เอาไงต่อดี :(

ตอนนี้ผมกับแฟนเหมือนจะเริ่มห่างกันเรื่อยๆ ทีละนิดๆ
พอเธอเริ่มทำงาน เธอเริ่มไม่อยากที่จะเจอผมเหมือนเมื่อก่อน
เมื่อก่อนไปหาแทบทุกวัน (ผมพยายามเข้าใจเธอว่าเธอคงเหนื่อยกับงาน)
*แต่เวลาไปเจอเธอชอบถามว่า "จะมาทำไม" ผมบอก "ก็คิดถึงอยากเจอหน้าหน่อย"
เธอบอก "ไม่ได้ให้มาหา จะเสร่อมาทำไม ไม่จำเป็น" ประโยคนี้เจ็บมาก
ผมทำอะไรไม่ถูกเจอประโยคนี้เข้าเต็มๆ (แต่เธอคงเหนื่อยเธออยากจะพัก)
ผมก็พยายามคิดบวกให้มากที่สุด ผมพยายามที่จะเย็นอารมณ์ตัวเอง
ผมพยายามอดทนเพราะผมรักเธอมาก มันรู้สึกแปลกๆนะครับ
แต่คือจุกครับ ยังจุกไม่หายเลย มันทำให้ผมคิดว่า ผมเป็นคนที่ไม่จำเป็น
สำหรับเธออีกต่อไปแล้วใช่มั้ย แต่ก่อนอยากเจอผมแทบทุกวัน ให้ไปหาตลอดถ้าผมว่าง
พอเดี๋ยวนี้ไม่อยากเจอกัน แล้วผมละผมที่เคยไปหาทุกวัน ออกไปหาตอนเธออยากเจอ
ผมพยายามทำทุกอย่างให้เธอรู้ว่าผมรักเธอมากแค่ไหน ทำให้หลายๆอย่าง ที่ทำเพราะผมรัก
ผมไม่เคยรักใครขนาดนี้มาก่อน ผมรักคนนี้ไปโดยไม่เผื่อใจเลยสักนิดให้เกินร้อยเลย
     *ช่วยแนะนำผมหน่อยควรทำยังไงดี*