เราเรียนการโรงปวช.ปีสาม การเรียน นิสัย ลักษณะต่างๆเราดี ไม่เคยทำให้พ่อแม่ผิดหวัง เสียใจ เรายอมไปเรียนที่พัทยา อยู่กับลุงป้า ตอนนี้จะสามปีแล้วที่อยู่พัทยา ตอนกลับจากโรงเรียนเราเข้าบ้านเลยไม่เคยไปไหนไม่เคยเที่ยวกลางคืนกับเพื่อนไม่เคยเข้าผับ วันๆอยู่แต่ในห้องสี่เหลี่ยม เราคิดว่าเรามาเรียนนี่ไม่มีความสุขเลย แต่ที่มาเรียนเพื่อพ่อแม่ พ่อแม่จะได้สบายใจประหยัดค่าเทอมเราไปอีก นานๆทีเราจะได้กลับมาสมุทรปราการ ตอนเราอยู่ปีสอง เราก็มีแฟน แฟนเราดันอยู่สมุทรปราการแต่ตัวเราอยู่พัทยาไง ตอนนี้1ปีแล้วที่คบกัน แต่เราก็คบกันมาถึงวันนี้ เป็นเรื่องปกติที่เราอยากกลับมาเจอแฟน กลับมาเราก็ไปนอนบ้านแฟนเรากลับมานี่เราได้เที่ยวแต่อยู่พัทยาไม่ได้เที่ยวเลย เราอยู่นี่ที่พัทยาเรามีความสุขมาก เราได้เที่ยวได้ไปนู้นไปนี่ได้มีเพื่อนไปนู้นไปนี่กับแฟน เราอยากมีความสุข ตอนนี้เราอยู่สมุทรปราการ อยู่ๆพ่อแม่ก็ไม่ให้ออกมาหาแฟน ในความคิดของเราคิดว่าเป็นห่วงเรา แต่ก็ไม่รู้ดิเค้าคิดอะไรอยู่ เรากลับมาที่นี่เราอยากมีความสุข อยู่ๆก็มาห้ามไม่ให้เราไป ทั้งๆที่ที่เราไปมันไม่ได้แย่ไม่ใช่แหล่งมั่วสุม เราจะทำไง ที่ผ่านมาไม่เคยเห็นจะอะไร เพราะอะไร เราแค่อยากมีความสุข เราไม่เคยมีปัญหาอะไรให้พ่อแม่เดือนร้อน ถึงมีจริงๆเราก็อยากแก้ด้วยตัวเอง ใครรู้ช่วยบอกเหตุผลหน่อย
พ่อแม่ไม่มห้คบกับแฟน