หวัดดีคะ เรามีปัญหาคือสามีอยู่ไม่ติดบ้านเลยคะ
เราคบกันมา 9 ปี แต่งงานกันมาปีกว่าๆแล้วคะ
ตอนนี้มีลูกสาวอายุ 1 ขวบ ตลอดเวลาที่คบกันก็มีทะเลาะกัน
ตามประสาคนเป็นแฟนกัน เคยจะเลิกกันก็หลายครั้ง
แต่ก็พยายามประคับประครองกันมาจนถึงทุกวันนี้คะ
สาเหตุที่เราแต่งงานกันก็เพราะเราท้องคะ
ตอนเค้ารู้ว่าเราท้องเค้าดีใจมากคะ เป็นเราซะอีกที่รู้สึกเครียดและยังไม่พร้อม
คือจริงๆเราทั้งคู่ก็ไม่ใช่เด็กๆแล้วคะมีงานที่มั่นคงระดับนึง เราอายุ 30 ส่วนสามี 39 คะ
เรื่องของเรื่องคือหลังๆมานี้สามีอยู่ไม่ติดบ้านเลยคะ
วันทำงานจะกลับมากินข้าวบ้านแล้วสัก 3 ทุ่มก็ออกไปข้างนอกคะ
กลับบ้านที่บางทีก็ตี2 ตี3 ก่อนหน้านี้เค้าเคยมีกิ๊กคะ แล้วเราจับได้
คือ 9 ปีที่ผ่านมาเราไม่เคยระแวงเค้าเรื่องผู้หญิงเลยคะ ไว้ใจมาตลอด
พอหลังเราจับได้ เรากลายเป็นคนขี้ระแวง และจ้องจับผิดเค้าตลอดเลยคะ
เราพยายามจะไม่คิด แต่เวลาเค้าไปไหนเค้าก็อดถามไม่ได้ว่าไปไหน กลับใคร กลับกี่โมง
มันทำให้เค้ารำคาญ และรู้สึกอึดอัดที่อยู่กับเรา
หลังๆมานี้ออกจากบ้านไปเที่ยวเล่นขี่รถเล่นกับเพื่อน
อาทิตย์ละประมาน 5 วันคะแถบไม่มีเวลาให้เรากับลูกเลย
เราเองก็เครียดที่เค้าเป็นแบบนี้
เค้าบอกเค้าเป็นแบบนี้เพราะเรา เค้าเลยต้องออกไปหาความสุขข้างนอก
เราเองกลับมาจากทำงานก็ต้องเตรียมข้าวให้เค้าและให้ลูกทาน
ทานเสร็จเราก็ต้องอาบน้ำให้ลูก บางทีเราเองก็อยากให้เค้าช่วยเราบ้าง
แต่ไม่เลยค่ะ ตอนนี้เราท้อ และรู้สึกเหนื่อยมากๆ
เค้ามีแต่โทดเรา หาว่าทำมั้ยเราไม่ไว้ใจเค้าสักที
เราพยายามอยู่คะ แต่เค้าไม่เคยเข้าใจความรู้สึกเราเลยว่าเรารู้สึกยังไง
เรายังอยากประคับประครองชีวิตครอบครัวให้มันรอดคะ
มีหลายครั้งที่เราถอดใจ แต่หันไปเจอหน้าลูกแล้วเราสงสารลูกคะ
ที่เรามาโพสเราแค่อยากระบาย และเข้ามาหากำลังใจ
และแนวทางในการใช้ชีวิตคู่คะ
สำหรับคนที่มีครอบครัวที่สมบูรณ์ มีสามีและภรรยาที่ดีเรายินดีกับพวกคุณจริงๆคะ
ส่วนคนไหนที่เจอเหตุการณ์แบบเรา หรือแย่กว่าเรา. เราก็ขอเป็นกำลังใจให้คุณผ่านมันไปได้นะคะ
สามีอยู่ไม่ติดบ้านเลยคะ
เราคบกันมา 9 ปี แต่งงานกันมาปีกว่าๆแล้วคะ
ตอนนี้มีลูกสาวอายุ 1 ขวบ ตลอดเวลาที่คบกันก็มีทะเลาะกัน
ตามประสาคนเป็นแฟนกัน เคยจะเลิกกันก็หลายครั้ง
แต่ก็พยายามประคับประครองกันมาจนถึงทุกวันนี้คะ
สาเหตุที่เราแต่งงานกันก็เพราะเราท้องคะ
ตอนเค้ารู้ว่าเราท้องเค้าดีใจมากคะ เป็นเราซะอีกที่รู้สึกเครียดและยังไม่พร้อม
คือจริงๆเราทั้งคู่ก็ไม่ใช่เด็กๆแล้วคะมีงานที่มั่นคงระดับนึง เราอายุ 30 ส่วนสามี 39 คะ
เรื่องของเรื่องคือหลังๆมานี้สามีอยู่ไม่ติดบ้านเลยคะ
วันทำงานจะกลับมากินข้าวบ้านแล้วสัก 3 ทุ่มก็ออกไปข้างนอกคะ
กลับบ้านที่บางทีก็ตี2 ตี3 ก่อนหน้านี้เค้าเคยมีกิ๊กคะ แล้วเราจับได้
คือ 9 ปีที่ผ่านมาเราไม่เคยระแวงเค้าเรื่องผู้หญิงเลยคะ ไว้ใจมาตลอด
พอหลังเราจับได้ เรากลายเป็นคนขี้ระแวง และจ้องจับผิดเค้าตลอดเลยคะ
เราพยายามจะไม่คิด แต่เวลาเค้าไปไหนเค้าก็อดถามไม่ได้ว่าไปไหน กลับใคร กลับกี่โมง
มันทำให้เค้ารำคาญ และรู้สึกอึดอัดที่อยู่กับเรา
หลังๆมานี้ออกจากบ้านไปเที่ยวเล่นขี่รถเล่นกับเพื่อน
อาทิตย์ละประมาน 5 วันคะแถบไม่มีเวลาให้เรากับลูกเลย
เราเองก็เครียดที่เค้าเป็นแบบนี้
เค้าบอกเค้าเป็นแบบนี้เพราะเรา เค้าเลยต้องออกไปหาความสุขข้างนอก
เราเองกลับมาจากทำงานก็ต้องเตรียมข้าวให้เค้าและให้ลูกทาน
ทานเสร็จเราก็ต้องอาบน้ำให้ลูก บางทีเราเองก็อยากให้เค้าช่วยเราบ้าง
แต่ไม่เลยค่ะ ตอนนี้เราท้อ และรู้สึกเหนื่อยมากๆ
เค้ามีแต่โทดเรา หาว่าทำมั้ยเราไม่ไว้ใจเค้าสักที
เราพยายามอยู่คะ แต่เค้าไม่เคยเข้าใจความรู้สึกเราเลยว่าเรารู้สึกยังไง
เรายังอยากประคับประครองชีวิตครอบครัวให้มันรอดคะ
มีหลายครั้งที่เราถอดใจ แต่หันไปเจอหน้าลูกแล้วเราสงสารลูกคะ
ที่เรามาโพสเราแค่อยากระบาย และเข้ามาหากำลังใจ
และแนวทางในการใช้ชีวิตคู่คะ
สำหรับคนที่มีครอบครัวที่สมบูรณ์ มีสามีและภรรยาที่ดีเรายินดีกับพวกคุณจริงๆคะ
ส่วนคนไหนที่เจอเหตุการณ์แบบเรา หรือแย่กว่าเรา. เราก็ขอเป็นกำลังใจให้คุณผ่านมันไปได้นะคะ