แล้วผม...จะกลับมาอีก







วันนี้ผมทำข้าวเม่ามิกซ์ เรียกได้ว่า ประสบความสำเร็จในระดับหนึ่ง เพราะความพยายามแบบสุดกู่ไม่ยอมแพ้ของผม
จนมีคนถามว่า ทำไมเพิ่งมาพยายามเอาตอนแก่
ที่จริงผมเป็นแบบนี้มาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว ถ้าผมคิดจะทำอะไร นั่นหมายถึงผมลงมือทำเลย
และจะพยายามจนกว่าจะได้หรือมันสุดขีดจริงๆ
เมื่อก่อนสิ่งที่ผมพยายามก็เพื่อตัวเอง เพื่อความฝันเพียงอย่างเะดียวในชีวิต คือการเป็นนักเขียนการ์ตูน
จากเด็กต่างจังหวัดที่จบแค่ชั้นป.6 มีเงินที่แม่ให้มาติดตัวเข้ากรุงเทพฯ 800 บาท จากนั้นก็ใช้ชีวิตเพียงลำพัง เป็นยาม เด็กอู่ ลูกจ้างขายผ้า เด็กขายข้าว ขายรองเท้า ขายหนังสือ จนได้เป็นนักเขียนการ์ตูนดังฝัน แต่กว่าจะถึงวันนั้น ก็เสียน้ำตาเป็นปี๊บๆ และผมก็อยู่บนเส้นทางสายนี้มากว่า 20 ปี ตลอดเวลา ไม่เคยหยุดฝึกฝนเพื่อพัฒนาตัวเอง จนสามารถใช้อุบกรณ์ได้หลากหลาย เป็นนักเขียนที่พอมีชื่อในระดับหนึ่ง ทุกอย่างเกิดจากความเพียรพยายามไม่มีคำว่าอัจฉริยะติดมาเลย
และวันนี้ สิ่งที่ผมพยายาม ไม่ใช่เพื่อตัวเอง

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่