สวัสดีครับ คือผมไม่เคยรู้สึกว่าตัวเองมีความสุขกับครอบครัวกับบ้านเลย พ่อแม่ผมแยกทางกัน พ่อไปมีคนใหม่ ผมได้อยู่กับแม่ แม่พาผมมาอยู่กับยายตอนสมัยเรียนม.ต้น ตอนนี้ผมจบ ม.6 กำลังไปเรียนมหาลัยแล้ว
ตอนผมอยู่บ้าน ผมรู้สึกเป็นทุกข์มาก ไม่เคยมีความสุขเลย ทุกครั้งที่มีปัญหาหนักใจ มีเรื่องไม่สบายใจอะไร ผมก็อยากจะปรึกษา แต่...ผมกลับโดนต่อว่า โดนไม่สนใจกับสิ่งที่เราต้องการบอก จนทุกวันนี้ ผมจะรู้สึกสบายใจมากกว่าที่ได้ปรึกษากับเพื่อน
ผมจะมีของๆผมอยู่ ซึ่งมันก็ต้องจำเป็นที่จะต้องใช้ในการเรียน แต่ผมก็ไม่ได้ใช้ เพราะเอาไปจำนำหมด เวลามีเรื่องที่ต้องใช้ ผมไปพูดก็โดนว่าอีกเหมือนเดิม
ตอนนี้ผมกลายเป็นคนเก็บกดมีเรื่องมีปัญหาอะไรก็เลือกที่จะกลับไว้คนเดียว อยู่บ้านผมต้องใส่หูฟังฟังเพลงแทบตลอดเวลา ที่บ้านยายมีคนอาศัยเยอะนะแล้วเวลาคุยกันก็ตะคอกด่าทอกันทั้งวัน จนบางครั้งผมเกือบสติหลุดบ่อยๆ
ผมอยู่บ้านแล้วไม่มีความสุขเลยครับ เสียสุขภาพจิตด้วย ไม่รู้จะต้องทำยังไง ผมรอวันที่จะได้ไปเรียนมหาลัยแล้ว เพราะผมได้ไปอยู่คนเดียว มันอาจจะทำให้ผมหายเครียดน้อยกว่านี้ก็ได้มั้ง..หรือเปล่า
อยู่บ้านแล้วไม่มีความสุข ??
ตอนผมอยู่บ้าน ผมรู้สึกเป็นทุกข์มาก ไม่เคยมีความสุขเลย ทุกครั้งที่มีปัญหาหนักใจ มีเรื่องไม่สบายใจอะไร ผมก็อยากจะปรึกษา แต่...ผมกลับโดนต่อว่า โดนไม่สนใจกับสิ่งที่เราต้องการบอก จนทุกวันนี้ ผมจะรู้สึกสบายใจมากกว่าที่ได้ปรึกษากับเพื่อน
ผมจะมีของๆผมอยู่ ซึ่งมันก็ต้องจำเป็นที่จะต้องใช้ในการเรียน แต่ผมก็ไม่ได้ใช้ เพราะเอาไปจำนำหมด เวลามีเรื่องที่ต้องใช้ ผมไปพูดก็โดนว่าอีกเหมือนเดิม
ตอนนี้ผมกลายเป็นคนเก็บกดมีเรื่องมีปัญหาอะไรก็เลือกที่จะกลับไว้คนเดียว อยู่บ้านผมต้องใส่หูฟังฟังเพลงแทบตลอดเวลา ที่บ้านยายมีคนอาศัยเยอะนะแล้วเวลาคุยกันก็ตะคอกด่าทอกันทั้งวัน จนบางครั้งผมเกือบสติหลุดบ่อยๆ
ผมอยู่บ้านแล้วไม่มีความสุขเลยครับ เสียสุขภาพจิตด้วย ไม่รู้จะต้องทำยังไง ผมรอวันที่จะได้ไปเรียนมหาลัยแล้ว เพราะผมได้ไปอยู่คนเดียว มันอาจจะทำให้ผมหายเครียดน้อยกว่านี้ก็ได้มั้ง..หรือเปล่า