สวัสดีค่าเพื่อนๆชาวพันทิปทุกคน
มีเรื่องจะมาเล่าค่ะ คือเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นจริงไม่ได้แต่งขึ้นมาหรือมโมไปเองนะคะ(ต้องโดนด้วยตัวเองจะรู้เลยค่ะ)55555
โอเคจะเล่าแล้วนะคะ
วันนั้นเราไปห้างสรรพสินค้ามาค่ะ(ขอไม่ระบุนะคะว่าที่ไหน)เราจะไปเจอพี่คนนึงพี่เขาเป็นคนดังค่ะเราอยากเจอมากก็เลยตามไปหาค่ะ พอไปถึงก็ยังไม่เจอพี่เขานะคะคือต้องรอซักพักนึงเราถึงได้เจอค่ะ ก่อนไปเจอเรานัดรุ่นน้องไว้กลุ่มนึงค่ะจากนั้นก็เดินไปพร้อมกัน วันนั้นพี่เขามีงานค่ะเลยตามไปเจอได้ เราตื่นเต้นมากอึดใจเดียวจะได้เจอพี่เขาแล้ววว55555 เราก็มาถึงหน้างานค่ะก่อนเข้างานก็มีให้เขียนคำถามถึงพี่เขาด้วยเราก็แบบเอ่ออเขียนไรดีอ่ะคิดไม่ออกเลยก็เลยเขียนมั่วๆส่งๆไป555 ถึงเวลาจะได้เจอกันแล้วตอนนี้ก็เดินเข้างานไปค่ะเดินเข้าไปพร้อมรุ่นน้องตอนเดินเราก็ไม่รู้หรอกว่าพี่เขาเดินเข้าไปในงานแล้วเพราะเหมือนจะเห็นจากข้างหลังพี่เขาผ่านๆนิดๆเอง เดินเข้ามาในงานตอนนี้ไม่รู้ว่าพี่เขาอยู่ส่วนตรงไหนเหมือนกันน้องก็สะกิดบอกเรานะนั่นๆพี่เขานั่งอยู่ตรงโน่นไงเราก็บอกตรงไหนพี่ไม่เห็นเลยน้องก็บอกนั่นไงพร้อมกับที่เราหันหน้าไปพอดีกับที่พี่เขาหันมาสบตาเราพอดีเป๊ะไม่พอยังหันมาโบกมือยิ้มทักทายให้เราด้วยตอนแรกก็ตกใจนิดนึงคือเห้ยหันมาสบตาทักทายด้วยอ่ะเราก็ไม่ได้คิดไรนะคงทำกับคนอื่นๆที่มาด้วยแต่ไม่ใช่ค่าเพราะเราสังเกตุละเอียดดีมากล่ะไม่เห็นมีใครหันไปหาพี่เขาซักคนเลยแล้วพี่เขาก็ไม่ได้ทำแบบนี้ใส่ใครด้วยเราก็งงเลยล่ะที่นี้ก็คิดไปค่ะบังเอิญมั้งไม่อยากคิดไปเองเดี๋ยวหาว่าหลงตัวเองเข้าข้างตัวมโนบ้างงั้นงี้55555 จากนั้นก็ไปหาที่นั่งค่ะกับน้องค่ะ ต่อมาได้เวลาสนุกค่ะเล่นเกมกันคือให้พี่เขาสุ่มหยิบคำถามขึ้นมา1ใบแต่มีผู้โชคดี...(ขอไม่ระบุนะคะว่ากี่คน)ถ้าพี่เขาจับได้ใบไหนเป็นชื่อใครก็ให้ขึ้นไปอ่านให้ฟังค่ะ เราบอกกับตัวเองค่ะห้ามได้นะห้ามจับได้สุดท้ายเป็นไงสมพรปากเลยจับได้ซะงั้น555 เราก็เดินขึ้นไปค่ะอ่านให้ฟังเราอายตัวเองมากตอนนั้นบลาาๆๆก่อนเดินออกมาพี่เขาเอื้อมมือมาให้เราจับค่ะเราไม่ได้ขอนะไม่กล้าจริงๆเราก็เอื้อมไปจับค่ะก็ดีนะพอเดินออกมาเราว่ามันแปลกๆคือคนก่อนหน้าเราไม่เห็นทำแบบนี้คนก่อนหน้าหลายๆคนคือเอื้อมมาหาเองเลยแล้วพี่เขาก็เอามือมาให้จับค่ะ สังเกตุหลายคนไม่เห็นโดนแบบเราไม่ต้องเอื้อมมือมานะเดี๋ยวเอื้อมมือไปให้จับเองเราก็เออช่างมันก็แปลกดี จากนั้นเราก็เดินออกมากตรงอื่นแต่อยู่ในงานนะคะ ซักพักเรางั้นไปเห็นพี่เขาพอดีค่ะยืนทำอะไรอยู่ตรงอื่นอยู่แต่เราก็ไม่ได้อะไรนะก็หันมองพี่เขาแป๊ปนึงแล้วเราก็หันไปทางอื่น จู่ๆซักพักนึงเราก็ยืนๆอยู่แต่รู้สึกเหมือนมีใครมายืนอยู่ข้างหลังใกล้มากสุดๆค่ะจะประชิดล่ะเราก็หันหน้าไปข้างหลังค่ะแบบโอ้ยตกใจหัวใจจะวายมากค่ะพี่เขามายืนอะไรใกล้เราขนาดนี้ค่ะอีกนิดหน้าชนหน้าอกพี่เขาแล้วค่ะตกใจมากรีบหันหน้าหนีตามเดิมเลยค่ะโอ้ยยพี่ค่ะทำหนูตกใจหัวใจจะวายมากค่ะมาอยู่ใกล้อะไรขนาดนี้ค่ะแต่สิ่งที่น่าตกใจยิ่งกว่าค่ะที่ตรงอื่นก็มีพื้นที่เยอะแยะมากมายทำมั้ยพี่ไม่ไปยืนค่ะที่ว่างๆก็เยอะเต็มเลยทำมั้ยพี่ต้องมายืนข้างหลังด้วยไม่เข้าใจยืนข้างหลังเราไม่พอมายืนใกล้ประชิดขนาดนี้อีกยิ่งไม่เข้าใจหนักกว่าเดิมเราก็งงมากอันนี้ผ่านไปเราจะถือว่าบังเอิญอีกแล้วกันอาจไม่ตั้งใจก็ได้เนอะ แต่ที่เราสังเกตุอาการที่พี่เขาแสดงออกมาให้เราเห็นมาสังเกตุได้เลยคือเหมือนเขินเราเขินเอามากๆด้วยอีกอย่างเวลามองพี่เขาเป็นช่วงๆนะจะหันมาสบตากับเราพอดีเป๊ะบ้างมองเรากลับมาเป็นพักมีสบตาแอบมองเหมือนจ้องบ้างหลบสายตาบ้างเวลาเรามองไปก็แปลกดีเราจะถือว่าบังเอิญอีกก็แล้วกันนะคะ ต่อมาเราก็ไปขอลายเซ็นพี่เขาค่ะจริงๆขอไปก่อนหน้ารอบนึงแล้วแต่อยากได้อีกค่ะ เราก็บอกพี่เขาไปพี่เขากำลังจะเซ็นให้ก็พูดกับเราว่าจำได้ขอไปแล้วขอเบิ้ลอะไรประมาณนี้ค่ะเราก็ตกใจบวกงงๆค่ะมีแซวด้วยแปลกดี คนอื่นพี่ไม่เห็นพูดแซวเขาแบบนี้เลยทำมั้ยแซวเราอยู่คนเดียวเลยอ่าาาอันนี้ก็คงเป็นเรื่องบังเอิญตามเคยนะคะ จะจบแล้ว ก่อนเราจะกลับบ้านเราออกไปเข้าห้องน้ำมาค่ะแล้วก็กลับเข้างานมาตามเดิม เราก็ไปหาที่ยืนค่ะตอนนั้นหันไปเห็นพี่เขาพอดีคนรุมเต็มเลยยทั้งขอถ่ายรูปขอลายเซ็นเยอะมากเราก็ยืนมองไปค่ะ อยู่ๆซักพัก(ฉากนี้พีคมาก55555)พี่เขาเงยหน้าขึ้นมาค่ะหันหน้ามาทางเราสบตาเราพอดีเป๊ะเหมือนตอนแรกเลยหันมามองซักพักก็ก้มหน้าลงไปตามเดิมค่ะงงหนักมากเลยทีนี้หนักกว่าเดิมค่ะ(ตอนพี่เขาเงยหน้าขึ้นมามองเนี้ยที่ๆเรายืนอยู่ไม่มีใครยืนด้วยค่ะยืนคนเดียวชิวๆเลย)ไม่คิดหรอกนะคะว่าจะมองเราแต่สายตาคือสบตากับพอดีเป๊ะได้จังหวะไปมั้ย
ใครรู้ช่วยตอบทีนะคะว่าพี่เขาคิดรู้สึกยังไงกับเรากันแน่พี่เขาทำใส่เราแบบนี้ทำเอาเราสับสนมากค่ะ
*ขอเน้นหน่อยนะคะเราก็เฉยๆกับพี่เขานะคะออกอายๆกับเกร็งๆมากกว่าแต่ชอบปลื้มพี่เขาอยู่นะคะพี่เขาน่ารักมาก><
#ขอไม่ระบุทั้งชื่อเราแล้วก็พี่เขานะคะเดี๋ยวพี่เขารู้ตัวคงไม่ดีเท่าไรเพราะพี่เขาเป็นคนดังด้วยเดี๋ยวเสียชื่อเสียง
#ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านนะคะ
อาการแบบนี้เรียกว่าสนใจหรือชอบได้ไหมค่ะ??
มีเรื่องจะมาเล่าค่ะ คือเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นจริงไม่ได้แต่งขึ้นมาหรือมโมไปเองนะคะ(ต้องโดนด้วยตัวเองจะรู้เลยค่ะ)55555
โอเคจะเล่าแล้วนะคะ
วันนั้นเราไปห้างสรรพสินค้ามาค่ะ(ขอไม่ระบุนะคะว่าที่ไหน)เราจะไปเจอพี่คนนึงพี่เขาเป็นคนดังค่ะเราอยากเจอมากก็เลยตามไปหาค่ะ พอไปถึงก็ยังไม่เจอพี่เขานะคะคือต้องรอซักพักนึงเราถึงได้เจอค่ะ ก่อนไปเจอเรานัดรุ่นน้องไว้กลุ่มนึงค่ะจากนั้นก็เดินไปพร้อมกัน วันนั้นพี่เขามีงานค่ะเลยตามไปเจอได้ เราตื่นเต้นมากอึดใจเดียวจะได้เจอพี่เขาแล้ววว55555 เราก็มาถึงหน้างานค่ะก่อนเข้างานก็มีให้เขียนคำถามถึงพี่เขาด้วยเราก็แบบเอ่ออเขียนไรดีอ่ะคิดไม่ออกเลยก็เลยเขียนมั่วๆส่งๆไป555 ถึงเวลาจะได้เจอกันแล้วตอนนี้ก็เดินเข้างานไปค่ะเดินเข้าไปพร้อมรุ่นน้องตอนเดินเราก็ไม่รู้หรอกว่าพี่เขาเดินเข้าไปในงานแล้วเพราะเหมือนจะเห็นจากข้างหลังพี่เขาผ่านๆนิดๆเอง เดินเข้ามาในงานตอนนี้ไม่รู้ว่าพี่เขาอยู่ส่วนตรงไหนเหมือนกันน้องก็สะกิดบอกเรานะนั่นๆพี่เขานั่งอยู่ตรงโน่นไงเราก็บอกตรงไหนพี่ไม่เห็นเลยน้องก็บอกนั่นไงพร้อมกับที่เราหันหน้าไปพอดีกับที่พี่เขาหันมาสบตาเราพอดีเป๊ะไม่พอยังหันมาโบกมือยิ้มทักทายให้เราด้วยตอนแรกก็ตกใจนิดนึงคือเห้ยหันมาสบตาทักทายด้วยอ่ะเราก็ไม่ได้คิดไรนะคงทำกับคนอื่นๆที่มาด้วยแต่ไม่ใช่ค่าเพราะเราสังเกตุละเอียดดีมากล่ะไม่เห็นมีใครหันไปหาพี่เขาซักคนเลยแล้วพี่เขาก็ไม่ได้ทำแบบนี้ใส่ใครด้วยเราก็งงเลยล่ะที่นี้ก็คิดไปค่ะบังเอิญมั้งไม่อยากคิดไปเองเดี๋ยวหาว่าหลงตัวเองเข้าข้างตัวมโนบ้างงั้นงี้55555 จากนั้นก็ไปหาที่นั่งค่ะกับน้องค่ะ ต่อมาได้เวลาสนุกค่ะเล่นเกมกันคือให้พี่เขาสุ่มหยิบคำถามขึ้นมา1ใบแต่มีผู้โชคดี...(ขอไม่ระบุนะคะว่ากี่คน)ถ้าพี่เขาจับได้ใบไหนเป็นชื่อใครก็ให้ขึ้นไปอ่านให้ฟังค่ะ เราบอกกับตัวเองค่ะห้ามได้นะห้ามจับได้สุดท้ายเป็นไงสมพรปากเลยจับได้ซะงั้น555 เราก็เดินขึ้นไปค่ะอ่านให้ฟังเราอายตัวเองมากตอนนั้นบลาาๆๆก่อนเดินออกมาพี่เขาเอื้อมมือมาให้เราจับค่ะเราไม่ได้ขอนะไม่กล้าจริงๆเราก็เอื้อมไปจับค่ะก็ดีนะพอเดินออกมาเราว่ามันแปลกๆคือคนก่อนหน้าเราไม่เห็นทำแบบนี้คนก่อนหน้าหลายๆคนคือเอื้อมมาหาเองเลยแล้วพี่เขาก็เอามือมาให้จับค่ะ สังเกตุหลายคนไม่เห็นโดนแบบเราไม่ต้องเอื้อมมือมานะเดี๋ยวเอื้อมมือไปให้จับเองเราก็เออช่างมันก็แปลกดี จากนั้นเราก็เดินออกมากตรงอื่นแต่อยู่ในงานนะคะ ซักพักเรางั้นไปเห็นพี่เขาพอดีค่ะยืนทำอะไรอยู่ตรงอื่นอยู่แต่เราก็ไม่ได้อะไรนะก็หันมองพี่เขาแป๊ปนึงแล้วเราก็หันไปทางอื่น จู่ๆซักพักนึงเราก็ยืนๆอยู่แต่รู้สึกเหมือนมีใครมายืนอยู่ข้างหลังใกล้มากสุดๆค่ะจะประชิดล่ะเราก็หันหน้าไปข้างหลังค่ะแบบโอ้ยตกใจหัวใจจะวายมากค่ะพี่เขามายืนอะไรใกล้เราขนาดนี้ค่ะอีกนิดหน้าชนหน้าอกพี่เขาแล้วค่ะตกใจมากรีบหันหน้าหนีตามเดิมเลยค่ะโอ้ยยพี่ค่ะทำหนูตกใจหัวใจจะวายมากค่ะมาอยู่ใกล้อะไรขนาดนี้ค่ะแต่สิ่งที่น่าตกใจยิ่งกว่าค่ะที่ตรงอื่นก็มีพื้นที่เยอะแยะมากมายทำมั้ยพี่ไม่ไปยืนค่ะที่ว่างๆก็เยอะเต็มเลยทำมั้ยพี่ต้องมายืนข้างหลังด้วยไม่เข้าใจยืนข้างหลังเราไม่พอมายืนใกล้ประชิดขนาดนี้อีกยิ่งไม่เข้าใจหนักกว่าเดิมเราก็งงมากอันนี้ผ่านไปเราจะถือว่าบังเอิญอีกแล้วกันอาจไม่ตั้งใจก็ได้เนอะ แต่ที่เราสังเกตุอาการที่พี่เขาแสดงออกมาให้เราเห็นมาสังเกตุได้เลยคือเหมือนเขินเราเขินเอามากๆด้วยอีกอย่างเวลามองพี่เขาเป็นช่วงๆนะจะหันมาสบตากับเราพอดีเป๊ะบ้างมองเรากลับมาเป็นพักมีสบตาแอบมองเหมือนจ้องบ้างหลบสายตาบ้างเวลาเรามองไปก็แปลกดีเราจะถือว่าบังเอิญอีกก็แล้วกันนะคะ ต่อมาเราก็ไปขอลายเซ็นพี่เขาค่ะจริงๆขอไปก่อนหน้ารอบนึงแล้วแต่อยากได้อีกค่ะ เราก็บอกพี่เขาไปพี่เขากำลังจะเซ็นให้ก็พูดกับเราว่าจำได้ขอไปแล้วขอเบิ้ลอะไรประมาณนี้ค่ะเราก็ตกใจบวกงงๆค่ะมีแซวด้วยแปลกดี คนอื่นพี่ไม่เห็นพูดแซวเขาแบบนี้เลยทำมั้ยแซวเราอยู่คนเดียวเลยอ่าาาอันนี้ก็คงเป็นเรื่องบังเอิญตามเคยนะคะ จะจบแล้ว ก่อนเราจะกลับบ้านเราออกไปเข้าห้องน้ำมาค่ะแล้วก็กลับเข้างานมาตามเดิม เราก็ไปหาที่ยืนค่ะตอนนั้นหันไปเห็นพี่เขาพอดีคนรุมเต็มเลยยทั้งขอถ่ายรูปขอลายเซ็นเยอะมากเราก็ยืนมองไปค่ะ อยู่ๆซักพัก(ฉากนี้พีคมาก55555)พี่เขาเงยหน้าขึ้นมาค่ะหันหน้ามาทางเราสบตาเราพอดีเป๊ะเหมือนตอนแรกเลยหันมามองซักพักก็ก้มหน้าลงไปตามเดิมค่ะงงหนักมากเลยทีนี้หนักกว่าเดิมค่ะ(ตอนพี่เขาเงยหน้าขึ้นมามองเนี้ยที่ๆเรายืนอยู่ไม่มีใครยืนด้วยค่ะยืนคนเดียวชิวๆเลย)ไม่คิดหรอกนะคะว่าจะมองเราแต่สายตาคือสบตากับพอดีเป๊ะได้จังหวะไปมั้ย
ใครรู้ช่วยตอบทีนะคะว่าพี่เขาคิดรู้สึกยังไงกับเรากันแน่พี่เขาทำใส่เราแบบนี้ทำเอาเราสับสนมากค่ะ
*ขอเน้นหน่อยนะคะเราก็เฉยๆกับพี่เขานะคะออกอายๆกับเกร็งๆมากกว่าแต่ชอบปลื้มพี่เขาอยู่นะคะพี่เขาน่ารักมาก><
#ขอไม่ระบุทั้งชื่อเราแล้วก็พี่เขานะคะเดี๋ยวพี่เขารู้ตัวคงไม่ดีเท่าไรเพราะพี่เขาเป็นคนดังด้วยเดี๋ยวเสียชื่อเสียง
#ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านนะคะ