เราถูกปลูกฝังจากแม่ตั้งแต่เด็กว่ามีอะไรต้องให้น้องก่อน เราก็คิดว่าเออ พี่เสียสละให้น้อง บ้านไหนเค้าก็สอนกันทั้งนั่นแหละ แต่เปล่าค่ะ แม่เคยบอกเราครั้งหนึ่งว่า ถ้าพ่อแม่ตายไป และเหลือข้าว 1 ถ้วย เราต้องยกให้น้อง ห้ามกินเองเด็ดขาด ต้องให้น้องอยู่ โตมาถึงเริ่มเข้าใจว่ามันไม่ใช่เรื่องเสียสละละ แทนที่จะบอกให้แบ่งๆกัน และหลายๆครั้งที่เราทำผิดตอนเด็กๆมีแต่โดนด่าต่อหน้าเพื่อนพ่อแม่ แต่พอกับน้อง มันทำผิดกลับเอ็นดู มองเป็นเรื่องตลก เห่อน้องยิ่งกว่าอะไรจนน้องติดนิสัย ไม่มีกาละเทศะมากๆ น้องโยนรองเท้าใส่หน้าเรา แทนที่จะอบรมน้อง เปล่าค่ะ เรานี่แหละโดนด่าที่ไปด่าน้องกลับ (โดนรองเท้าอัดหน้าทั้งที่ใครมันจะทนไหว) ยังมีอีกเยอะค่ะ เล่าไปคงไม่หมด อยากรู้ว่าเราคิดไปเอง หรือ พ่อแม่รักลูกไม่เท่ากันจริงๆคะ ?
พ่อแม่รักลูกไม่เท่ากัน มีจริงๆหรือคิดไปเองคะ ?