว่าเรารู้ว่าเขามีคนใหม่เขาก็ไม่เห็นจะรู้สึกรู้สาอะไรเราก็สนุกดีค่ะนั่งฟังคนสร้างเรื่องใหม่ๆ 555555 เราก็ตอบบ้างไม่ตอบบ้างส่วนมากก็อ่านไม่ตอบค่ะรำคาญ จนเมื่อเร็วๆนี้อยู่ดีๆมเหตุการณ์เป็นงานๆนึงที่ทำให้ต้องเจอกันพอเจอกันเราก็ต่างคนต่างอยู่คนละมุมไปเลยค่ะ เพื่อนเขาก็แบบแหม่ไม่ไปทักน้องเลย เราก็แบบเลิกกันนานแล้วค่ะ 55555 แต่เราสนิทกับเพื่อนเขาเลยจะออกแนวพูดกันขำๆมากกว่าเพราะพวกเขาก็รู้ว่าเราเลิกกันแล้ว พอจบงานเขาก็ทักมาค่ะซึ่งอยู่ในงานเขาไม่ทักเราเลยไม่มองหน้าด้วยซ้ำแต่เราไม่เดือดร้อนค่ะกูเจ็บแล้วจำไม่ยุ่งแหละดีแล้วแฮปปี้ค่ะ 5555
เขา: จะเกลียดกันใช่มั้ย
เรา : ก็น่าจะรู้ตัวนะ
เขา : ก็แถมาเลยค่ะว่าเขาไม่เคยมีใครใหม่เลยนะคนนั้นก็เพื่อนถึงมีคนคุยแต่เขาก็ไม่ได้สนใจเพราะยังลืมเราไม่ได้
เรา : พอเหอะมันไปไม่ได้มากกว่านี้แล้วแหละ อย่าให้เกลียดไปมากกว่านี้เลย
เขา : เงียบไปพักนึงเลยค่ะแล้วก็ร่ายยาวเป็นกลอนเลยค่ะอธิบายทุกอย่าง
เรา : มาบอกไรตอนนี้อ่ะมันเสียความรู้สึกจนไม่เหลือให้รู้สึกแล้วพอเหอะ แล้วก็เลิกยุ่งได้แล้วนะรำคาญ
เขา : จ่ะ
แล้วตั้งแต่นั้นเขาก็หายไปเลยค่ะ 55555 เราสบายใจมากนะเหมือนสะบัดอะไรออกไปแล้วโล่งมาก แล้วเราก็เขาไปส่องเฟสเขาค่ะเพราะไม่ได้สนใจนานละ555 เจอจ้าเขาไปกินชาบูละถ่ายรูปปหม้อซึ่งติดมือผญเราก็แบบ 555555 ยินดีด้วยละกัน เราไม่มีความเศร้าใดๆทั้งสิ้นมีความสุขสะอีกจะได้หลุดพ้นสักที
ชีวิตมีความสุขขึ้นมากๆเลยค่ะลองดูเราต้องเด็ดขาดแล้วมูฟออนค่ะ 5555
สุดท้ายนี้อยากบอกทุกคนว่าคนบางคนที่เราคิดว่าใช่แล้วแต่นานๆไปมันก็อาจจะไม่ใช่ก็ได้ ถึงเราจะรักเขามากแค่ไหนถ้ามันไม่ใช่เราจะไปบังคับให้ใช่ไม่ได้เราต้องยอมรับความจริงแล้วเดินหน้าต่อค่ะ คนดีๆอาจจะรอเราอยู่ข้างหน้าก็ได้ มันคงมีสักที่รอเราอยู่แหละค่ะ