เราเห็นชีวิตจริงๆ ไม่ใช่ในฐานะ"นักท่องเที่ยว"
แต่เป็นผู้ออกเดินทางเพื่อไปใช้"ชีวิตจริงๆ"
#ไปเป็นเด็กวัดที่ลาว
ก่อนอื่นผมคงต้องอธิบายเกี่ยวกับการเขียน รีวิวการไปเป็นเด็กวัดที่ลาว
คือตอนแรกผมไม่ตั้งใจว่าจะเขียนหรอก
เพราะผมคิดว่า สาระสำคัญคงไม่ได้อยู่ที่ว่า คุณกินข้าวราคาแพง ราคาถูกเท่าไร พักโรงแรมที่ไหน
ตรงไปที่นั้นที่นี่เวลาเท่าไร มันทำให้เราติดอยุ่ในกรอบดดยที่เราไปรู้ตัว
สิ่งสำคัญคือความรู้สึกจริงๆ ที่เราได้จากเดินทางในครั้งนี้
ก็เลยคิดว่า หลังกลับมาสักพักค่อยเขียนดีกว่า
เอาที่เป็น”ความรู้สึก”ที่อยู่ในใจเราจริงๆ
ผมออกเดินทางไปยังประเทศลาวกับพระสองรูป พระมหาณัฏฐ์ (ป.ธ.4) กับพระมหานิยม (ป.ธ.9)
จริงๆผมรู้จักกับแค่พระมหาณัฐฐ์ เพราะท่าน เป็นลูกเพจในเพจเกี่ยวกับการเรียน รัฐศาสตร์ ม.รามคำแหง
เรียกได้ว่าหลวงพี่ท่านเป็นพระลูกเพจผม และผมเป็นลูกศิษย์ท่านอีกที ฮ่าๆ
อีกอย่างท่านก็ไปลาวอยู่บ่อยครั้ง เลยอาศัยโอกาสครั้งนี้ ขออนุญาตติดไปด้วยนะครับหลวงพี่
อยากลองประสบการณ์ใหม่ๆ เดินทางมาก็เยอะ เข้าป่าบ้าง แว๊นมอไซค์ไปไกลบ้าง แต่ไม่เคยเดินทางไปกับพระสะที
แล้วยิ่งเดินทางทางไปต่างประเทศด้วย ก็ย่อมดูจะมีความหมายขึ้น
การเดินทางครั้งนี้ผมได้ไปสามเมืองคือ เมืองหลวงน้ำทาเมืองสิง เมืองหลวงพระบาง
สามเมืองนี้ให้ประสบการร์ที่ต่างกัน
อยู่เมืองหลวงน้ำทา ได้เห็นประเพณีการถวายทรายเข้าวัด การทำบุญปีใหม่ลาว ผู้คนสาธุชนมาทำบุญกันตีสี่ ใครมาก่อนทำบุญก่อน ผมยังมีบุญให้คนลาวรดน้ำให้พรเลย ในฐานนะแขกบ้านแขกเมือง
อยู่เมืองสิง เชื่อไหมครับ เจ้าอาวาสที่นี่ อายุ 17 เป็นสามเณร (คนท้องถิ่นเรียกจั๋ว) เนื่องจากชาวลาวนิยมบวชเณรมากกว่าบวชพระ
เณร อายุ 17 นี่ละครับดูแลวัดกันเอง แต่ก็จะมีญาติโยมมาดูให้อีกที
มาเมืองหลวงพระบาง เมืองมรดกโลก เราคิดว่าโลกสวยมาก คงมีประเพณีที่หลวงเหลืออยู่
แต่เอ้าเข้า จริงสายตื้ด สายย่อก็มีครับ พบเห็นได้ข้างทาง เลยนั่งกลับมาคิดเรากำลังหลงลืมโลกที่มันเปลี่ยนไปหรือเปล่า
ก้ได้แต่ยอมรับและเข้าใจ เพราะเมืองไทยก็เป็น
ทุกๆการเดินทางย่อมให้บทเรียนที่ต่างกัน
บางครั้งการเดินทางเพื่อเราได้หาคำตอบ ในสิ่งที่เราตั้งกับถามกับชีวิตของตัวเองบนโลกใบนี้
คำตอบที่เราไม่ได้ถาม ล้วนต่างผุดขึ้นมาจากการเดินทาง
อย่างใครหลายคนชอบตั้งคำถาม คุณชอบ”ระยะทาง” หรือ”จุดหมาย”มากกว่ากัน
สำหรับผมนั้น ถ้าเรามีเวลาปัจจุบันที่เราเป็นอยู่
คำตอบที่ได้ก็คือ “จุดหมาย” หรือ ระยะทาง มันก็คืออย่างเดียวกันรึเปล่าวะ
ถ้าเรามี”ความสุข” ณ จุดที่เราเป็นอยู่
(สิ่งที่ได้เรียนรู้จากการเดินทางครั้งนี้)
การเดินทางหมื่นลี้ ก็ย่อมเริ่มต้นจากก้าวแรก ..... โปรดติดตามตอนต่อไป
[SR] ไปเป็นเด็กวัดที่ลาว
แต่เป็นผู้ออกเดินทางเพื่อไปใช้"ชีวิตจริงๆ"
#ไปเป็นเด็กวัดที่ลาว
ก่อนอื่นผมคงต้องอธิบายเกี่ยวกับการเขียน รีวิวการไปเป็นเด็กวัดที่ลาว
คือตอนแรกผมไม่ตั้งใจว่าจะเขียนหรอก
เพราะผมคิดว่า สาระสำคัญคงไม่ได้อยู่ที่ว่า คุณกินข้าวราคาแพง ราคาถูกเท่าไร พักโรงแรมที่ไหน
ตรงไปที่นั้นที่นี่เวลาเท่าไร มันทำให้เราติดอยุ่ในกรอบดดยที่เราไปรู้ตัว
สิ่งสำคัญคือความรู้สึกจริงๆ ที่เราได้จากเดินทางในครั้งนี้
ก็เลยคิดว่า หลังกลับมาสักพักค่อยเขียนดีกว่า
เอาที่เป็น”ความรู้สึก”ที่อยู่ในใจเราจริงๆ
ผมออกเดินทางไปยังประเทศลาวกับพระสองรูป พระมหาณัฏฐ์ (ป.ธ.4) กับพระมหานิยม (ป.ธ.9)
จริงๆผมรู้จักกับแค่พระมหาณัฐฐ์ เพราะท่าน เป็นลูกเพจในเพจเกี่ยวกับการเรียน รัฐศาสตร์ ม.รามคำแหง
เรียกได้ว่าหลวงพี่ท่านเป็นพระลูกเพจผม และผมเป็นลูกศิษย์ท่านอีกที ฮ่าๆ
อีกอย่างท่านก็ไปลาวอยู่บ่อยครั้ง เลยอาศัยโอกาสครั้งนี้ ขออนุญาตติดไปด้วยนะครับหลวงพี่
อยากลองประสบการณ์ใหม่ๆ เดินทางมาก็เยอะ เข้าป่าบ้าง แว๊นมอไซค์ไปไกลบ้าง แต่ไม่เคยเดินทางไปกับพระสะที
แล้วยิ่งเดินทางทางไปต่างประเทศด้วย ก็ย่อมดูจะมีความหมายขึ้น
การเดินทางครั้งนี้ผมได้ไปสามเมืองคือ เมืองหลวงน้ำทาเมืองสิง เมืองหลวงพระบาง
สามเมืองนี้ให้ประสบการร์ที่ต่างกัน
อยู่เมืองหลวงน้ำทา ได้เห็นประเพณีการถวายทรายเข้าวัด การทำบุญปีใหม่ลาว ผู้คนสาธุชนมาทำบุญกันตีสี่ ใครมาก่อนทำบุญก่อน ผมยังมีบุญให้คนลาวรดน้ำให้พรเลย ในฐานนะแขกบ้านแขกเมือง
อยู่เมืองสิง เชื่อไหมครับ เจ้าอาวาสที่นี่ อายุ 17 เป็นสามเณร (คนท้องถิ่นเรียกจั๋ว) เนื่องจากชาวลาวนิยมบวชเณรมากกว่าบวชพระ
เณร อายุ 17 นี่ละครับดูแลวัดกันเอง แต่ก็จะมีญาติโยมมาดูให้อีกที
มาเมืองหลวงพระบาง เมืองมรดกโลก เราคิดว่าโลกสวยมาก คงมีประเพณีที่หลวงเหลืออยู่
แต่เอ้าเข้า จริงสายตื้ด สายย่อก็มีครับ พบเห็นได้ข้างทาง เลยนั่งกลับมาคิดเรากำลังหลงลืมโลกที่มันเปลี่ยนไปหรือเปล่า
ก้ได้แต่ยอมรับและเข้าใจ เพราะเมืองไทยก็เป็น
ทุกๆการเดินทางย่อมให้บทเรียนที่ต่างกัน
บางครั้งการเดินทางเพื่อเราได้หาคำตอบ ในสิ่งที่เราตั้งกับถามกับชีวิตของตัวเองบนโลกใบนี้
คำตอบที่เราไม่ได้ถาม ล้วนต่างผุดขึ้นมาจากการเดินทาง
อย่างใครหลายคนชอบตั้งคำถาม คุณชอบ”ระยะทาง” หรือ”จุดหมาย”มากกว่ากัน
สำหรับผมนั้น ถ้าเรามีเวลาปัจจุบันที่เราเป็นอยู่
คำตอบที่ได้ก็คือ “จุดหมาย” หรือ ระยะทาง มันก็คืออย่างเดียวกันรึเปล่าวะ
ถ้าเรามี”ความสุข” ณ จุดที่เราเป็นอยู่
(สิ่งที่ได้เรียนรู้จากการเดินทางครั้งนี้)
การเดินทางหมื่นลี้ ก็ย่อมเริ่มต้นจากก้าวแรก ..... โปรดติดตามตอนต่อไป