หลังจากหายไปจากพันทิพนานมากๆ ก็พึ่งจะจำรหัสผ่านได้เลยล๊อคเข้ามาค่ะ
หลังจากโสดมานานมากกกกกกกก(ก.ไก่ล้านตัว) ตอนนี้ชะนีก็ได้มีแฟนเป็นของตัวเองซะที ยิ่งไปกว่าอะไรทั้งสิ้น
แฟนคนนี้เป็น ผู้ ที่ชะนีอย่างดิชั้น รอคอยมานานแสนนาน จขกท.เป็นผู้สาว ตจว ที่มาตั้งรกรากที่ กทม. ส่วนแฟนเป็นคน กทม.ค่ะ
แต่ตอนนี้ เราคบกันมาจะครบปีแล้วค่ะ เค้าเป็นคนที่ เข้าใจ จขกท. ทุกอย่าง ทุกอย่างจริงๆค่ะ ชะนีอย่างเราๆจะเข้าใจ
ว่าบางครั้งชะนีก็ไม่เข้าใจตัวเอง แต่แฟนจขกท. เข้าใจจขกท.ค่ะ เป็นผู้ที่น่ารัก ใส่ใจ เอาใจทุกอย่าง ทะเลาะกันก็ง้อตลอด
เราทั้งคู่ทำงานแล้วนะคะแต่ปัญหามันอยู่ที่ว่าบางครั้ง จขกท.จะรู้สึกว่า แฟนเราต้องพยายามอะไรมากมาย ในการ เจอกัน หรือ อยู่ด้วยกัน
บางครั้ง เค้าถึงกับต้องโกหกพ่อแม่ว่า เพื่อที่จะมีเวลาให้ จขกท.
มันเป็นแบบนี้มาตลอดค่ะ ในการเจอกันของเรา บางครั้งมันทำให้เกิดความรู้สึกว่า ทำไมเราสองคนต้องพยายามอะไรกันมากขนาดนี้
บ้านจขกท.เป็นครอบครัวสบายๆค่ะ ลูกจะไปไหนขอแค่บอก ไม่เคยว่า เพราะคิดว่าเราโตพอที่จะรับผิดชอบตัวเองได้แล้ว
แล้วบ้าน จขกท.ก็รักแฟนจขกท.เหมือนเป็นลุกชายอีกคนเลยนะคะ เวลาเค้ามาที่บ้านของจขกท. ครอบครัวจขกท.ต้อนรับดีมาก จะสนิทกันมากค่ะ
ไปทานข้าว ไปเที่ยว หรือไปไหน ที่บ้านของจยกท.ก็จะให้ชวนแฟนไปด้วยตลอด บางครั้งก็มานอนที่บ้านหลายๆวันก็บ่อยค่ะ
ส่วนบ้านของแฟน จขกท.ก็ไปบ่อยค่ะ แต่ไม่ได้สนิทกันมากเท่าไหร่
แล้วด้วยความที่ จขกท.เป็นคนชอบให้แฟนสบาย จขกท.จะทำทุกอย่างให้เค้าไม่ต้องลำบาก ขับรถรับส่งตลอดค่ะ ไม่เคยให้ลำบาก
น้อยครั้งมากที่จะปล่อยเค้ากลับเอง จะดึกดื่นแค่ไหน ก็ต้องไปส่งแล้วขับรถกลับเองตลอด
แรกๆเราก็ไม่ได้รู้สึกว่า มันเป็นปัญหาของชีวิตเรานะคะ พอนานๆไป ทำไมกลับรู้สึกได้ว่ามันคือปัญหา
บางครั้งเราอึดอัด เราไม่อยากเจอเค้า อยากกลับมาใช้ชีวิตตอนที่เราโสด แต่ทุกครั้งที่ทะเลาะกัน ก็ใจอ่อนยอมเค้าตลอด
แฟนจขกท.ถึงกับร้องไห้ เวลาที่โดนบอกเลิก หรือพูดทำนองว่าขอห่างได้ไหม เค้าจะบอกตลอดว่า อย่าห่างเลย อยู่ไม่ได้
แต่ตอนนี้กลับรู้สึกว่า เราสองคนเหนื่อยกันมาพอสมควร จขกท.ก็ไม่สามารถหาสาเหตุ และวิธีการแก้ไขได้
ไม่ใช่ว่าไม่เคยพูดเปิดอกกับแฟน เคยค่ะ แต่มันดีขึ้นแค้ช่วงแรกๆ หลังจากนั้นก็เหมือนเดิม
บางครั้งก็ไม่รู้สาเหตุว่าเป็นเพราะอะไร จนตอนนี้ จขกท.ยังโทษตัวเองเลยค่ะว่าเราไม่ดีพอกับเค้าหรือเปล่า
รู้สึกสงสารแฟนมากค่ะ แต่ไม่รู้จะทำยังไงให้ดีขึ้น หรือกลับมารู้สึกดีกันได้เหมือนเดิม แบบที่เคยเป็นมา
หาคำตอบไม่ได้กับอารมณ์สับสน เหนื่อย เบื่อคนที่เราคิดว่าเราจะรักเค้าไปทั้งชีวิต.
หลังจากโสดมานานมากกกกกกกก(ก.ไก่ล้านตัว) ตอนนี้ชะนีก็ได้มีแฟนเป็นของตัวเองซะที ยิ่งไปกว่าอะไรทั้งสิ้น
แฟนคนนี้เป็น ผู้ ที่ชะนีอย่างดิชั้น รอคอยมานานแสนนาน จขกท.เป็นผู้สาว ตจว ที่มาตั้งรกรากที่ กทม. ส่วนแฟนเป็นคน กทม.ค่ะ
แต่ตอนนี้ เราคบกันมาจะครบปีแล้วค่ะ เค้าเป็นคนที่ เข้าใจ จขกท. ทุกอย่าง ทุกอย่างจริงๆค่ะ ชะนีอย่างเราๆจะเข้าใจ
ว่าบางครั้งชะนีก็ไม่เข้าใจตัวเอง แต่แฟนจขกท. เข้าใจจขกท.ค่ะ เป็นผู้ที่น่ารัก ใส่ใจ เอาใจทุกอย่าง ทะเลาะกันก็ง้อตลอด
เราทั้งคู่ทำงานแล้วนะคะแต่ปัญหามันอยู่ที่ว่าบางครั้ง จขกท.จะรู้สึกว่า แฟนเราต้องพยายามอะไรมากมาย ในการ เจอกัน หรือ อยู่ด้วยกัน
บางครั้ง เค้าถึงกับต้องโกหกพ่อแม่ว่า เพื่อที่จะมีเวลาให้ จขกท.
มันเป็นแบบนี้มาตลอดค่ะ ในการเจอกันของเรา บางครั้งมันทำให้เกิดความรู้สึกว่า ทำไมเราสองคนต้องพยายามอะไรกันมากขนาดนี้
บ้านจขกท.เป็นครอบครัวสบายๆค่ะ ลูกจะไปไหนขอแค่บอก ไม่เคยว่า เพราะคิดว่าเราโตพอที่จะรับผิดชอบตัวเองได้แล้ว
แล้วบ้าน จขกท.ก็รักแฟนจขกท.เหมือนเป็นลุกชายอีกคนเลยนะคะ เวลาเค้ามาที่บ้านของจขกท. ครอบครัวจขกท.ต้อนรับดีมาก จะสนิทกันมากค่ะ
ไปทานข้าว ไปเที่ยว หรือไปไหน ที่บ้านของจยกท.ก็จะให้ชวนแฟนไปด้วยตลอด บางครั้งก็มานอนที่บ้านหลายๆวันก็บ่อยค่ะ
ส่วนบ้านของแฟน จขกท.ก็ไปบ่อยค่ะ แต่ไม่ได้สนิทกันมากเท่าไหร่
แล้วด้วยความที่ จขกท.เป็นคนชอบให้แฟนสบาย จขกท.จะทำทุกอย่างให้เค้าไม่ต้องลำบาก ขับรถรับส่งตลอดค่ะ ไม่เคยให้ลำบาก
น้อยครั้งมากที่จะปล่อยเค้ากลับเอง จะดึกดื่นแค่ไหน ก็ต้องไปส่งแล้วขับรถกลับเองตลอด
แรกๆเราก็ไม่ได้รู้สึกว่า มันเป็นปัญหาของชีวิตเรานะคะ พอนานๆไป ทำไมกลับรู้สึกได้ว่ามันคือปัญหา
บางครั้งเราอึดอัด เราไม่อยากเจอเค้า อยากกลับมาใช้ชีวิตตอนที่เราโสด แต่ทุกครั้งที่ทะเลาะกัน ก็ใจอ่อนยอมเค้าตลอด
แฟนจขกท.ถึงกับร้องไห้ เวลาที่โดนบอกเลิก หรือพูดทำนองว่าขอห่างได้ไหม เค้าจะบอกตลอดว่า อย่าห่างเลย อยู่ไม่ได้
แต่ตอนนี้กลับรู้สึกว่า เราสองคนเหนื่อยกันมาพอสมควร จขกท.ก็ไม่สามารถหาสาเหตุ และวิธีการแก้ไขได้
ไม่ใช่ว่าไม่เคยพูดเปิดอกกับแฟน เคยค่ะ แต่มันดีขึ้นแค้ช่วงแรกๆ หลังจากนั้นก็เหมือนเดิม
บางครั้งก็ไม่รู้สาเหตุว่าเป็นเพราะอะไร จนตอนนี้ จขกท.ยังโทษตัวเองเลยค่ะว่าเราไม่ดีพอกับเค้าหรือเปล่า
รู้สึกสงสารแฟนมากค่ะ แต่ไม่รู้จะทำยังไงให้ดีขึ้น หรือกลับมารู้สึกดีกันได้เหมือนเดิม แบบที่เคยเป็นมา