คือดิฉันมีเรื่องจะระบายและอยากจะถามพวกท่านๆหน่อยว่า
บ้านที่ฉันอยู่เป็นชุมชน แต่ละบ้านก็จะเป็นบ้านเล็กๆบ้านจะใหญ่ก็ใหญ่โตเลย แต่บ้านของฉันเป็นบ้านเล็กๆ ซึ่งมีอยู่3หลัง เมื่อ15-16ปีก่อน หลังแรกคือบ้านของยายตาและลูกๆ(ป้า,ลุง)ของฉันซึ่งจะใหญ่กว่าบ้านอีก2หลังนิดหน่อย หลังที่2คือบ้านของพ่อแม่ของฉัน หลังที่3คือบ้านของป้าลุงและลูกๆของเขา
ตาของฉันเสียไปตั้งแต่ฉันยังเด็ก แล้วยายฉันกับป้าได้ย้ายไปอยู่ที่พัทยาเพราะไปทำขนมไทยขายกับน้องสาวของเขา บ้านหลังที่1ป้าลุงและลูกๆของเขาจึงย้ายมาอยู่ แล้วให้ลุงฉันไปอยู่ในบ้านหลังที่3แทน เพราะลุงฉันหย่ากับภรรยาเขาเลยอยู่คนเดียว แต่เรื่องมีอยู่ว่า!
บ้านหลังที่1 ป้าลุงและลูกๆของเขา ได้เอาหมามาเลี้ยง3ตัว แล้วแถวบ้านของฉันเป็นคนอิสลามเยอะ ส่วนครอบครัวดิฉันศาสนาพุทธ ซึ่งอิสลามมักจะเลี้ยงแมว เพราะเขาโดนน้ำลายหมาไม่ได้ แต่ครอบครัวของป้าลุง เลี้ยงหมาแต่ก็ไม่ได้ทำให้คนอิสลามเสียหายอะไร จึงเลี้ยงได้ประมาณ4-5ปี
แต่ยายกับป้าก็กลับมาสมุทรปราการบางครั้งแล้วแต่ช่วงเทศกาล แต่ยายกับป้าไม่สามารถนอนบ้านของเขาเองได้ เพราะบ้านป้าลุงมีทั้งแมวทั้งหมา ยายกับป้าไม่ได้เกลียดสัตว์หรืออะไรนะคะ! แต่แค่เขาไม่ชอบให้เอาสัตว์ขึ้นมานอนบนบ้านร่วมกับคน เขาจึงมานอนบ้านของพ่อแม่ฉันบ่อยครั้งที่กลับมา
แต่เมื่อ2ปีก่อน ป้าฉันที่อยู่ที่พัทยา บาดเจ็บที่นิ้วโป้งเท้าแต่ยิ่งไปกว่านั้นแผลไม่หาย เพราะเขาเป็นเบาหวาน เผื่อไม่ให้แผลมันลามไป จึงต้องตัดออก แรกๆเดินไม่ค่อยได้ พอมาหลังๆเริ่มเดินได้ ลุกได้ แต่เดินเยอะไม่ได้ และเวลายายฉันกลับมาที่สมุทรปราการ ป้าฉันไม่ได้กลับมาด้วย เขาก็จะโทรศัพท์มาหายายตลอด ร้องไห้ อยากให้ยายกลับไปเร็วๆ ซึ่งฉันสงสารมาก แต่ฉันก็ไม่ได้ไปเยี่ยมเลย พอมาถึงปีนี่!
ยายกับป้าอยากกลับมาอยู่สมุทรปราการ เพราะน้องสาวของเขาได้ย้ายไปอยู่ที่อื่น เขาถึงจะกลับมา แต่ว่า!!! บ้านหลังที่1 คือบ้านของยายกับป้าของฉัน แต่ตอนนี้เป็นบ้านของป้าลุงและลูกๆเขา อยู่ "" ซึ่งมีการถกเถียงกัน พ่อแม่ฉันบอกให้ เอาหมาไปเลี้ยงที่อื่นได้ไหม? เลี้ยงหมากับเลี้ยงแม่กับพี่ตัวเองอันไหนได้บุญมากกว่ากัน? "" แต่ป้าของฉันไม่ตอบอะไร เงียบ แต่ลุงบอกว่า ให้ไปเช่าบ้านอยู่หน้าปากซอยใกล้ๆเอามั้ย แต่ฉันบอกพ่อแม่ บอกเลยว่า "ไม่ต้อง" ครอบครัวดิฉันเลี้ยงดูยายกับป้าได้ให้ที่นอนท่านได้ถึงบ้านจะไม่ได้ใหญ่ ""ฉันเลยตะโกนกลับไปว่า แค่แม่กับพี่ตัวเองยังไม่มีเลี้ยงดูเขาจะเจริญหรอ กับหมามันสำคัญมากหรอให้หมาอยู่นอกบ้านมันคงไม่ตายมั้ง? ถึงจะเรียกหมาว่าเป็นลูก แล้วแม่ตัวเองละ?"" แม่ฉันพูดอีกว่า ""จะให้เขาไปเช่าบ้านอยู่ทำไมเขาอยากกลับมาอยู่บ้านของเขาอยากกลับมาอยู่กับลูกหลาน แค่นี้ทำให้ไม่ได้ ไม่รู้จะเรียกว่าอะไรแล้ว "" เขาจึงเงียบกันทั้งหมด เหมือนไม่มีไรเกิดขึ้น
แต่ที่บ้านฉันเตรียมจัดห้องจัดที่นอนให้ท่านเตรียมมาอยู่ สำหรับฉันดีใจมากที่ยายกับป้ากลับมาซึ่งก่อนหน้านั้นฉันขอให้ท่านกลับมาตลอด และตอนนี้ท่านยอมกลับมา ได้นอนพร้อมกัน ยาย ป้า หลาน ซึ่งยายเลี้ยงฉันมาแต่เล็กเรียกว่าแม่ แทนยายได้เลย
#ฉันแค่อยากระบายเฉยๆนะคะ เพราะมันอึดอัด
ดิฉันเข้าใจนะคะ ปัจจุบัน สัตว์หมาแมว เลี้ยงเป็นสัตว์เลี้ยงเป็นเพื่อน แต่ที่ฉันอยากบอก มันก็หลีกเลี่ยงที่จะไม่เลี้ยงไว้ในบ้าน เพราะบางบ้านคนในบ้านก็ไม่เขาชอบกันใช่ไหมคะ?
#ระบายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
#รักทุกคนอะแต่ไม่อยากให้ทะเลาะกัน
เลือกอะไร? ถ้าถึงเวลานั้น สัตว์ที่คุณเลี้ยงกับ ครอบครัว
บ้านที่ฉันอยู่เป็นชุมชน แต่ละบ้านก็จะเป็นบ้านเล็กๆบ้านจะใหญ่ก็ใหญ่โตเลย แต่บ้านของฉันเป็นบ้านเล็กๆ ซึ่งมีอยู่3หลัง เมื่อ15-16ปีก่อน หลังแรกคือบ้านของยายตาและลูกๆ(ป้า,ลุง)ของฉันซึ่งจะใหญ่กว่าบ้านอีก2หลังนิดหน่อย หลังที่2คือบ้านของพ่อแม่ของฉัน หลังที่3คือบ้านของป้าลุงและลูกๆของเขา
ตาของฉันเสียไปตั้งแต่ฉันยังเด็ก แล้วยายฉันกับป้าได้ย้ายไปอยู่ที่พัทยาเพราะไปทำขนมไทยขายกับน้องสาวของเขา บ้านหลังที่1ป้าลุงและลูกๆของเขาจึงย้ายมาอยู่ แล้วให้ลุงฉันไปอยู่ในบ้านหลังที่3แทน เพราะลุงฉันหย่ากับภรรยาเขาเลยอยู่คนเดียว แต่เรื่องมีอยู่ว่า!
บ้านหลังที่1 ป้าลุงและลูกๆของเขา ได้เอาหมามาเลี้ยง3ตัว แล้วแถวบ้านของฉันเป็นคนอิสลามเยอะ ส่วนครอบครัวดิฉันศาสนาพุทธ ซึ่งอิสลามมักจะเลี้ยงแมว เพราะเขาโดนน้ำลายหมาไม่ได้ แต่ครอบครัวของป้าลุง เลี้ยงหมาแต่ก็ไม่ได้ทำให้คนอิสลามเสียหายอะไร จึงเลี้ยงได้ประมาณ4-5ปี
แต่ยายกับป้าก็กลับมาสมุทรปราการบางครั้งแล้วแต่ช่วงเทศกาล แต่ยายกับป้าไม่สามารถนอนบ้านของเขาเองได้ เพราะบ้านป้าลุงมีทั้งแมวทั้งหมา ยายกับป้าไม่ได้เกลียดสัตว์หรืออะไรนะคะ! แต่แค่เขาไม่ชอบให้เอาสัตว์ขึ้นมานอนบนบ้านร่วมกับคน เขาจึงมานอนบ้านของพ่อแม่ฉันบ่อยครั้งที่กลับมา
แต่เมื่อ2ปีก่อน ป้าฉันที่อยู่ที่พัทยา บาดเจ็บที่นิ้วโป้งเท้าแต่ยิ่งไปกว่านั้นแผลไม่หาย เพราะเขาเป็นเบาหวาน เผื่อไม่ให้แผลมันลามไป จึงต้องตัดออก แรกๆเดินไม่ค่อยได้ พอมาหลังๆเริ่มเดินได้ ลุกได้ แต่เดินเยอะไม่ได้ และเวลายายฉันกลับมาที่สมุทรปราการ ป้าฉันไม่ได้กลับมาด้วย เขาก็จะโทรศัพท์มาหายายตลอด ร้องไห้ อยากให้ยายกลับไปเร็วๆ ซึ่งฉันสงสารมาก แต่ฉันก็ไม่ได้ไปเยี่ยมเลย พอมาถึงปีนี่!
ยายกับป้าอยากกลับมาอยู่สมุทรปราการ เพราะน้องสาวของเขาได้ย้ายไปอยู่ที่อื่น เขาถึงจะกลับมา แต่ว่า!!! บ้านหลังที่1 คือบ้านของยายกับป้าของฉัน แต่ตอนนี้เป็นบ้านของป้าลุงและลูกๆเขา อยู่ "" ซึ่งมีการถกเถียงกัน พ่อแม่ฉันบอกให้ เอาหมาไปเลี้ยงที่อื่นได้ไหม? เลี้ยงหมากับเลี้ยงแม่กับพี่ตัวเองอันไหนได้บุญมากกว่ากัน? "" แต่ป้าของฉันไม่ตอบอะไร เงียบ แต่ลุงบอกว่า ให้ไปเช่าบ้านอยู่หน้าปากซอยใกล้ๆเอามั้ย แต่ฉันบอกพ่อแม่ บอกเลยว่า "ไม่ต้อง" ครอบครัวดิฉันเลี้ยงดูยายกับป้าได้ให้ที่นอนท่านได้ถึงบ้านจะไม่ได้ใหญ่ ""ฉันเลยตะโกนกลับไปว่า แค่แม่กับพี่ตัวเองยังไม่มีเลี้ยงดูเขาจะเจริญหรอ กับหมามันสำคัญมากหรอให้หมาอยู่นอกบ้านมันคงไม่ตายมั้ง? ถึงจะเรียกหมาว่าเป็นลูก แล้วแม่ตัวเองละ?"" แม่ฉันพูดอีกว่า ""จะให้เขาไปเช่าบ้านอยู่ทำไมเขาอยากกลับมาอยู่บ้านของเขาอยากกลับมาอยู่กับลูกหลาน แค่นี้ทำให้ไม่ได้ ไม่รู้จะเรียกว่าอะไรแล้ว "" เขาจึงเงียบกันทั้งหมด เหมือนไม่มีไรเกิดขึ้น
แต่ที่บ้านฉันเตรียมจัดห้องจัดที่นอนให้ท่านเตรียมมาอยู่ สำหรับฉันดีใจมากที่ยายกับป้ากลับมาซึ่งก่อนหน้านั้นฉันขอให้ท่านกลับมาตลอด และตอนนี้ท่านยอมกลับมา ได้นอนพร้อมกัน ยาย ป้า หลาน ซึ่งยายเลี้ยงฉันมาแต่เล็กเรียกว่าแม่ แทนยายได้เลย
#ฉันแค่อยากระบายเฉยๆนะคะ เพราะมันอึดอัด
ดิฉันเข้าใจนะคะ ปัจจุบัน สัตว์หมาแมว เลี้ยงเป็นสัตว์เลี้ยงเป็นเพื่อน แต่ที่ฉันอยากบอก มันก็หลีกเลี่ยงที่จะไม่เลี้ยงไว้ในบ้าน เพราะบางบ้านคนในบ้านก็ไม่เขาชอบกันใช่ไหมคะ?
#ระบายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
#รักทุกคนอะแต่ไม่อยากให้ทะเลาะกัน