อันนี้เราคิดมากไปรึเปล่าคะ? จู่ๆแฟนพิมพ์มาแบบนี้...

จขกท.มีแฟนเป็นหนุ่มฮ่องกงนะคะ คือเวลาทำงานของเค้าค่อนข้างเป็นเวลา ส่วนงานของเราปกติก็ตามเวลา แต่ช่วงนี่ตามเจ้านายค่ะ ยิ่งช่วงนี้บินตปท.บ่อยมากๆ เราเลยค่อนข้างเพลียและสุขภาพย่ำแย่ลง เลยไม่ค่อยจับโทรศัพท์ถ้าไม่จำเป็น เค้าก็ดูเข้าใจเพราะเราสองคนก็ไม่ใช่เด็กๆ จะ30กันอยู่รอมร่อแล้ว คือเราก็ตอบไลน์เค้าน้อยลงจริงๆ ไม่ได้เฟสไทม์กันบ่อยแบบแต่ก่อน แต่มันเป็นแค่ช่วงนี้จริงๆค่ะ ประมาณ2วีค วันนี้อยู่ๆเค้ามาบอกว่า เค้ารู้สึกเหนื่อยกับงาน เราก็ปลอบเค้าปกติ ให้กำลังใจเค้า พยายามสร้างทัศนคติเชิงบวกให้เค้า บอกเค้าว่ามีเราอยู่ข้างๆนะ ตัวไกลแต่เราอยู่ข้างเค้าเสมอ

แล้วเราก็เลยบอกว่า ไว้เราจะบินไปหาบ่อยๆเท่าที่จะไปหาได้เลยแล้วกัน (พึ่งกลับมาได้ไม่ถึงเดือนค่ะ แต่คือคุยกันแล้วว่าจะไปหาช่วงปลายกันยา งานเราลาง่าย งานเค้าลายากมาก ปีนึงลาได้ไม่กี่วัน) เค้าก็บอกว่า "มาปีละครั้ง ผมก็รู้สึกมีความสุขมากแล้ว" ซึ่งคือเราก็งงมากอีกค่ะ เมื่อวานยังนั่งคุยกันอยู่เลยว่าจะฉลองคริสต์มาสที่ไหนกันดีในฮ่องกง? คือเราก็ทำงานเหนื่อยไม่ต่างจากเค้า อดหลับอดนอน บางทีทำงานบนเครื่องบินด้วยซ้ำ เจอแบบนี้เราแทบจะร้องไห้เลยค่ะ เราเหนื่อยแต่เราให้กำลังใจเค้าตลอด ไม่เคยงอแงใส่เลย แค่บ่นเหนื่อยนิดหน่อย แล้วก็พาเค้าคุยเรื่องอื่น มีแต่เค้างอแงใส่เราเวลาทำงานแล้วเหนื่อยมากกว่า เราไม่เคยรำคาญมีแต่รับฟังและให้กำลังใจเค้ามาโดยตลอด

เรา "ปีละครั้งมันน้อยไปรึเปล่าคุณ"
เค้า "ผมก็คิดว่ามันน้อยเกินไป แต่ผมกลัวว่าตัวของผมจะมีอิทธิพลต่อชีวิตของคุณ"

ถึงจุดนี้ก็งง งง และงงมากค่ะ คือเป็นอะไร รู้จักกันมาไม่เคยเป็นแบบนี้ ยิ่งพอเค้าบอกว่าเค้าไม่ชอบผู้หญิงแบบไหน เรายิ่งไม่ทำนิสัยแบบนั้น เรียกว่าเป็นคนละขั้วกับสิ่งที่เค้าไม่ชอบเลยก็ว่าได้ รู้ว่ารักระยะไกลมันไม่เวิร์คนะคะ แต่เราพยายามทำดีที่สุดแล้ว แต่ทำไมรู้สึกว่ามันไม่มีประโยชน์อะไรเลย...

ร้องไห้ร้องไห้ร้องไห้ร้องไห้


Edit แก้คำผิดค่ะ
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่